Tros Radar uitzending

Waarschijnlijk bedoelen ze dat er door de vereningen flink aangemoedigd moet worden tot intercollegiale toetsing en visitatie. Onze beroepsvereniging is op het moment hard bezig om dit om te gaan vormen; het huidige systeem bleek onvoldoende populair te zijn terwijl er wel behoefte aan is. Hoe dat bij de tandartsen precies is...dat weet ik niet...

Reactie NMT

De Nederlandse Maatschappij tot bevordering der Tandheelkunde (NMT) betreurt het dat er patiënten zijn die ontevreden zijn en hoopt dat hun vervelende ervaring eenmalig was.

Bijna 80% van alle tandartsen zijn lid van de NMT. Wij willen in onze reactie graag het volgende benadrukken:

1. Transparantie in de praktijk
De NMT wil samen met patiëntenorganisaties zorgen voor meer helderheid in de beroepskolom. We zijn daarom gestart met een project dat er voor moet zorgen dat het voor patiënten altijd duidelijk is of zij van doen hebben met een tandarts, of met bijvoorbeeld een mondhygiënist, of een tandartsassistent. Dat kan bijvoorbeeld door foto's met naam en functie aanduiding duidelijk zichtbaar in de wachtkamer op te hangen, door dit op de website van de praktijk aan te geven, of door herkenbare naambordjes en kleding te dragen. Veel tandartspraktijken werken al op de manier. De NMT gaat dit samen met patiënten en consumentenorganisaties verder aanjagen. Het doel is dat de transparantie toeneemt en dat misverstanden als deze worden voorkomen.

Kortom, tandartsen willen dat de patiënt te allen tijde weet door welke tandheelkundige zorgverlener hij geholpen wordt.

2. Weinig klachten
Ieder jaar voeren tandartsen samen met hun medewerkers ruim 75 miljoen tandheelkundige ingrepen uit. Dit leidt tot minder dan 600 klachten per jaar bij de NMT. De kans dat een tandartsbezoek leidt tot een klacht is daarmee kleiner dan 1 op de 125 duizend. Alle tandartsen hebben overigens verplicht een klachtenregeling. De meeste tandartsen maken gebruik van de NMT-klachtenregeling. Uit een analyse door ons van die klachten ten behoeve van jullie uitzending blijkt dat klachten vooral tandheelkundige aspecten (45%) en patiëntrechtelijke aspecten (40%) betreffen. In geringere mate betreft het organisatorische aspecten (15%); onder deze laatste categorie vallen de klachten betreffende taakdelegatie en het toezicht op medewerkers.

Zowel het aantal klachten als de aard van de klachten tonen aan dat tandartsbezoek in Nederland gelukkig nagenoeg probleemloos verloopt. In rapport meldactie Mondzorg van de patiëntenfederatie NPCF beoordeelden patiënten de kwaliteit van de tandarts met een 7,6.

3. Patiënt heeft vrije keuze, NMT onderschrijft richtlijn Inspectie
Dat de taakdelegatie van tandartsen naar andere professionals heel sterk stijgende is valt in de praktijk wel mee, naar de mondhygiënisten stagneert deze zelfs. De meeste praktijken kennen nog steeds de klassieke organisatievorm met een tandarts die wordt bijgestaan door een assistent. Van belang is dat de patiënt vrij is om een tandarts te kiezen met een werkwijze die bij hem of haar past. Er zijn tandartsen die heel veel zelf doen en tandartsen die meer dan gemiddeld delegeren. De patiënt is vrij om daaruit zijn keuze te maken. De tandarts is en blijft overigens wel altijd verantwoordelijk en medisch tuchtrechtelijk aansprakelijk voor het handelen van assistenten en mondhygiënisten. De Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft hier regels voor gesteld die niets aan duidelijkheid te wensen over laten. De NMT onderschrijft deze circulaire volledig.

Kortom, de patiënt is vrij om te kiezen en de Inspectie borgt de kwaliteit.

4. Prijsverschillen
Dan de rekeningen. Waar het om gaat is welke verrichtingen er zijn gedaan. Er zijn verschillende type 'gaatjes'. De prijzen van het gaatjes vullen (caviteitrestauratie) zijn sterk afhankelijk van de behandeling die nodig is. Je hebt kleine eenvlaksrestauraties (klein gaatje) en grote drievlakrestauraties (groot gat), verschillende soorten materialen (composiet, porselein, goud, amalgaam). Het ene materiaal is goedkoper dan het andere en daarnaast is in geval van diepe gaten meestal ook verdoving nodig of in ieder geval zeer wenselijk. De tarieven voor de tandheelkunde zijn door de NZa gereguleerd en krachtens de wet gemaximeerd. Er bestaat geen tarief voor verrichtingen door assistenten, assistenten werken immers altijd namens en onder verantwoordelijkheid van de tandarts. Als het fout gaat is niet de assistent, maar de tandarts aansprakelijk. Een tandarts die werk delegeert naar een assistent moet dus nog steeds toezicht houden op die assistent, zorgen voor voldoende bijscholing en nascholing en zorgen voor eigen instrumenten zoals een tweede behandelstoel e.d., bovendien blijft de tandarts eindverantwoordelijk. Het behoort tot de professionele verantwoordelijkheid van de tandarts om te bepalen of er een reden is voor foto's. Tandartsen houden zich daarbij aan het principe: geen straling wanneer dat niet nodig is.

Met andere woorden, omdat de behandelingen voor aandoeningen van elkaar verschillen, verschillen ook de prijzen voor die behandelingen. Wij begrijpen als NMT goed dat de tandartsnota niet altijd even duidelijk is. Daarom werken we nu aan het verduidelijken van de teksten die we gebruiken voor de aanduiding van verschillende behandelingen.

Tot slot
Er zijn in Nederland ongeveer 700 buitenlandse tandartsen. De NMT start binnenkort een project met als doel om buitenlands gediplomeerde tandartsen te doordringen van de kwaliteitsnormen die in de Nederlandse tandheelkundige zorg gebruikelijk zijn. De NMT vindt dit essentieel.

Ten aanzien van de vraag over wat de NMT van het idee vindt dat de overheid kwaliteitsverlies in de hand werkt benadrukt de NMT dat er wat betreft de beroepsorganisatie NMT met kwaliteit niet valt te marchanderen, de tandheelkundige wetenschap is glashelder over wat wel en geen verantwoorde zorg is. Ook de IGZ circulaire, die de NMT volledig onderschrijft, inzake taakdelegatie maakt duidelijk dat de kwaliteit altijd voorop staat.

Via het BIG-register en via Kwaliteitsregister Tandartsen kunnen mensen 24 uur per dag zelf nagaan of hun zorgverlener als tandarts staat geregistreerd

Reactie minister Klink:



Vindt de minister de situatie gewenst dat de patiënt niet weet door wie hij of zij behandeld wordt?

Als een arts een patiënt niet informeert over de betrokkenheid van derden bij de behandeling, blijft hij in gebreke, want iedere arts moet een patiënt (ihkv Wet Geneeskundige Behandelingsovereenkomst, WGBO) altijd informeren over de aard van de behandeling en de mogelijke risico's van de behandeling. Dit houdt ook in dat de tandarts tevoren expliciet aangeeft dat hij niet alles zelf doet en dat hij dus een deel door iemand anders laat doen die onder zijn verantwoordelijkheid werkt. Een patiënt moet dan namelijk ook altijd kunnen besluiten om een behandeling door een assistent te weigeren als hij er geen vertrouwen in heeft.

De Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft op 11 februari 2008 een circulaire ( 2008-01-IGZ) gestuurd over gedragsregels bij taakherschikking in de tandheelkundige praktijk en het uitvoeren van voorbehouden handelingen. Deze circulaire is gebaseerd op de Wet BIG (art.35, 36, 37 en 38) en uitspraken van het tuchtrecht. Hierin wordt duidelijk aangegeven aan welke vereisen moet worden voldaan bij taakherschikking.

Vindt de minister dat op de factuur duidelijk moet zijn door wie de patiënt behandeld is en dat de prijs daaraan aangepast moet worden?

De tarieven voor de verrichtingen door tandartsen worden door de NZa vastgesteld. Het zijn maximumtarieven. Er bestaan geen aparte tarieven voor verrichtingen door assistenten omdat die altijd onder verantwoordelijkheid van de tandarts werken. Een tandarts die werk delegeert naar een assistent moet toezicht houden op die assistent, zorgen voor voldoende bij-, en nascholing en zorgen voor eigen instrumenten (extra stoel etc.). De tandarts blijft altijd eindverantwoordelijk.

Binnenkort komt het door de NZa verrichte kostenonderzoek over de tarieven van orthodontisten beschikbaar. Hierin wordt bekeken of de orthodontietarieven (nog) juist zijn, nu orthodontisten veelvuldig aan taakherschikking doen (meerdere stoelen en assistenten). Als ook in de huidige tandartspraktijk steeds meer sprake is van taakherschikking, kan de NZa hier wellicht ook een kostenonderzoek naar doen. Dit kostenonderzoek kan tot bijstelling van de tarieven leiden. Hierover zijn nog geen afspraken gemaakt met de NZa.

Klopt het dat er een tekort is aan tandartsen en vindt de minister dat er meer tandartsen opgeleid moeten worden?

In het voorjaar heb ik het Capaciteitsplan 2009 Advies Mondzorg ontvangen. In dit plan wordt ingegaan op de benodigde instroom in de opleidingen tandheelkunde, mondzorgkunde, orthodontie en kaakchirurgie gelet op toekomstige ontwikkelingen.

Mijn ministerie en het ministerie van OCW werken aan een kabinetsreactie op dit rapport. Hierop kan ik nog niet vooruitlopen. Wat hierbij meespeelt, is de demissionaire status van het kabinet, en inhoudelijk dat er momenteel nog een aantal vraagstukken worden onderzocht. Het gaat dan om de instroom van tandartsen uit het buitenland en de mate van taakherschikking tussen de tandarts en de mondhygiënist.

Er is helaas veel uit geknipt.

De meneer die pijn had tijdens tandsteen verwijdering en waar een vulling uit viel en 1200 moest betalen...vreemd verhaal...tandsteen verwijden kan pijn doen, dat is vrij normaal. Een vulling floept er wel eens uit als er een gaatje onderzit of zoiets. Maar 1200 euro...dat is niet alleen maar tst verw. Dat is een parobehandeling. En vind ik echt niet bij de prev.ass thuis horen, als hij daar echt door behandeld is.