Als ik zie hoeveel problemen men op dit forum heeft met behandelingen en angst, vraag ik mij wel eens af hoe men dit vroeger (paar honderd jaar geleden) deed. Boren kon toen nog niet, dus het zal allemaal wel trekken zijn geweest. Maar wat deed men met infecties, verstandskiezen die niet goed uitkwamen e.d.? Als ik op dit forum naar het leed kijk, dan kan ik alleen met medelijden terug kijken op onze voorouders...
Lijkt trouwens wel een beetje op het narcose verhaal wat nu ook alleen voor mensen weggelegd is die er het geld voor hebben.
puur overbodige opmerking, (edit door dj: dit bepaalt moderatie, na een pm) ingegeven door? Je eigen ervaring? (edit door dj:" Als ik naar dit forum kijk en mijn eigen ervaringen in het beeld betrek") Ik deel die mening namelijk in het geheel niet. (edit door dj: Dit zou een aardig begin zijn geweest) Alleen al het feit dat de verdoving voor zoveel mogelijkheden zorgt dat je eigenlijk alleen maar op je blote knietjes dankbaar mag zijn dat ie bestaat.
Angsten zijn van alle tijden, dus over honderd jaar zijn diezelfde angsten ernog steeds. Angst voor de tandarts is iets wat veel dieper ligt, veelal zonder echt direct relelateerde tandarts ervaring ofzelfs overgebracht van ouder op kind. Waarom niemand eens echt bang wordt van die morsige slager die je over de toonbank met een bloederig witte jas aan zijn lijf, een plakkie worst geeft, (met groot mes binnen handbereik)........is me niet duidelijk.
Peter
afgesplitst door dj:
http://www.tandarts.nl/phpBB/viewtopic.php?t=7648
Mijn vader, nu 66 jaar, werd door zijn vader op 18 jarige leeftijd meegenomen naar de tandarts om daar alle tanden en kiezen te laten trekken. Er werd niet gekeken als het er aan toe was, alles eruit. Zonder verdoving. Daarna moest hij 3/4 maand zonder lopen totdat het kunstgebit erin kwam. dat was beter, dacht men toen.