weigering

Heeft echt niemand een advies wat ik kan doen. De nacht doorgekomen met paracetamol, diclofenac en ook via andere kanalen geen reacties.
Ben ten einde raad.
Waarom wordt het zo moeilijk in de zorg voor mensen die weinig te besteden hebben, daar toch eerlijk mee om willen gaan, bij zorgverleners geweigerd worden, omdat je geen handelingen wilt, waar je aan bij moet betalen.
De podotherapeut kon vroeger ook zonder scan mijn steunzolen maken. De tandarts maakte indien nodig een foto enzovoort.
Mijn eerlijkheid wordt bestraft. Nog nooit geen betalingsachterstanden ed gehad.
Waar kan ik NU terecht, als niemand mij kan beloven geen rekeningen te sturen die ik niet kan betalen.
Er wordt gevraagd hier met respect te reageren, dat doe ik. Maar alleen al door weigering ontbreekt het respect naar mij, wordt ik als een tweederangs burger behandeld.

Ik ben al 2 jaar bezig. Ik verliet mijn oude tandarts in een andere stad, vanwege gezondheidsproblemen. Melde me in mijn eigen stad aan. Gaf helder aan in formulier over wat NIET vergoed werd. Wilde ze toch een kaakoverzichtfoto maken. Met moeite kon ik uitleggen dat ze alleen 3 rontgenfoto's kon maken. Na de derde wilde ze doorgaan. Omdat ze toch maar € 30 euro kostte. Binnen de praktijk een andere gevraagd. Vertrouwen is voor mij HEEL belangrijk, gezien gebeurtenissen in mijn leven. Daar had ik een gesprek. Een optie voor het trekken van de kies (met behulp van een andere tandarts, omdat ze dit zelf nog niet kon) het zetten van een plaatje, waarop een kroon geplaatst is door mijn oude tandarts (met haar altijd een vanzelfsprekend overleg) Ik vroeg een pro forma. Die kreeg ik van 2 opties. Alles laten uitzoeken door zorgverzekeraar en Gemeente, moest kiezen voor de goedkopere optie. Wilde ze het ineens geen plaatje meer zetten.
Dus zocht ik een andere tandarts, hoorde via kennis dat zij direct in systeem zetten, verzekeraar, dus ook weten wat wel/niet kan. Om een voorgesprek gevraagd, wat enige moeite koste, situatie uitgelegd, was geen probleem voor desbetreffende tandarts, röntgenfoto's was genoeg. Gebit redelijk in goede staat, ja voor zover me dat gegeven is met weinig middelen. Positief gesprek, dus me ingeschreven. Eerste afspraak krijg ik niet die tandarts, wel aangegeven en werd mooi naar huis gestuurd, omdat ik de kaakoverzichtfoto weigerde.
Na weken een berichtje van de assistente dat ik toch wel bij die andere mocht komen, die beloftes had gedaan. Maar op de vraag of ik kon vertrouwen dat ze geen behandelingen zouden verrichten, waar ik de kosten niet van bij kon betalen, werd niet gereageerd. Dus heb ik totaal geen vertrouwen. Een geweld verleden, waar ik zelf heel goed kan aangeven wat de obstakels evt. zijn. Ze adviseerde me ineens een angstandarts. Ik ben niet bang voor pijn, behandelingen, maar dat mensen hun beloftes niet nakomen.. Het probleem werd naar mij toe geschoven, met gebruik makend van mijn verleden. Dat accepteer ik niet. Van niemand.
Nu is mijn situatie acuut, heb huisarts gebeld voor pijnstilling...........en weet het dus niet meer. Wie kan ik nog vertrouwen? Familie,vrienden wonen in andere plaatsen. Dus moeilijk via mijn sociaal netwerk iemand te vinden.

Dat weet ik ook wel dat zorg geld kost. Vind dat behoorlijk kort door de bocht. ondoordacht en hard. Toch blijf ik erbij dat tandartsen op een ander niveau mee zouden kunnen denken. ieder zijn eigen rol hierin eens onder de loep zou willen nemen. Dus ook de doelgroep zou zich hierover eens zou kunnen buigen.
Voor mij is dit iets wat ik op verschillende fronten bijna iedere dag tegenkom. Het gaat bij mensen onder de huid zitten en dat geeft reacties en nog meer gezondheidsproblemen.
Waar het ook het geval is dat we ons zo gespecialiseerd/ontwikkeld hebben, dat het mede daardoor de kosten ook omhoog jaagt, waarbij je je toch zou kunnen afvragen in hoeverre dat werkelijk allemaal noodzakelijk is, waar misschien door andere opties, mensen alsnog geholpen worden. Uitsluiting is het ergste, meer dan geen geld hebben!
Ik blijf wel met pijn lopen, dat heb ik dan wel weer voor op anderen, dat ik heb al geleerd sinds klein kind, pijn moeten verdragen. Dan maar pijnstillers die kan ik zo in de winkel kopen., tot het helemaal niet anders meer kan.
Maar dank voor het antwoord.

Ik zal niet ontkennen dat er in de loop der jaren ook goede ontwikkelingen zijn. Overigens Lieneke ik ben bijna 60. Onder alle omstandigheden altijd de tandarts adviezen opgevolgd. Kilometers gefietst en mijn verzekering in stand gehouden, zelf al kunnen daar vooral alleen de hoognodige behandelingen mee gedekt worden. Alles wat ik moet bijbetalen dat gaat simpelweg niet. Alleen kan ik de laatste jaren niet meer regelmatig naar de mondhygiëniste, omdat welk tarief ook, dat niet haalbaar is. Ik poets 2 tot 3 keer per dag, heb ragertjes....trouw......zo trouw.....zie wat het mij oplevert?
Overigens heb ik net geprobeerd een afspraak te maken om mijn kies te laten trekken, werd me gemeld dat ik niet ingeschreven stond. Ik heb me niet uit laten schrijven, dus hebben zij dat gedaan, zonder mij daar over in te lichten, zonder opgaaf van redenen.
Is dat dan met respect omgaan met mensen?
Ik hou het hier bij, ik weet inmiddels dat een overgroot deel het ook niet kan begrijpen, wat ik overigens niet verwacht, maar soms stiekem wel hoop. Oei.........dat doet toch zeer...als dat voor de zoveelste keer niet zo is, net zoals mijn kies.
Succes met jullie site en werk!

Jawel Lienke, heb gegoogeld, maar ik vind ze alleen in Amsterdam en Nijmegen, dan heb ik hetzelfde probleem, ik kan de reis niet betalen. Geloof niet dat er hier wat is in Delft.
Romy dat zou kunnen, maar gezien ik ook hier al heb beschreven dat het vertrouwen ver beneden peil is geraakt......laat ik deze mensen mij niet meer behandelen, aan mijn lichaam zitten. Respect voor mijn ZIJN, vind ik wezenlijk. In mijn leven is dat al te vaak respectloos en gewelddadig geweest. Ik heb daar mee leren omgaan. Ik heb overleefd. Maar als mensen nu op welke wijze mij moeten behandelen, dan wel op mijn voorwaarden. Dat heeft mij een overlever gemaakt, ipv slachtoffer en heb mijn levenslang omgezet in levensgenieten. Maar nu dus even niet :-) of misschien beter :-(
Maar oprecht dank voor jullie moeite al om te antwoorden!

Romy ik had iemand van de organisatie MEE (begeleiding voor verstandelijk beperkten en chronisch zieken) ingeschakeld, om advies en bemiddeling. Daar heb ik ze van op de hoogte gesteld.
Die heb ik vandaag nog aan de telefoon gehad. Die wilde met mij mee naar de afspraak. Zodat hij het woord zou doen, ik alleen maar patiënt hoefde te zijn. Dat leek me een optie om het aan te kunnen, tot dan even ontstekingsremmers te slikken. Vind ook dat ik hierin mijn inzet heb getoond om tot een compromis te komen
Daarop heb ik gemaild om dit toe te lichten en of ik een afspraak te maken voor as woensdag. Daarop kreeg ik per mail bericht dat ik geen patiënt bij hun was, niet ingeschreven stond. Dat is dan toch echt wel DE bekende druppel. Helaas zit de begeleider een aantal dagen in het buitenland, is hij er woensdag pas weer, waar ik ook zijn grenzen wil respecteren. Dus ik hoop dat ik het red met de pijnstilling.

Dank je Romy
Wilde het volgende nog even vragen. Kan ik veel last krijgen als een kies die ontstoken is getrokken moet worden? Daarmee bedoel ik vooral erna. Wordt er vooraf iets gedaan. Kan er getrokken worden als de ontsteking er zit, of moet dat eerst met medicatie verholpen worden? Er zit nog een kroon op de kies.
Wat zou sec nodig zijn aan handelingen om een kies te trekken, verdoving etc.

Ik heb nog al wat aandoeningen, schildklier, darm en blaasproblemen, lichte vergroeiing in de rug, gevoelige longen. MEE is sinds enige tijd een en ander aan hulp aan het opstarten, waar ik het altijd nog zelf deed, ondanks alles.
Ik heb het even gecheckt. Centrum Bijzondere tqndheelkunde. Misschien is het een optie. Die zitten in Rotterdam, dat zou te overzien zijn. Alhoewel ik geen angsten heb om me te laten behandelen. Die heb ik al lang overwonnen. Kan misschien toch zijn dat als iemand met een bepaalde rust, misschien meer bereikt, nu ik het vertrouwen wel degelijk kwijt ben.
Ik heb nog een optie voor een tandarts hier in de stad. Dat ga ik dinsdag bespreken samen met iemand van MEE, die misschien beter kan uitleggen wat met name de financiële beperkingen zijn, omdat ik daarin emotioneel en kwetsbaar in ben. Hoop op iemand die even zou willen kijken, en even een indruk wil geven, of als het echt nodig is meteen wil trekken.
Om rest renovatiewerkzaamheden mogelijk te maken, kan ik bij een kennisje logeren, over 2 weken. Dus er hangt wel het een en ander aan vast, allemaal.
Toch dank, voor jullie antwoorden, het meedenken, het maakt in ieder geval dat ik probeer naar mogelijkheden te zoeken, waar ik eerst behoorlijk aangedaan was, erg van slag.....en vooral mezelf dan terugtrek.
Laat wel weten hoe het afloopt. Nogmaals dank.

We gaan morgen (MEE en ik) een tandarts bellen, waar al even contact mee geweest is vragen om een voorgesprek. We zien wel wat dat wel of niet wordt.
Ik heb toch nog een vraag aan jullie. Wanneer sta je technisch gesproken ingeschreven bij een tandarts?
Als je je hebt ingeschreven dmv formulier en een eerste afspraak is gemaakt? Of als de eerste afspraak geweest is?

Bij de tandarts die me weigerde kreeg ik een mail, dat ik geen patiënt was, omdat het eerste consult nog niet had plaatsgevonden. Wel via de mail bewijs van inschrijving.
We hebben een andere tandarts bereid gevonden, die a.s woensdag naar mijn kies wil kijken. Of ik het nog een week kan redden met pijnstillers, vanwege de week dat ik niet thuis ben vanwege renovatie werkzaamheden in onze flat. De begeleider van MEE gaat mee, en dan kunnen we in ieder geval na de vakantie de kies laten behandelen.
Mijn vertrouwen staat wel op 0. Dus moeten we wel weer door de zure appel heen bijten :-)

Bij de tandarts die me weigerde kreeg ik een mail, dat ik geen patiënt was, omdat het eerste consult nog niet had plaatsgevonden. Wel via de mail bewijs van inschrijving.
We hebben een andere tandarts bereid gevonden, die a.s woensdag naar mijn kies wil kijken. Of ik het nog een week kan redden met pijnstillers, vanwege de week dat ik niet thuis ben vanwege renovatie werkzaamheden in onze flat. De begeleider van MEE gaat mee, en dan kunnen we in ieder geval na de vakantie de kies laten behandelen.
Mijn vertrouwen staat wel op 0. Dus moeten we wel weer door de zure appel heen bijten <img src="https://www.tandarts.nl/forum/sites/all/modules/contrib/smiley/packs/ko…; alt="Smile" />

Na een röntgenfoto zag ik zelf dat het niet veel meer was dan de foto van 2 jaar geleden. Dus besloot ik mijn vakantie er niet aan te wagen, met een kans op napijn/bloedingen en dus met pijnstillers op weg te gaan.
Vorige week vrijdag terug gekomen. Gisteren is de kies getrokken. Kan ook naar de tandarts op mijn voorwaarden betreft financiën. Doen wat kan, laten wat niet kan. Dat is nu eenmaal de realiteit, zoals ik in meer zorg steeds weer tegenkom. Er is goed geluisterd en gezien mijn hsp, meer verdoving gehad. Er wordt een prijsopgave gedaan voor een plaatje en dan kan de contactpersoon van MEE er mee aan de gang. Zelf trek ik me terug, kan dat emotioneel niet meer handelen. Ik voel me nog steeds aangeslagen dat dit 2 jaar heeft moeten duren.
Overigens wilde ook mijn oude tandarts in Den Haag mij terugnemen, waar ik wel niet meer bij haar zou komen, daar zij zich gespecialiseerd heeft, maar ook onder dezelfde voorwaarden. Lief, zij is altijd goed voor me geweest. Maar een tandarts wat meer in de buurt vind ik toch wel prettig, gezien ik ook alles per fiets of ov moet doen.
Conclusie voor mij is dat het dus wel degelijk mogelijk is om compromis met elkaar te vinden. Het kost alleen wat meer moeite. Helaas kan ik er ook niet onderuit dat ik toch wel wat van mening blijf, dat geld wel degelijk een rol speelt. Mensen die het geld wel hebben, dus ook betere zorg kunnen "kopen" daar waar het systeem erop gericht was om gelijkheid te bevorderen. Dus niet.

Ik weet niet of ik jou onsympathiek vind, maar je opmerking wel degelijk. Jij weet toch niet hoe dat tot stand is gekomen. DIT is dus mijn dagelijks gevecht, van voor (oordelen)
Afschuwelijk. Nog erger dat ik me nog steeds hierdoor laat raken. Maar liever geraakt worden, dan gevoelloos en hard meedoen.......
Verder heb je ook niet goed gelezen. Dan had je eruit op kunnen maken,dat ik vanwege rest werkzaamheden, (van een gedwongen grote renovatie, van onze flat, waardoor mijn leven al 3 jaar continu in het teken staat, van dwang, niet nagekomen afspraken, slechte uitvoer van werkzaamheden en al 7 maanden continu in de herrie zitten) mijn huis uit moest. Ter kennisgeving ik ben al 25 jaar niet op vakantie geweest, een kennisje bood me aan bij haar te komen, JA dat is voor mij al vakantie!!!!
Mensen begrijpen niet dat als je al bepaalde vragen stelt, de manier waarop......dat ook een vorm van geweld is, die (al dan niet nare) reacties oproept. Dat wordt vergeten, is het altijd die ander, die grof, onbeleefd is. Het is de wet van actie en reactie. Snap nu wel waarom jullie geen discussies willen.
Maar onbewust help je me hier toch mee, door weer eens wat fanatieker voor mezelf op te komen en zelf te bepalen, wat ik laat en doe. Dit al mooi 25 jaar doe zonder schulden. Dat omdat ik destijds ziek was tijdens mijn huwelijk en men gewoon vergeten is dat er een WAO traject opgestart had kunnen worden. Door deze fout, heb ik ook nog eens veel minder dan anderen in gelijke situaties/aandoeningen.
Succes met alles!

<blockquote>"Om rest renovatiewerkzaamheden mogelijk te maken, kan ik bij een kennisje logeren, over 2 weken. Dus er hangt wel het een en ander aan vast, allemaal."</blockquote>
Quote uit mijn eigen reactie nr. 17
Vv Hulptroepen?
Misschien is het wenselijk dat jullie gewoon goed lezen, lees: luisteren. Niet gemakkelijk hoor, je eigen rol onderzoeken, weet ik uit eigen ervaring.

De eerste 2 dagen, zaterdag en zondag van "mijn vakantie" heb ik overbelast op de bank gelegen (door wat zich de week van te voren onverwacht weer aandiende) ze heeft een klein appartement. Op maandag zijn we even de markt op geweest. Dinsdag hebben we in een bos gewandeld. Woensdag weer rustig aan..........omdat ik de volgende dag weer terug moest.
Thuis voor de zoveelste keer weer inruimen. Herrie van 7.00 tot 16.00 uur.........

Mijn rol is gevoeligheid, ik wordt gauw geraakt door ongepaste vragen, als mensen slecht lezen, kan dan redelijk cynisch worden, wordt defensief, ga uitleggen. Is ook niet verstandig waarschijnlijk. Waarbij ik dan wel weer vind dat ik dat zo mag voelen, zoals jullie je waarschijnlijk ook aangesproken voelen. Het gaat vooral om toegeven denk ik zo maar. Of eerst nadenken voor je een dergelijke vraag stelt.

Maar ik wens eenieder die hard werkt een hele fijne vakantie en zomer, hoor het is van harte gegund, die zg vakantie van mij blijkbaar niet.
Het ga jullie goed!

Had het klasse gevonden als Lieneke me zelf een antwoord had durven geven.
ssssssssssssstttttttttttttttttttt voor de rest maan mezelf maar tot stilte!
https://www.youtube.com/watch?v=ZN2SdyT8gPg :-)

Dank Lieneke voor je antwoord. Natuurlijk mag ik niet verwachten dat je direct beantwoord, excuses daarvoor. Ik kan best in mezelf kijken, waar ik niet juist handel en excuses aanbieden. No problem. Foute interpretatie toen iemand anders ging reageren.
Misschien als je de vraag anders gesteld had, ik vind deze suggestief., of dit ook niet als enigste uit mijn relaas had gehaald, ik wellicht anders gereageerd had.. Waar ik nog het netjes probeerde af te ronden, en een update te geven, juist omdat jullie me toch adviezen gaven. Daar waar ik ook aangaf mijn bedenkingen te hebben, dat ik toch vind dat binnen bepaalde kaders in het algemeen gesproken, wat te weinig initiatief genomen wordt met elkaar compromis aan te gaan, in wat WEL kan. Maar ik heb gereageerd zoals ik deed.
Met eventuele hulpvragen ga ik toch niet weer een beroep op jullie doen. Het voelt niet goed. Alsof ik mezelf dus wel moet verdedigen. Ongetwijfeld zullen anderen geholpen zijn met jullie adviezen.
Maar voor mensen met weinig te besteden, is het hier niet de juiste plek omdat ik juist met "gewone" tandartsen heldere afspraken wil maken en niet in een speciaal hokje gedouwd wil worden.
Succes met het helpen van anderen.

Weet je wat het is vV wij zullen elkaar hier niet in vinden. Je hebt ook nogal een beeld over mij, je schijnt mij beter te kennen dan ikzelf. Knap hoor met het weinige wat je weet. Overigens geld wellicht hetzelfde voor mij. Verschil is, waar je gewoon overheen walst, dat ik wel degelijk bereid ben te zien waar ik de fout in ga. En nee hoor, ik vis niet naar bevestiging en/of een complimentje. Juist om ingrijpend geweld te kunnen begrijpen wat me is aangedaan vanaf mijn 2de door ouders, het proces daarvoor aan te gaan, waar je wel naar binnen moet, om ook je eigen donkere kanten te durven zien, doe ik regelmatig aan zelfreflectie om mijn rol te onderzoeken in conflicten.
Onze werelden zijn totaal verschillend en dat is wat al een tijd gaande is.........dat er steeds meer onbegrip is voor elkaars (leef) werelden. Ik pleit mezelf daar ook niet vrij van. Dat is mede wel dagelijks dit soort " gevechten "" te moeten aangaan. Waar het vaak toch, als we het durven benoemen, blijkt dat die ander toch nog wel wat meer voorrechten blijkt te hebben dan ik. Jaloers. Nee. Feit. Realiteit.
Wat wil je dan? Dat ik schulden ga maken? Dan is er weer iets om me te verwijten. Ik weet al lang dat wat ik ook doe, het toch nooit goed is. Dus blijf ik puur voor mezelf en ethisch gezien bikkelen om rond te komen, zonder schulden. Verder zijn jullie niet de enigste. Dit probleem speelt ook bij de diëtiste, dit speelt ook bij de podotherapeut, fysiotherapie, huisarts.
Als chronisch zieke ben ik mijn volledig eigen risico kwijt. Daarbij komen dus ook nog de medische kosten, bijbetalingen voor wat niet vergoed wordt, medicijnen die niet vergoed worden. Waar ook weinig rekening wordt gehouden, dat ook wij behoorlijk last hebben (gehad) van de crises, ontkoppelingen etc. de naweeën ervan de komende jaren nog zullen voortduren. Dat er mogelijk veel van jullie geëist wordt dat snap ik. Juist om het aan de kaak te stellen of het anderen te laten weten, kan heel misschien tot veranderingen leiden.
We hebben het op elk vlak ingewikkeld, veeleisend gemaakt, waar ook de ontwikkeling in de zorg, de zorg ook duurder maakt. Ik vraag niet om gunsten. Juist niet. Ik vraag ze ook niet om handelingen te doen waarvoor ik dan niet zou hoeven betalen. Niets van dat.
Zeg mij niet dat dingen zijn zoals ze zijn. Loop jij ook met grote gaten in je mond? Of met hielspoor? Met pijn?
Praat me niet over het dieper wegzakken van de (tand) zorg.........ik moet dat dagelijks ervaren.
Ik verwacht niets......................van niemand. Alleen een foto en een kies eruit. Omdat dat voor mij de enigste mogelijkheid is als ik wat aan mijn gebit mankeer. Ik loop wel met pijn in mijn voeten, als een scan niet vergoed wordt......zo kan ik nog wel meer noemen. Dus ik draag al heel wat ongemakken, waar ik in berust dat het is, zoals het is. Dan pak ik wel een paracetamol extra. Ik doe wat ik kan, wat niet kan, laat ik. Dat is de enigste manier om rond te komen. Ga naar zeker 10 winkels. Rook niet, drink niet, ga niet uit. Ga niet naar de kapper, heb geen huisdieren meer. Cadeautjes voor de kleinkinderen vergeet het maar. enzovoort.
Dan wil jij mij zeggen dat dingen zijn zoals ze zijn. Ik denk zo maar dat ik daar meer ervaringsdeskundige in ben dan jij.
Misschien is het zowel voor jou als voor mij inderdaad niet zinvol hier te zijn.
Het ga je goed vV.