Hier de wanhoop nabij. Ik heb sinds 6 weken de definitieve prothese. Mijn gebit is 1 jaar en 3 maanden geleden getrokken.
Mijn tandarts is geweldig goed en heeft de prothese al 4 keer bijgeslepen. Het gaat gewoon NIET goed. Ik ben er niet toe in staat het gebit te verdragen wat ik ook uitprobeer. Het gebit doet geen pijn meer na het rebasen.
Maar ik heb in het verleden rechts een herseninfarct gehad dat grotendeels geheeld is. Maar wat er gebeurt zodra ik het gebit in doe... er ontstaat na 2 uur een soort van druk in mijn hoofd, mijn motoriek raakt verstoord, ik bevries volledig, de rechterkant van mijn lijf werkt niet optimaal, ik heb problemen met mijn nek, mijn hoofd gaat voorover. Zodra ik dan loop gaat het houterig..... ik wordt kattig. Ik merk ook dat ik wat dover ben. En ik heb nergens meer zin in. Er ontstaat een draaiduizeligheid.
Doe ik het gebit uit dan is er een zucht van verlichting door mijn hele systeem. Kokhalzend dat hele spul er uittrekken en dan een flubberende tong en dan janken van opluchting en eindelijk, eindelijk ontspanning in mijn gezicht. Vervolgens ga ik de deur niet meer uit omdat ik mij zonder mijn gebit niet meer kan vertonen.
En ik wordt knettergek van al het plastic in mijn hoofd. Mijn mond, mijn mimiek is verstard. Aan mijn tandarts ligt het simpelweg niet. Die doet alles wat die kan met mm voor mm bijslijpen en luisteren naar mijn klachten.
Ik vrees dat mijn medische verleden, mijn hoge sensitiviteit, mijn oude klachten allemaal een rol spelen in het geheel van het verhaal waardoor ik die 2 idiote stukken plastic niet kan verdragen in mijn hoofd.
Ik ga proberen om toch bij mijn zorgverzekeraar een vergoeding te krijgen voor een klikgebit, op basis van psychische, neurologische klachten, hoewel ik weet dat dat tegenwoordig erg moeilijk is.
Het is mijn laatste hoop. Ik weet niet wat ik moet doen als ik de rest van mijn leven door moet leven op deze leeftijd met deze klachten allemaal . . . Dat is geen leven gewoon. Ik voel mij net een vegetatieve kasplant met het kunstgebit er in en dan heb ik geen levenskwaliteit meer. En ik ben degene die bepaalt wat levenskwaliteit is.
Een ander stapt zo de deur uit met een kunstgebit en ik zit hier maar met mijn hoofd dat gevoelsmatig gehalveerd is, met eetproblemen, vermoeidheid, weinig flexibiliteit.
Alles al geprobeerd. Hopende dat de definitieve prothese beter zou zitten. Ja. Dat doet die. Sluit beter vacuum aan en zo. Dus qua professionaliteit en passen is die goed gemaakt. Maar ik trek het niet met zoiets in mijn hoofd. Mijn leven is afgelopen geweest sinds het trekken van mijn gebit.
Mijn tandarts is geweldig goed en heeft de prothese al 4 keer bijgeslepen. Het gaat gewoon NIET goed. Ik ben er niet toe in staat het gebit te verdragen wat ik ook uitprobeer. Het gebit doet geen pijn meer na het rebasen.
Maar ik heb in het verleden rechts een herseninfarct gehad dat grotendeels geheeld is. Maar wat er gebeurt zodra ik het gebit in doe... er ontstaat na 2 uur een soort van druk in mijn hoofd, mijn motoriek raakt verstoord, ik bevries volledig, de rechterkant van mijn lijf werkt niet optimaal, ik heb problemen met mijn nek, mijn hoofd gaat voorover. Zodra ik dan loop gaat het houterig..... ik wordt kattig. Ik merk ook dat ik wat dover ben. En ik heb nergens meer zin in. Er ontstaat een draaiduizeligheid.
Doe ik het gebit uit dan is er een zucht van verlichting door mijn hele systeem. Kokhalzend dat hele spul er uittrekken en dan een flubberende tong en dan janken van opluchting en eindelijk, eindelijk ontspanning in mijn gezicht. Vervolgens ga ik de deur niet meer uit omdat ik mij zonder mijn gebit niet meer kan vertonen.
En ik wordt knettergek van al het plastic in mijn hoofd. Mijn mond, mijn mimiek is verstard. Aan mijn tandarts ligt het simpelweg niet. Die doet alles wat die kan met mm voor mm bijslijpen en luisteren naar mijn klachten.
Ik vrees dat mijn medische verleden, mijn hoge sensitiviteit, mijn oude klachten allemaal een rol spelen in het geheel van het verhaal waardoor ik die 2 idiote stukken plastic niet kan verdragen in mijn hoofd.
Ik ga proberen om toch bij mijn zorgverzekeraar een vergoeding te krijgen voor een klikgebit, op basis van psychische, neurologische klachten, hoewel ik weet dat dat tegenwoordig erg moeilijk is.
Het is mijn laatste hoop. Ik weet niet wat ik moet doen als ik de rest van mijn leven door moet leven op deze leeftijd met deze klachten allemaal . . . Dat is geen leven gewoon. Ik voel mij net een vegetatieve kasplant met het kunstgebit er in en dan heb ik geen levenskwaliteit meer. En ik ben degene die bepaalt wat levenskwaliteit is.
Een ander stapt zo de deur uit met een kunstgebit en ik zit hier maar met mijn hoofd dat gevoelsmatig gehalveerd is, met eetproblemen, vermoeidheid, weinig flexibiliteit.
Alles al geprobeerd. Hopende dat de definitieve prothese beter zou zitten. Ja. Dat doet die. Sluit beter vacuum aan en zo. Dus qua professionaliteit en passen is die goed gemaakt. Maar ik trek het niet met zoiets in mijn hoofd. Mijn leven is afgelopen geweest sinds het trekken van mijn gebit.
U bent helaas niet de enige…
Dank u wel. Dat zal ik de…
Ik heb nog een vraag. Ik heb nu 1 jaar een immediaatprothese gehad en nu heb ik de definitieve prothese. Mijn tandarts zei dat ik minimaal nog een half jaar met de definitieve prothese moet lopen alvorens een klikgebit te kunnen ontvangen.....
Bij navragen hoorde ik dat dit te maken heeft met het feit dat de kaken 2 jaar slinken !!!! Ik dacht dat het maar 1 jaar zou zijn ? Weet u het juiste antwoord ?
oh ja. En bedankt voor de…
De eerste achtien maanden…