Ik heb sinds anderhalf jaar een kroon (porceleyn op metaal). Daar is onlangs een barst in gekomen, zonder dat ik iets ongebruikelijks (zoals kiezels) heb proberen te eten. De tandarts wil de helft vergoeden. Is dat redelijk? Is er geen garantie? Moet de tandarts niet de hele kroon vergoeden? Onder wat voor wet en/of regels valt dit? Alvast dank voor het antwoord!
http://www.tandarts.nl/phpBB/viewtopic.php?t=5800
Kronen en Garantie
Tandarts carabelli beweert daar: Ja, de tandarts heeft een prestatieverplichting wat betreft de kwaliteit van kroon en brugwerk. Een tandarts moet kroon en brugwerk 8 jaar lang garanderen voor fabricagefouten en gebreken in constructie.
Dit is een uitzondering omdat voor het overige de tandarts een inspanningsverplichting heeft om een behandeling naar beste weten uit te voeren.
Kan iemand dat bevestigen? Ik heb dit nog door niemand anders horen beweren.
Zie ook inderdaad andere topics hierover, dat hij 50% vergoed is netjes, betekent dat hij de techniekkosten dus uit eigen zak vergoed..
Het blijft altijd moeilijk dit soort zaken, er springt niet "zomaar" een stuk porselein af van een kroon die al 2 jaar goed functioneert. Dus eerst de oorzaak opsporen voor een nieuwe te maken.. Soms is een kroon in de mond reparabel met composiet.
Het hangt er natuurl;ijk ook vanaf hoe in zicht de plek ligt. Als de rest goed functioneert, en het is niet in zicht kan ook volstaan worden met polijsten.
Er is in de tuchtrechtspraak van de NMT vast komen te staan dat er in het algemeen een bepaalde levensduur ten aanzien van kronen en bruggen geldt. Dat is een deel, van de NMT tuchtrechtspraak gaat in principe geen wettelijk gezag uit, echter wanneer binnen civiele procedures dit soort vragen beantwoord dienen te worden zal hier vrij zeker in mee worden gegaan als zijnde binnen de professie geldende norm.
Geeft een kroon of brug sneller de geest dan zal de tandarts aan moeten tonen dat dit niet aan hem of aan de tandtechnicus te wijten is. De tandarts is nl niet alleen aansprakelijk voor zijn eigen werk maar ook voor dat van de tandtechnicus. Als er dus iets fout gaat en de tandarts wil de kosten daarvoor niet zelf op zich nemen dan zal hij dit dus moeten zien te verhalen op de tandtechnicus. Er treedt hier een analogie op naar de burgerlijke consumentenkoop.
Een voor de hand liggende optie in dat licht is dat de tandarts zijn aansprakelijkheid beperkt ten aanzien van gebreken in het kroon of brugwerk, echter dit is bij wet verboden. Dit is mijns inziens in dit geval zeker wel voor discussie vatbaar, maar dat is een andere discussie
Dus hoewel er puur sec geen prestatieverplichting bestaat, komt het daar via een u-bocht wel degelijk op neer als het puntje bij het paaltje komt. Waarmee ik voor de duidelijkheid NIET zeg dat wanneer er iets afbreekt dit automatisch altijd te verhalen zou zijn op te tandarts. Verhalen houdt in deze ook niet in dat wanneer er iets misgaat dit altijd moet leiden tot het plaatsen van een volledig nieuwe constructie, reparatie kan ook volstaan, wanneer dit redelijk en billijk is.
Nu kan er in dit specifieke geval over gediscussieerd worden of het afgebroken stuk (je) porselein de functionaliteit van de kroon aantst.
Dit blijven inderdaad lastige onderwerpen. Over het algemeen mogen zowel tandarts als tandtechnicus er een coulanceregeling op na houden. Voor procerakronen is zelfs een garantietermijn van 5 jaar bepaald, de tandtechnicus zal dan in die 5 jaar de kroon kosteloos overmaken, ik geloof zelfs ongeacht reden breuk.
In de zaak van vraagsteller mag na 2 jaar ook de tandtechnicus water bij de wijn doen, en de tandarts wellicht ook nog iets meer.. Blijft dat er geen vaste richtlijnen voor zijn hoe dit opgelost dient te worden...
Voor wat betreft de de garantieregelingen van de VLHT en het voormalig NTG kan niet anders gezegd worden dan dat deze goed zijn. Beter in ieder geval dan die van de BITE kronen....
Wat een redelijke en billijke oplossing is is natuurlijk afhankelijk van wat er mis is, een afgebroken stukje porselein kan tegenwoordig prima gerepareerd worden met composiet en is heel wat patientvriendelijker en minder risicovol dan het aftikken van een kroon of brug.
Voor wat betreft in hoeverre je iets moet vergoeden als tandarts zijnde in het geval er gebreken zijn in het kroon of brugwerk zou je kunnen teruggrijpen op wat binnen de consumentenkoop gebruikelijk is, namelijk naar rato van verstreken tijd ten opzichte van de te verwachten levensduur en dat delen op de te maken herstelkosten.
In hoeverre je de door jou als tandarts te vergoeden kosten dan verdeelt met de tandtechnicus hangt natuurlijk van het geval af en de afspraken die je daarover hebt gemaakt met de tandtechnicus, daar heeft de patient plat gezegd geen boodschap aan.
Het enige punt dat ik wilde maken is dat het niet een en al coulance en goedertierendheid is, maar dat er wel degelijk iets te zeggen is over resultaten en verplichtingen.
@vV: Een aardig artikel over aansprakelijkheidsrisico bij kronen is het artikel van Brands in het NT van januari 2004, zeker met betrekking tot de BITE kronen. (ik kan het eventueel ook mailen). En natuulijk is het boek van Christiaans-Dingelhoff en Brands in deze tijden ook een 'must have'.
Kronen en Garantie