Ik ben ook zo'n angstige patient die het maar jaren bleef uitstellen om naar de tandarts te gaan.
Vorige week viel er een vulling uit en sindsdien pijn. Niet te harden. Toch maar tandarts gebeld. Wortelkanaalbehandeling. Er werd verdoofd en toen dat eenmaal gebeurt was vond ik het prima. Heb bijna niets gevoeld en wat ik voelde bij die zenuwen dat was gewoon te dragen. Vanmiddag moest ik terug voor de tweede behandeling. Vol goede moed alleen stiekem wel weer enorm zenuwachtig, hyperventileren en paniekaanvallen. Toch ben ik gegaan en dat vond ik heel goed van mezelf omdat de betreffende kies geen pijn meer doet.
Een ervaring van jaren geleden, toen moest ik ook terug na een wortelkanaalbehandeling, en ben niet gegaan. Resultaat afgebrokkelde kies die er nog uit moet. De tandarts zei dat ie dat nog gewoon kon trekken dus daar heb ik denk ik geluk mee.
Maar eerst die andere kies. Vandaag voor de tweede keer terug en volgens tandarts kon het zonder verdoving omdat de zenuwen er al uit waren. Ik achterdochtig in die stoel zitten en toen begon het. Die vulling verwijderen deed geen pijn dus ik kon wat meer ontspannen. Toen werd er gemeten hoe diep mijn kanalen waren en ik hoorde zo'n pieptoontje. (Net zoals op die moderne autos als je achteruit moet rijden en zo'n ding gaat piepen als je bijna ergens tegenaan zit).
Eerst voelde ik niets dus ik nog meer relaxed (hyperventilatie onder controle) en toen begon dat apparaat te piepen joh en ineens pijn. Pijn! Ik schaamde me en wilde me niet laten kennen maar ik dacht wel, dit hou ik niet 4 x vol en straks gaan ze ook nog die kanalen breder maken.
Ik heb mijn excuses aan de tandarts aangeboden (zo goed als dat kon met die rubberen doek in je mond en die klem) en maakte met mijn hand zo'n spuitbeweging van ik wil een verdoving. Toen ging de tandarts verdoving in die kies zelf spuiten en weer met dat piepapparaat in die kies. Nog steeds pijn. Uiteindelijk heb ik hem zover gekregen dat ie mijn kaak weer ging verdoven en toen ging het.
Ik vraag me echt af, heb ik nu zo'n supergevoelig gebit en kaak? Want die pijn die ik voelde was echt niet psygisch. Dat dacht ik eerst namelijk maar het was echt niet zo.
Maar na deze ervaring zie ik weer op tegen 19 augustus. Dan moet ik weer omdat 1 wortelpunt nog bloedde. Heb nu weer noodvulling e.d. Tandarts zei: de volgende keer voel je er echt niets meer van want ik heb een diepe zenuw verwijderd. Ik zei: "Is dat beloofd? Want ik wil de volgende keer liever een gewone kaakverdoving". Volgens tandarts zal dat niet nodig zijn.
Ik baal zo want vandaag zou het ook niet nodig zijn en toch was het nodig achteraf. Ben ik zo'n drammert? Het geeft zo'n nare pijn dat gezaag en gewroet in die kies. Vreselijk gewoon.
Ik zie nog meer tegen die derde behandeling op dan straks die kapotte kies te laten trekken. Heb nog wat afspraken voor de boeg. Toch heb ik wel een hele aardige tandarts maar ik vertrouw het gewoon niet om die derde behandeling zonder kaakverdoving te doen.
Zijn hier meer mensen met zo'n ervaring?
Vorige week viel er een vulling uit en sindsdien pijn. Niet te harden. Toch maar tandarts gebeld. Wortelkanaalbehandeling. Er werd verdoofd en toen dat eenmaal gebeurt was vond ik het prima. Heb bijna niets gevoeld en wat ik voelde bij die zenuwen dat was gewoon te dragen. Vanmiddag moest ik terug voor de tweede behandeling. Vol goede moed alleen stiekem wel weer enorm zenuwachtig, hyperventileren en paniekaanvallen. Toch ben ik gegaan en dat vond ik heel goed van mezelf omdat de betreffende kies geen pijn meer doet.
Een ervaring van jaren geleden, toen moest ik ook terug na een wortelkanaalbehandeling, en ben niet gegaan. Resultaat afgebrokkelde kies die er nog uit moet. De tandarts zei dat ie dat nog gewoon kon trekken dus daar heb ik denk ik geluk mee.
Maar eerst die andere kies. Vandaag voor de tweede keer terug en volgens tandarts kon het zonder verdoving omdat de zenuwen er al uit waren. Ik achterdochtig in die stoel zitten en toen begon het. Die vulling verwijderen deed geen pijn dus ik kon wat meer ontspannen. Toen werd er gemeten hoe diep mijn kanalen waren en ik hoorde zo'n pieptoontje. (Net zoals op die moderne autos als je achteruit moet rijden en zo'n ding gaat piepen als je bijna ergens tegenaan zit).
Eerst voelde ik niets dus ik nog meer relaxed (hyperventilatie onder controle) en toen begon dat apparaat te piepen joh en ineens pijn. Pijn! Ik schaamde me en wilde me niet laten kennen maar ik dacht wel, dit hou ik niet 4 x vol en straks gaan ze ook nog die kanalen breder maken.
Ik heb mijn excuses aan de tandarts aangeboden (zo goed als dat kon met die rubberen doek in je mond en die klem) en maakte met mijn hand zo'n spuitbeweging van ik wil een verdoving. Toen ging de tandarts verdoving in die kies zelf spuiten en weer met dat piepapparaat in die kies. Nog steeds pijn. Uiteindelijk heb ik hem zover gekregen dat ie mijn kaak weer ging verdoven en toen ging het.
Ik vraag me echt af, heb ik nu zo'n supergevoelig gebit en kaak? Want die pijn die ik voelde was echt niet psygisch. Dat dacht ik eerst namelijk maar het was echt niet zo.
Maar na deze ervaring zie ik weer op tegen 19 augustus. Dan moet ik weer omdat 1 wortelpunt nog bloedde. Heb nu weer noodvulling e.d. Tandarts zei: de volgende keer voel je er echt niets meer van want ik heb een diepe zenuw verwijderd. Ik zei: "Is dat beloofd? Want ik wil de volgende keer liever een gewone kaakverdoving". Volgens tandarts zal dat niet nodig zijn.
Ik baal zo want vandaag zou het ook niet nodig zijn en toch was het nodig achteraf. Ben ik zo'n drammert? Het geeft zo'n nare pijn dat gezaag en gewroet in die kies. Vreselijk gewoon.
Ik zie nog meer tegen die derde behandeling op dan straks die kapotte kies te laten trekken. Heb nog wat afspraken voor de boeg. Toch heb ik wel een hele aardige tandarts maar ik vertrouw het gewoon niet om die derde behandeling zonder kaakverdoving te doen.
Zijn hier meer mensen met zo'n ervaring?
Re: Toch pijn bij tweede behandeling wortelkanaal
Re: Toch pijn bij tweede behandeling wortelkanaal
Wat de wkb betreft, heb ik nu 2x gehad en nergens last van gehad. Als de zenuw verwijderd is en dichtgebrand dan voel ik daar de volgende behandeling niks meer van. Mijn ta doet trouwens het uitboren en dieper/wijder maken in één behandeling. Doet er dan een noodvulling in en doet de rest de 2e behandeling.
Re: Toch pijn bij tweede behandeling wortelkanaal
Aan de andere kant van mijn gebit moet er een verstandskies uit (de behandeling na deze van morgen) en daar zie ik gewoon minder tegenop omdat ik dan weet dat ik verdoving krijg. Zo simpel is het eigenlijk. Als ik maar een verdoving krijg vind ik het onderhand wel best ook. Waarom doet mijn tandarts dan terughoudend betreffende het geven van een verdoving? Dat vraag ik me echt af.
Re: Toch pijn bij tweede behandeling wortelkanaal
Dat je tandarts zo terughoudend is wat betreft het geven van een verdoving, dat snap ik ook niet. Maar jij bent, ondanks je angst, op dit moment zover dat je weer naar een tandarts gaat! En jij wilt, heel terecht, van je angst af. En daarvoor is het wel nodig dat je niet weer vervelende ervaringen opdoet. Jij weet wat goed is voor jou en dat is vandaag die verdoving, ook al weet de hele wereld jou te vertellen dat je er niets van zult voelen. Misschien kun je van te voren op een briefje schrijven met daarop wat je je tandarts zou willen zeggen? Als je het idee hebt dat je verhaal niet overkomt dan kun je hem dat geven? Praat over die verdoving met je tandarts terwijl je staat of zit, niet terwijl je al ligt.
Heel veel succes! Jij weet wat goed voor je is!
Re: Toch pijn bij tweede behandeling wortelkanaal
Maar het is inderdaad wel zo dat ik blij ben dat ik weer gewoon naar de tandarts ga. Een slecht en pijnlijk gebit is nog veel erger zat ik me te bedenken. Ik heb gewoon maanden met pijn gelopen voordat ik me liet behandelen. De pijn was zo ondragelijk geworden dat ik gewoon geen keus meer had en deze situatie wil ik in de toekomst gewoon voorkomen.
Moet ik ooit weer een gaatje boren dan krijg ik gewoon verdoving zei de tandarts dus dat gaf mij wel een heel goed gevoel.
Nou morgen met dochterlief. Dan ben ik relaxed en praat ik mijn angst haar niet aan. Daar wil ik namelijk voor waken. Heb haar alleen leuke en grappige verhalen over onze tandarts verteld. Hij praat duits net als Graaf Tel uit Sesamstraat dus dat vind mijn dochter dan wel grappig.
Iedereen heel hartelijk dank voor de positieve reacties en goede tips. Dank jullie.