Pppff misschien wordt het eens tijd om mijn verhaal hier neer te zetten.
Hoeveel uur ik wel niet op deze forum heb rondgebracht om al die positieve verhalen te lezen, heb ik ook maar mijn "stevige"schoenen aangetrokken en de tandarts gebeld. Hier gaat natuurlijk nog een heel verhaal aan vooraf maar zal het in het kort vertellen. Ik ben zelf 22 en al zeker 4 of 5 jaar niet meer naar de ta geweest.
Heb ongeveeer 2 wk geleden het eerst maar eens aan mijn vriend opgebiecht dat ik verschrikkelijk bang was (hij begreep alleen niet zo goed waarom ik het hem niet eerder had verteld, tja schaamte) Hij is zo lief geweest om bij zijn tandarts navraag te doen en ik kon bij zijn tandarts terecht...Dit was eigenlijk helemaal niet bedoeling want ik had zulke goeie verhalen gehoord over de amaliakliniek!!!!!! Maar met lood in mijn schoenen ben ik toch naar zijn tandartsgeweest!!!!!! En heb zelfs in de stoel gelegen!!!!! ppfff was echt een ramp hoor. Deze tandarts wou meteen een nieuwe afspraak maken om wat gaatjes te vullen en wat tandsteeen te verwijderen maar toen heb ik even op de rem getrapt!!! Dit kon ik echt nog niet aan hoor!! Blijkt dan toch wel weer dat ze mij niet helemaal begrijpt en dat de angst heeeeeeeeeel hoog zit!
Heb gisteren tegen mijn vriend verteld dat ik toch maar niet met de behandeling door ga van zijn tandarts en dat ik contact opneem met de amaliakliniek. En ja hoor!!!!! Ik heb ze gebeld!!!pppffff denk dat ik straks eerst met een doekje mijn telefoon moet droogmaken van alle tranen die eruit kwamen maar heb wel een afspraak gemaakt voor 7 januari!!!!!!! Klinkt misschien gek maar ben zo blij dat ik erheen mag!! Ik krijg nu echt het gevoel dat die mensen weten waar je mee zit en je hoeft het helemaal niet uit te leggen van A tot Z.
Nou ben ff blij dat ik hier mijn verhaaltje in het kort mag zetten en laat ook zeker even weten hoe het is gegaan 7 januari!!!!!!!!
Groetjes!!!!
Hoeveel uur ik wel niet op deze forum heb rondgebracht om al die positieve verhalen te lezen, heb ik ook maar mijn "stevige"schoenen aangetrokken en de tandarts gebeld. Hier gaat natuurlijk nog een heel verhaal aan vooraf maar zal het in het kort vertellen. Ik ben zelf 22 en al zeker 4 of 5 jaar niet meer naar de ta geweest.
Heb ongeveeer 2 wk geleden het eerst maar eens aan mijn vriend opgebiecht dat ik verschrikkelijk bang was (hij begreep alleen niet zo goed waarom ik het hem niet eerder had verteld, tja schaamte) Hij is zo lief geweest om bij zijn tandarts navraag te doen en ik kon bij zijn tandarts terecht...Dit was eigenlijk helemaal niet bedoeling want ik had zulke goeie verhalen gehoord over de amaliakliniek!!!!!! Maar met lood in mijn schoenen ben ik toch naar zijn tandartsgeweest!!!!!! En heb zelfs in de stoel gelegen!!!!! ppfff was echt een ramp hoor. Deze tandarts wou meteen een nieuwe afspraak maken om wat gaatjes te vullen en wat tandsteeen te verwijderen maar toen heb ik even op de rem getrapt!!! Dit kon ik echt nog niet aan hoor!! Blijkt dan toch wel weer dat ze mij niet helemaal begrijpt en dat de angst heeeeeeeeeel hoog zit!
Heb gisteren tegen mijn vriend verteld dat ik toch maar niet met de behandeling door ga van zijn tandarts en dat ik contact opneem met de amaliakliniek. En ja hoor!!!!! Ik heb ze gebeld!!!pppffff denk dat ik straks eerst met een doekje mijn telefoon moet droogmaken van alle tranen die eruit kwamen maar heb wel een afspraak gemaakt voor 7 januari!!!!!!! Klinkt misschien gek maar ben zo blij dat ik erheen mag!! Ik krijg nu echt het gevoel dat die mensen weten waar je mee zit en je hoeft het helemaal niet uit te leggen van A tot Z.
Nou ben ff blij dat ik hier mijn verhaaltje in het kort mag zetten en laat ook zeker even weten hoe het is gegaan 7 januari!!!!!!!!
Groetjes!!!!