Hallo, ik lees al een poosje mee op dit forum en heb er veel steun aan gehad. Ook ik ben bang. Al weet ik niet wat groter is: de schaamte tegenover de tandarts voor m'n gebit of de angst voor de pijn. In ieder geval ben ik ongeveer 5 jr geleden voor het laatst geweest. Inmiddels 2 kinderen gekregen en zwanger van de 3e. Nooit echt pijnklachten gehad. Af en toe even maar dan nam ik er iets voor en dan was het zo weer over. Ondertussen dacht ik wel bijna dagelijks aan. Snachts kon ik er van wakker liggen. Ook als ik het woord: tandarts zag staan in bijv. een tjdschrift bladerde ik het liefst snel verder. Ik praatte er verder met niemand over, probeerde het onderwerp vaak te vermijden. M'n gebit ziet er van de binnenkant echt niet gezond uit. Een vulling verloren met een gapend groot gat als gevolg. Nog een afgebrokkelde kies, heel, heel veel tandsteen. Maar goed heb nu al anderhalve week last van een kies en een tand. Met name snachts en savonds. Heb veel gelezen op het forum en van het weekend het besluit genomen om nu eindelijk de tandarts maar es te bellen. In eerste instantie voor de pijn maar ook om m'n gebit op nieuw te sanneren. En vanochtend gebeld.... Hele verhaal verteld, dat ik bang ben, niet verzekerd, enz. Hele aardige assistente. Ik kan vanmiddag al terecht om half 3. Ik voelde zo'n opluchting na dat telefoontje.... Maar nu begin ik aardig zenuwachtig te worden. Nog 2 uur en dan zit ik in die stoel. Met een tandarts die mischien erg geschokt is dat ik het zo ver heb laten komen..... Ben nu dus ook zwanger en heb gevraagd of ik toch wel verdoving mocht. De assistente zei dat ik me daar niet druk om moest maken en dat ze wel overleggen met de huisarts. Nou ik zal het vervolg laten horen..........
Ik hoop dat je dit nog leest voordat je naar de tandarts vertrekt.
Je verhaal is heel herkenbaar.
Wat ontzettend goed dat je de knoop hebt doorgehakt en direct vandaag hebt gebeld!!! Goed dat je ook meteen hebt verteld dat je bang bent, dat is heel belangrijk.
Ik denk niet dat je bang hoeft te zijn voor wat de tandarts er wel niet van denkt, ik denk dat hij alleen maar bewondering kan hebben voor het feit dat je de stap wel weer neemt.
Ik hoop dat je de zenuwen nog enigszins onder bedwang hebt. Als je straks in de wachtkamer zit zal je best nog wel denken 'ik ga er vandoor' dat is heel begrijpelijk, maar geef alsjeblieft niet toe aan dat gevoel!
Isis ik ga nu een kaarsje voor je aansteken en straks heel hard voor je duimen. Het gaat ook jou lukken, hoor!
Heel, heel, heel veel sterkte en succes en ik hoor straks graag hoe het is gegaan!
:smt006 Monique
Kijk eens! Het kaarsje brandt al voor je!
Kop op, hè!
Groetjes,
Monique
Maar o wat ben ik opgelucht dat ik de stap gezet heb. En nog wel zonder Kerkrade. Daar zat ik eerst aan te denken namelijk. Maar aangezien ik in Groningen woon is dit voor mij toch een betere oplossing. Lieve mensen die hier nu ook meelezen zoals ik een poos heb gedaan, ga er voor. De opluchting die je voelt is zo groot. Er is echt een last van me afgevallen. En nu elke dag flossen!!!!!!
Wat goed van je! Je mag heel erg trots op jezelf zijn! En wat heerlijk om te horen dat het je alles is meegevallen. Het is fijn dat er zo'n lieve assistente naast de stoel staat. Nu kun je stapje voor stapje gaan werken aan het overwinnen van je angst. De eerste (grote!) stap heb je vandaag al gezet! Super!!!!
:smt006 Monique
Praten erover is inderdaad niet gemakkelijk, maar naarmate je je angst overwint, zal ook dat beter gaan en zal je er misschien minder moeite mee hebben om ervoor uit te komen. Toch denk ik dat er meer begrip voor is dan jij nu denkt. Misschien kun je over een poosje iemand die jij volledig vertrouwt erover vertellen, maar neem je tijd en op dit forum kun je altijd spuien!
En als je voor de volgende keren nog wat steun nodig hebt: laat het even weten!
:smt006 Monique
Nu rest je nog maar een ding eigenlijk. Gewoon elk half jaar op controle gaan. Nu je deze stap hebt genomen, moet dat andere een makkie zijn.
Je weet ook wat er kan gebeuren als je het niet doet.
Ik ben echt heel trots op je, dat je vandaag de stoute schoenen hebt aangetrokken. Ook blij dat het een opluchting voor je was. Iedereen hier weet hoe moedig je vandaag bent geweest. Want je verhaal is zo herkenbaar. Ik blader ook liever voorbij als ik het woord tandarts zie staan. Ik heb dat ook heel lang gedaan. Maar je kunt dat niet blijven doen.
Maak daarom met jou de afspraak dat je over een half jaar weer gaat. Ik heb dat met mezelf ook gedaan. En ik lieg als ik zeg dat ik niet bang ben. Maar ik probeer en wel aan te werken. Dat is eigenlijk het enigste wat ik je kan meegeven.
Isis11, je hebt een knappe prestatie neergezet.
Dat zou mij niet gelukt zijn...
Ik denk dat de kies er wel in één keer uit gaat. Bij mij was mijn verstandskies half afgrbrokkeld, en die heeft de tandarts er ook in één keer uit gehaald. Geef in elk geval aan je tandarts aan dat je snel last van ontstekingen hebt. Misschien dat ie dan hecht ofzo om ontstekingen te voorkomen!!!!
Heel veel sterkte morgen!!!!!!!
Groetjes Monique
Een kies kan wat moeilijker zijn te trekken dan andere en sommige tandartsen zijn hier vermoed ik bedrevener in dan andere. Het is dus niet mogelijk voor ons om te beoordelen hoe dit zit. Maar, als je tandarts zou denken dat het niet zou lukken zou die er denk ik niet aan beginnen, denk ik dan maar. Trekken is volgens mij een vaak een relatief eenvoudige behandeling gelukkig.
De kans op onststeking van de extractiewond, alveolitis, is meen ik 5%. Dit is niet leuk maar het gaat wel na een aantal weken vanzelf voorbij in vrijwel alle gevallen als ik het goed begrijp.
De eerste dag moet je voorzichtig zijn met spoelen, je kunt gewoon drinken en tanden poetsen maar voorzichtig zijn dat je geen stolsels van de wond wegspoelt. Daarna langzaamaan wat flinker spoelen en na enkele dagen de wonden gaan poetsen. Lauw zout water is goed om mee te spoelen.
Ik hoop dat het goed gaat hoor!
:smt006 Monique