Ik ben al van jongs af aan behoorlijk bang voor de tandarts.
Onze eerste tandarts was er een, het was een hele goeie voor de particulieren zei mijn moeder, maar wij als gewone ziekenfondspatiënten werden bot behandelt en zonder verdoving geboort en gedaan.
Daar ligt de basis van mijn angst.
Uiteindelijk naar een andere tandarts gegaan, ik zal een jaar of tien zijn geweest, maar deze wuifde mijn angsten altijd weg, want ik was toch niet bang voor hem?!
Nou nee, maar wel voor de behandelingen.
Ik kan weinig in mijn mond hebben, heb gauw dat ik begin te kokhalzen en dan kan ik niet meer door mijn neus ademhalen en zo is het van erg naar erger gegaan.
Vlak na de geboorte van mijn oudste zoon ben ik voor het laatst naar deze arts gegaan om vervolgens een aantal jaren helemaal niet meer te gaan.
Maar een paar zwangerschappen met van het begin tot het einde overgeven, heeft mijn gebit erg slecht gemaakt, want je kan poetsen wat je wilt, maar mijn tandglazuur was behoorlijk aangetast....feit dat ik verslaafd aan cola ben helpt ook niet echt mee (ik weet wel dat ik zou moeten stoppen met cola drinken, maar hey, ik drink verder geen drank, rook niet of wat dan ook, dus sja...).
Een jaar of negen/tien terug ben ik toch weer gegaan, voornamelijk voor mijn kinderen die toen 7 en 8 waren.
Het was een andere tandarts, ze zaten toen nog niet zo lang in Assen en ik wilde het voor mijn jongens proberen, dus ben ik ook voor controle in de stoel gaan liggen.
Ze zijn toen waar mijn jongens bij waren mijn tanden schoon gaan maken (ik had wat tandsteen) en dat was een helse ervaring, want de angst kreeg de overhand, maar ik mocht dat van mezelf niet aan mijn kinderen laten merken omdat ik niet wilde dat zij bang zouden worden.
Hoe weet ik niet, maar mijn gebit is toen in een paar keer gerenoveerd.
Nu zijn we echter een aantal jaren verder en de kinderen zijn daarna steeds met mijn man heen gegaan en inmiddels gaan ze uit zichzelf.
Ze zijn gelukkig ook niet bang en weten nu pas van mijn angsten en steken me af en toe een beetje de gek ermee aan en dat mag best, geeft toch aan dat ik het goed voor hun heb weten te doen ondanks alles.
Een paar jaar terug hoorde ik van iemand over een narcose tandarts, dat zou voor mij een enorme uitkomst kunnen zijn en dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en mijn huisarts om een doorverwijzing naar de kaakchirurg gevraagd omdat degene van wie ik dat hoorde, haar gebit ook door de kaakchirurg heeft laten renoveren.
Maar mijn huisarts gaf aan dat dat niet via haar kon en zodoende heb ik het er even bij laten zitten terwijl het me toch steeds door de kop spookte.
Maar nu is het hier te erg geworden, de gaten vallen er aan alle kanten in hoe ik mijn best ook doe met poetsen, flossen en zelfs spoelen met mondwater.
Sinds afgelopen dinsdag verga ik met vlagen van de pijn, ik heb een hoge pijngrens, maar kan nu niet slapen zonder een heel arsenaal aan pillen in te nemen.
Ivm andere ontstekingen in mijn lichaam heb ik genoeg medicatie in huis, maar zelfs diclofenac icm meloxicam en ibuprofen helpen niet meer afdoende of ik moet hoeveelheden gaan slikken die niet meer gezond zijn.
Mijn vraag is dan feitelijk ook een beetje, hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen?
Liefst zou ik willen dat alles eruit getrokken werd en dat ik voor mijn 40ste een mooi kunstgebitje in mijn mond heb zodat ik nooit weer tegen die ellende van het renoveren op hoef te zien....maar hoe gaat dat in de praktijk?
Onze eerste tandarts was er een, het was een hele goeie voor de particulieren zei mijn moeder, maar wij als gewone ziekenfondspatiënten werden bot behandelt en zonder verdoving geboort en gedaan.
Daar ligt de basis van mijn angst.
Uiteindelijk naar een andere tandarts gegaan, ik zal een jaar of tien zijn geweest, maar deze wuifde mijn angsten altijd weg, want ik was toch niet bang voor hem?!
Nou nee, maar wel voor de behandelingen.
Ik kan weinig in mijn mond hebben, heb gauw dat ik begin te kokhalzen en dan kan ik niet meer door mijn neus ademhalen en zo is het van erg naar erger gegaan.
Vlak na de geboorte van mijn oudste zoon ben ik voor het laatst naar deze arts gegaan om vervolgens een aantal jaren helemaal niet meer te gaan.
Maar een paar zwangerschappen met van het begin tot het einde overgeven, heeft mijn gebit erg slecht gemaakt, want je kan poetsen wat je wilt, maar mijn tandglazuur was behoorlijk aangetast....feit dat ik verslaafd aan cola ben helpt ook niet echt mee (ik weet wel dat ik zou moeten stoppen met cola drinken, maar hey, ik drink verder geen drank, rook niet of wat dan ook, dus sja...).
Een jaar of negen/tien terug ben ik toch weer gegaan, voornamelijk voor mijn kinderen die toen 7 en 8 waren.
Het was een andere tandarts, ze zaten toen nog niet zo lang in Assen en ik wilde het voor mijn jongens proberen, dus ben ik ook voor controle in de stoel gaan liggen.
Ze zijn toen waar mijn jongens bij waren mijn tanden schoon gaan maken (ik had wat tandsteen) en dat was een helse ervaring, want de angst kreeg de overhand, maar ik mocht dat van mezelf niet aan mijn kinderen laten merken omdat ik niet wilde dat zij bang zouden worden.
Hoe weet ik niet, maar mijn gebit is toen in een paar keer gerenoveerd.
Nu zijn we echter een aantal jaren verder en de kinderen zijn daarna steeds met mijn man heen gegaan en inmiddels gaan ze uit zichzelf.
Ze zijn gelukkig ook niet bang en weten nu pas van mijn angsten en steken me af en toe een beetje de gek ermee aan en dat mag best, geeft toch aan dat ik het goed voor hun heb weten te doen ondanks alles.
Een paar jaar terug hoorde ik van iemand over een narcose tandarts, dat zou voor mij een enorme uitkomst kunnen zijn en dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en mijn huisarts om een doorverwijzing naar de kaakchirurg gevraagd omdat degene van wie ik dat hoorde, haar gebit ook door de kaakchirurg heeft laten renoveren.
Maar mijn huisarts gaf aan dat dat niet via haar kon en zodoende heb ik het er even bij laten zitten terwijl het me toch steeds door de kop spookte.
Maar nu is het hier te erg geworden, de gaten vallen er aan alle kanten in hoe ik mijn best ook doe met poetsen, flossen en zelfs spoelen met mondwater.
Sinds afgelopen dinsdag verga ik met vlagen van de pijn, ik heb een hoge pijngrens, maar kan nu niet slapen zonder een heel arsenaal aan pillen in te nemen.
Ivm andere ontstekingen in mijn lichaam heb ik genoeg medicatie in huis, maar zelfs diclofenac icm meloxicam en ibuprofen helpen niet meer afdoende of ik moet hoeveelheden gaan slikken die niet meer gezond zijn.
Mijn vraag is dan feitelijk ook een beetje, hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen?
Liefst zou ik willen dat alles eruit getrokken werd en dat ik voor mijn 40ste een mooi kunstgebitje in mijn mond heb zodat ik nooit weer tegen die ellende van het renoveren op hoef te zien....maar hoe gaat dat in de praktijk?
Re: Extreme angst tandarts, doorverwijzing kaakchirurg
Ik wilde alles eruit, onder narcose. Je maakt dan een afspraak voor een intake. Bij mij werd een foto gemaakt en de tandarts kon mijn wens wel billijken. Dus afspraak gemaakt voor de narcosebehandeling.
En zo is geschied.
Voor wat betreft de kosten: de kosten van een prothese worden vergoed vanuit de basisverzekering, bij mij voor 75 %. Een aanvullende verzekering dekte daarnaast de overige 25 %. De kosten van intake, narcose en extractie kwamen voor m'n eigen rekening. Het kon me heel weinig schelen wat het kostte. Als ik er maar vanaf kwam :-)
Dus zorg dat je wat geld hebt (bij mij bedroegen de eigen kosten ongeveer 2000 euro) en bel een narcosetandarts van je keuze.
Het schijnt dat er ook een traject denkbaar is, dat je via je huisarts wordt verwezen naar één of andere therapeut, die dan moet verklaren dat jij tot de angsthazen behoort die niet 'normaal' zijn te behandelen en dat je daarom in aanmerking moet komen voor narcose. In dat geval betaalt de verzekering je narcose misschien (na schriftelijke toestemming). Zo'n narcose kost ca. 550 euro.
Persoonlijk had ik geen trek in dat gedoe/gepsychologiseer, eenmalig narcose om de boel eruit te laten halen is wel op te brengen financieel en qua aanslag op je gezondheid. (Maar als je gerenoveerd wordt en je moet daarna gewoon weer 2 x per jaar naar de tandarts, dan is het wat anders denk ik).
Hoop dat je hier iets aan hebt. Ik wil je gerust vertellen waar ik ben behandeld, stuur me maar een PB als je dat wilt weten.