Na een jaar van komende en gaande kiespijn werd er afgelopen juni 2008 een wortelkanaalbehandeling uitgevoerd. Ik was blij van die felle kiespijn verlost te zijn!
Maar de kies bleef erg gevoelig. Een paar weken geleden constateerde de tandarts op een foto (hij heeft verder niet naar die kies gekeken) dat er nog een ontsteking aan de wortelpunt (of wortelpunten) was en hij verwees me naar de kaakchirurg voor een apexresectie. Dat zou dinsdag a.s. (20 jan. 2009) gebeuren. Vanwege toenemende pijn kon ik gelukkig al afgelopen donderdag 15 januari terecht.
Nadat de chirurg me verdoofd had (en heus, die prikjes vallen erg mee), de foto en de kies bekeken had, zei hij dat een apexresectie niet aan de orde was omdat de kies gebroken was. Die moest er dus uit. Ik was bang en overrompeld en heb alles laten gebeuren. Nu, twee dagen later, vraag ik me af of e.e.a. niet beter had kunnen verlopen. Had mijn tandarts niet zelf kunnen constateren dat die kies gebroken was? Had hij dan niet zelf kunnen ingrijpen? Is er te lang gewacht?
Die kies is dus helaas weg. Ik heb nog een stijve kaak en leef op soep en yoghurt, kauwen lukt nog niet. Ik neem aan dat dat snel overgaat. Hoe lang kan het duren voor ik weer normaal kan kauwen (en poetsen) op die kant? Hoe lang duurt het voor ik die hechtingdraadjes niet meer (via mijn tong) voel zitten? En wat moet er verder wel of niet gebeuren? Gewoon doorleven met een gat in mijn gebit (het is niet zichtbaar, het is de achterste kies in mijn bovenkaak)? Er zit aan weerskanten van het gat nog een gezonde verstandskies en een gewone gezonde kies.
Allemaal 52 jaar oud. Zijn er digitale tandartsen en ervaringsdeskundigen die op dit bericht willen reageren?
Alvast dank,
Jacoba.
Maar de kies bleef erg gevoelig. Een paar weken geleden constateerde de tandarts op een foto (hij heeft verder niet naar die kies gekeken) dat er nog een ontsteking aan de wortelpunt (of wortelpunten) was en hij verwees me naar de kaakchirurg voor een apexresectie. Dat zou dinsdag a.s. (20 jan. 2009) gebeuren. Vanwege toenemende pijn kon ik gelukkig al afgelopen donderdag 15 januari terecht.
Nadat de chirurg me verdoofd had (en heus, die prikjes vallen erg mee), de foto en de kies bekeken had, zei hij dat een apexresectie niet aan de orde was omdat de kies gebroken was. Die moest er dus uit. Ik was bang en overrompeld en heb alles laten gebeuren. Nu, twee dagen later, vraag ik me af of e.e.a. niet beter had kunnen verlopen. Had mijn tandarts niet zelf kunnen constateren dat die kies gebroken was? Had hij dan niet zelf kunnen ingrijpen? Is er te lang gewacht?
Die kies is dus helaas weg. Ik heb nog een stijve kaak en leef op soep en yoghurt, kauwen lukt nog niet. Ik neem aan dat dat snel overgaat. Hoe lang kan het duren voor ik weer normaal kan kauwen (en poetsen) op die kant? Hoe lang duurt het voor ik die hechtingdraadjes niet meer (via mijn tong) voel zitten? En wat moet er verder wel of niet gebeuren? Gewoon doorleven met een gat in mijn gebit (het is niet zichtbaar, het is de achterste kies in mijn bovenkaak)? Er zit aan weerskanten van het gat nog een gezonde verstandskies en een gewone gezonde kies.
Allemaal 52 jaar oud. Zijn er digitale tandartsen en ervaringsdeskundigen die op dit bericht willen reageren?
Alvast dank,
Jacoba.