Vitaliteitstest

Die vloeistof is vloeibare stikstof. Door het verdampen voelt een watje met stikstof heel koud aan. De tandarts kan er mee onderzoeken of een zenuw in een element nog leeft, nog vitaal is. Als de zenuw is afgestorven voel je de kou niet meer.

Gebruik de zoekfunctie maar eens en zoek op "watje stikstof", dan kun je allerlei info hierover vinden.

Als je de zenuw in staat van bevriezing wilt brengen moet je inderdaad met vloeibare stikstof (-196 graden) aan de gang....alleen als ie daarna weer ontdooit leeft ie zeker niet meer...en had je de test ook niet hoeven doen :smt003

Een koudetest wordt in veruit de meeste gevallen uitgevoerd met een wattenbolletje in een pincet of een wattenstaafje (gewoon standaard, niks speciaals aan) waarop een koudespray wordt gespoten. Deze koudespray is meestal chloorethyl (-20 graden) of dichlorodifluormethaan (-30 graden). Wordt overigens ook vaak in de sport gebruikt (meestal chloorethyl) bij blessures.

Procedure is dat zowel buurelementen als het verdachte element worden getest op sensibiliteit bij koude, afhankelijk van de reactie van het verdachte element ten opzichte van de buurelementen en in combinatie met andere diagnostische testen probeer je dan iets te zeggen over te toestand van de tandzenuw (vitaliteit).

De koudetest heeft ook nog een broertje waarmee je met warmte test.

Hoe vaak je aanstipt hangt er een beetje vanaf....in principe zou 1 testrijtje voldoende moeten zijn, maar soms is het beeld niet duidelijk en test je nog een keer.

De thermische testen zijn bij gebrek aan beter onmisbaar, maar de reactie komt niet altijd even goed overeen met het histopathologisch beeld (dwz, als je onder de microscoop de zenuw gaat bekijken en de daadwerkelijke toestand ziet) van de tandzenuw.

In principe kom je met 1 staafje wel uit, tenzij je vaker moet testen (omdat de reacties onduidelijk zijn) en het watje in een soort nat/half bevroren staat blijft.

Dat werkt niet zo lekker en dan pak ik een nieuwe. Nu moet ik zeggen dat ik nooit wattenstaafjes gebruik, maar altijd wattenbolletjes in een pincet (geeft een wat groter contactoppervlak op het te testen element).

Direct met een slangetje op de tand spuiten zou ik nooit gebruiken omdat je daarmee de spray niet kan controleren en er spray op buurelementen terecht kan komen en zo je test kan beïnvloeden.

Als je de zenuw in staat van bevriezing wilt brengen moet je inderdaad met vloeibare stikstof (-196 graden) aan de gang....alleen als ie daarna weer ontdooit leeft ie zeker niet meer...en had je de test ook niet hoeven doen :smt003

Oeps :-? , ik dacht het nog wel geverifieerd te hebben... op deze site ook nog...

Vitaliteitstest kan met temperatuur, of met electriciteit. Hiermee wordt getest of de zenuw van een tand nog reageert. Maar soms is de zenuw dood, maar is de tand nog vitaal omdat er nog steeds bloedcirculatie is. Dit komt soms voor na trauma of transplantatie. Dat kan je enkel testen met laser doppler flowmetrie, hiermee wordt de beweging van rode bloedcellen in de tand gemeten. De doorsnee tandarts heeft echter geen LDF, en bovendien geeft de techniek nogal wat vals positieve en vals negatieve resultaten, dus niet echt betrouwbaar.
Wat ik maar wil zeggen is dat enkel een koudetest niet altijd heel zeker is, en het dus ook niet zinvol is om dezelfde test meerdere keren te herhalen .Kan best aangevuld worden met andere onderzoeken, voorgeschiedenis, klinisch onderzoek, radiografie ...

Elke sensibiliteitstest is een middel....je moet er wel bij blijven nadenken en in het licht van je andere diagnostiek beoordelen.

Trauma's en replantaties zijn een heel ander hoofdstuk dan diagnostiek bij een mogelijke pulpitis.
Bij trauma's en replantaties heb je te maken met beschadigde/doorgesneden zenuwvezels en hoop je op herstel van sensibiliteit.

Bij pulpitis speelt het fenomeen dat de zenuwvezels langer sensibel blijven dan dat de circulatie in stand blijft, dus dat ondanks sensibiliteit de pulpa als geheel ten dode is op geschreven.

Maar zolang dopplerflow nog te maken heeft met teveel fouten is ook deze methode niet zaligmakend, net als electrische pulpatesten of warmte testen.

Een diagnostisch rijtje kan bestaan uit:

anamnese

koude/warmte/electrische pulpatest
percussie
pockets
furcatie
mobiliteit
occlusie/articulatie
palpatie
bijttest
sel. anesthesie

röntgen

Uit alle resultaten te samen trek je vervolgens een conclusie.
Het is en blijft lastig....je zou het er bijna koud van krijgen :smt003