Dus... Waar begin ik..?
Ik ben een jongeman, 20 jaartjes jong.
En sinds mijn puberteit werd een zeer zeldzame ziekte geconstateerd bij mij (Genaamd MPS7) met in Nederland enkel 3 gevallen bekend.
Hierdoor krijg ik veel pijn in mijn gewrichten, door mijn hele lichaam inclusief de kaak.
Dan daarbij ben ik autistisch en overgevoelig in mijn mond.
Als je door je autisme al moeite hebt je gebit netjes te onderhouden en overgevoelig bent, dan is het makkelijker om te zeggen, Ik poets mijn tanden wel gewoon niet.
Vooral als de pijn er dan ook bij komt wanneer de mond langer dan 30 seconden open is
(En nee ik was niet van plan om te stoppen en daarna door te gaan)
Nu wilde ik mijn gebit niet volledig verwaarlozen en spoelde ik mijn mond dagelijks minimaal 1 keer met listerine.
En ik weet dat het geen alternatief was maar ik moest wat.
Nu begin ik steeds meer problemen in mijn mond te krijgen, dit veroorzaakt regelmatige kaakpijn, een piep in de oren en pijn bij de slaap (ik weet niet wat het is) Maar nu moet ik dus een afspraak maken bij de tandarts en ik ben al zo bang voor de tandarts, Laat staan de gevolgen van de afgelopen jaren.
(Heb sinds de start van de pandemie de tandarts niet meer gezien.)
Nu heb ik nagedacht over een kunstgebit.
Mijn moeder zegt: Moet je niet doen ik heb ook een prothese (Niet volledig) en heb er veel last van, mijn tandarts zegt "De laatste keer dat je hier was (ruim 3 jaar geleden) had je veel last van kokhalsneigingen"
Ik zit hier heel verdeeld te zijn.
Aan de ene kant denk ik: Beter voorkomen dan genezen, Ik ben al bang voor de tandarts, als ik niet meer naar de tandarts hoef en ze niet meer in mijn mond hoeven rommelen om de 6 maand, heb ik geen last meer van die angst.
Een kunstgebit kan je eruit halen, en dus hoef je niets in je mond te stoppen wat ik er niet wil. (Probleem pijn bij niet fatsoenlijk tandenpoetsen en dus gaatjes, kiespijn en kaakpijn opgelost.)
Je kan immers beter voorkomen dan genezen, waarom bang zijn als dat totaal niet nodig is?
Als je een alternatief hebt.
Aan de andere kant denk ik: Ja ze zullen vast gelijk hebben dat het niet zo fijn is. Waarvan je ook weer kan zeggen, "Dit is discutabel want kiespijn is veel erger.
En overigens kan je Kokhalzen (indien ik hier nog last van heb) afleren door voornamelijk je ademhaling af te leren.
Als je gestresst bent ga je sneller door de mond ademen en hierdoor kokhals je, Als ik lette op mijn ademhaling was dit niet het geval.
Heeft iemand tips voor deze hopeloze man?
Ik ben een jongeman, 20 jaartjes jong.
En sinds mijn puberteit werd een zeer zeldzame ziekte geconstateerd bij mij (Genaamd MPS7) met in Nederland enkel 3 gevallen bekend.
Hierdoor krijg ik veel pijn in mijn gewrichten, door mijn hele lichaam inclusief de kaak.
Dan daarbij ben ik autistisch en overgevoelig in mijn mond.
Als je door je autisme al moeite hebt je gebit netjes te onderhouden en overgevoelig bent, dan is het makkelijker om te zeggen, Ik poets mijn tanden wel gewoon niet.
Vooral als de pijn er dan ook bij komt wanneer de mond langer dan 30 seconden open is
(En nee ik was niet van plan om te stoppen en daarna door te gaan)
Nu wilde ik mijn gebit niet volledig verwaarlozen en spoelde ik mijn mond dagelijks minimaal 1 keer met listerine.
En ik weet dat het geen alternatief was maar ik moest wat.
Nu begin ik steeds meer problemen in mijn mond te krijgen, dit veroorzaakt regelmatige kaakpijn, een piep in de oren en pijn bij de slaap (ik weet niet wat het is) Maar nu moet ik dus een afspraak maken bij de tandarts en ik ben al zo bang voor de tandarts, Laat staan de gevolgen van de afgelopen jaren.
(Heb sinds de start van de pandemie de tandarts niet meer gezien.)
Nu heb ik nagedacht over een kunstgebit.
Mijn moeder zegt: Moet je niet doen ik heb ook een prothese (Niet volledig) en heb er veel last van, mijn tandarts zegt "De laatste keer dat je hier was (ruim 3 jaar geleden) had je veel last van kokhalsneigingen"
Ik zit hier heel verdeeld te zijn.
Aan de ene kant denk ik: Beter voorkomen dan genezen, Ik ben al bang voor de tandarts, als ik niet meer naar de tandarts hoef en ze niet meer in mijn mond hoeven rommelen om de 6 maand, heb ik geen last meer van die angst.
Een kunstgebit kan je eruit halen, en dus hoef je niets in je mond te stoppen wat ik er niet wil. (Probleem pijn bij niet fatsoenlijk tandenpoetsen en dus gaatjes, kiespijn en kaakpijn opgelost.)
Je kan immers beter voorkomen dan genezen, waarom bang zijn als dat totaal niet nodig is?
Als je een alternatief hebt.
Aan de andere kant denk ik: Ja ze zullen vast gelijk hebben dat het niet zo fijn is. Waarvan je ook weer kan zeggen, "Dit is discutabel want kiespijn is veel erger.
En overigens kan je Kokhalzen (indien ik hier nog last van heb) afleren door voornamelijk je ademhaling af te leren.
Als je gestresst bent ga je sneller door de mond ademen en hierdoor kokhals je, Als ik lette op mijn ademhaling was dit niet het geval.
Heeft iemand tips voor deze hopeloze man?
Van de regen in de drup door…
kokhalsneiging en kunstgebit…
Los daarvan: alles wat je kunstgebit kan uitstellen in tijd levert op lange termijn voordeel op.
Kunstgebit zal waarschijnlijk de kaakpijn ook niet oplossen, wellicht zelfs verergeren, want als ik de beschrijving lees is het het kaakgewricht (door wellicht klemmen knarsen al dan niet verergerd door de ziekte). Een splint kan hier wellicht meer verlichting geven, en is ook bescherming voor de kaakgewrichten op de lange termijn (beperken van te snelle slijtage door overbelasting).
Overigens is in de regel tegenwoordig met goede verdovingen en zo de last aan het gebit door niet te gaan meestal erger dan de (tijdelijke) last van behandelingen. Als die last er met verdoving al is...