ow zo vreselijk bang moet 11 dec heen. waarom nou zo bang?

Author:
pfff26
Posted:
ma, 11/30/2009 - 11:26
Hallo allemaal

Ik ben ook als de dood voor de tandarts.. het begon in em puberjaren. als ik dan naar de tandarts moest had ik eenw eek last van diaree en was vreselijk zenuwachtig! Ik liep altijd lopend naar de tandarts en was mezelf ernstig aan het toespreken. in de wachtkamer was ik aan het trillen als een rietje.. elke keer als ik geweest was dacht ik hmz was dit het? maar elke keer toch weer die angst.

Na me eerste bevalling (5 jaar geleden) ben ik nog 1 keer geweest daarna nooit meer.
Ik weet dat ik mijn tandarts nooit leuk vond, hij zei nooit wat en als ik een gaatje had voelde ik altijd nog iets of ik was bang alsnog iets te voelen. ik lag verkrampt op die stoel ogen dichtknijpend handen tot vuisten pfff.

De angst is nu nog groter geworden. vorig jaar ging ik samen met me man en kindje naar de tandarts (ik had geen afspraak) ik kwam daar binnen en kon alleen maar huilen en huilen zo erg was het.. ik had me man beloofd na de bevalling ceht heen te gaan (ja ja ) na me bevalling kreeg ik een post natale depressie dus had weer een smoes om niet heen te gaan..

maar nu! nu moet ik echt en heb ik geen smoes meer. Me man en kindje moeten de 11de dec heen en ik moet mee. ow echt de gedachte alleen al.. heb het weekend echt gehuild..

ik weet dat ik moet! ik moet het doen! waar ben ik nouz o bang voor? wat is er nou erg aan? me postnatale depressie duurde maanden dat was een hel. tandarts ook maar dat is maar even!

als ik mezelf afvraag waarom ik bang ben kom ik er niet helemaal uit! me lichaam gaat aan de haal met me.. zenuwen trillen hoofdpijn diaree pfff

ik ben bang wat te voelen! bang dat het haakje iets raakt wat zenuwpijn geeft. bang dat ik na de verdoving nog steeds wat voel.. ik denk dat ik vertrouwen nodig heb en dat ik het gewoon moet ervaren.. heb nu een andere tandarts en opzich gaf hij me een fijn gevoel.. nou ja fijn! prettig..

ik heb geen klachten aan me gebit.. alleen rond hormoonwisseling gevoelige tanden en weet zeker dat ik 1 gat heb in me kies.. verder veel aanslag op ondergebit door roken en koffie?? mijn vriendin durft ook niet heen maar bij haar is het er erger aan toe die heeft echt 3 verrotte tanden er zijn alleen nog stompjes.. wat steeds afbreekt! zo ver heen is het bij mij niet dus daar mag ik blij om zijn! maar wat haaaaaaat ik die angst. en waarom heb ik dat? snap er nisk van!



pffff hoe kom ik van die vreselijke angst af?

liefs
Lolaatje

Van de angst kun je alleen afkomen door de confrontatie aan te gaan.. helaas, was er maar een makkelijkere weg ;) Leuk zal het nooit worden, maar de angst heb je waarschijnlijk in de loop der tijd zoveel opgebouwd dat de drempel steeds hoger is geworden.

Mijn advies: vertel van tevoren duidelijk aan je tandarts waar je precies bang voor bent (als je dat nog niet hebt gedaan). Het is voor zowel jezelf als hem prettig dat hij zich daar op kan instellen.
Ook kan hij je dan vertellen hoe hij daarmee om kan gaan. Zelf vond ik dat in ieder geval erg prettig.

Ik wens je sterkte 11 december, ken de angst maar al te goed.

(Ga in ieder geval niet op eigen houtje medicatie slikken, neem altijd contact op met je tandarts hiervoor.)
di, 12/01/2009 - 21:27 Permalink
pfff26

hoi hoi

bedankt voor je fijne bericht! tja ik weet dat ik de confrontatie aan moet gaan! kan het ook weet het zeker. heb geen andere keus..

ik ga ook geen medicatie slikken, wil het op eigen houtje doen.. heb de postnatale depressie zonder medicatie gedaan als ik dat al aan kan dan kan een bezoek aan de tandarts ook echt wel..
(ben mezelf aan het op peppen nu :lol: )

liefs
wo, 12/02/2009 - 10:32 Permalink
Lolaatje

Met jezelf oppeppen is niets mis ;) En als je écht te bang wordt, is het helemaal niet erg als je wel om medicatie vraagt. Maar zoals ik in je andere topic net al schreef, het is wel van belang dat dit in overleg gebeurt zodat je de juiste medicatie in juiste hoeveelheid etc. neemt.

Maar dapper dat je het zonder wilt proberen. Wellicht ook verstandig om aan je tandarts te vragen wat de verwachte kosten ongeveer zijn. Dan heb je daar ook wat meer duidelijkheid over. Hoewel je daar zelf ook al aan gedacht had misschien ;) Ben je bang om van alles te vergeten dan kan een briefje ook helpen. Zelf vergeet ik in spanning vaak dingen en als ik dan buiten sta, bedenk ik ineens allerlei zaken die ik nog had willen vragen. Dat is niet zo handig :smt003
wo, 12/02/2009 - 16:59 Permalink