Ik geef het onmiddelijk toe; Ik ben een enorme lafaard....Laf omdat ik onder een pseudoniem hier post...maar vooral omdat ik al zo'n 10 jaar niet meer naar de tandarts gedurfd heb. En ik weet met geen mogelijkheid hoe ik mijzlef ooit weer over die drempel heen krijg. Inmiddels heb ik wel kiespijn. 1 gaatje? 2? meer??? Al een week of wat inmiddels...Maar met behulp van paracetamol, en m'n tong op de gaatjes houden als ik buiten loop en inadem, want koude of warme lucht verdraag ik niet, en voorzichtig kauwen aan de andere kant heb ik een beetje leren leven met de kiespijn. Zozeer zelfs dat ik mij verbeeld dat het langzaam afzakt en misschien vanzelf weer verdwijnt. Maar tegelijkertijd begint ik ook een aankomende kaakontsteking te vermoeden. Toch zorgen angst en schaamte, want ik heb de afgelopen jaren ook nog 's niet erg goed voor m'n gebit gezorgd, dat ik nog steeds niet ga....wat ik mijzelf verwijt, waardoor ik mij nog meer schaam, wat ik mij dan ook weer verwijt......
Het enoige wat ik kan bedenken ishier een oproep doen aan een barmhartige tandarts in de stad Groningen, die mij op enige wijze denkt te kunnen helpen....... Alstublieft!!!!!
Het enoige wat ik kan bedenken ishier een oproep doen aan een barmhartige tandarts in de stad Groningen, die mij op enige wijze denkt te kunnen helpen....... Alstublieft!!!!!
Re: eerste stap...en meteen laatste???
tandartsen hebben alles al gezien en zullen heus niet achterover slaan bij jouw case.
schamen is NIET nodig en vormt een belangrijke belemmering om tot een oplossing te komen.
Over jouw oproep: ik vrees dat je lang zult wachten en geen tand meer in je mond hebt eer een tandarts zich bij jouw gaat melden.
De eerste stap zul je echt zelf moeten zetten, dus zoek een (angst) tandarts en neem de telefoon.
Velen zijn je voorgegaan, lees hun verhalen ter inspiratie en GAAN
Laat ons weten hoe het gaat
Re: eerste stap...en meteen laatste???
Jij moet je voldoende realiseren dat het nodig is om weer naar een tandarts te gaan, en daar moet JIJ de stappen in nemen. Je bent (bijna?) op het punt zijn dat je beseft dat niet naar een tandarts gaan het alleen nog maar erger gaat maken met je gebit en dat er nu echt iets moet gebeuren.
Je kunt pas serieus verder als je er echt voor wilt gaan. Die eerste angst moet je overwinnen, maar bij veel tandartsen mag je tegenwoordig best heel erg bang zijn. De schaamte zit in jezelf, want gemiddeld zijn tandartsen veel gewend.
Als je voor jezelf besloten hebt dat je er voor wilt gaan, na hier ook even verder te hebben gelezen, schrijf dan ook even een nieuw berichtje hier, misschien kunnen we je verder helpen.