Hallo,
Sinds ik enkele jaren geleden enorm zeer ben gedaan door een belgische tandarts die destijds bij mijn eigen tandarts in de praktijk zat, heb ik een behoorlijke angst voor de tandarts ontwikkeld...
Uiteindelijk ben ik vorig jaar weer naar de tandarts geweest en bleek mijn gebit behoorlijk aangetast te zijn... Ws. ook door de medicijnen die ik slik, waarvan bekend is dat ze de kwaliteit van tanden en haren aantasten bij dagelijks gebruik...
Toen ik weer terug gegaan ben naar de tandarts voor het eerst ben ik bij een nieuwe tandarts gegaan... een vrouwelijke tandarts... Ik moest vier keer terugkomen om gaatjes te laten repareren, maar uiteindelijk is alles onder verdoving goed gegaan...
Wat mij echter erg tegenstond was het feit dat zij mij niet leek te begrijpen...
Zo ging zij vrij bod in op het feit dat ik bij de controle aangaf dat ze best mocht kijken, maar dat ik zolang ik er geen last van had niks aan mijn tanden wilde laten doen...
Uiteindelijk heb ik mij om laten praten en heb ik mij uiteindelijk enigszins onder druk toch laten behandelen... Wat me achteraf onder verdoving vreselijk is meegevallen... (voordat ik vreselijk zeer gedaan ben liet ik alles zonder verdoving doen, door mijn angst voor naalden...)
Nu werd mij echter bij de laatste behandeling vertelt dat mijn verstandkies rechts boven eruit moet... dit bericht is inmiddels een jaar geleden... Ik heb sindsdien de moed niet bij elkaar kunnen rapen om de afspraak te maken...
Bij de gedachte dat die verstandskies eruit moet draait mijn mag al om...
Het is inmiddels zo erg dat ik het gat werkelijk goed kan voelen met mijn tong en ik ook behoorlijke pijnklachten heb...
Dat is dus ook de reden dat ik zo laat nog post op het forum... ik kan niet slapen van de pijn... wat voor mij toch ook wel een teken is dat er spoedig iets moet gebeuren... De moed ontbreekt echter om de telefoon op te pakken en te bellen...
Mijn schoonzusje heeft geopperd dat zij met mij mee kan naar de tandarts als ik een afspraak maak... maar dat geeft me nog steeds niet genoeg moed om de telefoon te pakken... de angst wordt er niet minder op...
Hierbij speelt dat ik bij kleine ingrepen in het verleden (bij specialisten in het ziekenhuis) erg heftig heb gereageerd... de angst dat dat zou gebeuren bij de tandarts speelt ook mee...
Ik heb bekeken wat er voor mogelijkheden zijn... maar bij al deze mogelijkheden zijn uiteraard ook weer vervelende verhalen van anderen boven water gekomen...
Ik zou graag weten hoe anderen hiermee omgegaan zijn?
Wat heeft je de moed gegeven om wel die telefoon op te pakken en naar de afspraak te gaan?
Wat heeft jullie voorkeur gehad... narcose... een tandarts die tijd voor je neemt... lachgas... ?
En heeft iemand van jullie een tandarts in de omgeving Vlissingen die goed kan omgaan met mensen met angst voor de tandarts??
Ik hoop dat iemand me antwoord kan/wil geven op deze vragen...
Groetjes Mieke
Sinds ik enkele jaren geleden enorm zeer ben gedaan door een belgische tandarts die destijds bij mijn eigen tandarts in de praktijk zat, heb ik een behoorlijke angst voor de tandarts ontwikkeld...
Uiteindelijk ben ik vorig jaar weer naar de tandarts geweest en bleek mijn gebit behoorlijk aangetast te zijn... Ws. ook door de medicijnen die ik slik, waarvan bekend is dat ze de kwaliteit van tanden en haren aantasten bij dagelijks gebruik...
Toen ik weer terug gegaan ben naar de tandarts voor het eerst ben ik bij een nieuwe tandarts gegaan... een vrouwelijke tandarts... Ik moest vier keer terugkomen om gaatjes te laten repareren, maar uiteindelijk is alles onder verdoving goed gegaan...
Wat mij echter erg tegenstond was het feit dat zij mij niet leek te begrijpen...
Zo ging zij vrij bod in op het feit dat ik bij de controle aangaf dat ze best mocht kijken, maar dat ik zolang ik er geen last van had niks aan mijn tanden wilde laten doen...
Uiteindelijk heb ik mij om laten praten en heb ik mij uiteindelijk enigszins onder druk toch laten behandelen... Wat me achteraf onder verdoving vreselijk is meegevallen... (voordat ik vreselijk zeer gedaan ben liet ik alles zonder verdoving doen, door mijn angst voor naalden...)
Nu werd mij echter bij de laatste behandeling vertelt dat mijn verstandkies rechts boven eruit moet... dit bericht is inmiddels een jaar geleden... Ik heb sindsdien de moed niet bij elkaar kunnen rapen om de afspraak te maken...
Bij de gedachte dat die verstandskies eruit moet draait mijn mag al om...
Het is inmiddels zo erg dat ik het gat werkelijk goed kan voelen met mijn tong en ik ook behoorlijke pijnklachten heb...
Dat is dus ook de reden dat ik zo laat nog post op het forum... ik kan niet slapen van de pijn... wat voor mij toch ook wel een teken is dat er spoedig iets moet gebeuren... De moed ontbreekt echter om de telefoon op te pakken en te bellen...
Mijn schoonzusje heeft geopperd dat zij met mij mee kan naar de tandarts als ik een afspraak maak... maar dat geeft me nog steeds niet genoeg moed om de telefoon te pakken... de angst wordt er niet minder op...
Hierbij speelt dat ik bij kleine ingrepen in het verleden (bij specialisten in het ziekenhuis) erg heftig heb gereageerd... de angst dat dat zou gebeuren bij de tandarts speelt ook mee...
Ik heb bekeken wat er voor mogelijkheden zijn... maar bij al deze mogelijkheden zijn uiteraard ook weer vervelende verhalen van anderen boven water gekomen...
Ik zou graag weten hoe anderen hiermee omgegaan zijn?
Wat heeft je de moed gegeven om wel die telefoon op te pakken en naar de afspraak te gaan?
Wat heeft jullie voorkeur gehad... narcose... een tandarts die tijd voor je neemt... lachgas... ?
En heeft iemand van jullie een tandarts in de omgeving Vlissingen die goed kan omgaan met mensen met angst voor de tandarts??
Ik hoop dat iemand me antwoord kan/wil geven op deze vragen...
Groetjes Mieke
Re: bang dus....
Hopelijk heb je de zoekfunctie hier al gebruikt, of een aantal posten gelezen in 'Angst voor de tandarts'. Dan ben je al veel ervaringsverhalen tegen gekomen.
Als je je niet prettig voelde bij je laatste tandarts, moet je op zoek gaan naar iemand anders. Dat lijkt me stap 1.
Er zijn verschillende manieren om het 'prettiger' te krijgen bij een tandarts. Veel mensen denken dan direct aan narcose, maar er zijn meer mogelijkheden. Zoals hypnose, natuurlijke rustgevende middelen, knuffelbeest/vriendin mee, of gewoon alles rustig -in je eigen tempo- opbouwen met een tandarts.
Ga er eens over nadenken waar jij je prettiger bij zou voelen. En zoek dan een tandarts die je dat kan/wil bieden.
Pak je agenda eens. Blader door naar volgende maand. Gevonden?
Zet een kruisje bij een willekeurige dag in die maand. Jouw keuze, maakt niet uit welke dag. Gedaan?
Probeer je nou eens voor te stellen dat op die dag je hele gebit weer in orde is. Laat dat even tot je doordringen. Alle -enge, pijnlijke- behandelingen zijn voorbij, je tong glijdt langs gladde tanden zonder gaatjes, en er staan geen afspraken meer voor behandeling bij de tandarts.
Hoe voelt dat?
Goed?
Nou, probeer het nou eens waar te maken. Dat je je inderdaad VANAF die datum geen zorgen meer hoeft te maken, niet meer bang hoeft te zijn, dat dat allemaal achter je ligt, voorbij is.
Trek er 1 week voor uit om te bedenken wat jij per se wel/niet wilt bij de tandarts, wat jij nodig hebt.
Trek er 1 of 2 weken voor uit om iemand te vinden die daaraan voldoet.
Reken op 2 of 3 weken voordat je terecht kunt na het maken van een afspraak.
De eerste keer krijg je alleen te horen wat er moet gebeuren, wat het gaat kosten, en per wanneer het zou kunnen plaatsvinden. En dan weet je de definitieve datum waarop je deze zorgen en angsten achter je kunt laten.
Dit werkte bij mij. Ik was ook bang. Maar toen de tandarts een dag noemde: "Dan ga ik je behandelen, en daarna is het allemaal weer in orde", dat was zooooooooooo'n verademing. Er viel zooooooo'n last van mijn schouders af.
Ik was wel heel bang voor die dag, maar tegelijk ook heel blij omdat daarna de ellende voorbij zou zijn. Emotioneel nogal vermoeiend :lol: .
En ik heb het gedaan met hypnose. Eerst een paar keer naar een hypnotherapeut om daar te oefenen. Hij wist een tandarts die met hypnose werkte. Toen daar naartoe. Uiteindelijk is het zonder hypnose gebeurd, 'slechts' met veel ontspanningsgedoe, rustig ademhalen, tijd nemen voor alles.
Re: bang dus....
Ik heb inmiddels voor mezelf het doel gesteld om vandaag in elk geval tandartsen te bellen die goed overweg kunnen met angstige mensen... die waren er twee hier in de omgeving... en beiden nemen geen nieuwe patienten meer aan...
De angst dat ik weer bij een tandarts terecht kom die niet voldoet aan het begrip wat ik van een tandarts verwacht is groot...
En daarnaast is de drempel afstand... die voor mij nu nog 125km bedraagt... groot... het feit dat je er een hele dag voor uit moet trekken om naar de tandarts te gaan heeft voor mij het afgelopen jaar de ultieme smoes gevormd om steeds maar uit te stellen...
Ik weet sinds de vorige keer dat de prikjes meevallen... en dat ik door die prikjes bij het boren geen pijn heb gevoeld... de gedachte echter dat ik bij het trekken van mijn kies wel het gewrik voel en het gekraak hoor... doen mijn maag omdraaien... En de gedachte dat ik weer een heftige reactie krijg op een ingreep(je) speelt ook mee...
Dus voor mensen die een tandarts weten in omgeving Vlissingen, die goed overweg kan met mensen met angst, vraag ik zo vriendelijk te zijn met me mee te denken... Wie kan ik nu nog bellen...?
Ik zoek een vriendelijke tandarts, met geduld... begrip voor mensen met angst... en die evt. op korte termijn zijn afspraken kan maken... ik bouw zo enorm veel spanningen op in de tijd tussen het maken van de afspraak en het moment dat ik daadwerkelijk in die stoel kom te zitten... Die tijd die ik steeds heb om doemgedachten te creeeren zou voor mij eigenlijk zo kort mogelijk moeten zijn...
Groetjes Mieke