Hoi Allemaal, ik ben een vrouw van 42 jaar en heb een heeeeeel slecht gebit, alles zit los en ik schaam mij er vreselijk voor.Op dit forum zie ik dat ik niet de enige ben en haal er ook veel steun uit.Ik heb vanmorgen de stoute schoenen aangetrokken en heb een kliniek in Rotterdam gebeld, vrijdag 2 april mag ik al heen,ik heb gezegd dat ik een prothese wil omdat ik van al deze onzekerheid af wil, ik wil weer gewoon kunnen lachen en praten zonder dat ik mij hoef te schamen.Ze heeft mij gerustgesteld en vrijdag gaan ze foto's maken en gaan we happen, ik heb nu al de zenuwen maar manlief gaat mee.Ze begon meteen over de kosten maar ik wil alleen maar een mooi strak gebit, ook al is ie nep, ik heb al weer een beetje spijt dat ik zo snel een afspraak heb gemaakt maar ik ga ervoor.
Ik snap dat je het op een gegeven moment spuugzat word dat rotgebit, dat heb ik ook, alleen probeer ik mijn gebit nog enigzins op te laten lappen, voor zover dat nog mogelijk is, ik zie zo tegen een kunstgebit op, op 1 of andere manier.
Maar heel moedig van je dat je eindelijk de stap heb genomen hoor.
Dank je wel, het heeft bij mij ook heel lang geduurd, als het gezin naar de tandarts moest was ik al vertrokken, ik had niet eens de moed om te vragen hoe het was, mijn jongste is 8 en is doodsbang voor de tandarts, die gaat al naar een kindertandarts in het medisch centrum.
Ik schaam mij dood voor mijn gebit en heb nu de knoop doorgehakt, ik hoop dat het straks veel beter gaat, ik heb er wel vertrouwen in.
Ik heb een eigen bedrijf en heb veel contacten met klanten, als het goed is heb ik straks weer volledig mijn zelfvertrouwen weer terug, was het maar vrijdag :smile: