Ik heb sinds mijn 13e, nu 20 jaar, last van ernstige refluxproblemen. Helaas is dit probleem pas behoorlijk laat onderkend door artsen, ik kreeg vooral te horen dat het wel een leefstijlprobleem zou zijn, en dat andere redenen vooral ouderdomsproblemen zouden zijn waar ik dus te jong voor was (overigens is er uiterlijk niets aan mij te zien wat zou wijzen op een ongezonde leefstijl), behalve maagzuurremmers en een keer een scopie waarbij een hele behoorlijke middenrifbreuk werd gevonden kreeg ik verder niet veel voor elkaar. Inmiddels blijkt dat het probleem o.a. gastroparese is, waardoor een operatie om de middenrifbreuk op te lossen ook uitgesloten is.
De reflux heeft mijn gebit in een rampgebied veranderd, zeker omdat het zo lang geduurd heeft. Ik ben inmiddels 3 kiezen kwijt, alleen de randen staan er nog, met enorme kraters in het midden, hoe dat zo gekomen is (behalve door reflux) kom ik zo op. Verder hebben vrijwel alle kiezen wel wat schade en zullen verstandskiezen verwijderd moeten worden, de bovenste twee zijn ook bijna verdwenen. Gelukkig zijn mijn tanden wel in orde, er is dus van buitenaf niets te zien tenzij iemand echt in mijn mond kijkt.
Het is niet zo dat hier nooit iets aan gedaan is. Ik heb op mijn 19e een volledige gebitssanering ondergaan waarbij 6 kiezen gerepareerd zijn, op 3 is een wortelkanaalbehandeling gedaan en gelukkig was alles toen nog met vullingen te repareren. Dit is gebeurd bij een angsttandarts, door een enorme medische misser op jonge leeftijd waar ik hier niet over uit ga wijden had ik een behoorlijke witte-jassen-fobie ontwikkeld, hoewel ik toen wel altijd met knikkende knietjes op controle ben geweest. Pas toen mijn eigen tandarts vertelde het niet meer te kunnen repareren zonder flinke ingrepen en verdovingen ben ik bij een angsttandarts terecht gekomen. Daarna weer naar een gewone tandarts. De witte-jassen-fobie ben ik toen eigenlijk helemaal overheen gekomen. Dacht ik. Tot mijn tandarts ermee stopte en ik bij een ander terecht kwam. Op een gegeven moment weer een zenuwbehandeling nodig (abces) die ik dacht prima aan te kunnen (kleine gaatjes was geen probleem meer). Dit ging helaas niet best, de ingreep was ongelooflijk pijnlijk, ik raakte volledig in paniek en ben uiteindelijk buiten westen geraakt. De tandarts had hier totaal geen begrip voor. Ik ben nog een tweede keer terug geweest om de behandeling af te maken, waarbij me direct gevraagd werd 'of ik nu weer zo raar ging doen'. Ik heb de behandeling in een enorme paniek doorstaan, en heb daarna jaren niet meer naar een tandarts gedurfd, bang om weer een paniekaanval te krijgen. Iets was me overigens in geen enkele andere situatie ooit is overkomen.
Maar uiteraard ging de schade aan mijn gebit gewoon door, ik heb tijden zo'n beetje op pijnstillers geleefd tot niets meer hielp. Ik kon in de buurt geen enkele tandarts vinden die me kon helpen, ook bij de spoeddienst kon ik niet terecht aangezien ik niet bij een tandarts stond ingeschreven. Uiteindelijk een paar plaatsen verderop een tandarts (of liever gezegd tandarts-fabriek) gevonden die me wel direct wilde helpen. Tegen die tijd waren er weer 3 wortelkanaalbehandelingen nodig. De kies die de gruwelijke pijn veroorzaakte werd eerst gedaan. Ik heb in totaal 3 keer terug moeten komen voor deze eerste kies, was een lastig geval werd gezegd. Na de laatste behandeling waarbij de vulling geplaatst is twee dagen later afgevoerd naar het ziekenhuis met pericarditis (ontsteking hartzakje), ontsteking was toch blijkbaar niet helemaal weg en is via de bloedstroom daar terecht gekomen. De cardioloog vond het beter even te wachten met volgende behandelingen en als de volgende behandelingen weer uitgevoerd konden worden steeds preventief een AB kuur.
Wachten is al niet erg prettig voor een angstpatient, en dit maakte het er niet beter op. Helaas brak na twee weken de permanente vulling ook nog uit de kies en nam daarbij een flink stuk van wat nog over was van de kies mee. Dus weer extra behandelingen. Die ene kies had me in totaal al ruim 1000 euro gekost, daar kwam nog ruim 500 bij. Toen aan de tweede kies begonnen, weer 3 zittingen waarbij de noodvulling na de tweede keer eruit viel. Behalve extra kosten vond ik het ook niet bepaald prettig dat er zoveel behandelingen nodig waren, ik werd voor iedere zitting zenuwachtiger, ook hielp het feit dat er met de tandarts nauwelijks te communiceren was niet mee (sprak geen nederlands). Derde kies kon in twee zittingen, maar bleef enorm zeer doen, tegen die tijd durfde ik alleen echt niet meer terug. In totaal hebben deze drie kiezen mij ruim 3200 euro gekost. Helaas zijn binnen een jaar twee kiezen + vullingen geheel afgebroken, alleen de scherpe randjes van de buitenkant van de kiezen steken nog net boven mijn tandvlees uit. Deze zijn zo dun als scheermesjes. De derde kies is nu, drie jaar later, ook afgebroken, hiervan is alleen de buitenste wand blijven staan. Pijn heb ik er niet meer aan (behalve als er iets hards in de grote gaten blijft zitten, als dat eruit is is ook de pijn direct weg), maar ik kan zo niet rond blijven lopen.
Het grote probleem is, nog een keer die kosten ophoesten is voor mij onmogelijk op dit moment, en waarschijnlijk ook de komende jaren. Ons bedrijf is door de crisis behoorlijk geraakt, en hoewel we het hoofd boven water hebben kunnen houden hebben we daar behoorlijke opofferingen voor moeten doen, en moeten we deze nog steeds doen. Reserves zijn er nauwelijks en een lening afsluiten is ook geen slimme actie nu.
Wat is de goedkoopste optie? Kunstgebit? Liever niet, op mijn 33e een kunstgebit is niet iets waar ik naar uitkijk en de voorste helft van mijn gebit is in prima staat, maar als er geen andere optie is....
Zou ik wellicht in aanmerking kunnen komen voor bijzondere tandheelkunde, aangezien de schade vooral veroorzaakt is door reflux? 'Steun trekken' is niet iets wat ik erg graag wil doen, we hebben tot zover helemaal onze eigen broek op kunnen houden, maar wat dit betreft gaat dat moeilijk worden.
De reflux heeft mijn gebit in een rampgebied veranderd, zeker omdat het zo lang geduurd heeft. Ik ben inmiddels 3 kiezen kwijt, alleen de randen staan er nog, met enorme kraters in het midden, hoe dat zo gekomen is (behalve door reflux) kom ik zo op. Verder hebben vrijwel alle kiezen wel wat schade en zullen verstandskiezen verwijderd moeten worden, de bovenste twee zijn ook bijna verdwenen. Gelukkig zijn mijn tanden wel in orde, er is dus van buitenaf niets te zien tenzij iemand echt in mijn mond kijkt.
Het is niet zo dat hier nooit iets aan gedaan is. Ik heb op mijn 19e een volledige gebitssanering ondergaan waarbij 6 kiezen gerepareerd zijn, op 3 is een wortelkanaalbehandeling gedaan en gelukkig was alles toen nog met vullingen te repareren. Dit is gebeurd bij een angsttandarts, door een enorme medische misser op jonge leeftijd waar ik hier niet over uit ga wijden had ik een behoorlijke witte-jassen-fobie ontwikkeld, hoewel ik toen wel altijd met knikkende knietjes op controle ben geweest. Pas toen mijn eigen tandarts vertelde het niet meer te kunnen repareren zonder flinke ingrepen en verdovingen ben ik bij een angsttandarts terecht gekomen. Daarna weer naar een gewone tandarts. De witte-jassen-fobie ben ik toen eigenlijk helemaal overheen gekomen. Dacht ik. Tot mijn tandarts ermee stopte en ik bij een ander terecht kwam. Op een gegeven moment weer een zenuwbehandeling nodig (abces) die ik dacht prima aan te kunnen (kleine gaatjes was geen probleem meer). Dit ging helaas niet best, de ingreep was ongelooflijk pijnlijk, ik raakte volledig in paniek en ben uiteindelijk buiten westen geraakt. De tandarts had hier totaal geen begrip voor. Ik ben nog een tweede keer terug geweest om de behandeling af te maken, waarbij me direct gevraagd werd 'of ik nu weer zo raar ging doen'. Ik heb de behandeling in een enorme paniek doorstaan, en heb daarna jaren niet meer naar een tandarts gedurfd, bang om weer een paniekaanval te krijgen. Iets was me overigens in geen enkele andere situatie ooit is overkomen.
Maar uiteraard ging de schade aan mijn gebit gewoon door, ik heb tijden zo'n beetje op pijnstillers geleefd tot niets meer hielp. Ik kon in de buurt geen enkele tandarts vinden die me kon helpen, ook bij de spoeddienst kon ik niet terecht aangezien ik niet bij een tandarts stond ingeschreven. Uiteindelijk een paar plaatsen verderop een tandarts (of liever gezegd tandarts-fabriek) gevonden die me wel direct wilde helpen. Tegen die tijd waren er weer 3 wortelkanaalbehandelingen nodig. De kies die de gruwelijke pijn veroorzaakte werd eerst gedaan. Ik heb in totaal 3 keer terug moeten komen voor deze eerste kies, was een lastig geval werd gezegd. Na de laatste behandeling waarbij de vulling geplaatst is twee dagen later afgevoerd naar het ziekenhuis met pericarditis (ontsteking hartzakje), ontsteking was toch blijkbaar niet helemaal weg en is via de bloedstroom daar terecht gekomen. De cardioloog vond het beter even te wachten met volgende behandelingen en als de volgende behandelingen weer uitgevoerd konden worden steeds preventief een AB kuur.
Wachten is al niet erg prettig voor een angstpatient, en dit maakte het er niet beter op. Helaas brak na twee weken de permanente vulling ook nog uit de kies en nam daarbij een flink stuk van wat nog over was van de kies mee. Dus weer extra behandelingen. Die ene kies had me in totaal al ruim 1000 euro gekost, daar kwam nog ruim 500 bij. Toen aan de tweede kies begonnen, weer 3 zittingen waarbij de noodvulling na de tweede keer eruit viel. Behalve extra kosten vond ik het ook niet bepaald prettig dat er zoveel behandelingen nodig waren, ik werd voor iedere zitting zenuwachtiger, ook hielp het feit dat er met de tandarts nauwelijks te communiceren was niet mee (sprak geen nederlands). Derde kies kon in twee zittingen, maar bleef enorm zeer doen, tegen die tijd durfde ik alleen echt niet meer terug. In totaal hebben deze drie kiezen mij ruim 3200 euro gekost. Helaas zijn binnen een jaar twee kiezen + vullingen geheel afgebroken, alleen de scherpe randjes van de buitenkant van de kiezen steken nog net boven mijn tandvlees uit. Deze zijn zo dun als scheermesjes. De derde kies is nu, drie jaar later, ook afgebroken, hiervan is alleen de buitenste wand blijven staan. Pijn heb ik er niet meer aan (behalve als er iets hards in de grote gaten blijft zitten, als dat eruit is is ook de pijn direct weg), maar ik kan zo niet rond blijven lopen.
Het grote probleem is, nog een keer die kosten ophoesten is voor mij onmogelijk op dit moment, en waarschijnlijk ook de komende jaren. Ons bedrijf is door de crisis behoorlijk geraakt, en hoewel we het hoofd boven water hebben kunnen houden hebben we daar behoorlijke opofferingen voor moeten doen, en moeten we deze nog steeds doen. Reserves zijn er nauwelijks en een lening afsluiten is ook geen slimme actie nu.
Wat is de goedkoopste optie? Kunstgebit? Liever niet, op mijn 33e een kunstgebit is niet iets waar ik naar uitkijk en de voorste helft van mijn gebit is in prima staat, maar als er geen andere optie is....
Zou ik wellicht in aanmerking kunnen komen voor bijzondere tandheelkunde, aangezien de schade vooral veroorzaakt is door reflux? 'Steun trekken' is niet iets wat ik erg graag wil doen, we hebben tot zover helemaal onze eigen broek op kunnen houden, maar wat dit betreft gaat dat moeilijk worden.
Re: Gebitsschade door reflux/maagzuur, opties?
Re: Gebitsschade door reflux/maagzuur, opties?
basisverzekering zit een voorziening in voor zaken die o.a. gevolg zijn van andere ziektes en afwijkingen, waardoor het gebit ernstige schade heeft opgelopen dat er geen normale functie meer is of dreigt.
Dus bespreek eea met de tandarts, en ziet hij dit niet zo, weet ie het niet of heeft ie er geen zin in vraag om een verwijzing CBT.
Re: Gebitsschade door reflux/maagzuur, opties?
Re: Gebitsschade door reflux/maagzuur, opties?
Daarvoor hoef je niet te zijn ingelogd.
Re: Gebitsschade door reflux/maagzuur, opties?