gisteren ben ik naar kerkrade geweest voor de narcose behandeling. eerst 3 uur rijden en om half drie zou ik aan de beurt zijn. ik had een barstende koppijn, maar dat kwam van de zenuwe. om tien over twee waren we aanwezig, maar hoorde toen dat het uit zou lopen.hiervoor had ik alle begrip, omdat iedereen recht heeft op een goede behandeling, die de tandartsen in alle rust moeten kunnen uitvoeren. toch was dit niet bevordelijk voor mijn hoofdpijn, want mijn hoofd knalde bijna uitelkaar van de pijn.
uiteindelijk was ik rond kwart voor vijf aan de beurt. er was een heel team in de ruimte aanwezig. de tv stond aan en er klonk gezellige muziek.
het infuus stelde weinig voor en, in tegenstelling tot miranda, had ik geen last van de narcose vloeistof. ik werd alleen wat duizelig en praatte heel druk over van alles en nog wat. mijn man bleef bij mij totdat ik in slaap was. ik heb echt niet gemerkt wat ze allemaal gedaan hebben. toen ik wakker werd, was ik even in paniek, omdat ik niet wist waar ik was. ik dacht dat ik gewoon in mijn eigen bed lag en het leek even of ik op de eerste hulp van een ziekenhuis was. huilen dus. overal in mijn mond was het stijf, het bloedde ook nog en mijn hoofdpijn was helaas nog niet minder geworden. ik werd begeleid naar de auto en op de terugweg knapte ik steeds meer op. als ik morgen weer zou moeten, dan zou ik dat zonder twijfel meteen doen. het team is fantastisch en ze stellen je perfect op je gemak.
nu voel ik alleen wat beurse plekken in mijn mond, maar dat zal snel wel overgaan.
eten durf ik nog niet zo goed, maar dat komt ook wel weer.
het is mij geweldig meegevallen.
uiteindelijk was ik rond kwart voor vijf aan de beurt. er was een heel team in de ruimte aanwezig. de tv stond aan en er klonk gezellige muziek.
het infuus stelde weinig voor en, in tegenstelling tot miranda, had ik geen last van de narcose vloeistof. ik werd alleen wat duizelig en praatte heel druk over van alles en nog wat. mijn man bleef bij mij totdat ik in slaap was. ik heb echt niet gemerkt wat ze allemaal gedaan hebben. toen ik wakker werd, was ik even in paniek, omdat ik niet wist waar ik was. ik dacht dat ik gewoon in mijn eigen bed lag en het leek even of ik op de eerste hulp van een ziekenhuis was. huilen dus. overal in mijn mond was het stijf, het bloedde ook nog en mijn hoofdpijn was helaas nog niet minder geworden. ik werd begeleid naar de auto en op de terugweg knapte ik steeds meer op. als ik morgen weer zou moeten, dan zou ik dat zonder twijfel meteen doen. het team is fantastisch en ze stellen je perfect op je gemak.
nu voel ik alleen wat beurse plekken in mijn mond, maar dat zal snel wel overgaan.
eten durf ik nog niet zo goed, maar dat komt ook wel weer.
het is mij geweldig meegevallen.
hoe gaat het nu met jou?? hoe vond jij het in kerkrade??
bevalt je gebit, of heb je nu nog pijn? bij mij was het nabloeden na een uurtje of 2 helemaal over.
groetjes, marjon
Ik heb nog erg veel pijn, ben vanmorgen nog teruggeweest om de boel bij te laten slijpen, want alles klemde zo!
Hoe is het bij jou?