Ik ben nieuw hier en heb toch het "gevoel" dat ik vele al jaren lang ken...
Waarom... omdat ik een "gevoel" met jullie deel...
Ontzettende ANGST voor de tandarts... nu ik dat zo even typ hier vraag ik me alleen even af is het op dit moment de angst of is het juist het schaamte gevoel (t.o de/een tandarts) wat mij al die jaren parten heeft gespeeld...
Maar 1 ding is zeker ik wil (en moet) er wat aan doen, ik wil niet geestelijk de vernieling in gaan omdat ik gewoonweg niet durf daarom is het zo prettig om jullie verhalen hier te lezen want vaak denk je dat je er naar de buitenwereld toe niet mee terecht kunt (maar da's onzin, maar ook dat zal een schaamtegevoel zijn) althans zo ervaar ik het bij mijzelf...
Ik ben 37 jaar en nu al zo'n 20 jaar niet meer geweest en tjaaa een na het ander begint nu dus na te laten (hoe kan het ook anders :wink: opzich kon/kan ik er nog mee leven dat kiezen niet meer kiezen zijn...
Maar ook het spleetje tussen mijn voortanden begint nu wel erg "slecht" te worden en de tand daarnaast (boven) is gedeeltelijk weg :sad:
Ik herken mij in de verhalen angstig, rillingen, nare dromen (maar ook mooie dromen en denken met stralend witte tanden wakker te worden) de volgende morgen dus met een flinke kater... grrrrrrr
De pijn... wegslikken met wat pillen en nu eigenlijk alweer vergeten zijn hoeveel pijn het eigenlijk wel deed, want "gelukkig" het was weer over...
Bang op vakantie gaan omdat het wel eens verpest zou kunnen worden door een ontsteking... bla bla bla... maar daar ga ik (proberen) mee af te rekenen
want nu ga ik er wat aan doen en jullie hebben mij weer wat meer moed gegeven ik zal even in het kort vertellen hoe ik hier kwam...
Op zondag ga ik altijd naar mijn ouders daar lees ik de leesmap, zo ook afgelopen zondag en mijn aandacht werd getrokken door een "artikel" over de angst kliniek in Kerkrade...
Er bleef vanaf dat moment maar in ding in mijn hoofd hangen "vanavond als ik thuis ben op internet kijken" zo gedacht ook zo gedaan... de positive reactie's aldaar op de site gelezen gaven mij al moed toen ging ik verder zoeken en kwam bij dit forum uit...
Ik begon gisteravond/nacht te lezen... lezen... lezen... moest naar bed want ik moest werken vandaag...
Terug van mijn werk... lezen... lezen... lezen... en jaaaaaaaaaaaaa ik ga het doen... ik ga deze week bellen voor een in take gesprek in Kerkrade en jullie zijn daar mede schuld aan hihi :wink:
Heel erg bedankt en heeeel veel liefsssssssss
Waarom... omdat ik een "gevoel" met jullie deel...
Ontzettende ANGST voor de tandarts... nu ik dat zo even typ hier vraag ik me alleen even af is het op dit moment de angst of is het juist het schaamte gevoel (t.o de/een tandarts) wat mij al die jaren parten heeft gespeeld...
Maar 1 ding is zeker ik wil (en moet) er wat aan doen, ik wil niet geestelijk de vernieling in gaan omdat ik gewoonweg niet durf daarom is het zo prettig om jullie verhalen hier te lezen want vaak denk je dat je er naar de buitenwereld toe niet mee terecht kunt (maar da's onzin, maar ook dat zal een schaamtegevoel zijn) althans zo ervaar ik het bij mijzelf...
Ik ben 37 jaar en nu al zo'n 20 jaar niet meer geweest en tjaaa een na het ander begint nu dus na te laten (hoe kan het ook anders :wink: opzich kon/kan ik er nog mee leven dat kiezen niet meer kiezen zijn...
Maar ook het spleetje tussen mijn voortanden begint nu wel erg "slecht" te worden en de tand daarnaast (boven) is gedeeltelijk weg :sad:
Ik herken mij in de verhalen angstig, rillingen, nare dromen (maar ook mooie dromen en denken met stralend witte tanden wakker te worden) de volgende morgen dus met een flinke kater... grrrrrrr
De pijn... wegslikken met wat pillen en nu eigenlijk alweer vergeten zijn hoeveel pijn het eigenlijk wel deed, want "gelukkig" het was weer over...
Bang op vakantie gaan omdat het wel eens verpest zou kunnen worden door een ontsteking... bla bla bla... maar daar ga ik (proberen) mee af te rekenen
want nu ga ik er wat aan doen en jullie hebben mij weer wat meer moed gegeven ik zal even in het kort vertellen hoe ik hier kwam...
Op zondag ga ik altijd naar mijn ouders daar lees ik de leesmap, zo ook afgelopen zondag en mijn aandacht werd getrokken door een "artikel" over de angst kliniek in Kerkrade...
Er bleef vanaf dat moment maar in ding in mijn hoofd hangen "vanavond als ik thuis ben op internet kijken" zo gedacht ook zo gedaan... de positive reactie's aldaar op de site gelezen gaven mij al moed toen ging ik verder zoeken en kwam bij dit forum uit...
Ik begon gisteravond/nacht te lezen... lezen... lezen... moest naar bed want ik moest werken vandaag...
Terug van mijn werk... lezen... lezen... lezen... en jaaaaaaaaaaaaa ik ga het doen... ik ga deze week bellen voor een in take gesprek in Kerkrade en jullie zijn daar mede schuld aan hihi :wink:
Heel erg bedankt en heeeel veel liefsssssssss
groetjes,
minique :grin:
Ik hou jullie op de hoogte hoor en denk dat ik morgen ga bellen heb dan heerlijk mijn vrije dag en kan me voorbereiden op dat gesprek *zucht* ben me nu al aan het inprogrameren "dat het niets voorstelt" en "ik ben niet de enigste" :smile:
Dus wellicht kom ik morgen nog terug met een positief berichtje
Voor nu weer de groetjes en iedereen een fijne dag ik ga werken...
Succes !!
Groetjes,
Pisces
wat goed van je dat je de stap heb genomen om te gaan bellen.
toen ik ging bellen na 12 jaar niet te zijn geweest heb ik erna gebrul en gejankt van opluchting denk ik.
en nu ben ik geweest voor de eerst ekeer een wortelkanaalbehandeling en...................
het viel mee.....reuze mee, een schat van een tandarts die me begreep een angsttandarts hoor(den haag) lief zo vreselijk lief, liet alles aan mij over en ik ging in de stoel en dacht....nu moet het maar en nu voel ik me mighty kan niet anders zeggen ik ben zo trots, en dankbaar dat ik haar op mijn pad heb gekregen en ook maar 3 kiezen slecht waren en de rest van mijn gebit goed was.
ik heb van angs soms 4x per dag gepoetst .
xxxxxxxxxxxx esther
wat ontzettend goed van jou.
echt onwijs veel sterkte.
Bedankt voor je berichtje en ja ik denk dat ik dat morgen ook wel zal hebben (dat janken) en hoop dat ik daarna hééééél opgelucht zal zijn *zucht*
Daarom heb ik het ook maar op mijn vrije dag gepland dan kan ik me lekker laten gaan anders komt het ook zo "rottig" over als ik met rode oogjes op mijn werk kom, gaan ze weer vragen en schiet ik weer vol en wat moet je zeggen... (ze weten niets van deze grote angst)
Ben nu wel ff blij dat ik "mijn gevoel" hier kan/mag delen...
Want de stap die ik ga nemen wil ik (nog) even als verrassing voor mijn vriend en familie houden, al zou ik het morgen misschien wel uit willen schreeuwen al maar goed ik moet eerst maar eens zien te bellen...
Wordt vervolgd, groetjes en liefsssssssss voor jou en alle andere :wink:
Hardstikke goed hoor. Even al je moed verzamelen en dan de telefoon pakken. Je zult er geen spijt van krijgen. Vrijdag 13 februari ga ik voor de tweede keer naar Kerkrade (eigenlijk 3 met het intakegesprek erbij gerekend). De mensen daar zijn erg aardig en heel begripvol. Nu ga ik bijna zonder zenuwen voor de tweede behandeling.
De eerste behandeling is mij heel erg goed bevallen. Onder narcose merk je er helemaal niets van. Echt super voor mensen met een tandartsfobie.
Ik ben blij dat de kliniek in Kerkrade er is anders liep ik nog steeds rond met kiespijn en een gat in mijn voortand (en nog veel meer tanden en kiezen).
Sterkte met bellen!
Groetjes,
Garfield
Ik doe mijn best... ben al 2 dagen aan het verzamelen nu :wink: (Yess ik heb eindelijk een hobby, want ik verzamel iets *lol*)
Maar de vele positieve berichten van hiero geven mij steeds een b-tje meer moed...
Ik vind het onzettend knap en moedig van jou dat jij al voor je 2de behandeling (durft) te gaan...
Voor mijn gevoel zeg ik nu dat durf/kan ik nooit... Ik ben nu van mening en dat is ook mijn wens op dit moment, "alles eruit - Prothese erin" dan ben ik voor altijd er vanaf...
maar goed laat ik eerst maar eens bellen, dan intakgesprek en dan horen wat er kan :wink:
Bedankt voor je lieve moedgevende reactie
Liefssssssss Missy
Ik had overal pijn, het wisselde steeds van tand naar kies, was het ene pijntje over begon het ergens anders weer...ik was het zo zat! Kheb 2 mnd geleden een leuke vrouwelijke tandarts gezocht en heb afgelopen maandag een controle gehad.
Het viel dus allemaal reuze mee! De boosdoeners...2 verstandskiezen die het hele zooitje aandouwen waardoor alles klem kwam te zitten. Die gaan er vandaag om half 12 uit en ze vullen dan gelijk 2 gaatjes en maken de hele boel schoon. Ik vind het onwijs eng, maar het fijne is dat ik zo snel geholpen word dat ik niet eens echt tijd heb om het door te laten dringen. En daarna..ben ik er toch mooi weer ff vanaf. Maar daarna ga ik wel mooi weer naar alle controles.
Het onzekere gevoel dat ik 5 jaar had wil ik nooit meer hebben.
Heeeeeel veel succes! en het engste is het bellen, daarna gaat het allemaal vanzelf en denk maar zo, tis nu 2004, de slachtpartijen van heel vroeger zijn nu heel erg verbetert :wink:
gr paniekerig meisje
Ja ik weet het ook allemaal niet ik ga zometeen maar eens bellen voor ik het weer uitstel *grrrrrrr* Maar het lijkt nu gewoon de beste oplossing (alles eruit) en voor mijn gevoel is dat ook de enigste oplossing/mogelijkheid...
Maar als ik hier zo lees zijn der meer die dat van hun gebit dachten en toch blijkt het dan nog te redden...
Ik zie wel moet er eerst eens zien te komen :wink:
Groetjes en liefssssssssssssss en we horen nog van je...?
Missy
Maandag 15 maart om 11.00 ben ik het (angst)"haasje" :wink:
Owwwwwww goed heb nu al de bibberssssssss
Groetjes Missy
Keep us up to date plies !
Groetjes x Patty
Nu gewoon ff laten kijken joh, dat doet geen pijn, dus maak jezelf niet al te gek(makkelijk gezegd :-S).
Denk maar zo, het is jouw lichaam en ze mogen niks doen zonder jouw toestemming.
Mijn tandarts zei ook steeds wat ze ging doen en vroeg daarna of ik dat wilde en ik mocht zelf aangeven wanneer. Zelfs voor het kijken namen ze de tijd, want ik kreeg gewoon domweg mijn mond niet open van de zenuwen.
Toen ik daarna voor het trekken kwam, was ze heel rustig en vroeg wanneer ik er klaar voor was, toen ik zei morgen was ze zelfs bereid geweest om het inderdaad in te plannen voor de dag erna. Iemand dwingen heeft juist een averechts effect en toen ik merkte dat ik de baas was viel er al een enorme spanning van me af.
En echt geloof me, het ergste zijn de prikkies en die duren misschien bij elkaar hooguit 1 minuut. daarna is het jouw mond niet eens meer en kun je lekker alles pijnloos laten doen. En zodra je ook maar denkt dat je nog iets voelt krijg je gewoon nog een prikje(die je echt niet meer voelt dan).
Ik ben als de dood voor injecties, zeg maar rustig fobisch, maar deze prikjes vielen me echt reuze mee. Ik had gelukkig wel een knuffeltje mee en een erg aardige assistente die mijn hand vasthield, dat scheelde echt heel veel. Voelde zo fijn.
Ik ben enorm blij dat er ook nog tandartsen zijn met gevoel en medeleven en als een tandarts dat niet heeft moet degene ook echt verder zoeken, want ze bestaan dus wel!
Heel veel succes meis! liefs Rianne
Hardstikke goed zeg. Je hebt toch maar mooi je angst overwonnen. Bij het intakegesprek maken ze een foto(s) en kijken even naar je gebit. Ze doen in Kerkrade niets dat jij niet wilt. Vervolgens maken ze een begroting van wat er allemaal moet gebeuren. Alles op een hele prettige manier.
Vandaag ben ik voor de tweede keer geweest en (bijna) zonder zenuwen. Er is weer een hele waslijst afgewerkt en ik heb er niets van gevoeld. Lekker geslapen. Wat een uitvinding die narcose. Echt geweldig. Ik was zelfs eerder klaar dan de bedoeling was. Na een uur hebben ze me wakker gemaakt. Nu is het wel een beetje gevoelig maar dat kan ook niet anders. Met een pijnstiller is het prima uit te houden. Maar na een paar dagen is het allemaal weer voorbij. Ik hoef niet meer terug te komen. Alles is nu klaar.
Je zult zien Missy dat je je geen zorgen hoeft te maken. Het zijn echt lieve mensen daar in Kerkrade.
Sterkte meid de komende tijd. En als je iets wilt weten, dan hoor ik het wel.
Groetjes,
Garfield
Heel erg bedankt voor je lieve berichtje...
Ãk had gelukkig al het hele forum (geloof ik) door gelezen en ben idd al vrij goed op de hoogte van wat me te wachten staat...
dat geeft me ook de moed en daarom ben ik ook zo happy dat ik dit forum heb gevonden, even je hart luchten, even tegen "iemand" vertellen wat je bezig houdt zonder schaamte gevoel... :wink:
Voor nu lijkt het al dat er een zware last van mijn schouders gevallen is, maar ja het duurt ook nog ruim 1 maand (tegen die tijd komen de kriebels denk ik toch wel weer)
Maar goed dat zie ik dan wel...
Ben heel erg trots op jou dat je het toch maar weer gedaan hebt... echt Toppie...
Ik weet niet of ik dat zou durven, maar daarvoor zal ik eerst moeten ervaren/ondervinden hoe het verloopt en hoe mijn gebit er aan toe is...
Dus tjaaa ik w8 maar (on)geduldig af nu hihi
Eigenlijk zou ik het willen roepen tegen bekende en mijn vriend maar wil het nog even als verrassing houden... zo ben ik dan ook weer :wink:
Jou behandelingen zitten er nu dus op heb ik begrepen... ga je hierna voor controle naar een plaatselijke tandarts of blijf je naar Kerkrade (onder narcose) gaan...?
Groetjes en liefsssssssssss en tot "speeks"
Missy
Een maand wachten is inderdaad best lang. Het liefste wel je eigenlijk direct nadat je gebeld hebt. Dat had ik toen wel in ieder geval. Hoe langer je moet wachten, hoe zenuwachtiger je wordt.
Mijn angst zit 'm met name in het boren. Ik haat die dingen. Het geluid alleen al maakt me misselijk. Ik heb ook hele slechte ervaringen gehad met tandartsen en daar komt het ook door. Altijd heel veel pijn gehad omdat ik slecht te verdoven was. Mijn portie van tandartsbezoeken heb ik wel gehad. En waren er heel veel.
Ik zit eraan te denken om mijn jaarlijkse controle ook in Kerkrade te doen. Dan maken we er gewoon een dagje uit van met daarna een bezoekje aan Maastricht. De controle hoeft natuurlijk niet onder narcode te gebeuren.
Tegen de tijd dat jij geholpen moet worden durf je ook wel, hoor. Het kost dan wel even wat zenuwen maar daarna ben je ervan af.
Dat zul je zien.
Groetjes,
Garfield
Wat doe jij dan als ze tijdens die controle een gaatje ontdekken? Het is erg duur om dan even onder narcose te gaan.
Ga je het opsparen over een periode totdat je wel een aantal gaatjes hebt?
Ik zit nl. met dezelfde kwestie. Ik durf best op controle te gaan. Maar stel dat ik toch een gaatje heb? Dat durf ik niet te laten behandelen.
Lieve Garfield...
Ja ik leef er nu ook naar toe en die tijd kan me niet snel genoeg gaan maar goed na ruim 20 jaar niet te zijn gegaan moet ik nu ook maar leren geduldig te w88 had ik maar niet zo'n oen moeten zijn om het te verwaarlozen... ohhhh kan mijzelf wel wat doen :wink:
Boren en dat vreselijke geluid erbij is ook mijn grootste probleem krijg nu al kippenvel als ik er aan denk...
Ja leuk een dagje Maastricht hihi ik ben er ook al ff niet meer geweest maar ben ook niet echt een stads-mens... Moet jij ver rijden naar Kerkrade dan...?
Ik zal ook nog moeten zien hoe het me vergaat en dan beslissen wat ik ga doen, wel leuk om die beslissingen/ervaringen met andere te kunnen delen hiero
Groetjes enne tot "ziens" weer Missy
Haai HelpMe
Daar ben ik ook wel nieuwsgierig naar...
Ik zit me nu ook van alles in mijn hoofd te halen en te denken hoe zal het zijn, hoe zal het verlopen, bla bla bla...
Voor mijn gevoel zeg ik als ik al die positieve dingen over kerkrade lees en ik heb dadelijk weer een "gezond" gebit dat ik misschien die na-behandelingen wel zonder narcose aan durf, gewoon om dat het vertrouwen in Kerkrade er dan is maar goed ik moet het eerst zelf ervaren...
Moet jij ook weer terug voor controle binnen kort en ben je al geholpen in Kerkrade (of ergens anders...)
Groetjes Missy
Nog 1.5 week en ik mag/moet naar Kerkrade...
*zucht* wat een vreemd gevoel is dit...
Liefsssss Missy
Ik las net je laatst geplaatste berichtje Missy... Ik leef met je mee hoor.
Heel veel liefs,
Ik heb vandaag niet zoveel woorden en type tussen de tranen door, misschien ook wel de spanning voor maandag die ik probeer weg te drukken...
zal een zwaar weekend worden maar we zullen doorgaannnnnnnn :smile:
Liefsssssss Missy
[ Dit Bericht is bewerkt door: dj op 2004-03-12 15:16 ]
Een lichtje is een lichtje dus maakt niet uit... kaarsje of waxinelichtje.
Ach ja het geeft me wat afleiding ik was al heel veel met psp (paint shop pro) bewerkingen bezig maar dan meer de erotisch getinte maar het koste me zoveel tijd omdat de "club" zo groot was en ik kon er mijn gevoel niet kwijt vandaar deze lotgenoten groep :wink:
Leuk dat je ff een kijkje hebt genomen en nogmaals thnxxx voor je lieve woorden...
Missy
Wat gaan ze dan doen, maandag....
Groetjes Senna.
Ik leef helemaal met je mee maandag.
Ik ben vanaf m'n 16 niet meer naar de tandarts geweest, ik had een hele lieve tandarts toendertijd, die was overleden en er kwam er 1 voor in de plaats, die wilde van alles met m'n gebit gaan doen, zelfs een kaakoperatie.
Ik heb de brief voor de kaakchirurg toen gelezen, heb hem gelijk verscheurd en ben nooit meer geweest.
Herkenbaar allemaal wat je schrijft, ook met die vakantie etc, je bent dan bang dat je weer zo'n ontsteking krijg.
Na mijn rottige ongeluk moet ik dus wel naar de tandarts om wat aan m'n voortanden te laten doen en ik moet woensdag, maar ik heb me voorgenomen dat ik eerst ga praten met die tandarts.
Kerkrade is voor mij helaas te ver, hoewel ik het er wel voor over heb, want afstand maakt eigenlijk niet uit, maar deze behandeling van mij moet snel gebeuren en als dat eenmaal achter de rug is zie ik wel wat ik verder met m'n gebit ga doen.
Het voordeel van kerkrade is dat je lekker onder narcose kunt, dat zou ik ook het liefste willen.
Maar lieve meid, ik leef helemaal met je mee en vind het heel goed dat je de eerste stap heb genomen.
Ik had ook niet gedacht dat ik woensdag bij de tandarts zou zitten, maar ik moet wel.
Ook ik zal een kaarsje voor je branden, doe je dat ook voor mij?
[ Dit Bericht is bewerkt door: bange annelies op 2004-03-13 12:16 ]
Nog Nix Senna...
Maandag is alleen een intake gesprek daarna zal ik horen wat er nog te doen is :wink:
Maar voor mijn gevoel zeg ik "gewoon" alles deruit dan ben ik der in een keer mooi vanaf...
Maar maandag weet ik meer...
Liefsssssssss Missy
ja hoor meissss ik brand wel een kaarsje voor je en zal ook een digitaal kaarsje branden...
Ook jij heel veel sterkte meisssss weet je soms heb ik wel een gedacht van "gebeurde er maar wat" in de zin van wat jou nu overkomen is gewoon omdat je dan "verplicht" moest gaan en er geen uitvluchten te verzinnen waren...
Maar denk dat dat voor de verwerking van je angst ook niet goed zou zijn...
Nu heb ik mezelf zo ver gekregen om er wat aan te doen en kan ik er trots op zijn als het dadelijk achter de rug is...
Liefssssssssssss Missy
Ik was niet echt zenuwachtig bij het opstaan maar had toch vrij slecht geslapen (al 2 nachten)
Ruim optijd vertrokken omdat ik er zeker optijd wou zijn, maar je raad het al bijna... eerst kwam ik in een file (door ongeval) net op het punt dat ik me bedacht even Kerkrade te bellen dat ik wat later zou komen kon ik weer doorijden met een beetje geluk zo ik dus op tijd zijn...
Maar helaas ik kon het niet 1 2 3 vinden en wellicht speelde op dat moment ook de zenuwen en het haasten mee...
Ik toch om 10.58 even gebeld dat ik 11.00 niet haalde maar in de buurt was, ik heb voor mijn gevoel alle straten Kerkrade - West gehad en een paar keer gevraagd maar blijkbaar was nog niet iedereen even wakker daaro :wink:
Maar goed uiteindelijk wist een lieve man mij te zeggen waar ik wezen moest en wenste mij nog veel sterkte...
Om 11.20 stapte ik de ruimte binnen en moest me daar dus melden maar het was drukjes en ze waren aan het telefoneren (ik hoorde een gesprek en begreep onmiddelijk dat is ook iemand met angst was jij dat toevallig Gerry34...?)
Maar goed er kwam een vriendelijk meid aan lopen die mijn naam riep en ik mocht mee lopen... In de ruimte nog een vriendelijke meid (waar ik helaas de naam van vergeten ben)
Eerst werden alle gegevens in de computer ingevoerd en toen mocht ik meelopen om de foto te maken...
Bij terug komst in de ruimte waar die "vreselijk lijkend stoel" die helemaal niet zo vreselijk is staat mocht ik erin plaats nemen...
Even bekkie open en en werd bij verteld dat er alleen met een spiegeltje gekeken werd, wat ook zo was...
Toen nog een paar extra foto's gemaakt (in de stoel) en toen begon ze een hele waslijst met code's op te noemen (aan de eerste vriendelijke meid) die alles noteerde en nog even wat navroeg voor de zekerheid (stel der gaat er een te veel uit) hihi
Alles werd op de computer ingevuld en mooie vlakjes werden blauw ingekleurd... er werd een en ander uitgelegd en verteld (dingen die ik al wist want ja had tenslotte mijn huiswerk goed gemaakt)
Alles wat ik wou vragen kon ik vragen, maar voor mij was het zo duidelijk als een klontje en ik dacht "alles der uit"
Maar...
Daar dacht "zij" anders over en zou zonde zijn van de rest wat toch nog tot "goed" beoordeeld werd...
al met al zullen er dus toch 11 getrokken gaan worden (kiezen blijven der dus nie veel over denk ik) 7 worden er gevuld/opnieuw gevuld 2 zenuwbehandelingen en gebits reiniging uitgebreid...
Heel misschien lukt het in 1 behandeling (90 min is maximaal dat ze iemand onder narcose houden) maar ik moest er van uit gaan op 2 behandelingen daar is de begroting op gemaakt...
Ik bedankte haar vriendelijk en kreeg de papieren mee en ik zou binnen nu en 3 weken gebeld worden.
Toen mocht even doorlopen naar boven daar kreeg ik een gesprek met veronique zei vertelde rustig en vriendelijk wat de narcose in hield waar je aan moest denken op de dag van behandeling en wat je mee moest brengen...
Papiertje ondertekenen dat je toestemming geeft voor de narcose en van haar krijg je nog een lijstje mee "bij narcosebehandeling" waar alles dus op vermeld staat wat besproken is...
En toen blij en heel opgelucht naar huis...
Liefssssssssssssss Missy...
[ Dit Bericht is bewerkt door: Missy66 op 2004-03-15 15:08 ]
Maar "zij" vondt me nog te jong voor een gebit en het vooraanzicht is nog netjes en mooi te maken...
De onbrekende kiezen zou ik dan kunnen op vullen met een "plaatje" maar zij adviseerde om dan eerst de wonden te laten genezen en dan een "plaatje" aan te laten meten...
Boven met veronique heb ik het ook nogmaals besproken om er evt alles uit te laten halen... maar je raad het al ook zij adviseerde om het niet te laten doen...
Niet dat ik me om heb laten praten hoor, maar diep in mijn hart hou ik gewoon ook liever mijn eigen tanden (al is een gedeelte nep) ik kan me en dan praat ik over ruim 15 jaar terug nog herinneren dat mijn vader zei... "meid ga toch naar de tandarts het is zo zonde... dadelijk zit je vroeg met een gebit en ook dat geeft ellende" (mijn vader had zelf op jonge leeftijd een (noodgedwongen) een gebit door een kaakbreuk en meer door een ernstig ongeluk)
Maar ik ben nu naar huis gegaan met het idee ik laat het opknappen en mocht ik me bedenken en alles eruit willen dan kan ik bellen en kan het als nog...
Ik wil nu eerst ook even met mijn vriend (vanavond) bespreken hij weet nl nog nix hiervan af dat ik geweest ben...
En een gebitje is natturlijk wel goedkoper... maar ja daar denk ik nu niet aan...
Liefssssss en bedankt voor je belangstelling;)
Missy
Je hebt toch de stap maar genomen en wat fijn dat het daar onder narcose kan, zoiets zou ik ook het liefste willen.
Ik moet natuurlijk woensdag en ben vanochtend even geweest om alvast te kijken hoe het er daar uitzag, heb me ook gelijk in laten schrijven.
Ik vroeg aan de receptioniste of hij gelijk wat ging doen woensdag, dat wist ze niet te zeggen, als het nodig is dus wel, maar ik hoefde niet bang te zijn volgens haar.
De ene kee denk ik er anders over dan de andere keer, want er zijn natuurlijk wel ergere dingen in het leven dan de tandarts.
Maarja, jij bent lekker geweest.
Weet je al wanneer je volgende afspraak is, of heb ik niet goed gelezen?
ze bellen tussen nu en 3 weken, en als ik dan nix heb gehoord moet/mag ik zelf even bellen...
Naar alle waarschijnlijkheid zal het een woensdag of donderdag worden zei ze...
Ja aan de ene kant lucht het wel op aan de andere kant gieren de kriebels door mijn lichaam...
weet ik even niet of ik moet huilen of lachen dus doe ik het maar alle twee :wink:
Liefssssss Missy
[ Dit Bericht is bewerkt door: dj op 2004-03-15 16:46 ]
Ik ben hartstikke blij voor je :smile: Goed gedaan ! Kan me voorstellen dat je opgelucht bent. En nu afwachten :sad:
Succes en petje af nogmaals !!
Groetjes, Pisces
Enne Pisces ik heb maandje geleden ook van jou een en ander op forum gelezen maar weet het nu even niet meer, ben jij wel al geholpen, of heb jij de moed nog niet geahd meis om te bellen...?
Liefssssss Missy
ben jaloers hoor :wink:
Ik ben zoooooooo zenuwachtig voor a.s vrijdag
Ummm lieve DJ bedoel je de "forum-discussie" die ik vanuit mijn clupje stuurde... (naar leden...?)
Want veder zegt het me niets, ik heb geen digi kaartje verzonden hoor kanjer...
Pleasssse help me op weg hihi
Liefsssssssssss Missy
Hey kanjer jij gaat toch ook lekker... jij hebt je stap ook gezet dus nog paar onzekere angstige n8jes enne na vrijdag weet je misschien niet beter, en ben je zooooooo blij...
Ik heb net een enorme ontlading gehad in de vorm van een mega huilbui enne alles eruit gegooit (tegen mijn vriend) wat mijn hart al die tijd al kwelde...
Ik zal vrijdag in ieder geval aan je denken...
Heel veel sterkte enne alle liefsssss
Missy
Ik snap geen bliep van PSP trouwens.
Liefs
[ Dit Bericht is bewerkt door: dj op 2004-03-15 20:48 ]
Maar als je vragen hebt hoor ik het wel...
maar hier zal niet de aangewezen plek zijn *lol* maar psp is niet moeilijk al is dat makkelijk als je weet hoe het werkt, is net zoiets als niet bang zijn voor de tandarts, als je dus echt niet bang bent... :wink:
Liefssssssssss Missy
(nee dus, nog niet gebeld.....)
Pisces
Zou je het niet fijn vinden als er iemand anders voor je belt?
Natuurlijk kun je iemand uit je omgeving nemen maar anders zijn er hier ook wel tien die dat voor je willen doen dacht ik zo.
jij bent altijd zo lief, opgewekt en blij voor andere meissssss maar denk ook eens aan jezelf...
Bedenk eens hoe blij je voor jezelf kunt en mag zijn als ook jij het aandurft om de stap te zetten...
Kom kanjer ik weet dat ik nu heel gemakkelijk praten heb omdat ik het bellen en de intake nu achter de rug heb... maar ook ik zit nog vol met angst maar zou nu op mijn beurt ook heeeeel erg blij voor jou willen zijn...
als je er aan toe bent he Pisces en je hebt hulp nodig van iemand van hiero geef je het dan aan... we benne op de wereld om mekaar om mekaar te helpen niewaar :wink:
Ik weet niet welk deel je woont maar anders ging ik nog wel met je mee...
Liefssssssssssss en sterkte missy
Ik ben, net als missy, ook gisteren voor het intake gesprek in kerkrade geweest. doodeng!!! maar blij dat ik deze stap al heb durven zetten. Nu nog voor de behandeling pffff moet er nog maar even niet aan denken.
liefs thané
wat goed ook van jou... Toppie...
hoe laat moest jij gaan... en viel het mee wat ze gaan doen bij je... ?
Of wil je er nu liever nog niet aan denken...
Ik had gisteravond thuis een hele ontlading wat zich uite in een mega huilbui en toen viel pas alle spanning van afgelopen maand van me af...
Ben blij dat ik het me vriend nu verteld heb (dat ik deze stap genomen heb) en wil nu doorvechten en probeer niet teveel na te denken zou eigenlijk wel liefste hebben dat ik morgen terecht kon, dan was ik al weer een stap verder... ik wil er nu zo graag vanaf... het heeft mijn hart al zolang gekwetst ik wil weer kunnen lachen...
Jij heeel veel sterkte bij het (af)wachten van je oproepje hou je ons op de hoogte...?
Liefsssssssssssss Missy
Ik ben even in twijfel en de hele dag al aan het denken... wat ik zou moeten of kan ik dat beter in kerkrade bespreken... ?
Eigenlijk was ik ervan uitgegaan dat het een volledig gebit zou gaan worden...
Kronen zal vast wel beter zijn maar met 11 kiezen gaat dat wel erg duur worden vrees ik... als het nu mijn voortanden waren dan had ik nog zoiets van "toe maar' maar die kiezen zitten toch verder in me bekkie...
Wie oh wie heeft tips...
Liefssssssssssss Missy
Wat het verschil precies is tussen een frame en een plaatje weet ik ook niet.
Als het niet lukt met m'n tanden, laat ik me in ieder geval ook geen plaatje aanpraten.
Die rotdingen zitten nooit lekker, heb er zoveel rotverhalen over gehoord, m'n moeder had er eentje, alleen ellende, m'n man heeft er een, die heeft hij nooit in, kan hij ook niet in met eten, is al 3 keer gebroken, omdat hij hem iedere keer uitdoet met eten en dan in z'n zak doet en er dan lekker op gaat zitten.
Een brug lijkt me geloof ik nog het beste,maar wel de duurste oplossing volgens mij.