Hallo iedereen.
Ik ben woensdag 12 april bij de kaakchirurg geweest om mijn verstandskiezen te laten trekken. Ik was zo erg bang, ik heb nachten wakker gelegen en pieste van de zenuwen bijna in mijn broek.
Ik was met mijn man gegaan, die had er vrij voor gevraagd. Ik was de hele dag van slag en zat als een wrak in de wachtkamer. Toen ik binnen werd geroepen om de verdovingsprikken te laten zetten raakte ik helemaal in paniek. Ik zei dat ik niet meer durfde en begon te huilen. De kc zei dat hij me niet kon dwingen maar dat als ze er niet uitgehaald werden ik hele erge problemen zou krijgen die veel erger zouden zijn dan de pijn die ik van deze ingreep zou krijgen. Toen ik weer wat rustiger was mocht ik de hand van de zuster vasthouden en heeft hij de prikken gezet. En weet je wat...het viel me erg mee. Op de prik in het verhemelte na, die was erg vervelend. Maar nog steeds niet zo erg als ik verwacht had.
Daarna mocht ik weer terug naar de wachtkamer om de verdoving goed te laten inwerken. Na 10 minuten moest ik alleen terug om de verstandskiezen te laten trekken. Omdat alles dan ontsmet is enzo mocht mijn man niet mee. Ik kom binnen staat de asssistent net alle instrumenten uit te pakken. Het leek wel alsof ze de hele gereedschapskist daar hadden liggen, inclusief zagen en beitels. Dat was wat minder.
Ik ging zitten in de stoel en kreeg zo'n operatie doek over mijn hoofd zodat ik niet kon zien met welk stuk gereedschap ze nu bezig waren.
Het heeft bij elkaar 16 minuten geduurd en het was wel erg heftig maar pijn heb ik bijna niet gehad. Niet op dat moment in ieder geval. Ik had eigenlijk meer last van mijn lippen want mijn mond moest wijder open dan in mijn opzicht mogelijk was, dus waren mijn lippen gescheurd.
Direct na de operatie voelde ik me een hele meid maar twee uur later leek het wel alsof ik door een stoomwals was overreden. En een biljartbal had ingeslikt. Ik had toen ik thuiskwam meteen ijs op mijn wang gelegd maar toch had ik nog een onwijze bult.
De pijn heeft 5 dagen aangehouden maar de ergste dag was de dag ná de operatie.
Voor alle mensen die nog moeten, neem van deze bange kip aan dat de operatie echt mee gaat vallen maar hou rekening met de napijn. (Maar daar kan je pijnstillers voor slikken)
Ik moet 13 juli weer terug, maar dan maar voor 1 kies, dus de helft van de ongemak.
Groetjes Leonie
Ik ben woensdag 12 april bij de kaakchirurg geweest om mijn verstandskiezen te laten trekken. Ik was zo erg bang, ik heb nachten wakker gelegen en pieste van de zenuwen bijna in mijn broek.
Ik was met mijn man gegaan, die had er vrij voor gevraagd. Ik was de hele dag van slag en zat als een wrak in de wachtkamer. Toen ik binnen werd geroepen om de verdovingsprikken te laten zetten raakte ik helemaal in paniek. Ik zei dat ik niet meer durfde en begon te huilen. De kc zei dat hij me niet kon dwingen maar dat als ze er niet uitgehaald werden ik hele erge problemen zou krijgen die veel erger zouden zijn dan de pijn die ik van deze ingreep zou krijgen. Toen ik weer wat rustiger was mocht ik de hand van de zuster vasthouden en heeft hij de prikken gezet. En weet je wat...het viel me erg mee. Op de prik in het verhemelte na, die was erg vervelend. Maar nog steeds niet zo erg als ik verwacht had.
Daarna mocht ik weer terug naar de wachtkamer om de verdoving goed te laten inwerken. Na 10 minuten moest ik alleen terug om de verstandskiezen te laten trekken. Omdat alles dan ontsmet is enzo mocht mijn man niet mee. Ik kom binnen staat de asssistent net alle instrumenten uit te pakken. Het leek wel alsof ze de hele gereedschapskist daar hadden liggen, inclusief zagen en beitels. Dat was wat minder.
Ik ging zitten in de stoel en kreeg zo'n operatie doek over mijn hoofd zodat ik niet kon zien met welk stuk gereedschap ze nu bezig waren.
Het heeft bij elkaar 16 minuten geduurd en het was wel erg heftig maar pijn heb ik bijna niet gehad. Niet op dat moment in ieder geval. Ik had eigenlijk meer last van mijn lippen want mijn mond moest wijder open dan in mijn opzicht mogelijk was, dus waren mijn lippen gescheurd.
Direct na de operatie voelde ik me een hele meid maar twee uur later leek het wel alsof ik door een stoomwals was overreden. En een biljartbal had ingeslikt. Ik had toen ik thuiskwam meteen ijs op mijn wang gelegd maar toch had ik nog een onwijze bult.
De pijn heeft 5 dagen aangehouden maar de ergste dag was de dag ná de operatie.
Voor alle mensen die nog moeten, neem van deze bange kip aan dat de operatie echt mee gaat vallen maar hou rekening met de napijn. (Maar daar kan je pijnstillers voor slikken)
Ik moet 13 juli weer terug, maar dan maar voor 1 kies, dus de helft van de ongemak.
Groetjes Leonie
Ik moet er niet aan denken. Je mag jezelf een pluim geven hoor !
En natuurlijk veel succes de volgende keer. :smt006
:smt006