eerste stap zetten: hoe?

Ik kan je eigenlijk geen goed advies geven maar bel eens rond en vraag of er misschien nieuwe tandartsen bij zijn gekomen die begrip hebben voor je angst. Je kunt vragen om een langere behandeltijd, verdoving.....wat je maar kunt bedenken wat voor jou de behandeling draaglijker kan maken.

Gelukkig gaat mijn man wel en die gaat samen met ons zoontje van 4 jaar maar ik wil zelf ook gewoon met mijn zoontje naar de tandarts durven !!!

Ik zit in hetzelfde bootje. Ik moet zometeen naar de tandarts en ik heb de tranen over mijn wangen.

Hopelijk heb je hier wat aan. Sterkte !! Ik snap heel erg goed wat je nu meemaakt.

Groetjes,

Biancka

Hoi

Ik ben ook nieuw op dit forum, en ik ben vorige week voor het eerst in ongeveer 15 jaar naar de tandarts geweest
Gelukkig alleen controle en wat foto's gemaakt.
Dat viel mee
Helaas moet er wel wat gedaan worden, morgen worden er 2 verstandskiezen getrokken en 2 weken later de andere 2
Ik moet heel eerlijk toegeven dat bij de allergrootste angst nu ietwat weg is
Het feit dat ik mezelf heb gedwongen om te gaan had ook een reden: ik had behoorlijke pijn en dat bleek dus een wortelkanaalbehandelingetje te worden
Ik ben wel ontzettend bang voor wat er allemaal moet en gaat gebeuren, maar ik ga nu wel doorzetten, en dan vooral voor de toekomst.
Ik wil gewoon niet meer bang, of beter gezegd, niet meer zo ontzettend bang zijn als er een keer iets gebeurt tussen de controles door.

Wat mij wel opvalt en mij eigenlijk verbaasde toen ik op dit forum terecht kwam, hoeveel mensen die diepgewortelde angst hebben voor iemand die eigenlijk alleen iets goed probeert te doen
Ik dacht dat ik de enige was of in ieder geval van mijn leeftijd
Ik ben nu 30, maar zo te lezen hebben zelfs twintigers hier last van
Dat geeft mij ook hoop, ik ben niet alleen en ben dus ook geen aansteller of watje.

Ik heb sinds vorige week die knop in mn hoofd omgezet en ik heb me berust in het feit dat het waarschijnlijk wel pijn gaat geven, maar die pijn zal meevallen met de pijn, angst en frustratie die ik al jaren voel en waar ik gewoon van af wil.

Ik vindt het alle mensen die zoooo bang zijn voor de tandarts en toch besluiten te gaan, enorm dapper en moedig, want ook al is deze angst misschien aanstellerij voor de buitenwereld, het vreet aan je en koste je je sociale leven.

hallo allemaal
angst voor de tandarts, het is vreselijk, maar nu na heel veel behandelingen weet ik uit ervaring dat je helemaal niet bang hoeft te zijn. Ik de grootste schijtbak die dit schrijf. Nou het is wel zo maar...... zeker weten is dat het ook aan je tandarts ligt, heb er nu eentje een schat van een vrouw. Meteen verteld dat ik een schijtbak ben, en dat ik liever niet in haar stoel zit. En daar zit het verschil. Laat je tandarts weten dat je vreselijke angst hebt. Mijn oude tandarts had daar niet zo een begrip voor. Tegenwoordig worden de tandartsen al opgeleid met een stuk angstpatienten. Tuurlijk is het nooit leuk om toe te geven dat je angst hebt, maar als hij of haar weet dat dit je grootste angst is, doen ze alles net even anders. Ikzelf nu 50 had een beroerd gebit, ik hoefde maar een op een hard iets te bijten, en er lag weer een stukje af of een vulling eruit. Vorig jaar was het zo erg dat ik 21 keer in de stoel heb gezeten. Had ik net bij een controle niets, viel een week later weer een vulling eruit en ga zo maar door. Nu heb ik bijna (nog 1,5 week) een volledige renovatie achter de rug. zit sinds november wekelijks gemiddeld 2 uur in de stoel, heb eigenlijk 1 dag gehad die ik niet meer over wil doen. voorderest was ik alleen stijf in lijf en kaak van het liggen, maar pijn heb ik niet gevoeld. Kan nu lachen om mensen die bang zijn, begrijp het als de beste, maar bang ben ik niet meer. Bij mij in de praktijk hebben ze heel veel jongere die allemaal heel lief zijn voor patienten die bang zijn. Bij mijn oude tandarts zal ik nooit meer in de stoel liggen. En ik hoop nu na de renovatie dat 1x per half jaar genoeg zal zijn, en dat ik nu ook eens te horen krijg, nou mevrouw GEEN PROBLEMEN.
Dus mijn advies, bel op die tandarts, en vergeet vooral niet te vertellen dat je een angsthaas bent. Er gaat niets boven je eigen tanden. 3x per dag wordt je met je gebit geconfronteerd d.m.v. eten. En wat is nou lekkerder als een goede maaltijd die je goed kan wegknabbelen.
Doen dus allemaal en heel veel sterkte,
groetjes jeannet

Hoi,

Ik ben ook nieuw hier op het forum. Zelf heb ik het ook meegemaakt dat ik niet naar de tandarts durfde. Dit kwam door mijn vorige tandarts die een aantal foutjes had gemaakt die niet nodig waren. Ik heb daardoor veel pijn en ellende gehad aan mijn tanden. Ik ben daardoor toen een jaar of 6 niet geweest. Dit is nu ongeveer 5 jaar geleden. Ik kreeg steeds meer last en mijn tanden werden alleen maar slechter. Naast het niet durven was er ook een gevoel van schaamte ontstaan. Ik was bang om mijn gebit te laten zien aan de tandarts omdat ik dus lang niet was geweest. Bij ons in het dorp was ondertussen een nieuwe vrouwelijke tandarts gekomen en ik heb toen de stap genomen om eens te informeren of ik daar terecht kon. En dat kon en ook al vrij snel. Ik heb uitgelegd dat ik een tijd niet was geweest en wat er bij de vorige tandarts gebeurd was. Zij was zeer begripvol en aardig en heeft alles rustig nagekeken. Op twee tanden na was alles redelijk oke. De ene tand is hol gemaakt en weer opgevuld en bij de andere is een gedeelte weggehaald en ook opgevuld zodat het weer een volledige tand lijkt. De hele behandeling is reuze meegvallen en ik heb er niets van gevoeld. Er werd me ook uitgelegd wat er gebeurde en wat ze ging doen. Ze is geen speciale angst tandarts maar als je uitlegd dat je angst hebt dan moet een gewone tandarts daar ook rekening mee houden en de behandeling aanpassen. Ik ga nu zonder angst naar de controles en morgen moet een stukje van de opvulling vervangen worden voor een nieuw maar ik zie er niet tegenop. Je kunt beter snel geholpen zijn dan er lang mee rond blijven lopen waardoor alles weer erger wordt.

Ik raad dan ook zeker aan om de stap te nemen. Het is in het begin spannend allemaal, maar als je geweest bent dan ben je zo blij en opgelucht dat je denkt waarom ben ik zo lang niet geweest :)

Succes ermee