Ik weet het echt niet meer !!!

Hoi Allemaal,

Net voor het weekend heb ik na lang stressen, wikken en wegen, stevige huilbuien, etc, besloten om op internet te gaan zoeken naar tandarts en alles wat ermee te maken heeft en zodoende kwam ik hier terecht !
Fijn dat zoiets bestaat en dat je hier je ei kwijt kunt....alhoewel ik er lang over moest nadenken om hier te reageren....
Ik heb echt uren (dagen) zitten lezen naar alle berichten van iedereen...met tranen in mijn ogen wel. (voelde de angst van anderen)
Ook ik heb GROTE angst voor de tandarts... als ik eraan denk begin ik al te huilen en draait mijn maag zich een paar keer om.....
Ik moet er echt niet aan denken om ooit nog eens ergens binnen te stappen wat met tandarts te maken heeft....NO WAY !
De gedachte dat dit toch echt een keer zal moeten als ik weer iets ga voelen maakt mij al ziek ! En dat is dan 30 jaar ? Schaam me echt kapot om het iemand te vertellen...
Na het lezen van de vele info hier op dit forem onder andere over hoe ze met je omgaan in Kerkrade loop ook ik dus met de gedachte om een gebit te nemen....Niet dat ik daar dan wel zo naar binnen durf te lopen hoor...echt niet ! Zit ik eigenlijk met een 3 dubbel probleem....
1) De ontzettende angst eerst zien te overwinnen.....(als het me ooit nog lukt?)
2) Een stap durven te zetten.....bellen of schrijven ? (zit er al zooooo lang tegenaan te hikken)
3) Financieël... (zou niet weten waar ik het geld vanaf moet halen)
Want ik geloof nooit dat een verzekering dit vergoedt als je al een tijdje niet meer op controle bent geweest. (ik ben ziekenfonds verzekerd VGZ)
Dit alles maakt het er voor mij niet makkelijker op.....vind het al heel wat om dit zo hier te vertellen maar na het lezen van alle berichten durfde ik dat nu wel..
Mijn angst is dus zo groot dat ik pas ga als het echt moet dus als ik iets begin te voelen , en tja dan moet het ook wel want meestal wordt er dan weer een tand/kies getrokken omdat het te erg is geworden
om nog te herstellen........Ik zal jullie beetje mijn verhaal vertellen :
Bij mijn tandarts die ik vanaf mijn jeugd had gehad was ik niet meer welkom i.v.m. te vaak niet nagekomen afspraken ! Toen ik hem via een brief uitlegde dat ik echt niet durfde te komen mocht ik komen onder de voorwaarde dat ik ook echt kwam opdagen omdat zijn tijd kostbaar was....ik beloofde te komen en een afspraak werd gemaakt... Tja, jullie voelen hem misschien al aankomen.. toen de dag eenmaal daar was durfde ik dus echt niet.. Dus zodoende ben ik daar niet meer welkom !
Toen ik veel en veel later pijn kreeg aan een tand en kies heb ik me opnieuw aangemeld bij de enigste tandarts in ons dorp die nog plaats had... IK MOEST WEL!
Wel met hem afgesproken dat er de eerste keer ALLEEN GEKEKEN werd ! Bij mijn huidige tandarts ben ik dus pas 2 keer geweest.. dat was in het jaar 2000... kies moest eruit ! Toen ik 3 a 4 jaar geleden op een zaterdagavond stekende pijn kreeg in een kies heeft een toenmalige
vriendin van me de weekendtandarts gebeld een dorp hiervanaf....uitgelegd dat ik ontzettend bang was en niet durfde te komen maar dat het nu dus wel moest omdat ik zo niet de nacht in kon gaan.....
Ze sleepte me zowat mee want ik wilde niet en heb nog snel voor vertrek mijn moeder gebeld die is ook meegegaan !
Eenmaal daar aangekomen mochten hun beide niet mee naar binnen omdat de tandarts met mij alleen wildde praten dus moesten hun wachten in de wachtkamer....ik baalde echt als een stekker want daar had ik ze niet voor meegenomen natuurlijk.......ik durfde niets te zeggen en ging braaf met hem mee...
Binnen aangekomen wilde ik eerst niet gaan liggen maar hij probeerde me gerust te stellen en dus ging ik tog maar liggen.
Nou ja liggen is een groot woord...... ik zat nog half rechtop.....Hij legde me uit dat ie eerst ging kijken en of ie mocht kijken van mij ? Stotterend zei ik : alleen kijken dan.... en liet hem mijn gebit inspecteren....
Hij zei dat het een wortelkanaalbehandeling zou worden en legde uit hoe dat in zijn werk ging......eerst boren en dan....
BOREN ???? NO WAY dacht ik en hoorde eigenlijk niet meer wat ie zei... zucht....hij me weer gerust aan het stellen terwijl de tranen over mijn wangen roldde.....vreselijk...ik voelde me net een klein kind...ZOOOOO BANG !!!
Om een heel lang verhaal kort te maken: Hij kwam met die boor en op het moment dat ie mijn mond inging trok ik terug.
Hij zei heel knorrig dat ik wel moest blijven liggen anders raakte hij miscchien iets anders dan mijn kies....
De tranen vloeide over mijn wangen, ik was doodsbang en ik kneep zowat een gat in die stoel ! Ik vroeg of hij die kies niet gewoon eruit kon trekken maar dat was niet nodig zei hij....Weer kwam die boor en hij zei dat ik niets zou voelen door de verdoving....ik liet hem zijn gang gaan....
De boor raakte mijn kies en ja hoor IK VOELDE HET WEL DEGELIJK !!!!!!! AUWWWWWWWWWW
Dat kan niet zei hij....ik vroeg nog of de verdoving wel lang genoeg had ingewerkt.....JA kreeg ik als antwoord !
Weer die boor in de mond en toen ik het weer voelde ...die pijn...sloeg ik hem de boor bijna uit zijn handen....
Oeps....hij werd me toch boos !!!!!!!!!!! (zijn geduld was op denk ik....)
Ik kon kiezen : Of ik liet hem zijn werk doen zonder tegen te werken..... of ik kon vertrekken en hoefde nooit meer bij hem aan te kloppen ! Wat wil je nu vroeg hij me.....en ik....wilde niets liever dan heel hard wegrennen !!!!!!!!!!!!
Maar ik had weinig keus want hij was de enigste in de regio die me van de kies af kon helpen in het weekend !
Ik liet hem zijn gang gaan en moest mezelf echt konstant moed inspreken om mijn mond open te houden !!!!!
Ik schreeuwde het uit van de pijn maar hij ging gewoon door.....leek wel uren te duren......vreselijk !!!!!!!!
Toen ik weer buiten was was mijn eerste reactie dus ook egt: IK GA NOOIT MEER NAAR EEN TANDARTS !!!!!!
Helaas ging die kies weer pijn doen na een tijdje en werd ik op een morgen wakker met en hele dikke stijve bolle wang !
Ik heb meteen mijn eigen tandarts gebeld (waar ik me dus aangemeld had)en ik moest het ff komen laten kijken....zucht....weer mijn moeder gebeld en die ging mee !
Ja hoor hele kies was ontstoken en die konden ze pas trekken als de ontsteking weg was....medicijnen mee naar huis en w88 dus !
Na een week weer met knikkende knieën naar binnen en is die kies alsnog getrokken.
De pijn was weg en ik kon er weer tegen....tenminste totdat de volgende tand/kies zich zou melden....zucht !
Ik heb al eens eerder dus de stoute schoenen aangetrokken en heb toen ook mijn huisarts en tandarts een brief geschreven en mijn hele probleem uitgelegd....op gesprek geweest bij mijn tandarts hij deed zoals afgesproken niets ....alleen kijken naar de schade.....
Kreeg van hem een verwijskaart voor het ziekenhuis....konden ze daar alles nakijken en hun mening geven over evt. een gebit te plaatsen..dus ik een afspraak gemaakt in het ziekenhuis..rillend liep ik naar binnen
om te laten kijken of hun het nodig achtte evt. mijn tanden/kiezen te vervangen voor een gebit !
Helaas....er waren ook nog "goede ?" tanden/kiezen dus werd het verzoek afgewezen......wel werd er linksboven voorkant een tand getrokken die van achteren al zover heen was dat er niets meer te redden viel......ik ging met een flinke kater naar huis !!!
Daarna ben ik niet meer gegaan.....had de moed opgegeven.....en nu is het alweer paar jaar geleden dus dat ik ben geweest!
Op dit moment heb ik 2 van in mijn onderste kiezen links en rechts een flink gat zitten...de zijkanten zijn zeer slecht.....
en in de bovenkant....tja......zijkanten zijn zeer slecht brokkelen stukjes vanaf, voorste 2 tanden gaan afbrokkelen aan de
voorkant net langs het tandvlees (dus zeer goed zichtbaar!) èèn ervan ook aan de achterkant en voor de rest geldt :
ik voel de gaatjes zitten met mijn tong ! zucht.....Eten doe ik nog maar aan 1 kant (kauwen dan) en drinken liefst met rietje !
Ik weet echt niet meer wat ik nu nog moet doen...droom er zelfs over...ene keer is het een nachtmerrie andere keer wordt ik wakker en denk ik dat alles vervangen is door gebit.....ik half wakker voelen....BOEM...tegenvaller alles zit er nog in dezelfde staat !
Help me alstublieft want ik weet het egt niet meer......
Ik heb ongeveer 3 jaar geleden in een hele diepe depressie gezeten....mede hierdoor... maar speelde ook nog andere zaken mee.
Vijf jaar geleden ben ik gescheiden en ik kwam ontzettend veel aan in die tijd door de stress....ik was nog die scheiding aan het verwerken toen dat met die tandarts gebeurde wat ik net verteldde en ik zakte steeds dieper weg.....vreselijk !!!!!!
Op dit moment voel ik me ook steeds weer verder wegzakken...voel die konstante druk op mijn schouders en....ik weet het echt niet meer !!!!!!!!!!!
HELP ME........IK BEN BANG........ IK WIL DIT (depressief) NOOIT MEER MEEMAKEN !!!!!!!!!
Ik heb een zoontje van inmiddels 9 jaar, ik woon met hem alleen en ik wil hem dit niet nog een keer aandoen maar ben zo bang dat ik terugval ???
Dag en nacht spoken de gedachten van een tandarts door mijn hoofd...word al misselijk bij de gedachten dat ik er zo weer een keer kan zitten...of met een dikke wang kan wakker worden......met die gedachte's ga ik dus naar bed en sta ik ook weer mee op...
Vreselijk wat een last om met je mee te dragen !!! Heb vaak hoofdpijn mede door deze stress en die konstante druk van er moet iets gebeuren...
Maar nu ben ik op een punt dat ik bijna niet meer kan....er moet iets gebeuren anders red ik het niet !

IK WEET HET ECHT NIET MEER...HOE NU VERDER ?

Bedankt voor het luisteren ! (lezen)

:grin: Groetje Patty.


*** VOOR DIEGENE DIE NIEUW ZIJN HIER : ***

Dit bericht bevat inmiddels meerdere bladzijde's dus kijk goed linksboven aan de bladzijde of onderaan deze bladzijde daar kun je verder klikken naar de rest van de pagina's !!!

[ Dit Bericht is bewerkt door: Patty73 op 2003-12-24 01:24 ]