Hoi allemaal,
hier is er ook eentje met een panische angst. Ik ben nu 35 jaar oud en de laatste keer bij de tandarts was ik geloof ik 19.
Er is toen tijdens een behandeling iets gebeurd waardoor ik ineens een felle angst kreeg voor alles wat met de tanden te maken had. Het ging zelfs zo ver dat ik het tandartsbezoek maar uitstelde en nog verder uitstelde .......... tot ik op een gezellige avond met vrienden in een hard broodje bijt en daarbij een stuk van mijn achterkies verlies. OOHHWW paniek natuurlijk, want nu moest ik wel gaan. Effe afgewacht of ie zeer zou gaan doen, wat dus niet het geval was. Toch mijn vrouw effe laten bellen naar haar tandarts want die van mij was intussen op pensioen :-). 3 Weken moeten wachten op een afspraak dus ook veel tijd om mij zenuwachtig te maken. Soms zelfs gehuild omdat ik schrik kreeg dat mijn tanden stuk waren ook al zagen ze er van buitenaf goed uit.
Gisteren 28/5/2018 was het zover, om 18u00 stond de afspraak. Bibberend en bevend naar binnen, blijkt de tandarts een vlotte en humoristische maar vooral begripvolle man te zijn. Hij vraag me of ik in de stoel wil plaatsnemen en hij zou enkel kijken met zijn spiegeltje. Effe later steekt hij zijn hoofd voor mijn neus en vraagt hij: "waarom ben je bang van de tandarts, je tanden zijn buiten dat afgebroken stuk en 2 gaatjes volledig in orde" Ik was zelf verbaasd maar wel gelukkig dat ik niet meer schade had en dat ik uiteindelijk bij hem ben geweest. Voor mijn gevoel is mijn angst nu met 80% afgenomen gewoon door de juiste tandarts.
Mijn besluit is eigenlijk dat er aan een tandartsbezoek niet veel aan is, en uit schaamte wegblijven is geen oplossing want het maakte de staat van je tanden erger. Ze zijn er om jou te helpen en niet om je te pijnigen. Dus aan iedereen met hetzelfde probleem, VEEL SUCCES, en zoek een tandarts waar je je goed bij voelt. Dan verdwijnt alle angst vanzelf. Je zal zelf zien hoe trots je bent op jezelf als je die deur terug buitenstapt.
hier is er ook eentje met een panische angst. Ik ben nu 35 jaar oud en de laatste keer bij de tandarts was ik geloof ik 19.
Er is toen tijdens een behandeling iets gebeurd waardoor ik ineens een felle angst kreeg voor alles wat met de tanden te maken had. Het ging zelfs zo ver dat ik het tandartsbezoek maar uitstelde en nog verder uitstelde .......... tot ik op een gezellige avond met vrienden in een hard broodje bijt en daarbij een stuk van mijn achterkies verlies. OOHHWW paniek natuurlijk, want nu moest ik wel gaan. Effe afgewacht of ie zeer zou gaan doen, wat dus niet het geval was. Toch mijn vrouw effe laten bellen naar haar tandarts want die van mij was intussen op pensioen :-). 3 Weken moeten wachten op een afspraak dus ook veel tijd om mij zenuwachtig te maken. Soms zelfs gehuild omdat ik schrik kreeg dat mijn tanden stuk waren ook al zagen ze er van buitenaf goed uit.
Gisteren 28/5/2018 was het zover, om 18u00 stond de afspraak. Bibberend en bevend naar binnen, blijkt de tandarts een vlotte en humoristische maar vooral begripvolle man te zijn. Hij vraag me of ik in de stoel wil plaatsnemen en hij zou enkel kijken met zijn spiegeltje. Effe later steekt hij zijn hoofd voor mijn neus en vraagt hij: "waarom ben je bang van de tandarts, je tanden zijn buiten dat afgebroken stuk en 2 gaatjes volledig in orde" Ik was zelf verbaasd maar wel gelukkig dat ik niet meer schade had en dat ik uiteindelijk bij hem ben geweest. Voor mijn gevoel is mijn angst nu met 80% afgenomen gewoon door de juiste tandarts.
Mijn besluit is eigenlijk dat er aan een tandartsbezoek niet veel aan is, en uit schaamte wegblijven is geen oplossing want het maakte de staat van je tanden erger. Ze zijn er om jou te helpen en niet om je te pijnigen. Dus aan iedereen met hetzelfde probleem, VEEL SUCCES, en zoek een tandarts waar je je goed bij voelt. Dan verdwijnt alle angst vanzelf. Je zal zelf zien hoe trots je bent op jezelf als je die deur terug buitenstapt.
re: 16 jaar geen tandartsbezoek
Wat geweldig dat jij uiteindelijk gegaan bent! Moedig! Echt, ik weet wat een doorzettingsvermogen je daarvoor nodig hebt want ik heb 11 jaar lang elke tandartspraktijk gemeden. Ook fijn voor jou is dat de uiteindelijke 'schade' is meegevallen. Geniet ervan en blijf komen nu! Eigen tanden en kiezen zijn zooo belangrijk!
Wat ontzettend goed van je
Ik heb ook een traumatische ervaring gehad op 12 jarige leeftijd en sindsdien geen voet gezet meer bij de tandarts. Inmiddels wel 17 jaar verder.
Ik heb wel een problematisch gebit, 1 tand bijna volledig afgebroken, en 2 die “een stukje” missen. Hier en daar zie ik aan mijn gebit dat er sprake is van gaatjes/zwarte vlekjes. De angst zit er zodanig bij mij in, dat in niet eens langs een tandartspraktijk durf te lopen. Het zweet breekt me uit terwijl ik op dit forum zit (echt waar). Ik heb me inmiddels in laten schrijven bij een angsttandarts en zal ook zeker doorzetten om te gaan maar hoe ik het mentaal ga trekken, dat weet ik niet. Ik heb er echt slapeloze nachten van. Bijkomend probleem is dat ik een hele lage pijngrens heb en letterlijk onwel wordt zodra mijn lichaam enige vorm van pijn voelt. Ik weet gewoon niet hoe ik dit voor elkaar ga krijgen.