Na wat meegelezen te hebben hier besloten mijn verhaal te doen. Misschien lucht het ook op.
Ik ben 36 en zwanger van ons tweede kindje. Vorige week sloeg de paniek toe, ik zag bij mn tandvlees bloed. Alle alarmbellen gingen af, ook omdat ik wegens enorme angst al 15 jaar niet naar de tandarts ben geweest. Nu werd ik ineens zo bang, dat mn voortanden eruit zouden vallen. Mn gebit is slechts, onder zijn 3 kiezen weg, en boven brak er laatst 1 af. Ik heb het lang kunnen verbergen maar als ik nu breeduit lach zie je boven een afgebroken kies. Aan de voorkant zie je gelukkig niet veel. 2 nachten niet geslapen, uiteindelijk een angst tandarts gebeld, 6 januari kan ik terecht. Nu slaap ik sindsdien niet meer en ben 4 kg afgevallen. Ik ben nog maar een schim van mijn vrolijke ik. Begin me nu ook zorgen te maken over de baby, dit gestress is niet goed.
Ik schaam me zo, durf niet eens mn mond open te doen voor de tandarts wegens de ravage. Denk er de hele dag aan, wat als er niets meer te redden is, en over de kosten nog maar te zwijgen. Niemand die dit weet, uit schaamte. Wil zo graag weer normaal functioneren, en slapen. Dit is ook niet goed voor de baby.
Ik weet dat ik nu door moet zetten maar de afspraak afzeggen klinkt heel aantrekkelijk. Dat ik na de bevalling ga.
Stom hè, 36 jaar en je zo voelen. Zoveel spijt dat ik niet jaren eerder ben gegaan.
Bedankt voor het lezen!
Ik ben 36 en zwanger van ons tweede kindje. Vorige week sloeg de paniek toe, ik zag bij mn tandvlees bloed. Alle alarmbellen gingen af, ook omdat ik wegens enorme angst al 15 jaar niet naar de tandarts ben geweest. Nu werd ik ineens zo bang, dat mn voortanden eruit zouden vallen. Mn gebit is slechts, onder zijn 3 kiezen weg, en boven brak er laatst 1 af. Ik heb het lang kunnen verbergen maar als ik nu breeduit lach zie je boven een afgebroken kies. Aan de voorkant zie je gelukkig niet veel. 2 nachten niet geslapen, uiteindelijk een angst tandarts gebeld, 6 januari kan ik terecht. Nu slaap ik sindsdien niet meer en ben 4 kg afgevallen. Ik ben nog maar een schim van mijn vrolijke ik. Begin me nu ook zorgen te maken over de baby, dit gestress is niet goed.
Ik schaam me zo, durf niet eens mn mond open te doen voor de tandarts wegens de ravage. Denk er de hele dag aan, wat als er niets meer te redden is, en over de kosten nog maar te zwijgen. Niemand die dit weet, uit schaamte. Wil zo graag weer normaal functioneren, en slapen. Dit is ook niet goed voor de baby.
Ik weet dat ik nu door moet zetten maar de afspraak afzeggen klinkt heel aantrekkelijk. Dat ik na de bevalling ga.
Stom hè, 36 jaar en je zo voelen. Zoveel spijt dat ik niet jaren eerder ben gegaan.
Bedankt voor het lezen!
Goed dat je gebeld hebt, dat
Maar inderdaad, de stress die je nu hebt is helemaal niet goed.
Maar slaap je nu niet omdat je zo'n pijn hebt, of puur door de stress?
In het eerste geval is wachten tot 6 januari wel erg lang.
(In het tweede geval trouwens ook.)
Dit gevoel moet je echt een beetje van je af proberen te zetten.
Angst heeft niets te maken met leeftijd, en is al helemaal niet 'stom'.
Ook heeft een tandarts alles al gezien wat je je maar kunt bedenken (geloof me), dus daar hoef je ook niet over in te zitten.
Makkelijk gezegd allemaal, maar het is gewoon zo.
Wees trots dat je die afspraak hebt gemaakt.
Kom je ons vertellen hoe het is afgelopen, op 6 januari?
Succes!
Als antwoord op Goed dat je gebeld hebt, dat door Romy32
Goed dat je gebeld hebt, dat
Als antwoord op Goed dat je gebeld hebt, dat door Lieneke
nog 2 nachtjes.
Ondertussen heb ik heel internet afgestruind met zoek woorden als 'kunstgebit', 'jaren niet naar tandarts door angst' en ' is er nog wat aan te doen'.
Alle forums gelezen, alle horror verhalen. Mezelf dus compleet gek gemaakt.
Ik slaap slecht van de stress, kan ineens midden in de nacht in blinde paniek wakker worden puur om het feit dat ik naar de tandarts 'moet'.
Liefst zou ik weer afzeggen maar ik weet dat ik er helemaal niets mee opschiet. Misschien is er nu nog wat te redden.
Heel m'n kerst en oud en nieuw heb ik er ook mee verpest, heb nergens plezier aan beleefd. Zelfs zo erg dat ik er paniekaanvallen kreeg en een nacht compleet niet heb geslapen.
Misschien dat mijn angst voor de tandarts nog niet eens het grootst is, maar wel de schaamte dat ik het zover heb laten komen.
Nu moet ik daar straks gaan liggen met mijn mond open, ik schaam me dood, wat moet ze wel niet denken van me!
Kan mezelf echt wel voor m'n kop slaan dat ik niet veel en veel eerder ben gegaan. Onder mis ik sowieso 3 kiezen, maar goed dat overleef ik wel die mis ik nu ook niet. En wellicht kan ik daar in de toekomst wat aan laten doen.
Maar ben als de dood dat de rest niet meer gered kan worden.
Relativeren lukt ook moeilijk, ik weet dat er veel ergere dingen zijn, en ik heb voor hetere vuren gestaan maar soms slaat de blinde paniek toe.
Hopelijk is snel woensdag 10.00 uur dan sta ik weer buiten en valt er hopelijk een hele last van mijn schouders.
Bedankt voor het lezen weer!
Als antwoord op nog 2 nachtjes. door Allerim
nog 2 nachtjes.
Pffff ik ben geweest! Zo
Groetjes
Als antwoord op Pffff ik ben geweest! Zo door Allerim
Pffff ik ben geweest! Zo
Als antwoord op Pffff ik ben geweest! Zo door Romy32
Pffff ik ben geweest! Zo