Als je voor een intakegesprek naar kerkrade gaat hoe lang krijg je dan de tijd om te beslissen of je nog terug gaat en als je een andere behandeling wil dan hun voorstellen kan dat dan ook
Het moet toch echt een keer gebeuren dat ik ga dus wil ik ook zoveel mogelijk weten (uitvluchten )
Ik heb in ieder geval al de verzekering gebeld 't is niet veel maar zelfs dat doe ik met klamme handen aan de telefoon en het stomme is dat ik dat ik precies weet wat ik wil maar het steeds maar niet doe en daar word je ook niet vrolijker van
dus wie weet er antwoord want ik kan bijna geen uitvluchten meer bedenken om niet te gaan
Liefs Gerry
Het moet toch echt een keer gebeuren dat ik ga dus wil ik ook zoveel mogelijk weten (uitvluchten )
Ik heb in ieder geval al de verzekering gebeld 't is niet veel maar zelfs dat doe ik met klamme handen aan de telefoon en het stomme is dat ik dat ik precies weet wat ik wil maar het steeds maar niet doe en daar word je ook niet vrolijker van
dus wie weet er antwoord want ik kan bijna geen uitvluchten meer bedenken om niet te gaan
Liefs Gerry
Zeg het niet af en zoek geen uitvluchten meer. Over twee weken ben ik aan de beurt en leef op dit moment op valium. Niet dat dat een oplossing is, maar ik wil er doorheen. Het is heel erg moeilijk, daar weet ik alles van. Maar bedenk wel dat er ons een hoop mensen zijn voorgegaan die nu lachen met een gezond gebid. En wat die kunnen, kunnen wij ook. Ik wordt ook verscheurd door heel veel vragen dat kun je lezen onder -kneip en held op sokken. Maar we moeten gewoon volhouden. Uitvluchten zoeken heeft geen enkele zin. Ook informatie kan averrechts werken voor je zenuwen. Dat heb ik zelf gemerkt door heel veel informatie te vergaren op internet. Alle vragen die je hebt kun je beter aan het team stellen van Kerkrade. 27 maart is voor mij de GROTE dag, niet dat ik hier blij om ben, maar als het achter de rug is kan ik weer funktioneren, dat is al een groot pluspunt en het gebid is dan heerlijk in orde. Verzamel je moed en laat je nergens van uit het veld slaan. Ik praat niet makkelijk, want zelf moet ik ook nog gaan.... Heel veel sterkte en succes, houd de moed erin. Samen kunnen we het net als al die anderen best aan..
groet
Je zegt zelf ook al dat het er toch een keer van moet komen, dus waarom zou je jezelf in de stress werken om een intakegesprek aan te gaan, te horen te krijgen wat er moet gebeuren en dan alsnog afzeggen?
Het klinkt misschien heel hard, hoor, maar je maakt de drempel om te gaan alleen maar hoger, want voordat je weer een keer die eerste stap neemt laat je eerst weer wat tijd verstrijken en in die tijd gaat je gebit alleen maar verder achteruit.
Je weet precies wat je wilt en dat is blijkbaar GAAN!
Bijt je er dan 'gewoon' (zo gewoon is het niet, maar goed) in vast en GA en ZET DOOR!
En dan kan je je daarna een schouderklop geven dat je hebt doorgezet en zal je zien dat je er een beter gevoel van eigenwaarde door hebt gekregen
Oh, en ik weet heus waar je over praat... Ben zelf ook jarenlang niet bij een tandarts geweest vanwege angst, maar ga nu alweer 8 jaar wel en in die tijd is mijn angst alleen maar minder geworden.
Succes!
minique
[ Dit Bericht is bewerkt door: minique op 2004-03-12 12:02 ]
Je bent een geweldig persoon, heb al meerdere dingen van je gelezen. Ieder mens is echter anders, en angst kan een mens stuk maken daar weet je alles van. Ook ik heb het verdomd moeilijk. En dan ben ik een boom van een kerel van 36 jaar. Pff in zulke situatie's is dat niets waard. Maar je hebt 200% gelijk, alleen doorzetten en gaan is de beste mannier om over die angst heen te komen. Mijn eerste behandeling zal onder narcose geschieden, maar wil de volgende keer proberen zonder. Misschien met lachgas of iets dergelijke en dan weer verder afbouwen. Ik denk als de komende behandeling positief zal zijn verlopen je ontzettend veel moed krijgt, en dat iedere volgende controle steeds beter zal gaan. Maar goed, de eerste keer is altijd de moeilijkste. Daarom hebben wij heel veel steun aan jou en andere berichten die het al hebben moeten doormaken. Bedankt!
Groet
Toen ik nl. 8 jaar geleden op het punt stond waar jij en Gerry (en nog een aantal anderen!) nu staan, was er geen forum waar ik mijn angsten kon spuien. Onder narcose je laten behandelen was er ook nog niet bij (of in ieder geval niet voor de 'gewone' mens). Ik weet wat jullie doormaken. Je hoort zoveel mensen met angst voor de tandarts en die niet durven, maar ik heb ook geleerd dat als je de stap weer neemt, je op een gegeven moment trots op jezelf kunt zijn en dat de angst wel degelijk minder kan worden. Ik kan me voorstellen dat mensen zich onder narcose laten behandelen, zou ik misschien ook wel hebben gedaan als het er toen al was.
Maar waar het op jullie punt misschien nog lijkt dat de angst nooit beter zal worden, ben ik al verder en ik wil dus graag uitdragen dat de angst wel degelijk minder kan worden. Dat is de 'missie' die ik mezelf heb opgedragen. Ik weet niet of de angst ooit helemaal zal overgaan en of 'wij bangebroekjes' ooit fluitend naar de t.a. zullen gaan, maar ik zie zelf een groot verschil tussen een simpel gaatje TOEN en NU (afgelopen week) een wortelkanaalbehandeling. Heb me voor dat gaatje toen veel drukker gemaakt dan voor de wortelkanaalbehandeling nu. Ondanks dat het niet leuk blijft.
Het is fijn om te horen dat jullie (of in ieder geval jij) iets aan mijn woorden hebt. Elk beetje steun is welkom als je eenmaal voor jezelf hebt besloten om weer te gaan en ik wil jullie daar van harte bij helpen!
Ook jij heel veel sterkte en succes toegewenst, en ik hoop dat je je gebruikersnaam 'held op sokken' snel kan verruilen voor een andere! :grin:
Groetjes,
minique
[ Dit Bericht is bewerkt door: minique op 2004-03-12 13:34 ]
Ik had je vorige berichtje ook al gelezen, dat jou plan was... "wachten tot ik de intakë had gehad" maar ik had er nog niet op gereageerd ...
Waarom niet...
Omdat ik even helemaal stuk zit en de woorden niet kan vinden die mijn hart voelt...
vanaf december vallen we al van de ene ellende in de andere klap voor klap steeds weer verwerken het sloopt me...
Daarbij kwam vorige week de mega klap en kregen we te horen dat mijn vader kanker heeft.
Dus sorry voor het niet reageren op jou berichtje...
Maandag is mijn intake in Kerkrade ik laat je weten hoe het gegaan is meisssssss je moet doorzetten nu en niet in je hoofd gaan denken ik ga afzeggen... blijf positief en prent in je koppie dat je gaat dat je van deze ellende af wilt...
Pleaseeeee je bent nu al zo op de goede weg je mag trots op jezelf zijn dat je het hier al durft te schrijven, zelfs de verzekering al hebt gebeld (heb ik niet eens gedaan nog wacht dat wel af)
Hey kanjer heel veel liefsssssssssss en alle sterkte en zet door...
Als ik maandag terug kom neem jij de foon om Kerkrade te bellen :smile:
Missy
[ Dit Bericht is bewerkt door: Missy66 op 2004-05-06 19:29 ]
Ik las je berichtje en wil je heel veel sterkte toewensen, niet alleen met de intake a.s. maandag, maar ook met je vader.
Ik vind het heel goed van je dat je doorzet, ondanks wat je nu allemaal overkomt.
Ik zal aan je denken en voor je duimen maandag!
Groetjes,
minique
Ik MOET wel... heb het mijzelf beloofd...
ik wil weer kunnen lachen zonder mij te schamen, mijn hart huilt al zoveel.
Bedankt voor je reactie
Liefssssssssss Missy
Ik ben vrij nieuw hier en ook ik ga de stap zetten om naar kerkrade te gaan.. mn moeder gaat met me mee, ik ben 21 jaar en nog maar 1 keer geweest in mn leven en een trauma aan overgehouden maar ik ben in de bloei van mn leven en ik zou er een moord voor doen om breeduit te durven lachen. Missy ik ben heel benieuwd hoe je intakegesprek zal vergaan.. laat je het weten? ik ga zsm dezelfde stap nemen!!
heel veel sterkte en geloof het of niet ik leef met je mee!!
liefs Cynthia
Ik ga het maandag in mijn uppie doen, niemand van mijn familie (of vrienden) is op de hoogte dat ik deze stap vorige maand gezet heb, dus ook niet dat ik maandag ga (of moet)...
Soms wil ik het uitschreeuwen of het ze vertellen maar jaren lang heb ik niet kunnen en durven praten over de tandarts vermeed elk gesprek en probeerde zo snel mogelijk van onderwerp te veranderen en nu ik eindelijk na ruim 20 jaar de stap gezet heb heeft iedereen zoveel "eigen" dingen aan zijn hoofd dat ik ze met mijn angst/probleem niet wil belasten...
En ja soms doet dat pijn en daarom ben ik ook wel blij met dit forum...
Het geeft je toch iets of wat het idee van je af te kunnen praten...
Na maandag zal ik het toch mijn vriend vertellen omdat hij mee moet/mag gaan als ik onder narcose ga...
Ik hou je op de hoogte hoe het gegaan is maandag...
Jij hebt wel al een afspraak gemaakt...?
Liefsssssssssss Missy
Tegen Minique wil ik even zeggen dat mijn inlog tekst nog lang zal blijven bestaan. Vroeger schaamde ik me ervoor omdat ik overal wordt gezien als een boom van een kerel....Pfff, ja, optisch misschien. Maar als het om witte jassen gaat begin ik letterlijk te krimpen. Vroeger dacht ik dat ik er alleen voor stond en me alleen stond aan te stellen, nu ben ik wijzer. Dat flink doen is niet altijd even goed. Je maakt jezelf wat wijs om de bink uit te hangen bij anderen. Als je je tekortkomingen durft te openbaren kan je ook geholpen worden. Deze ervaring heb ik nu wel opgedaan. En hoe je het ook went of keert, zo'n lieve reactie's zoals hier vaak staan doet gewoon goed en heeft veel invloed op je zelfvertrouwen. Het liefst zou ik de mensen een bloemetje willen aanbieden als alles achter de rug is. Waarom?? Nou, omdat mede door de lieve en bemoedigende woorden hier en elders op forums je toch sterken, en je zelfvertrouwen alleen maar bevorderen. Dus Minique en de anderen---- BEDANKT-----
Groet
Dank je HELD (ik laat het 'op sokken' nu echt weg, dat denk je er zelf maar bij.
Je zet het 'en anderen' er wel al bij.
Maar ik wil nog wel even benadrukken dat ik - gelukkig! - niet de enige ben. Er zijn er zoveel die anderen proberen te helpen. Soms is dat door een begrijpend 'oor' te bieden en een stukje mentale steun te geven, een andere keer is het door meer tandtechnische of praktische info te geven.
We maken die forum met z'n allen, onder de bezielende leiding van de digitale t.a. en DJ en we maken er samen iets moois van!
En nu weer terug naar naar de topic, want Gerry vroeg zich af of hij nog kon afzeggen na een intake!!!
Groetjes,
minique
P.s. voor HELD: ik heb je een privéberichtje gestuurd...
[ Dit Bericht is bewerkt door: minique op 2004-03-12 19:32 ]
Je gebruikersnaam past in ieder geval in een lange traditie op deze site:
helpme, bange annelies, wan hoop, schijterd21, bangerikje 508, angsthaasje1970, waaromik, angstig, bange lindaatje, paniekerigmeisje, bang_meisje, terrified, bange ik, bange ikke, angsthaasje78, angshaantje, desperado, bangbang, spijtoptant, bangerikje123, angsthaas, bangerd, ik ben bang:'(
Sommige van die mensen waren al uitgebreid andere mensen aan het helpen voordat ze ooit zelf waren geweest :smile:
Mijn favoriete threadtitels waren:
- ja dat heb ik ook
- hoe durven jullie (dank je gerrit :smile:)
Succes hoor,
[ Dit Bericht is bewerkt door: dj op 2004-03-12 19:19 ]
Toen ik vorig jaar een bril ging aanmeten had ik hoop eigen initiatief een boek meegenomen uit de Bommelreeks meegenomen omdat ik wilde weten hoe de bril dichtbij werkte. Steeds als de kosten van de bril werden besproken keken ze een beetje raar naar me. Thuis haalde ik het deel uit mijn tas en begreep ik het, het betrof het deel:
"Geld speelt geen rol".
Misschien kan ik voor de gelegenheid iemand nog eens:
"Mijn teer gestel"
uitlenen.
[ Dit Bericht is bewerkt door: dj op 2004-03-12 20:15 ]
Op 2004-03-12 18:07, schreef held op sokken:
Verdorie, wat zijn jullie allemaal lief en vooral dapper. Missy66- Ik wens jou heel veel sterkte met je vader, ik weet wat je nu door maakt en voelt uit eigen ervaring. Verder moet ik je vertellen dat ik het ook in beginne geheim heb gehouden voor iedereen. Zelfs voor mijn vrouw. Doch het vele drankgebruik en het overmatig gebruik van kalmerende middelen (in mijn geval) kun je niet verborgen blijven houden, De geheimhouding was voor mij vooral schaamte jegens de mensen waar je zoveel van houdt. Terwijl juist deze mensen het meeste begrip ervoor hebben en je tot het einde steunen. Dat heb je gewoon nodig....Nu ik mijn vrouw alles heb opgebiecht is het er niet makkelijker op geworden, doch je hebt nu veel meer steun. En dat voelt verdomde goed.
Lieve Held... heel erg bedankt voor je lieve woorden...
Ik heb gelukkig geen ervaring met overmatig drank gebruik of medicijnen dus dat hoefde ik (ook) niet nog eens te verbergen voor mijn vriend.
Maar ik heb wel gemerkt dat je steeds beter wordt met smoesjes verzinnen want ja ook ik had soms wel eens last van mijn tanden en naam dan een pijnstiller of op het moment dat je van die vreselijke huilbuien had zodat het hem opviel, maar ik durfde nooit te zeggen dat het door die angst kwam...
Stom eigenlijk dat je je eigen partner dat soort dingen niet toe vertrouwt, terwijl ik diep in mijn hart weet dat als hij dit alles (deze diepe diepe angst)wist dat hij er voor me zou zijn...
Maar ja ik denk dat het van mijn kant een stuk van eigenwijs zijn is... en zo bang om niet begrepen te worden...
Vooral bij mensen die totaal geen angst kennen voor de tandarts... die snappen je dan toch niet dus ja dan maar zwijgen en alleen zijn met je verdriet wat omslaat in schaamte naar mate de jaren voorbij gaan...
Maar goed ik hoop dat ik er nu vlug van af ben, ik denk dat er een enorme last van mijn schouders zal vallen en dat ik hierna sterk genoeg zal zijn om mijn vader (maar ook mijn moeder) op te vangen met de dingen die zij nu ook doormaken...
Liefsssssssssssssssss Missy
Een spreekwoord zegt: een kat in het nauw maakt vreemde sprongen. Waarom dit nu als antwoord? Nou, Als je bang bent kun je je heel vreemd gaan gedragen. Van nature gebruik ik zelden drank, doch om de dag een beetje rustig door te kunnen komen (lichaamlijk) ga je zoeken naar een mogelijkheid. Bij mij is dat dus regelmatig een biertje drinken en als het echt niet meer gaat overstappen op een tabletje. Dit beveel ik uiteraard NIEMAND aan hier op dit forum. Als je het zonder kunt moet je dit beslist doen...Ook dat je het iemand niet wil vertellen zit ook in het spreekwoord verscholen. Ontkenning en de bink uithangen.
Ieder mens reageerd in een angstsituatie anders. De een kan zich nog redelijk beheersen en anderen gaan letterlijk stuk.
Ik wens je nog erg veel sterkte en succes toe.
Groet
Ik ga niet meer afzeggen dat beloof ik hier nu plechtig
ik heb zelfs al een verwijs brief van mijn huisarts nu moet ik alleen nog naar kerkrade bellen
Dus dat ga ik zeer binnenkort doen als ik weer wat moed verzameld heb en dan moet het er dus echt van gaan komen na 21 jaar
Ik ben gelukkig niet bang voor de pijn aleen maar het idee dat er iemand in mijn mond zit benauwd me zo de gedachten alleen al
Maar ik ga ik weet alleen nog niet waneer
Het doet me in ieder geval heel goed om zoveel steun te krijgen
Heel veel groetjes en tot de volgende keer
Gerry
Hartstikke goed, je belofte...
Hartstikke goed ook dat je bij je huisarts al een verwijsbrieft hebt geregeld. De eerste stap is gemaakt!!!
Nu even een kleine adempauze om moed te verzamelen om te bellen en dan horen we toch weer van je?
Want we duimen allemaal heel graag... De ene keer de ene kant op de andere keer de andere kant, want anders raken ze in de knoop *LOL*
Succes!!!
Groetjes,
minique
de eerste stap is ook door jou gemaakt... je mag trots op jezelf zijn... probeer nu innerlijk wat kracht op de bouwen zodat je er aan toe bent om te bellen... en geloof me ook die stapt valt (achteraf) erg mee...
Het is al zo vaak geschreven en ja het is waar, ze zijn zo aardig en begrip vol...
Dus kanjer kom op verzamel al je moed en Belllllll liefst vandaag nog hihi want ook ik weet dat w88 erg is en je toch weer ff zenuwachtig maakt ....
Liefssssssssssss en knuffffffie Missy
[ Dit Bericht is bewerkt door: Missy66 op 2004-03-19 11:32 ]
Ik ben al ff niet meer hier geweest en heb net wat verhaaltjes weer zitten lezen...
Tis net alsof ik het allemaal weer beleef maar zo ist niet gelukkig...
Ik betrap mezelf er vaak op dat ik nu dezelfde dingen schrijf als diegene waar ik me destijds aan ergerde...omdat hun het al agter de rug hadden en ik maar steeds niet durfde te bellen, daar baalde ik zo van !!!
Toch heb ik ineens de telefoon gepakt in een opwelling op een maandagmorgen toen ik aant poetsen was in huis....Raar maar waar !
Hopelijk overkomt jou dit ook snel Gerry.
je zult daarna zo opgelucht zijn dat je gebelt hebt.... :grin: HEERLIJK IS DAT !
Het is bij mij nog maar een paar maanden geleden die behandeling maar tis net alsof ik nooit anders gehad heb....vreemd he ?
Nog steeds ben ik heel blij met hoe alles is gegaan en met het resultaat... :grin:
Ik ben een heel ander mens geworden en zo zal ik ook blijven nu !
Ga aub snel bellen Gerry en hou ons op de hoogte okee ?
Als je erover wilt praten op msn dat voeg je me maar toe want ik kom hier niet meer welke dag....
Speedy180394@hotmail.com
Dit geldt overigens voor iedereen die er met me over wil babbelen want ik wil graag mensen van hier helpen omdat ik weet wat het is !!!
I've been there !
Succes met alles en keep us up to date !
:grin: Liefs Patty
Ik heb dit nog nooit meegemaakt zo lief is iedereen
Nou belofte maakt schuld dus kom maar op met het telefoonnummer van kerkrade en dan ga ik zo snel mogelijk bellen
Kusjes Gerry
Tandheelkundig Centrum Kerkrade-West
Willem Sophiaplein 8
Kerkrade
telefoon 045 - 5417700
e-mail info@angstvoortandarts.nl
website: http://www.angstvoortandarts.nl/
Succes!!!!!!!!!!!
Groetjes,
minique
Echt doen kanjer...
Laat je het ons weten we zullen er voor je zijn...
Liefsssssssssss Missy