Hallo allemaal :smt006
Een paar weken geleden verloor ik een hele oude vulling en daaronder zat een flink gat. Afgelopen donderdag was het zover, ik moest naar de tandarts om de kies opnieuw te laten vullen. Ik ben vrij panisch wanneer het om tandartsen gaat, maar mijn tandarts gaat daar heel goed mee om. Alle lof daarvoor.
Goed, ik zat dus in die stoel, en na een fikse paniekaanval en twee verdovingen (voor de zekerheid, want ik had aangegeven dat het verwijderen van voedsel uit die kies pijnlijk was) begon mijn tandarts met boren. Ze had me al verteld dat het een groot, diep gat was en ik was dus ook gepast nerveus. Het deed pijn. Ik gaf dat aan, de tandarts geloofde het eigenlijk niet maar gaf me toch een extra verdoving. Even wachten, en verder. En het deed nog pijn. Nog een verdoving erbij, een hele gemene (zei ze) die ze alleen kon geven als de kies al volledig verdoofd was.
*diepe zucht* :smt009
Toen ging het feest verder en zag ze dat de zenuw ontstoken was. Eigenlijk vreemd, want ik heb nooit echt pijn gehad. Toen de vulling er nog op zat wel, vaak als ik van dat heerlijke meergranenbrood aan het kauwen was en er zo'n pitje op het kauwvlak van de kies kwam, dan kon ik wel door de grond. Maar dat had ik al jaren, kan die ontsteking er al zo lang zitten?
Goed, ze dacht dat de zenuw al half afgestorven was en zou met zo'n griezelig dun vijltje aan de slag. Eerst nog een vijfde verdoving, en die was me daar een portie eng :o ! Ze moest ontzettend veel kracht zetten, haar arm trilde er gewoon van. Ik had een beetje het gevoel dat ze met dat ding de kies in ging, maar dat zal mijn verbeelding wel zijn :oops:
En natuurlijk, het boren deed NOG pijn. Niet vreselijk ofzo, en ik heb dan ook aangegeven dat ik graag wilde dat ze verder boorde om de boel maar achter de rug te hebben. Toen, plotseling, was het klaar en zei ze dat de zenuw niet dood was want hij bloedde. :smt103
Dus, noodvulling erop (en ik meende te kunnen verstaan dat ze het over calciumhydroxide had met de assistente), antibiotica voorgeschreven gekregen en over twee weken terugkomen voor een permanente vulling. Zoals ik het begrepen heb, moet ik als de kies veel pijn blijft doen terugkomen voor een wortelkanaalbehandeling omdat de antibiotica dan niet aanslaat, en als de pijn overgaat komt er gewoon een normale vulling op die hopelijk lange tijd blijft zitten.
Het is nu zaterdag. Donderdagavond verging ik van de pijn. Rond middernacht heb ik één paracetamol genomen samen met de amoxicilline (geen zin om op het doosje te kijken, dus sorry als ik het verkeerd heb gespeld, ik neem 3x daags 500 mg ervan), en de volgende dag was de pijn veel minder. Er blijft wel een continu eigenaardig gevoel over, soms een klein beetje pijn, maar dat kan misschien ook zijn omdat ik me zorgen maak.
Als het mag, wil ik graag een paar vragen stellen:
1. als de pijn niet overgaat, of erger wordt, wordt de WKB dan niet heeeeeeeeel pijnlijk? Omdat het boren donderdag ook al veel pijn deed?
2. mag ik met die noodvulling alles eten en drinken? En erop kauwen? En poetsen met een elektrische tandenborstel? Spoelen met Listerine (de oranje versie want die smaakt lekkerder :smt003 )?
3. de zenuw deed voorheen ook geen pijn, hoewel hij wel ontstoken was. Hoe weet ik of de ontsteking over is? Kan hij er echt al jaren hebben gezeten of moet hij recenter zijn?
4. is het verwijderen van de noodvulling pijnlijk? en het plaatsen van de nieuwe, kan dat zonder boren?
5. is het mogelijk dat de pijn nog weer erger wordt ook al is hij nu bijna weg?
Sorry voor het zeurpietaspect van de vragen (en de lengte van de post :oops: ik ben notoir lang van stof), maar ik slaap bijna niet van de angst en ik wil eigenlijk gewoon graag weten waar ik aan toe ben. Ik beloof dat ik normaal niet zo'n zeikerd ben!
Groetjes van Guinny
Een paar weken geleden verloor ik een hele oude vulling en daaronder zat een flink gat. Afgelopen donderdag was het zover, ik moest naar de tandarts om de kies opnieuw te laten vullen. Ik ben vrij panisch wanneer het om tandartsen gaat, maar mijn tandarts gaat daar heel goed mee om. Alle lof daarvoor.
Goed, ik zat dus in die stoel, en na een fikse paniekaanval en twee verdovingen (voor de zekerheid, want ik had aangegeven dat het verwijderen van voedsel uit die kies pijnlijk was) begon mijn tandarts met boren. Ze had me al verteld dat het een groot, diep gat was en ik was dus ook gepast nerveus. Het deed pijn. Ik gaf dat aan, de tandarts geloofde het eigenlijk niet maar gaf me toch een extra verdoving. Even wachten, en verder. En het deed nog pijn. Nog een verdoving erbij, een hele gemene (zei ze) die ze alleen kon geven als de kies al volledig verdoofd was.
*diepe zucht* :smt009
Toen ging het feest verder en zag ze dat de zenuw ontstoken was. Eigenlijk vreemd, want ik heb nooit echt pijn gehad. Toen de vulling er nog op zat wel, vaak als ik van dat heerlijke meergranenbrood aan het kauwen was en er zo'n pitje op het kauwvlak van de kies kwam, dan kon ik wel door de grond. Maar dat had ik al jaren, kan die ontsteking er al zo lang zitten?
Goed, ze dacht dat de zenuw al half afgestorven was en zou met zo'n griezelig dun vijltje aan de slag. Eerst nog een vijfde verdoving, en die was me daar een portie eng :o ! Ze moest ontzettend veel kracht zetten, haar arm trilde er gewoon van. Ik had een beetje het gevoel dat ze met dat ding de kies in ging, maar dat zal mijn verbeelding wel zijn :oops:
En natuurlijk, het boren deed NOG pijn. Niet vreselijk ofzo, en ik heb dan ook aangegeven dat ik graag wilde dat ze verder boorde om de boel maar achter de rug te hebben. Toen, plotseling, was het klaar en zei ze dat de zenuw niet dood was want hij bloedde. :smt103
Dus, noodvulling erop (en ik meende te kunnen verstaan dat ze het over calciumhydroxide had met de assistente), antibiotica voorgeschreven gekregen en over twee weken terugkomen voor een permanente vulling. Zoals ik het begrepen heb, moet ik als de kies veel pijn blijft doen terugkomen voor een wortelkanaalbehandeling omdat de antibiotica dan niet aanslaat, en als de pijn overgaat komt er gewoon een normale vulling op die hopelijk lange tijd blijft zitten.
Het is nu zaterdag. Donderdagavond verging ik van de pijn. Rond middernacht heb ik één paracetamol genomen samen met de amoxicilline (geen zin om op het doosje te kijken, dus sorry als ik het verkeerd heb gespeld, ik neem 3x daags 500 mg ervan), en de volgende dag was de pijn veel minder. Er blijft wel een continu eigenaardig gevoel over, soms een klein beetje pijn, maar dat kan misschien ook zijn omdat ik me zorgen maak.
Als het mag, wil ik graag een paar vragen stellen:
1. als de pijn niet overgaat, of erger wordt, wordt de WKB dan niet heeeeeeeeel pijnlijk? Omdat het boren donderdag ook al veel pijn deed?
2. mag ik met die noodvulling alles eten en drinken? En erop kauwen? En poetsen met een elektrische tandenborstel? Spoelen met Listerine (de oranje versie want die smaakt lekkerder :smt003 )?
3. de zenuw deed voorheen ook geen pijn, hoewel hij wel ontstoken was. Hoe weet ik of de ontsteking over is? Kan hij er echt al jaren hebben gezeten of moet hij recenter zijn?
4. is het verwijderen van de noodvulling pijnlijk? en het plaatsen van de nieuwe, kan dat zonder boren?
5. is het mogelijk dat de pijn nog weer erger wordt ook al is hij nu bijna weg?
Sorry voor het zeurpietaspect van de vragen (en de lengte van de post :oops: ik ben notoir lang van stof), maar ik slaap bijna niet van de angst en ik wil eigenlijk gewoon graag weten waar ik aan toe ben. Ik beloof dat ik normaal niet zo'n zeikerd ben!
Groetjes van Guinny
Re: ontsteking zenuw, noodvulling, wkb, oh my
Ik zou er niet op gokken dat die kies een lang en gezond leven houdt. Eenwortelkanaal behandeling zal je nog een rondje kiespijn kunnen besparen. Daar zou ik met de tandarts een afspraak voor maken.
En ja, volgens de boeken zou het goed moeten kunnen gaan.............echter, ik heb dergelijk kiezen vrijwel altijd binnen een jaar alsnog kunnen behandelen. Dus waarom wachten.
Re: ontsteking zenuw, noodvulling, wkb, oh my
Het vreemde is eigenlijk dat mijn kies zonder pijnstilling gedurende vrijdag en zaterdag helemaal geen pijn deed, alleen een beetje gevoelig was, maar nu sinds vannacht doet hij weer wat pijn (best uit te houden, maar toch). Betekent dat dat de infectie erger wordt ondanks de antibiotica? Of kan de zenuw nog gevoelig zijn van het hele gedoe donderdag?
Ik vind zo'n wkb toch erg eng, voornamelijk omdat ik lees dat in het geval van een infectie de boel niet volledig kan worden verdoofd en dat het dus rijkelijk pijn zal gaan doen. Aan de andere kant, dan ben je er wel af natuurlijk.
Groetjes van Guinny
Re: ontsteking zenuw, noodvulling, wkb, oh my
Neem van me aan. Nu doen is goed te verdoven, wachten tot u echt een ontsteking in het kaakbot hebt...........dat is vervelend te verdoven. Tuurlijk kan door de ontsteking even een vreemde reactie op koud of warm worden gekregen bij die behandeling, maar dat is goed te hebben.
en bij twijfel is "u" heel netjes
8)
Re: ontsteking zenuw, noodvulling, wkb, oh my
Veel dank! :smt003
Re: ontsteking zenuw, noodvulling, wkb, oh my
ik ben erg benieuwd hoe je afspraak bij de tandarts is verlopen vanmorgen. Mijn collega heeft je goed geadviseerd en ik ben blij dat je uiteindelijk zo dapper bent geweest om een afspraak te maken. Ik hoop dat het je is meegevallen en dat je snel minder last hebt van je kies.
Beterschap! Grts, MIgnon
Re: ontsteking zenuw, noodvulling, wkb, oh my
Wat aardig dat je zo geïnteresseerd bent! Mijn afspraak dinsdag viel wel mee, maar dat kwam voornamelijk doordat de tandarts besloot geen wkb te doen omdat de kies bij aantikken hoegenaamd geen pijn deed, en bij het opleggen van een koud dingetje maar heel even, de pijn trok bijna direct weg. Zij denkt dus dat het een soort napijn is, en heeft het uur dat ze voor me uitgetrokken heeft, gebruikt om een andere kies te vullen zodat de angsten die ik had uitgestaan niet voor niets waren :smt003
Man, mijn tandarts is echt gaaf. 8)
Ik maak me nog steeds zorgen om de kies, maar ik heb het gevoel dat de pijn iets minder wordt. Ik heb er het meeste last van na het tandenpoetsen, dan blijft hij een minuut of dertig nazeuren. Kan ik met een noodvulling ook gewoon met een elektrische tandenborstel poetsen en met Listerine spoelen (de oranje versie)?
Re: ontsteking zenuw, noodvulling, wkb, oh my
Nadat het een hele tijd goed is gegaan (praktisch geen pijn) voelde ik gisteren tijdens het eten een soort van plof (in mijn mond/kies), gevolgd door veel pijn, die echter maar een minuut of tien duurde. Vannacht werd ik wakker met kiespijn (die overigens lijkt te zitten in de kies voor de probleemkies en dat is een melkkies die er nog steeds zit en waar niets onder zit), scherpe pijnscheuten in plaats van de 'normale' zeurende pijn, doorschietend naar mijn kaak.
Als ik mijn hoofd zo neerlegde dat de pijnlijke kies niet op het kussen lag deed het minder pijn dan andersom. Maar ook dat duurde misschien dertig minuten en toen was het over. Vanochtend was het nog gevoelig, maar toen ik per ongeluk mijn kaken op elkaar zette was het weer mis. De pijn is niet voortdurend, komt in golven maar ik maak me er ernstige zorgen over, omdat ik een flinke tandartsfobie heb.
Bovendien moet ik over drie uur naar Antwerpen en dat is vier uur hiervandaan. Ik weet niet of dat nu verstandig is? Wat als het ineens erger wordt en ik moet nog vier uur rijden?
Wat kan dit zijn? Ik moet er wel bij vermelden dat ik sinds de ontsteking aan het licht kwam vrijwel niet met de kies heb gekauwd, maar als ik dat een keertje wel deed, deed het geen pijn. Tot gisteren dan. Kan het onwennigheid zijn? Of een soort spierpijn? :oops: