Hallo allemaal,
Ik ben Debby en kom uit brabant, en ook ik ben als de dood voor de tandarts.
Dat komt omdat ik toen ik klein was bij een eikel van een tandarts zat die altijd met van die haakjes net zolang peuterde totdat er wel weer wat afviel, en dan zei die lach je hebt weer een gaatje.
Ben toen een jaar niet meer gegaan maar je raadt het al er braken stukken van mijn kiezen af en er vielen vullingen uit, dus ik moest wel naar de tandarts, dus mijn zus zegt weet je wat ga naar die van mij die is hartstikke lief en luistert naar je en doet het allemaal heel voorzichtig.
Dus ik naar die tandarts en hij gekeken en ik kan je verzekeren als ik een haakje zie ben ik gelijk weg zo bang ben ik.
Hij zegt nou je hebt wat gaatjes en hier een kroon en daar een kroon en al met al moest er dus heel wat gedaan worden begrijp je wel.
Ik zeg nou daar wil ik ff over nadenken maar kan je er ook alles uit trekken nou dat kon wel maar dan alleen boven dus ik zeg oke ik overleg en dan bel ik u.
Ik kom s'avonds thuis zeg dit tegen mijn vriend inmiddels man, en hij zegt oke ik weet het goed gemaakt jij laat boven trekken dan ga ik wat aan mijn gewicht doen en dan zijn we 21-06-2002 een prachtig paar.
Zogezegd zogedaan ik een afspraak gemaakt in oktober 2001. Ik s'morgens op van de zenuwen naar mijn vriendin want die zou meegaan en die probeerde me wat gerust te stellen natuurlijk wat niet lukte. Kom bij de tandarts aan kon gelijk door naar binnen lopen en nu gebeurd het. Hij ging dus op iedere tand 2 spuiten zetten nou en neem maar van mij die zijn niet fijn en zo 9 keer 2 is echt geen pretje maar goed ik denk weet je wat ik doe ik mag toch in de wachtkamer wachten tot de verdoving ingewerkt is dan kan ik tot rust komen ja mooi ni dus hij ging gelijk trekken toen heb ik dus werkelijk heel de praktijk verbouwd.Ik wist niet dat ik zo boos kon worden. Dus hij zegt nu word je rustig anders ga je maar naar huis ja dat wilde ik natuurlijk ook niet dus ik denk blijf liggen ben ik erzo vanaf en inderdaad dat was ook zo. Ik moet je zeggen wat was ik blij dat ik buiten stond zeg echt waar.
Maar nu heb ik er onder ook nog negen die er uit gaan en dat gebeurd maandag 5 april en wat denk ben ik ziek heb onstoken amandelen nu ben ik zo bang dat ze me niet helpen. plus ben ik als de dood voor de narcose dus iemand die hier ervaring mee heeft gehad laat het me ff weten dan hoef ik me niet zo druk te maken, want ik zie er zo tegen op, eigenlijk heb ik echt zoiets van ik bel wel af want dit gaat zo niet als ik zo bang ben en ja ze zijn echt lief en kerkrade dat weet maar die angst blijft er zitten he.
groetjes van Debby
Ik ben Debby en kom uit brabant, en ook ik ben als de dood voor de tandarts.
Dat komt omdat ik toen ik klein was bij een eikel van een tandarts zat die altijd met van die haakjes net zolang peuterde totdat er wel weer wat afviel, en dan zei die lach je hebt weer een gaatje.
Ben toen een jaar niet meer gegaan maar je raadt het al er braken stukken van mijn kiezen af en er vielen vullingen uit, dus ik moest wel naar de tandarts, dus mijn zus zegt weet je wat ga naar die van mij die is hartstikke lief en luistert naar je en doet het allemaal heel voorzichtig.
Dus ik naar die tandarts en hij gekeken en ik kan je verzekeren als ik een haakje zie ben ik gelijk weg zo bang ben ik.
Hij zegt nou je hebt wat gaatjes en hier een kroon en daar een kroon en al met al moest er dus heel wat gedaan worden begrijp je wel.
Ik zeg nou daar wil ik ff over nadenken maar kan je er ook alles uit trekken nou dat kon wel maar dan alleen boven dus ik zeg oke ik overleg en dan bel ik u.
Ik kom s'avonds thuis zeg dit tegen mijn vriend inmiddels man, en hij zegt oke ik weet het goed gemaakt jij laat boven trekken dan ga ik wat aan mijn gewicht doen en dan zijn we 21-06-2002 een prachtig paar.
Zogezegd zogedaan ik een afspraak gemaakt in oktober 2001. Ik s'morgens op van de zenuwen naar mijn vriendin want die zou meegaan en die probeerde me wat gerust te stellen natuurlijk wat niet lukte. Kom bij de tandarts aan kon gelijk door naar binnen lopen en nu gebeurd het. Hij ging dus op iedere tand 2 spuiten zetten nou en neem maar van mij die zijn niet fijn en zo 9 keer 2 is echt geen pretje maar goed ik denk weet je wat ik doe ik mag toch in de wachtkamer wachten tot de verdoving ingewerkt is dan kan ik tot rust komen ja mooi ni dus hij ging gelijk trekken toen heb ik dus werkelijk heel de praktijk verbouwd.Ik wist niet dat ik zo boos kon worden. Dus hij zegt nu word je rustig anders ga je maar naar huis ja dat wilde ik natuurlijk ook niet dus ik denk blijf liggen ben ik erzo vanaf en inderdaad dat was ook zo. Ik moet je zeggen wat was ik blij dat ik buiten stond zeg echt waar.
Maar nu heb ik er onder ook nog negen die er uit gaan en dat gebeurd maandag 5 april en wat denk ben ik ziek heb onstoken amandelen nu ben ik zo bang dat ze me niet helpen. plus ben ik als de dood voor de narcose dus iemand die hier ervaring mee heeft gehad laat het me ff weten dan hoef ik me niet zo druk te maken, want ik zie er zo tegen op, eigenlijk heb ik echt zoiets van ik bel wel af want dit gaat zo niet als ik zo bang ben en ja ze zijn echt lief en kerkrade dat weet maar die angst blijft er zitten he.
groetjes van Debby
Ik begrijp heel goed wat je doormaakt, vooral na die akelige ervaringen. Zelf ben ik ook ontzettend angstig voor die mensen. Doch je beseft zelf ook wel dat je eraan moet werken wil je een mooi gebid hebben. Je hebt een lieve man en zus, put hier je kracht uit. En laat vooral niet gelijk aan je rommelen. Praat eerst met de T.A. Bel hem gewoon eens een paar keer op, stuur wat mails en geef aan waar jou problemen liggen. Probeer een vertrouwelijke band op te bouwen met je T.A. Je geeft al zelf aan dat ze in Kerkrade zo ontzettend lief zijn. Dat kan ik je alleen maar beamen. Ik voelde me op handen gedragen voor, tijdens en zelfs na de behandeling. Nu is voor mij het verhaal ook niet afgelopen. Elk (half) jaar moet ik toch terug voor controle. Doe ik dit niet dan gaat mijn gebid weet achteruit. Mijn eerste fase zit erop en ben nu bezig een vertouwelijke band op te bouwen met mijn T.A. Ik heb hem ook eerlijk gezegt dat ik alleen iemand in mijn mond laat werken die ik helemaal vertrouw. Als het vertrouwen er is zal de angst afnemen. En dat is voor beide partijen alleen maar plezieriger. Jij bent de baas over je mond, houd dat altijd goed voor ogen. Het klinkt allemaal als een sprookje en ondertussen denk je wellicht>>> PPffff, makkelijk praten maar die angst blijft toch. Ja, de angst zal zeker in het begin blijven. Maar dat zal afnemen en voor jou beter beheersbaarder worden. Echt, geloof me......
Ik ben midden in dat proces en weet totaal niet hoe ik zal reageren bij de eerst komende controle. Maar ik merk wel dat het nu al anders is dan twee maanden geleden. Dus het is echt zo dat je met angst kunt omgaan. Wel zal hier een begripvolle en geduldige T.A tegenover moeten staan. Hou vol en neem die stap in het duister. Je zult straks geen spijt krijgen.............
Enne, je staat niet allen hoor! Zoveel mensen zijn je al voor geweest, en dan nog eens die lieve steun van je familie. Jij gaat dit doen, jij pakt dit, Je zult straks apetrots op jezelf zijn.
Debby, heel veel sterkte en ontzettend veel succes met je beslissing. Meid zet door. Ik ben je voor geweest. En dat wat ik kan, kan jij zeker 100X beter.
Groetjes......
Ik ben je nog iets vergeten te vertellen. Ik ben ook onder narcose geweest. Voor mij was dit de eerste keer dat ik onder narcose gebracht werd. Niet patserig bedoeld, maar het is een geweldige ervaring om van de gehele behandeling niets te merken. Je voelt, hoort, ruikt en ziet totaal niets. Je slaapt als een roosje. Echt waar, maar je niet al te druk over die narcose. Als je voor de narcose (tijdens het wachten) je zenuwen niet meer de baas bent vraag dan een pilletje aan de assistente. Ik kreeg ook zo'n pilletje (blauw). Na 10 minuten was ik vertrokken. Geslapen als een os in de wachtkamer. Geef je over aan de weldaad van de geboden mogelijkheden. Maak gebruik van alle dingen die ze je aanbieden. Geef aan als je bang bent voor het prikje van de infuusnaald. Geen probleem, ze geven je ter plekke een sprayachtige substantie voor op de handen. Dit verdooft de huid. En dat werkt....echt wel..... En geef vooral aan als het je allemaal iets te snel gaat. Denk eraan...jij bent de baas.....Kweek niet bij jezelf het gevoel van dat je overgeleverd bent aan de grillen van de T.A. Jij hebt een grote inbreng van op de wijze hoe alles gaat gebeuren. En, eenmaal onder narcose zal zelfs jou alles worst wezen. Nog een waardevolle tip: neem iemand mee waar je je tegen kunt koeschelen, waar je je veilig voelt. Dat is een heel fijn gevoel tijdens het wachten dat je er niet helemaal alleen voor staat. Dus, Debby... Kom op en informeer je naar die narcose.. Gewoon doen.
Wat heb je te verliezen ?????
Sterkte
Aan die prachtige woorden van onze held op sokken hoef ik eigenlijk niets meer toe te voegen. Maar ik wil nog wel even tegen je zeggen: heel veel sterkte toegewenst. Het gaat je lukken!!!!!
Groetjes,
minique
Hartstikke bedankt voor jullie overtuigende mailtjes.
Maar held op sokken kun je mij vertellen toen je dat pilletje innam en je in slaap viel in de wachtkamer, werd je toen wakker gemaakt of in ieder geval een beetje en dat je toen weer mocht slapen of niet.
En hoe was het om uit die narcose te komen?
Hoe voelde je je toen?
Mischien een rare vraag maar wil het graag weten ten eerste omdat ik nieuwsqierig ben en ten tweede omdat het toch allemaal verschillend is bij iederen.
Toch ben ik blij dat er zoveel positieve reacties komen van mensen die in kerkrade zijn geweest doet me echt goed hoor?
Alvast bedankt,
Groetjes debby
Uiteraard zullen ze je wekken om naar de behandelruimte te gaan. Je wordt dan ook gewoon wakker. Wel ben je nog heerlijk suf zodat je angst geen kans krijgt om de overhand te krijgen. Eenmaal in de behandelkamer gaat alles razend snel. Voor je het weet zit je al in de narcose. En dan merk je helemaal niets meer...........
Het pilletje heeft een tweeledig doel. Ten eerste maakt het je lekker suf waardoor de angstgevoelens worden onderdrukt. Mischien val je zelfs in slaap zoals ik. Ten tweede doordat je door dit medicament rustig wordt zal je hartslag weer een normaal ritme aannemen. Je bent natuurlijk heel bang en nerveus op de dag van de behandeling en zal je hartslag een stuk hoger zijn. Tevens zal de produktie van de adrenaline ook afnemen. Want door je angst zal dezen ook vrij hoog zijn. Dus, niet alleen jij voelt je een stuk prettiger maar ook je lichaam wordt wat rustiger. en dat is weer een heel voordeel voor de aankomende narcose......
Het ontwaken is heel onwerkelijk. Ik persoonlijk weet er nog maar héél weinig van. Ik weet niet meer wat ik gezegt of gedaan heb vlak na het ontwaken. Maar het is GEEN eng,raar,vervelend of pijlijk gevoel. Ik heb het als zéér prettig ervaren.
Dagen erna vond ik het alleen vreemd dat ik bemerkte een stuk film kwijt te zijn. Alles wat ik weet NA het ontwaken heb ik van mijn vrouw die bij me was toen ik bij-kwam. Maar zelf weet ik er niets meer van. Omdat ik nog zwakjes op m'n benen was heb ik in een rolstoel gezeten (?????????) weet er niets meer van. Ook hebben ze nog iets bijgeslepen (????????) ook hier geen idee van. En vervolgens hebben ze me naar buiten geholpen tot aan de auto (???????) Ook hier weer ben ik de film kwijt. Maar op dat moment ervaar je het niet als een gemis. Het ontwaken is totaal niet eng..........
Let wel, dit is MIJN ervaring, mogelijk dat anderen dat anders hebben ervaren.
Verder wil ik nog kwijt dat je me alles kunt en mag vragen. Ik zal op alles (zover mogenlijk) een antwoord geven.
Als je behoefte hebt om even privé te mailen moet je dat maar even aangeven, ook hier heb ik geen probleem mee. Ik heb zelf ervaren hoe belangrijk het kan zijn om met lotgenoten contact te hebben in de voor jou op dat moment moeilijke tijd.
Debby, ik hoop dat je iets aan deze informatie hebt en wens je wederom héél veel sterkte en succes met je keuze. En ik weet zeker dat je zult gaan...HEEL ZEKER...
Want je wilt het zo graag...
Doen meid, we staan allemaal achter je.......
Groetjes,
HELD (nog steeds een beetje op sokken)
Bedank voor je berichtje had er veel aan,
Heb je ook toegevoegd aan msn dus misschien dat ik je nog spreek voor maandag,
Hartstikke bedankt groetjes debby