vraag over hoogte beetverhoging

Dank voor uw reactie. Ik neem aan dat de 1.75mm uiteindelijk inderdaad waar is. Hij had het over dat het digitaal na te meten was. Ik neem aan dat hij dat ten tijde van de behandeling dus niet heeft gedaan en aangezien het een vrij snelle jongen is in die snelheid gewoon snel een dikte heeft geschat. Ik tover zulke teksten niet uit het niets natuurlijk, dus het is gezegd. Ik vroeg me alleen af of de dikte wellicht hoger kon uitvallen door dingen als hechtmateriaal. Hij loog zich onder de dingen uit en dacht hiermee een punt te hebben mij onderuit te halen. Het was inderdaad in een gesprek met de klachtencommissie erbij.

Hij maakte daar een punt van. Ik had in mijn betoog geschreven dat hij destijds zei dat het hoger uitviel dan hij schatte 2-3mm ipv 1-2mm. Tijdens het gesprek met een bemiddelaar kwam hij trots over die dikte...'ik heb dat nog eens even digitaal nagemeten, het was 1.75mm'. Het leek er sterk op dat de algehele bedoeling hiervan was mijn hele betoog daarmee wat onderuit te kunnen halen. Hij meende ook dat het dus wel meeviel qua forsheid, die hoogte, maar die hoogte blijkt dus alsnog gewoon fors te noemen.. Ik dacht alleen maar, dan had je dat destijds gewoon ff moeten nameten ipv me nu zo op deze toon hierover denken te corrigeren. Dat soort herinneringen schud ik ook niet uit mijn mouw natuurlijk.

Gaandeweg kom ik erachter dat het discussiepunt verschuift.

Eerst was het aandachtspunt dat de doorverwijzer wist van mijn ernstige, langdurige, chronische ptss (ik zat er echt wel heftig bij, 100% afgekeurd etc, wist ze allemaal). En hoe kun je menen dat omdat het beter met me leek te gaan dat ik klaar ben voor beetverhogingen, ipv dat met me te dubbelchecken en er zeker van te zijn dat voor mij duidelijk was waar ik aan begon. Zeker omdat 2 maanden ervoor nog een notitie van de mondhygieniste in het dossier staat dat ik alhoewel het wat beter met me leek te gaan ik nog supergestressed erbij zat, en medicatie hiervoor slikte. Zo'n situatie lost echt niet dermate zomaar binnen 2 maanden op dat het verantwoord is voor mij te beslissen dat ik er klaar voor ben. Voorts is door zowel de doorverwijzer als de behandelaar niet gesproken over dat beetverhogingen voor een andere kaak/mondbeleving zorgen. Wat in mijn geval extra lullig is omdat die ptss vooral bij de keel zit. Ik wist niet waar ik aan begon, 1.75mm lijkt niets tot je het voelt, kiezen in originele vorm terugbrengen..ik stond er niet bij stil dat het dan lijkt alsof je een plank tussen je kaken hebt. Dat het om dergelijke hoogtes bleek te gaan bleek trouwens ook pas bij de behandelaar. Het werd een welles nietes verhaaltje over mij wel hebben ingelicht..hooguit bekennende dat ze dan steken hebben moeten laten vallen op dat vlak. Maar met die keel: vergelijk het met met een open wond rondlopen en dat iemand over zout begint.. Een woord is echt wel genoeg je te beseffen wat je boven het hoofd hangt en dat dat een nee wordt dan want het is er al gespannen en benauwd. Dus nee, er is niet over gesproken.

Een jaar voor de doorverwijzing is mijn keel uitvoerig ter sprake is gekomen. Het was bij haar dus kennelijk ook duidelijk genoeg dat dat een probleem was want ze wilde me op oefentherapie sturen ervoor. Daar had ik voor bedankt, want dat is symptoom bestrijding en gaf aan hier al met mijn psycholoog aan te werken. Ze wilde dan nog contact met mijn pscyholoog, maar zowel mijn psycholoog als ik waren van mening dat ik mijn problematiek prima zelf kon duiden en communiceren.

De tandarts heeft aangenomen dat mijn kaken tot rust zouden komen door een verhoging. Iets dat normaliter zo lijkt te werken inderdaad. Maar ze heeft aannames gedaan over dingen waar ze kennelijk geen zicht op had. Een verkeerde diagnose dus, een medische fout. Met hoe exorbitant ik heb gereageerd op die verhoging (waardoor ik voorts walgelijk ziek ben geworden, en nu na 13 maanden nog steeds poog te revalideren hiervan) is mijn conclusie dat het probleem van het kaakklemmen uit de keel voortkomt. Ze had iemand als een specialist tandheelkunde en psychodiagnostiek moeten laten diagnosticeren. Ik heb daarnaast ook de pech dat ze me naar de verkeerde heeft doorverwezen: iemand met totaal niet bezig was met hoe clienten op beetverhogingen reageren ipv iets als een angsttandarts.

Hij maakte daar een punt van. Ik had in mijn betoog geschreven dat hij destijds zei dat het hoger uitviel dan hij schatte 2-3mm ipv 1-2mm. Tijdens het gesprek met een bemiddelaar kwam hij trots over die dikte...'ik heb dat nog eens even digitaal nagemeten, het was 1.75mm'. Het leek er sterk op dat de algehele bedoeling hiervan was mijn hele betoog daarmee wat onderuit te kunnen halen. Hij meende ook dat het dus wel meeviel qua forsheid, die hoogte, maar die hoogte blijkt dus alsnog gewoon fors te noemen.. Ik dacht alleen maar, dan had je dat destijds gewoon ff moeten nameten ipv me nu zo op deze toon hierover denken te corrigeren. Dat soort herinneringen schud ik ook niet uit mijn mouw natuurlijk.

Gaandeweg kom ik erachter dat het discussiepunt verschuift.

Eerst was het aandachtspunt dat de doorverwijzer wist van mijn ernstige, langdurige, chronische ptss (ik zat er echt wel heftig bij, 100% afgekeurd etc, wist ze allemaal). En hoe kun je menen dat omdat het beter met me leek te gaan dat ik klaar ben voor beetverhogingen, ipv dat met me te dubbelchecken en er zeker van te zijn dat voor mij duidelijk was waar ik aan begon. Zeker omdat 2 maanden ervoor nog een notitie van de mondhygieniste in het dossier staat dat ik alhoewel het wat beter met me leek te gaan ik nog supergestressed erbij zat, en medicatie hiervoor slikte. Zo'n situatie lost echt niet dermate zomaar binnen 2 maanden op dat het verantwoord is voor mij te beslissen dat ik er klaar voor ben. Voorts is door zowel de doorverwijzer als de behandelaar niet gesproken over dat beetverhogingen voor een andere kaak/mondbeleving zorgen. Wat in mijn geval extra lullig is omdat die ptss vooral bij de keel zit. Ik wist niet waar ik aan begon, 1.75mm lijkt niets tot je het voelt, kiezen in originele vorm terugbrengen..ik stond er niet bij stil dat het dan lijkt alsof je een plank tussen je kaken hebt. Dat het om dergelijke hoogtes bleek te gaan bleek trouwens ook pas bij de behandelaar. Het werd een welles nietes verhaaltje over mij wel hebben ingelicht..hooguit bekennende dat ze dan steken hebben moeten laten vallen op dat vlak. Maar met die keel: vergelijk het met met een open wond rondlopen en dat iemand over zout begint.. Een woord is echt wel genoeg je te beseffen wat je boven het hoofd hangt en dat dat een nee wordt dan want het is er al gespannen en benauwd. Dus nee, er is niet over gesproken.

Een jaar voor de doorverwijzing is mijn keel uitvoerig ter sprake is gekomen. Het was bij haar dus kennelijk ook duidelijk genoeg dat dat een probleem was want ze wilde me op oefentherapie sturen ervoor. Daar had ik voor bedankt, want dat is symptoom bestrijding en gaf aan hier al met mijn psycholoog aan te werken. Ze wilde dan nog contact met mijn pscyholoog, maar zowel mijn psycholoog als ik waren van mening dat ik mijn problematiek prima zelf kon duiden en communiceren.

De tandarts heeft aangenomen dat mijn kaken tot rust zouden komen door een verhoging. Iets dat normaliter zo lijkt te werken inderdaad. Maar ze heeft aannames gedaan over dingen waar ze kennelijk geen zicht op had. Een verkeerde diagnose dus, een medische fout. Met hoe exorbitant ik heb gereageerd op die verhoging (waardoor ik voorts walgelijk ziek ben geworden, en nu na 13 maanden nog steeds poog te revalideren hiervan) is mijn conclusie dat het probleem van het kaakklemmen uit de keel voortkomt. Ze had iemand als een specialist tandheelkunde en psychodiagnostiek moeten laten diagnosticeren. Ik heb daarnaast ook de pech dat ze me naar de verkeerde heeft doorverwezen: iemand met totaal niet bezig was met hoe clienten op beetverhogingen reageren ipv iets als een angsttandarts.

Hij maakte daar een punt van. Ik had in mijn betoog geschreven dat hij destijds zei dat het hoger uitviel dan hij schatte 2-3mm ipv 1-2mm. Tijdens het gesprek met een bemiddelaar kwam hij trots over die dikte...'ik heb dat nog eens even digitaal nagemeten, het was 1.75mm'. Het leek er sterk op dat de algehele bedoeling hiervan was mijn hele betoog daarmee wat onderuit te kunnen halen. Hij meende ook dat het dus wel meeviel qua forsheid, die hoogte, maar die hoogte blijkt dus alsnog gewoon fors te noemen.. Ik dacht alleen maar, dan had je dat destijds gewoon ff moeten nameten ipv me nu zo op deze toon hierover denken te corrigeren. Dat soort herinneringen schud ik ook niet uit mijn mouw natuurlijk.

Gaandeweg kom ik erachter dat het discussiepunt verschuift.

Eerst was het aandachtspunt dat de doorverwijzer wist van mijn ernstige, langdurige, chronische ptss (ik zat er echt wel heftig bij, 100% afgekeurd etc, wist ze allemaal). En hoe kun je menen dat omdat het beter met me leek te gaan dat ik klaar ben voor beetverhogingen, ipv dat met me te dubbelchecken en er zeker van te zijn dat voor mij duidelijk was waar ik aan begon. Zeker omdat 2 maanden ervoor nog een notitie van de mondhygieniste in het dossier staat dat ik alhoewel het wat beter met me leek te gaan ik nog supergestressed erbij zat, en medicatie hiervoor slikte. Zo'n situatie lost echt niet dermate zomaar binnen 2 maanden op dat het verantwoord is voor mij te beslissen dat ik er klaar voor ben. Voorts is door zowel de doorverwijzer als de behandelaar niet gesproken over dat beetverhogingen voor een andere kaak/mondbeleving zorgen. Wat in mijn geval extra lullig is omdat die ptss vooral bij de keel zit. Ik wist niet waar ik aan begon, 1.75mm lijkt niets tot je het voelt, kiezen in originele vorm terugbrengen..ik stond er niet bij stil dat het dan lijkt alsof je een plank tussen je kaken hebt. Dat het om dergelijke hoogtes bleek te gaan bleek trouwens ook pas bij de behandelaar. Het werd een welles nietes verhaaltje over mij wel hebben ingelicht..hooguit bekennende dat ze dan steken hebben moeten laten vallen op dat vlak. Maar met die keel: vergelijk het met met een open wond rondlopen en dat iemand over zout begint.. Een woord is echt wel genoeg je te beseffen wat je boven het hoofd hangt en dat dat een nee wordt dan want het is er al gespannen en benauwd. Dus nee, er is niet over gesproken.

Een jaar voor de doorverwijzing is mijn keel uitvoerig ter sprake is gekomen. Het was bij haar dus kennelijk ook duidelijk genoeg dat dat een probleem was want ze wilde me op oefentherapie sturen ervoor. Daar had ik voor bedankt, want dat is symptoom bestrijding en gaf aan hier al met mijn psycholoog aan te werken. Ze wilde dan nog contact met mijn pscyholoog, maar zowel mijn psycholoog als ik waren van mening dat ik mijn problematiek prima zelf kon duiden en communiceren.

De tandarts heeft aangenomen dat mijn kaken tot rust zouden komen door een verhoging. Iets dat normaliter zo lijkt te werken inderdaad. Maar ze heeft aannames gedaan over dingen waar ze kennelijk geen zicht op had. Een verkeerde diagnose dus, een medische fout. Met hoe exorbitant ik heb gereageerd op die verhoging (waardoor ik voorts walgelijk ziek ben geworden, en nu na 13 maanden nog steeds poog te revalideren hiervan) is mijn conclusie dat het probleem van het kaakklemmen uit de keel voortkomt. Ze had iemand als een specialist tandheelkunde en psychodiagnostiek moeten laten diagnosticeren. Ik heb daarnaast ook de pech dat ze me naar de verkeerde heeft doorverwezen: iemand met totaal niet bezig was met hoe clienten op beetverhogingen reageren ipv iets als een angsttandarts.

Die had vtv al aangegeven er alleen te zijn voor bemiddeling, was er iet om als rechter op te treden. Punt is tevens dat pas na het gesprek dingen echt op hun plek vallen.

Had uit voorzorg het bemiddelingsgesprek opgenomen, blij toe..vanwege meedere leugens..Maar ontdek dus nu ook dat ze bekende dat ptss haar vakgebied een beetje te boven gaat. Maar ze zei voorts dat ze me daarom al naar een tandheelkundige psychodiagnostiek wilde sturen alvorens tot behandeling over te gaan. En dat is dus volledig gelogen. Sowieso had ze het destijds alleen over een therapeut met oefeningen voor de keel. Oefeningen zag ik niet zitten dus ik heb dat aanbod ter plekke afgeslagen. En geantwoord dat die ptss al aangepakt wordt bij de kern, namelijk bij mijn psycholoog. Maar stel toch dat het waar was geweest. Dan had ze ipv 2 maanden later een eigen diagnose in het dossier te zetten, namelijk dat opbouw klemmen tot rust zou brengen, wel neergezet dat er nog gewacht wordt op een diagnose. En als ze dat ze had gezegd, dan was ik echt wel naar die man toegegaan voor die correcte diagnose. Nog naast dat ik dan direct vragen had gesteld wat betreft het karakter van de ingreep die ze voor me in gedachten had. Dan had er in de aantekeningen van die dag ook gestaan dat het advies was naar hem toe te gaan voor een correcte diagnose. Die mis ik dan net. En ga zo maar door. Vind het wel sick zo om te gaan met me na alles.

Ik heb de prive aantekeningen ook opgevraagd, inclusief de naam van de software leverancier ivm de log. Heb de aantekeningen, maar de log wilde de praktijk niet geven ivm wet AVG. Daar vroeg ik ook niet om... Voorts zag ik in een klein hoekje dat het dossier afgedrukt was vanaf Oase. Ik vroeg ter confirmatie of dat klopte, maar kreeg geen antwoord. Ik moet nog uitzoeken of aantekeningen achteraf toegevoegd kunnen worden of eventueel in zo'n afdruk toegevoegd kunnen worden, want ook die aantekeningen rammelen een beetje. Geen dingen waar ik geen weg mee weet, maar er staan dingen in waarvan 100% zeker weet dat die niet zo met me zijn gecommuniceerd. Wellicht dat dat gebeurt omdat de arts dan achteraf aantekeningen maakt, wie weet.

Hallo VV, heel erg bedankt wederom voor de ingevingen! Ik ga toch voor de show nog een keer die vraag stellen bij de praktijk, kjken wat de reactie is. Anders komt die vraag inderdaad alsnog via de juridische weg :)

Interessant, voor de dubbelcheck heb ik toch eerst bij de praktijk gevraagd om bij de sofware leverancier de log van mijn dossier op te vragen. Volgens de tandarts was dit niet mogelijk tenzij er een gerechtelijk bevel is haha. Als ik u zo begrijp dan is dat niet het geval neem ik aan?

Hoi Gijs,

Ik ga contact met je opnemen, wil hier wel meer over weten. Ze hebben wel een hele schedelscan gemaakt. Dat is vrij standaard bij die kliniek. Maar of daar in het kader van de ophoging wat mee gedaan is..heb hem er in ieder geval niet over gehoord tegen me.
Die kiezen schijnen met de computer ook nog eens uitgemeten te zijn. Wat me wel opviel is dat er voor gekozen is eerst op te hogen voordat er naar de occlusie is gekeken. Als dit problemen zou geven, zou er alsnog ingslepen kunnen worden stond er in de aantekenigen. Mijn beet is behoorlijk strak doordat mijn voortanden wat naar achter staan. De eerste week was alleen de achterkant dus opgehoogd. Door de manier van klemmen, klemde ik daardoor helemaal met mijn ondertanden tegen de voortanden. Kon de hele kaak rollen als het ware. Daar werd ik helemaal niet goed van. Naar mijn mening had het ook veel logischer geweest eerst een beugel te krijgen. De ortho waarschuwde me ook dat er alsnog aan de opbouw geslepen moest gaan worden waar ik ook iet echt blij van werd. Waarom toch voor deze manier is gekozen is mij een vraag.
Ik heb namelijk ook een gevoel dat een deel van de oorzaak van het klemmen ook voortkomt uit mijn beet strak is. Ondanks dat de verhoging nu dan weg is, ben ik me meer bewust van die beet dan ooit. Mijn onderkaak heeft weinig bewegingsruimte. Kan me voorstlelen dat dit extra spanning op de keel zet.
Enige dat ik weet is dat ik de kliniek uitliep alsof ik jaws was, met bakstenen op de onderkiezen. Slikken ging moeilijk die week: keel strak, en tong strak. De behandelaar had nog nooit gehoord van een reactie dat de keelspieren helemaal strak gingen staan. Ik ben nu bezig met een jurist die ik binnenkort alles opstuur. Ik heb inderdaad tmj problemen, het klikt daar.

Heel erg bedankt voor je reactie, het verduidelijkt nog meer wat betreft dat ik het gevoel al had dat ze niet echt weet hadden van waar ze mee bezig waren bij me. Ik laat van me horen.
Groetjes, Dorine

Ik heb geen idee eigenlijk, maar ik denk dat ik een scan heb gehad met wat een inter orale scanner is. In ieder geval iets dat een 3d weergave geeft van het gebit. Ik neem aan dat dat een t-scan is.

Gaandeweg wordt me wel meer duidelijk. Bij mij lijkt het erop dat het tongbeen van belang was. Spieren van de onderkaak zijn verbonden aan spieren van de tong. Dat gebied was al een probleem. Maar dat ging dus helemaal strak staan van de opbouw, mijn tong ook. Wat precies de oorzaak is van de spanningen in mijn keel..het kan PTSS zijn maar ik heb daarnaast een strakke beet door naar achter staande boventanden. Ik denk dat het een combinatie is van de 2 eigenlijk.

Ik ben me sinds de ingreep erg bewust van geworden van die strakke beet wat heel vervelend is uiteraard. Ik was me er tijdens de opbouw erg bewust van geworden. Alleen het posterior was opgebouwd, de voorkant zou een week later gebeuren. Ik klemde als een idioot tegen de voorkant die week. Toen de opbouw zo verlaagd werd dat opbouw van het front niet meer hoefde bleef dat geklem tegen de voorkant alleen voortduren. Dat is ook de reden geweest uitiendelijk de restanten ook te verlagen tot de originele beet. Maar toen hield dat extra bewustzijn van die strakke beet alsnog niet op. Ik was destijds bang dat er eigen tandmateriaal van mate name element 35 en 45 weg was. Dat werd ontkend. Dat was veel moeilijker weg te slijpen werd gezegd, alleen het composiet zou weer weggeslepen zijn. Ik twijfel hier nog steeds over. Ben nog steeds bang dat mijn tanden meer tegen elkaar aankomen dan voorheen en hoop dat het de gehavende plek in de keel/slokdarm is die extra spanning in dat gebied veroorzaakt.

Mijn ondertanden neigen dus snel tegen de boventanden aan te komen, en ongetwijfeld veroorzaakt dat ook spanning op de keel en kaken. Ik ervaar minder bewegingsvrijheid dan ik zou willen. Als ik mijn achterste kiezen meer op elkaar zet komen ze niet bij elkaar. Laat ik de kaak meer rusten op de voorste kiezen dan komt het wel tegen elkaar en meer dan ik zou willen. Ik heb de neiging mijn kaak zo te rusten, ipv los van elkaar. Iets dat misschien komt door die beet. Die beet is zo strak dat de voorkant van mijn onderfront ooit wat is weggeslepen om de kans te verminderen dat de ondertanden de onderkant van mijn boventanden zouden beschadigen. Ik neig de onderkaak iets meer naar achter te plaatsen dan hoe deze zou willen staan om de boventanden te ontwijken. Dat is denk ik ook mede de oorzaak van dat ik mijn mondhoeken naar beneden neig te trekken. Dat zet natuurlijk gewoon spanning op de keel, dat kan ik voelen.

Er is destijds voor gekozen eerst op te bouwen. Er staat in het dossier dat de occlusie nog niet goed was, wat voor problemen kon gaan zorgen. In dat geval moest er dan bijgeslepen worden.
Ik snap gewoon niet waarom er niet voor gekozen was eerst te corrigeren met behulp van een beugel. Het zou kunnen dat dat zou hebben geholpen en dat het inderdaad niet goed kon aanvoelen omdat niet de juiste procedure is gevolgd, de occlusie gewoon niet goed was. Er wordt me een hoop duidelijk van hoeveel spanning die beet lijkt te veroorzaken bij mijn keel nog naast dat ik al veel spanning heb door stress. Dan vind ik het eigenlijk echt heel raar dat daar nog een ophoging overheen is geknald, ipv dat ik eerst een beugel kreeg. De tandartsen beweren mij met zoveel voorzichtigheid te hebben behandeld..in dat geval snap ik ook sowieso niet hoe ze iemand als mij me een week met alleen een opgebouwd posterior hebben laten rondlopen. Ik snap dat alles in 1x opbouwen te intensief had geweest qua behandelduur en dat het in 2x moest daardoor, maar een week die halve opbouw heeft in ieder geval niet geholpen.

Ik hou tandarts Starrenburg in ieder geval erbij voor een second opinion inderdaad, superbedankt voor de tip! Ik denk wel dat de jurist me zoiets zal willen laten ondergaan.