Hallo allemaal
Ik schrijf dit omdat ik vandaag eindelijk weer normaal kan lachen zonder te moeten denken aan de lelijke plekken op mijn tanden.
10 jaar lang was mijn angst om naar de tandarts te gaan groter dan de wil een mooi gebit te hebben.
Een en ander is begonnen toen ik 10 jaar geleden in mlitaire dienst ben gegaan en er niemand mij meer in de gaten hield.
Aangezien dit heel makkelijk was ging ik dus niet meer naar de tandarts.
Je kan wel raden dat er na 10 jaar geen tandarts bezoek het nodige aan de hand was met mijn gebit en zelf na al 3 keer gillend van de pijn s'nachts naar de tandarts te zijn geweest om een kies te laten trekken ging ik nog steeds niet naar de tandarts.
vandaag toch de stap gezet om te gaan en geloof me met knikkende knieen.
Al mijn voortanden hadden bruine tot zwarte plekken en deze zijn vandaag geboord en gevult net als de nodige kiezen en toen het klaar was heb ik bij de tandarts in de spiegel gekeken en door wat ik toen zag ging ik spontaan huilen zo mooi was het.
Natuurlijk komt nu ook de gedachte "ben ik hier nu al die tijd zo bang voor geweest"
Ik zweer het op de verdovings prikjes na heb ik van de hele behandelingen niets maar dan ook echt niets gevoeld.
Ook de prikjes waren hooguit niet erg confortabel maar pijn deden ze ook niet eens.
Het is nu achteraf mischien makkelijk praten maar ik hoop dat mensen die angst hebben voor de tandarts hier iets aan hebben.
Ik bedoel eerlijk is eerlijk ik ga liever naar een restaurant dan de tandarts maar de angst is bij mij naar 10 jaar echt weg niet in de laatste plaats dankzij mijn tandarts.
m.v.g.
patrick van de graaf
Ik schrijf dit omdat ik vandaag eindelijk weer normaal kan lachen zonder te moeten denken aan de lelijke plekken op mijn tanden.
10 jaar lang was mijn angst om naar de tandarts te gaan groter dan de wil een mooi gebit te hebben.
Een en ander is begonnen toen ik 10 jaar geleden in mlitaire dienst ben gegaan en er niemand mij meer in de gaten hield.
Aangezien dit heel makkelijk was ging ik dus niet meer naar de tandarts.
Je kan wel raden dat er na 10 jaar geen tandarts bezoek het nodige aan de hand was met mijn gebit en zelf na al 3 keer gillend van de pijn s'nachts naar de tandarts te zijn geweest om een kies te laten trekken ging ik nog steeds niet naar de tandarts.
vandaag toch de stap gezet om te gaan en geloof me met knikkende knieen.
Al mijn voortanden hadden bruine tot zwarte plekken en deze zijn vandaag geboord en gevult net als de nodige kiezen en toen het klaar was heb ik bij de tandarts in de spiegel gekeken en door wat ik toen zag ging ik spontaan huilen zo mooi was het.
Natuurlijk komt nu ook de gedachte "ben ik hier nu al die tijd zo bang voor geweest"
Ik zweer het op de verdovings prikjes na heb ik van de hele behandelingen niets maar dan ook echt niets gevoeld.
Ook de prikjes waren hooguit niet erg confortabel maar pijn deden ze ook niet eens.
Het is nu achteraf mischien makkelijk praten maar ik hoop dat mensen die angst hebben voor de tandarts hier iets aan hebben.
Ik bedoel eerlijk is eerlijk ik ga liever naar een restaurant dan de tandarts maar de angst is bij mij naar 10 jaar echt weg niet in de laatste plaats dankzij mijn tandarts.
m.v.g.
patrick van de graaf
Groetjes tandjetandje
Ik ben zeven jaar niet geweest en was heel erg bang, vorig jaar heb ik de stap genomen en heb een afspraak gemaakt en achteraf denk ik: waar was ik nou zo bang voor? Ik ga nog steeds niet met veel zin naar de tandarts en toen ik hem laatst tegenkwam in de supermarkt ben ik hard weggelopen :o , maar ik ga weer en zal mezelf ertoe blijven zetten ook :smt003
Ik heb gister eindelijk een stap gezet, ik had een intake gesprek. Pffff het zweet liep me over de rug. Maar goed het is dus (voor zover lezers het niet wisten) een nieuwe narcosetandarts. (zie andere onderwerpen)
Maar goed het ziet er allemaal super uit daar en de tandarts nam echt de tijd.
Al met al over 3 weken heb ik mijn definitieve afspraak staan, manlief zal me wel naar binnen moeten schoppen :-?
Succes allen!
Groet Vervelend
Ook ik moet in augustus nog 1 keer terug voor 2 kleine gaatjes en inderdaad ondanks dat ik nog steeds niet met plezier naar de tandarts ga mijn angst ben ik kwijt.
Wat mij vooral veel heeft geholpen te gaan is het vooruitzicht dat ik als ik dit niet zou doen ik een kunstgebid zou moeten hebben over een paar jaar.
O ja ik heb ook de rekening binnen van de behandeling :-?
3 A4-tjes vol a €389 waar gelukkig nog meer dan 3 kwart door de verzekering werd vergoed toch maar goed dat ik de uitgebreide verzekering al die jaren dat ik niet ben gegaan toch heb aangehouden. :smt003
We gaan allemaal liever naar een mooi concert dan naar de tandarts. We zijn allemaal een klein beetje bang. Zolang we die angst maar onder controle hebben. En inderdaad, niet gaan heeft nu eenmaal de consequentie dat je kans loopt op een kunstgebit.
Nu is het dus zaak om het bij te houden en regelmatig te laten controleren. Eigenlijk mag je best trots zijn op jezelf. Een angst overwinnen is niet niks.