Hoi...
Maandag ben ik naar de tandarts geweest, hij heeft 2 gaatje geboord.
Alleen het leek wel of ik last kreeg van claustrofobie.. de tandarts zat tegen me aan, de andere kant de assistente en heel vlakbij lagen de boren mij vrolijk aan te staren ik kon geen kant meer op..
Ik kreeg het echt superbenauwd... ik had hartkloppingen, begon te zweten en ik begon te trillen.. Het was een vreselijk gevoel.
Ik lag als een houten plank in de stoel
Maandag moet ik weer. HELP
Groetjes Marjolijn
Maandag ben ik naar de tandarts geweest, hij heeft 2 gaatje geboord.
Alleen het leek wel of ik last kreeg van claustrofobie.. de tandarts zat tegen me aan, de andere kant de assistente en heel vlakbij lagen de boren mij vrolijk aan te staren ik kon geen kant meer op..
Ik kreeg het echt superbenauwd... ik had hartkloppingen, begon te zweten en ik begon te trillen.. Het was een vreselijk gevoel.
Ik lag als een houten plank in de stoel
Maandag moet ik weer. HELP
Groetjes Marjolijn
groetjes, princess
Weet je tandarts dat je bang bent?
Dat claustrofobische gevoel kan ik me voorstellen,
misschien helpt het als je je ogen dicht doet?
Dan is het alleen het gevoel en geluid en niet
dat je ziet dat ze zo krap om je heen staan/zitten.
Je hoofd is helaas niet groter, dus
moeten ze er wel zo dicht bij komen...
Heel veel sterkte in ieder geval,
JAN
#scarecat: Nee dat niet.. ik hoop dat ik het overmorgen durft en niet vergeet te zeggen... Maar als ik het zegt dan krijg ik het gevoel dat ik lastig ben ofzo(ik voel me gauw schuldig)
Zal dat claustrofobisch gevoel nou bij de tandartsangst samenhangen?
Want normaal ben ik dat echt niet
Ik denk dat scaredycat gelijk heeft, om je te behandelen moet hij wel dicht bij je zijn... het is helaas niet anders, maar misschien kun je onder het mom van een grapje er een opmerking over maken, als j er zelf om kan lachen, is misschien de ergste spanning eraf..
veeel sterkte, Princess :wink: :smt006
Het is inderdaad niet anders, zoals al werd gezegd.
Jij vraagt je af of dit samenhangt met je angst.
Op zich is het zo dat iedereen een denkbeeldige cirkel om zich heen trekt. Als mensen zich binnen die cirkel bevinden, kan je dat als 'vervelend' ervaren. Denk maar eens aan een verkoper aan de deur. Sommigen kunnen heel dichtbij komen... De tandarts moet vanwege zijn werk die denkbeeldige lijn wel overschrijden... Het is niet anders, maar je reactie is dus wel begrijpelijk en (denk ik) niet alleen toe te schrijven aan je angst, hoewel dat natuurlijk niet bevorderlijk is!
Ik denk wel dat het heel verstandig is als je de tandarts vertelt over je angst en over je 'opgesloten' gevoel in de stoel.
En 1 ding: je bent absoluut niet lastig als je het zegt!!!!!!! Probeer alsjeblieft dat gevoel van je af te zetten! Probeer het eens om te draaien: als jij tandarts zou zijn en een patiënt is angstig: zou jij die patiënt dan lastig vinden als hij/zij dat zou zeggen? Of zou je het juist fijn vinden dat die patiënt het zegt, omdat je er dan rekening mee kan houden? Ik denk het laatste! We moeten dus niet denken voor een ander, maar voor jezelf: voor jou is het goed en belangrijk dat de tandarts het weet!
Succes!
:smt006 Monique
misschien moet je het andersom gaan bekijken... het is niet erg, maar het is juist goed!
Het is zo moeilijk om een onbekend persoon waar je ook nogeens bang van bent in jouw persoonlijke ruimte te laten komen en er voor jou totaal geen controle over te hebben...
Ik ervaar het eigenlijk precies andersom...
Juist doordat de tandarts heel dicht bij me is en me aanraakt tijdens de behandeling voel ik me heel erg beschermd.
Ik weet dat hij met me bezig is en er alles aan doet om me te beschermen tegen pijn...
Aanrakingen in mijn mond ervaar ik als heel intiem... en ik voel me altijd zo machteloos als ik in die stoel zit en zijn handen zijn in mijn mond en allerlei machines en boortjes en waterslangen en dat soort enge dingen en je kan inderdaad nergens heen. Maar juist dat hij me aanraakt en dichtbij me is... voel ik me heel beschermd.
(praat ik nu vreemd???)
De 1 ervaart het als beschermend de ander als benauwend.
Ik ervaar het als benauwend.. ik hou er sowieso niet van als mensen te dicht bij mij komen en zeker niet met hun gezicht, daar word ik erg nerveus van.
Ik weet heus wel dat de tandarts wel moet om te kunnen zien wat hij doet en of hij het wel goed doet.
Maar ik word er weer angstig door, ik knijp in mijn eigen hand om het een beetje af te kunnen reageren... en het feit is geen enkel idee hebben wat en waar hij mee bezig is.
Ik heb niks tegen de tandarts het is een aardige man.. maar het is gewoon de omgeving, apparaten, mensen in witte jassen de geur en te dicht op mij zitten waardoor ik geen gevoel heb dat ik kan vluchten. Ik kan niet eens met mijn handen naar mijn gezicht gaan om te wrijven ofzo want dan kom ik weer tegen de borenhouder of iets dergelijks aan. Dus ik lig daar maar als een strijkplank met weinig bewegeingsvrijheid, en dat is al heel moeilijk voor mij. En ik had hiervoor een tandarts die snauwde mij altijd af en daar ben ik nou ook erg bang voor.
Misschien is het wel zo dat de tandarts het fijner zou vinden als ik voor mijn angst uitkom.. maar voor mij is het moeilijk om het te brengen. Want ik kom dan absoluut niet uit mijn woorden zit dan alleen maar te stotteren met een trillende stem.
Ik prop mijn angst weg.. maar volgens mij werkt dat alleen maar averechts!
Ik ben sinds kleins af aan al bang voor de tandarts.. ik heb een aantal pijnlijke ervaringen gehad en dit jaar nog bij de kaakchirurg dus de schrik zit er nog goed in.
Ik had vroeger ook een tandarts die me afsnauwde (heeel lang geleden)
en zonder aankondiging ging boren. Ik haatte die man uit de grond van mijn hart met zijn grote loodvullingen!! (hij had zelf ook nog gele paardetanden hi hi...echt waar :smt003 en zijn vrouw was zijn assistente,een echte kenau.
Ik heb nu al jaren een aardige moderne tandarts, toen ik voor de eerste keer de praktijk binnenstapte, was het of ik van de hel in de hemel kwam. Sindsdien ga ik op mijn "gemak" naar de tandarts, hij weet zo ongeveer wat mijn "zwakke plekken" zijn. Hij is altijd wel grappig en relaxed, dat helpt ook wel, hoor, maar hij moet het wel weten he.... 8)
Misschien ook een tip: "blijf even na" met de assistente, kunnen ze er misschien rekening mee houden voor de volgende keer.... :wink:
liefs, princess :smt006
De tandarts die ik sinds kort heb is ook modern maar de angst blijft gewoon in mij zitten. Hij weet wel dat ik boren nogal eng vind maar daar houd het dan ook mee op. Ik weet gewoon absoluut niet hoe ik het moet brengen. Tis gewoon moeilijk om mijn angst kenbaar te maken aan iemand want ik ben niet zo`n iemand die zich snel toegeeft aan angst. Maar ik weet gewoon in deze situatie moet het gewoon het is beter voor mij... en dan op hoop van zegen dat ie dan rustiger is en wat kalmeerd.
Toen ik bij het eerste consult bij mijn tandarts kwam heb ik gelijk heel duidelijk uitgelegd dat ik alles eng vind... Als hij de boor aanzet waarschuwd hij dat hij begint, maar ik ben alsnog een kruisboog en schrik me te pletter...
Maar hij legt wel alles uit wat je doet... Ik denk dat sommige tandarts zich er gewoon niet bewust van zijn dat ze de dingen moeten melden. Voor hun is hun werk zo normaal en ze doen het de hele dag... Sommige mensen hebben er geen last van en sommigen vinden het doodeng. Ik heb ook weleens in de stoel gelegen dat hij vergat te vertellen dat hij ging boren. Ik deed als refelx mijn mond bijna dicht, waarop ik sorry zei en hij gelijk zei dat dat zijn fout was, omdat hij niet gewaarschuwd had.
Maak je tandarts er gewoon attent op, vinden ze vast niet erg!
Door die man ben ik dus al van kleins af aan bang voor de tandarts... ik weet gewoon niet hoe het is om met een gerust hart naar de tandarts te gaan. Toen ik vroeger nog met mijn ouders naar de tandarts ging toonde hij "interesse" in mij. Vroeg hoe het met mij ging. Zodra ik alleen ging was het altijd gezeur.. ik deed dit niet goed zus niet goed en zo niet goed. 1 keer was ie aan het boren dat was vorig jaar nog en ik gilde de hele praktijk bij elkaar.. en hij bleef maar door gaan terwijl ik daar lag te gillen en toen was mijn reflex hoofd weg draaien ik kon de pijn niet aan. En de reactie van de tandarts was: "stil liggen!!!!" Mond open houden denk erom!!"
Je moet weten ik heb daar nog net niet liggen huilen.
Als ik last kreeg van een tand of kies dan moest mijn moeder mij pushen om naar de tandarts te gaan. Zij moest echt veel moeite doen om mij zover te krijgen om hem te bellen. En als iemand dat moet doen dan ligt dat bij mij dus erg hoog. :cry:
Ik ben dus erg angstig maar ik ga altijd netjes naar de halfjaarlijkse controle. Want zelf heb ik er geen behoefte aan om met een ruine in mijn mond te lopen. Ik ga over een jaar een beroep uitoefenen waarvoor ik representatief uit moet zien, dus mooie tandjes tellen ook mee. :D
Ik wil het dolgraag tegen mijn tandarts zeggen morgen. Maar ik weet gewoon niet hoe ik het moet brengen.:smt102
Moet je morgen naar de tandarts? (dan kan je gelijk naar je tandvlees laten kijken! De tandarts heeft vast tips voor je!)
Bij mij is het altijd zo dat wanneer ik binnenkom hem een hand geef en we een klein "onzin"gesprekje houden. Goh hoe is het blablabla, je kent het wel. Dat is natuurlijk de ideale timing. Je zit nog niet in dse stoel en staat op gelijke hoogte met je tandarts, dus voel je je minder klein als wanneer je al machteloos in de stoel zit.
Ik zou gewoon eerlijk tegen hem zijn en zeggen dat je het heel moeilijk vind om te komen en erg tegen de behandeling opziet. Een beetje aardige tandarts zal waarschijnlijk vragen waar je zo tegenop ziet. Dan kan je aangeven dat je bang bent voor wat je te wachten staat en dat je het heel prettig vind wanneer hij tegen je zegt wat hij aan het doen is.
Ook zou je op dat moment aan kunnen geven dat je er een beetje benauwd van wordt op het moment dat hij en de assistente je insluiten en of ze daar een klein beetje rekening mee willen houden.
Natuurlijk kan je alles gewoon opschrijven, zodat je niets vergeet. En als je het echt moeilijk vind om te vertellen, dan kan je het misschien opschrijven en aan de tandarts geven voor hij begint.
Als er een bali bij de praktijk zit, zou je misschien aan de receptioniste kunnen vragen of zij het briefje aan de tandarts kan geven zodat hij het al gelezen heeft op het moment dat je binnen komt.
(het zijn maar ideeën hoor... doe ermee wat je ermee kan doen en laat liggen waar je niks aan hebt!)
doe een shirt aan waarop je voorop zelf de tekst
"ik ben WEL bang voor de tandarts" zet ofzo.
Als je dan je jas opendoet als je aan de beurt bent is er
goed kans dat je tandarts moet lachen en dat zal jouw
misschien ook een stuk minder zenuwachtig maken?
En je jas opendoen is misschien wat makkelijker dan
officeel een briefje overhandigen...
Hoe laat moet je op de stoel morgen? Ik zal voor je duimen.
Sterkte,
JAN
Maar het is inderdaad wel een ludieke actie Jan!!!
De reden waarom ik nou altijd netjes om de 6 maanden gaat terwijl ik wel erg bang ben is gewoon dat ik een verzorgt gebit wil hebben. Ik ben een persoon die normaal positief in het leven staat. Ik lach gewoon graag breeduit. Dus er moeten gewoon een rijtje stralende tanden tevoorschijn komen en ik moet eerlijk zeggen eerste waar ik naar kijk is naar het uiterlijk en tanden.
Mensen die vanwege hun angst niet durven te overwegen om naar de tandarts te gaan en jaren niet gaan zal een moment komen dat het gebit flink krijgt te voorduren door achterstallig onderhoud. Het heeft tot een lelijk gebit tot gevolg.
Door het lelijke gebit gaat je zelfverzekerdheid omlaag, je durft niet meer te lachen. En men durft dan helemaal niet meer naar de tandarts, omdat ze zich schamen voor het feit dat het gebit lelijk is geworden.
En dit wil ik dus voorkomen!
Misschien zeg ik dit als 1 van de weinigen:
Ik ben liever doodsbang, dan dat ik met een ruine in mijn mond moet lopen!
Voor mij is dat ook erg zwaar om naar de tandarts te moeten gaan, maarja wat is nog zwaarder?
Een bezoekje tandarts of op een langere termijn met veel pijn rondlopen?
Nog bedankt voor de digitale kaars!!!!! :smt008
Kus Marjolijn.
Je kant altijd je jas aanhouden in de wachtkamer! En deze pas uit doen als je bij de tandarts binnen bent! (is helemaal niet vreemd! Ik zie genoeg mensen die in de wachtkamer hun jas aanhouden en deze meenemen!)
kom je trouwens al lang bij deze tandarts? Wat ik er van begrijp is dat je elk half jaar gaat, maar met angst. Dat zal inderdaad niet meevallen. Heeft de tandarts al die tijd niets in de gaten gehad? Mijn tandarts merkt het altijd meteen op als ik niet op mijn gemak ben of pijn heb... :)
Maar ja, de ene tandendokter is de andere niet...helaas..
Laat je nog even wat horen als je geweest ben?
sterkte , Princess :smt006
De tandarts die ik nu heb, heb ik sinds mei, dus dat is nog niet lang. De vorige tandarts is met pensioen gegaan gelukkig. En ik heb geen idee of mijn oude tandarts ooit heeft opgemerkt dat ik bang was. Het moet wel want het zweet brak mij uit! En dat is niet omdat het zo warm was daar. En hij had nog zo`n ouderwetse stoel met armleuningen, daar kneep ik altijd in! En erin knijpen doe je ook niet voor je lol denk ik. Ik zat al bij mijn vorige tandarts toen ik mijn eerste tandjes kreeg dus zeker 20 jaar lang.
En mijn nieuwe tandarts waar ik morgen voor de 7de keer heen gaat weet ik niet of hij dat ooit heeft gezien. Maarja ik lig er niet bepaalt ontspannen bij, dus misschien heeft ie het wel door dat ik bang ben.
(dat kan ik nl. niet uit je verhaal opmaken!)
De wachtkamer is inderdaad het meest vreselijk... je zit te wachten tot je de pijnbank in mag... en er liggen altijd van die nutteloze tijdschriften... Bah! Ik kom altijd binnen op het laatste moment... niet omdat ik altijd zo laat ben, maar ik wacht heel lang met naar binnen gaan. Buiten hoor je minder (en ik rook altijd nog een sigaretje sttttttt) Ik neem daarom altijd lekker mijn eigen boek mee. Gewoon een no noncence boek (de hufter op het witte paard is een aanrader ;))... Dan ben je in elk geval enigsinds afgeleid van alle geluiden...
Ja je hebt inderdaad gelijk.. ik kwam maandag zelfs 5 minuten te laat :oops: Ik lees helemaal niet kan me niet concentreren. Ik hoor al die enge geluiden. ben alleen maar bezig mezelf te kalmeren voor zover het gaat.
Ik ben nu al rusteloos echt vreselijk! :o
Maare misschien een hele stomme vraag ik rook zelf ook en zeker morgen haha voordat je naar binnen gaat neem je dan een kauwgompje om de geur en smaak weg te halen? en helpt dat? :smt003
Als je niet aangeeft dat je bang bent, kan hij er geen rekening mee houden. Hij kan een heleboel, maar geen gedachten lezen.
Geef morgen aan dat je echt heel erg bang bent voor wat hij gaat doen... Geloof me als ik zeg dat het wonderen doet!
Bij mij was het het eerste wat ik tegen mijn tandarts zei... "ik vind het allemaal doodeng" hij heeft daardoor vanaf het begin rekening kunnen houden met mijn angst.
Ook toen hij me doorstuurde naar de kaakmeneer toen heeft hij in mijn verwijsbrief geschreven dat ik heel angstig was, daardoor kon de kaakmeneer er ook gelijk rekening mee houden.
Ik neem geen kauwgom na het roken. (ga ik eerst mijn tanden poetsen en daarna kauwgom eten...hoewel... ga ik eerst mijn tanden poetsen en daarna roken... is ook een argument!) volgens mij helpt het allemaal toch niet. Ze ruiken en zien toch wel dat je rookt. Helemaal in een steriele omgeving! Als je het een prettig idee vind, kan je het natuurlijk wel doen. Maar goed, als je een vers kauwgommetje in je mond doet, krijg je zo'n harde korst en zitten overal tussen je tanden stukjes kauwgom... Daarom neem ik niets na het roken.
(en straks krijg ik weer op mijn sodemieter van alle tandartsen hier dat het slimmer is om helemaal niet te roken.... :oops: )
Zorg voor jezelf dat je ergens rust krijgt. Hoe onrustiger je wordt, hoe meer je ermee bezig bent hoe erger het wordt. En in je hoofd zijn de dingen altijd veel erger... Vind daardoor rust, zodat je met andere dingen bezig bent. Doe iets wat je leuk vind. Een spelletje of zet een lekkere cd op, daarmee vind je voor jezelf een stukje rust!
En ik besef me ter dege hoe moeilijk het allemaal is en dat ik vanaf deze kant van de computer heel makkelijk praten heb.
Zoals ik al eerder schreef vandaag: ik denk alleen maar met je mee, en doe iets met de dingen waarmee je iets kan en vergeet alles waar je niets aan hebt!
En ik breng jullie op de hoogte hoe het is gegaan.
Weltrusten en bedankt! :smt006
Wegens ziekte van de tandarts kan ik morgen pas terecht... dus nog langer piekeren.
Sterkte morgen!
Ik heb het tegen de tandarts verteld... Hij vroeg of hij mij ooit pijn heeft gedaan.. waarvoor ik bang was.. dus hij reageerde erg goed gelukkig.
En dat vreselijke boren is nu ook voorbij dus over 2 maandjes weer controle dus ik verwacht nu geen gekkigheid meer.
Groetjes Marjolijn!
Wat zal jij je opgelucht voelen zeg!!!!
Wel vreemd want ik geef mjn angsten niet gauw toe... en bij mijn vorige tandarts waar ik een jaar of 20 heb gezeten heb ik het nooit durven te zeggen omdat ie nogal snauwde.
Alleen nog beetje pijn in mijn kies waar hij geboord heeft.. maar dat gaat vanzelf weer over hoop ik.
En die kies.. die gaat zeker gauw over! :D
Maar nu ik er toch over terug denk ben ik erg blij dat ik dat gezegd heb, want voor mij is het beter en voor de tandarts ook.. hij weet waar hij aan toe is.... en ik weet dat hij weet dat ik bang ben.
Het is erg moeilijk om het te vertellen maar als je eenmaal je hart heb gelucht... valt er ineens een zware last van je schouders af.
Ik heb het op mijn eigen manier verteld.
Ik werd opgehaald door de tandarts en ik zat dus in de stoel: hij zei" zo nog 1 gaatje"
Ik zei: gelukkig wel want ik ben al zo bang voor de tandarts.
Hij zei Waar ben je zo bang voor?
Ik zei: Ja voor alles hier en ik ben al van kleins af aan al bang voor de tandarts.
Ton hij ging beginnen zei hij geef maar een gil als je wat voelt.
Toen ik klaar was stond ik bij de bali in afwachting van mijn nota in ontvangst te nemen. Toen heb ik nog verteld over de kaakchirurg waar de verdoving niet goed werkte.
De tandarts zei: Eerste wat men moet doen is naar de patient luisteren!
De pijn aan de behandelde kies zal idd wel wegtrekken,
als je over een weekje NOG last hebt zou ik zeker terug gaan.
De instelling van je tandarts is de goede,
fijn dat je dat begrip gevonden hebt!
Kortom, toppie!!!
:smt006 Monique
En ik heb veel behandelingen achter de rug dit jaar.. mede door mijn oude tandarts die nalatig was.
Dus voorlopig even geen tandarts... over 2 maandjes weer maar dan is er alleen controle, alleen verwacht ik nou geen gekkigeheid meer.. de verstandskiezen zijn eruit.. de gaatjes zijn allemaal gerepareerd dus ik zou niet weten wat ie moet vinden.
Wil je kwijt watvoor bedrag ongeveer???
Ben wel benieuwd, ik was dit jaar namelijk ook HEEL VEEL kwijt,
maar heb er nog geen seconde spijt van gehad...
ja hoor ik wil het best kwijt... misschien is het voor jou niet veel.. maar voor mij als student is dat toch wel slikken
194 euro.
Ik kan niet veel geld missen..
Mijn arme kies doet nog steeds met vlagen pijn... en nu gaat mijn andere hoektand opspelen ik word van de ene naar het andere probleem gegooid!
Hij is gevoelig voor koud en blijft lang nazeuren... pppfff zolang het maar bij zeuren blijft vind ik het best en ga ik niet meer naar de tandarts het is nu echt welletjes!
Groetjes Marjolijn.
Zo bedoelde ik het niet, mocht je dat gedacht hebben.
€194 is idd een aardige som geld, ook voor mij.
Ik heb wel een dure hobby, maar daarvoor laat ik ook
heel veel. Bovendien staat de klassieker nu alweer
enkele maanden stil wegens tijd- EN geldgebrek,
o.a. door mijn behandelingen.
Voor die behandelingen EXCL. narcose was ik alleen
al het 10-voudige kwijt... Daarvan heb ik €341,- vergoed
gekregen en ik heb inmiddels alweer twee keer op de stoel
gelegen voor een controle/reparatie en een reparatie.
Toch weer twee keer €65,- EN twee keer een tank benzine à €50,-
Maar het is het waard, dus ik laat het nooit meer zover komen.
Ik vind het goed van je dat je gegaan bent, maar echt, als je
over een week nog steeds last hebt van die hoektand zou ik er
TOCH naar laten kijken. Ook al is het even genoeg voor je...
Die kies gaat waarschijnlijk wel over, maar die hoektand zou
een (beginnende) ontsteking kunnen zijn.
Maar daar weet ik nix van, een Tandarts wel...
Groetjes en sterkte,
JAN
vergeleken met jou behandelingen was 194 euries een peulenschilletje.
Nu moet je gewoon netjes op de halfjaarlijks/jaarlijkse controle komen en zo kan je veel problemen voorkomen... En dat doe ik ook ondanks dat ik erg bang ben... gewoon om het feit dat ik erg veel geef om mijn uiterlijk en dol graag lach.
Mijn hoektand komt maar later.. kijk het is even niet fijn met iets kouds drinken dan moet ik maar even doorbijten. Ik ben dit jaar al zovaak naar de tandarts geweest. Ik kan net zo goed een abonnement nemen haha 10de bezoek gratis behandeling :lol:
Het is zo vreemd dat die problemen ineens achter elkaar komen... terwijl ik mijn best doe om mijn tanden gezond te houden.. waar ze ineens vandaan komen ik weet het niet.. De tandarts zal wel denken.. zo die zal het wel leuk vinden bij mij :S
Zou dat echt een beginnende ontsteking kunnen zijn? Want als ik ertegen duw doet het een beetje pijn.. en als ik niks kouds heb gedronken lijt er niks aan de hand te zijn met mijn hoektand.
Ik word er echt moedeloos van!
Groetjes Marjolijn..