Hallo,
Net als de meesten op dit forum ben ik ook dooooodsbang voor de tandarts! Al bijna 10 jaar heb ik me niet meer in een praktijk gewaagd. Uiteraard waren er af en toe wel klachten, maar nooit erg genoeg om te bellen.
Tot een week geleden...... :smt100
Ik dacht dat er iets achter was gebleven in een kies (een pitje ofzo) en probeerde het met mijn nagel eruit te pulken (klinkt heel onsmakelijk, ik weet het :-? ) Al 'pulkend' kwam ik erachter dat er iets los zat aan mijn kies! Elke keer met mijn tong erlangs, tot..... ik een brokje van mijn kies vasthield.... :o
Toen ik het mijn vriend vertelde zei hij doodleuk: oh, moet je morgen de tandarts even bellen... EVEN DE TANDARTS BELLEN?? DOE NORMAAL!!! :smt014 Nouja, uiteindelijk: HUILEN!! Echt totale paniek alom, en dat is echt geen fijn gevoel. In één klap realiseerde ik me: nu MOET ik naar de tandarts! Ik kan het niet meer uitstellen of doen of er niks aan de hand is: het eerste stukje gebit 'has left the building' en wat volgt er nog meer?
Hortend en stotend heb ik mijn lieve vriendje uitgelegd dat ik al heeeeel lang niet meer bij de tandarts ben geweest. Ik dacht echt dat ie me een ontzettende muts zou vinden, maar hij was heel begripvol. Wat hij wel raar vond is dat ik mezelf altijd goed verzorg, en waarom dan niet naar de tandarts? Maar dat is het niet! Ik verzorg mijn gebit supergoed, ik durf alleen niet naar de tandarts!
De volgende dag eerst maar naar de apotheek om iets rustgevends te halen (wel plantaardig, ik wil er niet nog een probleem bij :smt015 ) Ik heb twee lieve collega's die erg met me meeleven (één is 15 jaar niet geweest, ander al 6 jaar niet) Begrijpen dus compleet mijn fobie. Heel fijn om in ieder geval je verhaal kwijt te kunnen. In de loop van de week heb ik het aan meerdere collega's verteld, en wat bleek? Iedereen kende wel iemand die al heeeel lang niet was geweest, of die heeel bang was, ik was dus helemaal niet zo raar als ik zelf dacht!! :D
Ik moet zeggen, erover praten is heel fijn en lucht op, maar daar heb ik mijn kies nog niet mee terug. Ook zijn mijn gaatjes daar nog niet mee gevuld. Na een paar dagen surfen op het net, kwam ik erachter dat er in mijn eigen woonplaats een heuse angst-tandarts zit! Een poosje op de website gekeken en uiteindelijk met zweet in mijn handen een mailtje gestuurd. Maar het was een eerste stap en de knoop is mijn maag werd direct een (klein) beetje minder strak.
De dagen erna elke keer mijn mail checken, maar nee hoor, geen bericht. Het is ook allemaal hetzelfde met die tandartsen, weer een bevestiging dat dit soort mensen niet te vertrouwen is! Net als dat ze zeggen 'nee hoor, het doet écht geen pijn' en je vervolgens het gevoel hebt alsof ze je schedel openboren...
Dus maar verder gezocht, en een kliniek gevonden waar ze je gewoon lekker knock-out laten gaan. Fijn een tukkie doen en daarna met een gaaf bekkie de deur weer uit. Zo te lezen wel 1600,- of meer lichter, maar ach, dan heb je ook wat!
Tot ik vandaag een mailtje kreeg van mijn in-eigen-woonplaats-praktiserende-angst-haas-tandarts. En aardig! Wat bleek? Ze waren op vakantie geweest! (ik weet het, heb nooit vooroordelen over je medemens :oops: ) Ze stuurde me een heel bemoedigend mailtje, dat de eerste stap het moeilijkst is, maar dat ik die al had genomen! Ze beschreef me hoe de eerste afspraak zou verlopen (ze beloofde écht geen haken en boren uit de kast te trekken) en onderschreef het bericht met: op een gezellige samenwerking!!! Nou associeer ik het woord 'gezellig' met hele andere zaken dan de tandarts, maar op deze manier kreeg ik er bijna een vriendschappelijk gevoel bij.
Dit is dus echt iemand die mij wil helpen na al die jaren, ik vind haar nu al aardig en ze is nog tandarts ook! Ik ben echt vastbesloten morgen te gaan bellen (dit is geen smoes tot uitstel, maar het is vandaag zondag....) Ik denk dat ik het nog steeds heeeeeeeeeeeeeel eng vind om het morgen te doen, maar ik ben er inmiddels al wel wat geruster op. Ik heb namelijk een opbaring gehad: Niet alle tandartsen zijn onmensen.....
Na dit enorme relaas, zal ik jullie uiteraard op de hoogte houden van mijn vorderingen! Als er mensen zijn die hier ook ervaring mee hebben, laat het me weten! (i.v.m. mijn struisvogel-strategie, gaarne alleen positieve berichten..... :D )
groetjes,
Bange Siem
Net als de meesten op dit forum ben ik ook dooooodsbang voor de tandarts! Al bijna 10 jaar heb ik me niet meer in een praktijk gewaagd. Uiteraard waren er af en toe wel klachten, maar nooit erg genoeg om te bellen.
Tot een week geleden...... :smt100
Ik dacht dat er iets achter was gebleven in een kies (een pitje ofzo) en probeerde het met mijn nagel eruit te pulken (klinkt heel onsmakelijk, ik weet het :-? ) Al 'pulkend' kwam ik erachter dat er iets los zat aan mijn kies! Elke keer met mijn tong erlangs, tot..... ik een brokje van mijn kies vasthield.... :o
Toen ik het mijn vriend vertelde zei hij doodleuk: oh, moet je morgen de tandarts even bellen... EVEN DE TANDARTS BELLEN?? DOE NORMAAL!!! :smt014 Nouja, uiteindelijk: HUILEN!! Echt totale paniek alom, en dat is echt geen fijn gevoel. In één klap realiseerde ik me: nu MOET ik naar de tandarts! Ik kan het niet meer uitstellen of doen of er niks aan de hand is: het eerste stukje gebit 'has left the building' en wat volgt er nog meer?
Hortend en stotend heb ik mijn lieve vriendje uitgelegd dat ik al heeeeel lang niet meer bij de tandarts ben geweest. Ik dacht echt dat ie me een ontzettende muts zou vinden, maar hij was heel begripvol. Wat hij wel raar vond is dat ik mezelf altijd goed verzorg, en waarom dan niet naar de tandarts? Maar dat is het niet! Ik verzorg mijn gebit supergoed, ik durf alleen niet naar de tandarts!
De volgende dag eerst maar naar de apotheek om iets rustgevends te halen (wel plantaardig, ik wil er niet nog een probleem bij :smt015 ) Ik heb twee lieve collega's die erg met me meeleven (één is 15 jaar niet geweest, ander al 6 jaar niet) Begrijpen dus compleet mijn fobie. Heel fijn om in ieder geval je verhaal kwijt te kunnen. In de loop van de week heb ik het aan meerdere collega's verteld, en wat bleek? Iedereen kende wel iemand die al heeeel lang niet was geweest, of die heeel bang was, ik was dus helemaal niet zo raar als ik zelf dacht!! :D
Ik moet zeggen, erover praten is heel fijn en lucht op, maar daar heb ik mijn kies nog niet mee terug. Ook zijn mijn gaatjes daar nog niet mee gevuld. Na een paar dagen surfen op het net, kwam ik erachter dat er in mijn eigen woonplaats een heuse angst-tandarts zit! Een poosje op de website gekeken en uiteindelijk met zweet in mijn handen een mailtje gestuurd. Maar het was een eerste stap en de knoop is mijn maag werd direct een (klein) beetje minder strak.
De dagen erna elke keer mijn mail checken, maar nee hoor, geen bericht. Het is ook allemaal hetzelfde met die tandartsen, weer een bevestiging dat dit soort mensen niet te vertrouwen is! Net als dat ze zeggen 'nee hoor, het doet écht geen pijn' en je vervolgens het gevoel hebt alsof ze je schedel openboren...
Dus maar verder gezocht, en een kliniek gevonden waar ze je gewoon lekker knock-out laten gaan. Fijn een tukkie doen en daarna met een gaaf bekkie de deur weer uit. Zo te lezen wel 1600,- of meer lichter, maar ach, dan heb je ook wat!
Tot ik vandaag een mailtje kreeg van mijn in-eigen-woonplaats-praktiserende-angst-haas-tandarts. En aardig! Wat bleek? Ze waren op vakantie geweest! (ik weet het, heb nooit vooroordelen over je medemens :oops: ) Ze stuurde me een heel bemoedigend mailtje, dat de eerste stap het moeilijkst is, maar dat ik die al had genomen! Ze beschreef me hoe de eerste afspraak zou verlopen (ze beloofde écht geen haken en boren uit de kast te trekken) en onderschreef het bericht met: op een gezellige samenwerking!!! Nou associeer ik het woord 'gezellig' met hele andere zaken dan de tandarts, maar op deze manier kreeg ik er bijna een vriendschappelijk gevoel bij.
Dit is dus echt iemand die mij wil helpen na al die jaren, ik vind haar nu al aardig en ze is nog tandarts ook! Ik ben echt vastbesloten morgen te gaan bellen (dit is geen smoes tot uitstel, maar het is vandaag zondag....) Ik denk dat ik het nog steeds heeeeeeeeeeeeeel eng vind om het morgen te doen, maar ik ben er inmiddels al wel wat geruster op. Ik heb namelijk een opbaring gehad: Niet alle tandartsen zijn onmensen.....
Na dit enorme relaas, zal ik jullie uiteraard op de hoogte houden van mijn vorderingen! Als er mensen zijn die hier ook ervaring mee hebben, laat het me weten! (i.v.m. mijn struisvogel-strategie, gaarne alleen positieve berichten..... :D )
groetjes,
Bange Siem
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Knap van je dat je je verhaal hier neerzet!!!
Ik zal aan je denken morgen. Schrijf je hier wel even neer dat je hebt gebeld en wanneer je mag komen??
ennuh.. inderdaad... niet alle tandartsen zijn horken en onmensen. Geloof het of niet, sommigen willen echt jou en je gebit helpen!
succes met bellen morgen!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
De maatschappij is dus nog helemaal niet zo slecht als we allemaal denken..... :wink:
Maar ik hou je op de hoogte hoor!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Ik moet ook zeggen dat ik me bijna verheug (mwah... :-? ) op het feit dat ik straks kan zeggen: Ik moet even naar de tandarts. Zonder gelijk te bezwijken van de zenuwen! Gewoon, net als de meeste mensen normaal over de tandarts kunnen praten en fijn met mijn vriendje elk half jaar voor controle. (lekker burgerlijk ook :D )
Ik hoop trouwens wel dat ik na de behandelingen (die ik nu voor het gemak even uit mijn geest geblokt heb) wel gewoon bij deze angst-tandarts mag blijven. Maar dat is weer van later zorg.
Bedankt voor jullie bemoedigende woorden, ze zijn hard nodig en erg welkom!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Goed zo. Als je de eerste stap hebt gezet ben je al een heel eind op weg.
Zelf ben ik 11 jaar niet naar de tandarts geweest, tot drie maanden geleden. Ook een aardige tandarts getroffen (via een vriendin) en sinds de eerste contacten (één keer overleg, één keer mondhygiënist en twee keer vullen) geen angst meer. De nacht voor de laatste keer dat ik moest gaan (vullen zonder verdoving) dacht ik er niet eens aan en ik was het bijna vergeten.
Wat mij hielp is denken aan andere dingen (voor mij Latijnse woordjes repeteren) en tegen mezelf zeggen: 'Is dit nou echt zo erg? Het valt toch heel erg mee!' En dat werkt.
Nou, ik ben natuurlijk benieuwd hoe het met je verder gaat. Wel laten weten hoor! :smt006
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Eigenlijk best een positief verhaal wat je nu hebt getypt!
Je hebt begrip in je omgeving EN van je toekomstige tandarts!
Volgens mij gaat dat wel goedkomen met jou!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Zoals ik schreef was ik ook heel bang voor de reactie van mijn vriend (hij gaat altijd keurig op tijd voor controle enzo) maar dat was uiteindelijk de eerste stap. En toen ik merkte dat hij heel relaxed reageerde, werd het ook minder eng om het meer mensen te vertellen.
Ik zit nu op mijn werk en vertelde zojuist een collega trots dat ik morgen dus ECHT ga bellen, en zij reageerde echt heel positief, dat ze het echt heel stoer van me vond.
Maar ik besef wel dat ik hiermee absoluut geluk mee heb. En het helpt echt om anderen het te vertellen.
Maar ook alles van me afschrijven op dit forum is heel prettig!
Nu ga ik nog even werken, mijn baas betaald me niet om alleen maar op een forum rond te hangen.... :wink:
Morgen laat ik weer van me horen!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Je hebt mijn verhaal ook gelezen dus zo gaat dat als gewoon doorzet! Het scheelt ook een hoop gepieker over je gebit als je weer gewoon elke half jaar naar controle gaat. En uiteindelijk valt het allemaal erg mee. En zeker een gespecialiseerde tandarts in mensen met angst zal ervoor zorgen dat je zo comfortabel mogelijk wordt behandeld.
Heel veel succes!! En laat zeker even weten hoe het gegaan is met bellen zodat straks de andere mensen met angst jouw succes verhaal kunnen lezen!
grts erik
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Ik had het zoveel mensen verteld, dat ik er ook eigenlijk niet meer onderuit kon...
Om half 10 moest ik werken, samen met de collega die ook al lange tijd niet bij de TA geweest is. Zij heeft me rond half 11 zo'n beetje ons kantoor 'ingeschopt', zodat ik in alle rust kon bellen. (grappig dat ze zelf niet belt, maar het wel heel belangrijk vindt dat ik dat doe. Ik hoop dan ook dat dit haar weer overhaalt hetzelfde te doen)
Maar bellen dus... Heel vervelend, ik werd eerst twee minuten in de wacht gezet. Maar daarna kreeg ik toch een vriendelijke assistente aan de telefoon, die wel enigszins verbaasd was dat de tandarts mij had gemaild dat ik een afspraak kon maken. Wat blijkt: ze nemen eigenlijk geen patienten meer aan! Maar dankzij mijn mailcontact maakte ze toch een afspraak voor me op woensdag 29 augustus om 16.50 uur.
Later vandaag heb ik per mail nog contact gehad met de tandarts zelf, en zij legde uit inderdaad nog zeer weinig patienten aan te nemen. Maar als het na de intake van beide kanten zou klikken, mocht ik uiteraard bij haar in de praktijk blijven. Ze had trouwens niet verwacht dat ik zo snel zou bellen, dus dat was voor mij toch een soort van overwinning. Ben ik toch weer wat stoerder dan ze had gedacht. :smt003
Helaas duurt het nu dus nog wel even voor ik aan de beurt ben, maar de eerste afspraak sinds 10 jaar is gemaakt!
Een van de collega's van de avonddienst had bij binnenkomst als eerste vraag: 'en, heb je gebeld?' Vol trots kon ik dat beamen! Het klopt inderdaad dat je eigenwaarde weer wat stijgt, als je een gedeelte van je angst hebt overwonnen. Ik weet nu al wel dat ik een stuk minder stoer zal zijn als de eerste echte behandelingen eraan komen, maar dat zien we dan wel weer. 'Wie dan leeft, wie dan zorgt' zullen we maar zeggen...
Ik hou jullie op de hoogte! En nogmaals bedankt voor alle support, fijn dat er zoveel aardige mensen in ons landje leven!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Je bent hard opweg om van je tandartsangst af te komen, of in ieder geval zo te verminderen dat je weer met regelmaat naar de tandarts kunt. Het leven is een stuk fijner wanneer je, je niet constant zorgen maakt om je gebit!
Het voordeel is dat je goed voor je gebit hebt gezorgt. Dus het zal allemaal wel meevallen. Hou ons op de hoogte van je eerste afspraak bij de TA!!
grts erik
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Leuk ook dat de TA jouw evt. TOCH wil aannemen als patient!
En de 29ste, dat is het voor je er erg in hebt,
dus hoef je je daarover ook neit lang druk te maken...
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Ik heb net ook de stap genomen voel me heel opgelucht nu al, ik weet zeker dat alles goedkomt met ons!!
groetjes evaatje
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Mijn vriend moest gisteren ook naar de tandarts, met ook een afgebroken kies. (er zit hier iets in het water denk ik) Hij zou er alleen even naar laten kijken en een vervolg afspraak maken, want hij had gister niet veel tijd.
Toen ik 's avonds thuis kwam, was zijn kies al weer heel! Ze hadden er gewoon weer een stukje tegenaan gemetseld ofzo, hij was zo weer uit de stoel geweest.
Pfffff, wel een opluchting hoor. Dat ze niet gelijk een kroon erop zetten, of de kies trekken! (ik lees hier overigens ook angstvallig veel over getrokken tanden en kiezen....brrr)
Nu maar hopen dat ik er ook zo makkelijk afkom.... Vandaag nog twee weekjes en dan gaat 't gebeuren! Mijn eerste stapjes sinds 10 jaar..... in een tandartsen-praktijk!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Over twee weken zal het ook nog even lastig worden bij de tandarts, maar dit heb je toch maar wel gedaan!!!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
ik wil je heel veel succes wensen met alles, en ik hoop dat het je allemaal gaat lukken.
ik weet zeker dat het je gat lukken trouwesn, al lijkt dit voor jou niet zo.
je hebt mijn verhaal gelezen en ik hoop dat je er kracht uit kunt putten.
vorig jaar kon ik er mezelf ook niet inplaatsten dat ik nu al zo ver zou zijn, en dat ik durf te zeggen dat als ik klaar ben ik gewoon naar een tandarts durf.
ik hoop dit voor jou ook, en als je ooit wat kwijt wilt kun je me altijd aanspreken.
sterkte en geloof me als ik zeg dat het ook met jou allemaal goed komt
dikke kus
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Maar ik ben inmiddels wel het pro-tandarts-evangelie aan het verkondigen! Door mijn positieve verhalen heeft mijn collega die al 15 jaar niet meer is geweest, de eerste stapjes gezet. :smt041 Ze heeft weliswaar nog geen afspraak gemaakt, maar wel heeft ze voor het eerst een paar vriendinnen over haar probleem verteld. En wat bleek? Vriendinnetjes waren vol begrip en vonden het hartstikke knap dat ze het vertelde!
Op de één of andere manier praat je jezelf aan dat je dom of slecht of zelfs vies bent, terwijl dat dus niet het geval is! Tuurlijk is het niet slim om zo lang niet te gaan, dat weet ik ook wel, maar het heeft meestal een reden.
Voor mij is die reden niet alleen de angst, maar ook de schaamte. :oops: De angst voor een tandarts die me veroordeeld, me hierna in een stoel smijt en zonder pardon een haak in mijn mond hangt. (zie hier dus ook reden nummer twee: bang om controle te verliezen)
Nu ik weet dat ik gewoon naar een aardige tandarts mag, die eerst met me gaat praten en niks doet wat ik niet wil, is mijn angst al zoveel minder! En ondanks dat ik nu een afspraak heb staan (iets dat me in het verleden bij het idee alleen al liet bezwijken :smt100 ) voel ik me beter dan ooit! Ik heb toch helemaal zelf de stap genomen om mijn eigen problemen op te lossen. En tja, het cliché is wel waar, moeilijke tijden maken je sterker!
Nog anderhalve week en dan moet ik zelfs nog iets sterker worden....... Maar ik weet nu dat ik toch heel wat meer lef heb dan ik in het verleden dacht!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Het is wel een hele troost dat ik weet dat ze morgen toch nog niks gaan doen, ben alleen wel bang dat ze allerlei enge dingen gaan vinden....
Maargoed, dat is allemaal morgen pas om 16.50.... Ik laat je weten hoe het is gegaan en bedankt voor je steun!
groetjes Siem
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
groetjes Evaatje
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Keurig om half 5 liep ik dan vandaag de praktijk binnen.... zeven kleuren in mijn broek voor 'alleen een gesprekje' zoals de assistente het omschreef....
Na me gemeld te hebben met 'ik ben een beetje te vroeg, maar ik heb om 10 voor vijf een afspraak' ging de assistente driftig op zoek in de computer. Na meerdere keren mijn geboortedatum te hebben gegeven, achternaam enz. kwam ze nog steeds geen afspraak tegen. Ik mocht even plaats nemen en dan zou ze het de tandarts zelf wel even vragen.
Zenuwslopend..... :smt119
Uiteindelijk kwam ze dan terug en wat bleek: wegens de drukte en mijn niet bekende afspraak konden ze me vandaag helaas niet helpen! Echt een onwijze domper.
Ik heb er echt helemaal naar toe geleefd (ik weet dat dit was dramatisch overkomt...) en nu is er dus nog niks gebeurt! Nouja, volgende week woensdag mag ik dan terugkomen en ik heb n een officieel stickertje waar mijn afspraak op vermeld staat, dus volgens de assistente is dit HET bewijs van een afspraak...
Nou, dat wordt dus weer 7 nachtjes wachten....
Ik hou jullie wederom op de hoogte van deze soap... :-?
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Opnieuw 7 dagen wachten.. vervelend :( Zal aan je proberen te denken volgende week :oops:
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Kijk dat gesprek komt zeker goed en de volgende keer komt ook goed en daarna hoop ik van jou hetzelfde te lezen als wat mij is overkomen. :wink:
Heel veel sterkte en ik hou "Morgen ga ik bellen......echt!" in de gaten,suc7.grt Ciske. :smt006
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Ik wens je veel sterkte toe en suc6!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Kortom: hiep, hiep, hoeraaaaaaaaaaaaaa! Ik ben geweest! Voor het eerst sinds 10 jaar weer in een tandarts-stoel gelegen!
Ik zal even vertellen hoe het allemaal ging: Het eerste meevallertje was dat er een hele lieve vriendin op de stoep stond. (die ook naar diezelfde praktijk gaat, maar dan naar een reguliere tandarts) Ze wilde met me mee! Nou, das natuurlijk altijd welkom.
Ik had de afspraak om half 5, dus logischerwijs waren wij om stipt 16.15 aanwezig. Deze keer was mijn afspraak wel bekend :o en mocht ik dus plaats nemen in de wachtkamer. En dat duurde heeeeeeeeeeel lang. Ik begon al echt een beetje te twijfelen of het wel zo'n goede praktijk was. Ondertussen ook nog het irritante geluid van de boor op de achtergrond. Gelukkig waren er meer mensen die opmerkingen maakten dat dat toch 'echt niet kon'.
Maargoed, om kwart over 5 kwam de tandarts er dan aan. Een vriendelijk uitziende vrouw, zich honderduit verontschuldigend over het feit dat ze zo laat was, maar dat ik gelijk mee kon komen.... En daar gingen we dan. Vriendinnetje mocht mee, wat ik toch wel heel prettig vond, ondanks dat ik van tevoren had bedacht dat ik liever alleen zou gaan.
En toen de behandelkamer... grote stoel in het midden.... :smt119 Maar geen zichtbare spuiten, messen of ander gereedschap. Ik herinner me van mijn vorige tandarts altijd zo'n heel apparaat van hulpmiddelen en andere zaken waarvan ik de werking liever niet wilde weten... :smt100
Gelukkig hoefde ik niet in de stoel te gaan zitten, maar mocht ik gewoon eerst op een normale stoel mijn verhaal vertellen. Alles er maar gelijk uit gegooid, wel met een rood hoofd van schaamte hoor. Maar ze reageerde heel lief. Helemaal niet verwijtend. Volgens haar wordt je volwassen (in mijn geval zal dat wel nooit helemaal lukken, maar dat terzijde... :wink: ) maar blijven er bepaalde eigenschappen of ideeen kind. Hoe ik over de tandarts denk, komt doordat dit gedeelte van mij nooit ontwikkeld is omdat ik het altijd heb weggestopt ofzo. Ik kan het niet zo goed beschrijven, maar toen zij het vertelde, klonk het allemaal heel logisch.
Uiteindelijk vroeg ze of ze in mijn mond mocht kijken met een spiegeltje. Als ik niet wilde hoefde het niet hoor, dan kon ze het de volgende keer ook doen. Maar mijn nieuwsgierigheid won het, dus uiteindelijk met zweet in mijn handen plaats genomen..... En wat bleek: ik heb een super-gebit!! Ik citeer: Nou, je hebt echt een heel mooi gebit. Dat zei ze!!! Alles leuk en wel, maar er zaten natuurlijk wel gaatjes. Ik geloof in totaal 5 of 6, maar dat heb ik niet helemaal meegekregen. En natuurlijk de kies waarvan een stuk af is, maar die kunnen ze gemakkelijk maken.
Wat een grandioze meevaller! Ik schijn overigens wel enorm te knarsetanden, daardoor heb ik wel slijtage op mijn kiezen. Maar daar kan ze een mooi 'bitje' voor maken, die moet ik dan 's nachts in om mijn tanden te beschermen en uiteindelijk zal ik het dan vanzelf afleren.
Volgende week mag ik weer. Dan gaan we weer praten, (ik moet nu thuis eerst een hele vragenlijst invullen) en ze gaat foto's nemen. Maar daar ben ik gelukkig niet zo bang voor, want dat lijkt me geen pijn te doen.
Weer een stap genomen in het tandarts traject. Ik besef me heel goed dat ik bij elke stap weer een beetje dichter bij mijn eindoel ben: elk half jaar, zonder angst op controle.
En poehee, wat ben ik trots op mezelf! :smt005
En ik hou jullie natuurlijk weer op de hoogte, want zonder jullie steun had ik dit mooit allemaal gered. Superbedankt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Volgende week woensdag de 12e om 16.40 mag ik weer. Mijn vriendinnetje gaat weer mee, maar deze keer ga ik wel proberen alleen de behandelkamer in te gaan. Zo wil ik elke keer weer een stapje extra maken, om uiteindelijk fluitend bij de tandarts naar binnen te stappen..... :roll:
Oké, of dat helemaal haalbaar is..... Maargoed, een mens mag dromen he?
Evaatje, ben jij nu helemaal klaar met de behandelingen dan? Ik zal eens even gauw jouw verhaal weer lezen, loop momenteel bijzonder achter de feiten aan....
Maargoed, jullie horen weer van me!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Het moeilijkste heb je gehad. De eerste stap is het moeilijkste. Ik zit nu weer volledig in de het behandel en controle proces bij de tandarts. En het bevalt super!!!
Toevallig mag ik deze woensdag ook naar de tandarts. Ze gaan dan een verstandskies trekken. Gelukkig staan al mijn tanden en kiezen (dus ook de verstandskiezen) zoals het hoort in mijn mond. Dus geen kaakchirurg en snijwerk. Ook wordt de WKB van 4 weken geleden afgemaakt. Ik zie er niet echt tegenop.
Dus ik kan je nu uit ervaring vertellen dat je strax ook redelijk normaal naar de TA kunt zonder daarvoor nachten slecht te slapen!
Kei veel succes woensdag!! Ik blijf je topic volgen!
grts
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
groetjes Evaatje :smt006
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Ik wist natuurlijk wel dat er niks zou gebeuren, en daarom was het waarschijnlijk ook niet zenuwslopend ofzo. Maar nu staat de eerste ECHTE behandeling gepland.... Helaas nog wel lang wachten, ik kan pas 27 oktober terecht. Maar dan ben ik wel om 8.30 al aan de beurt, dus hoef ik ook niet een halve dag te stressen voor ik ga. Verder ben ik dan ook de hele dag lekker vrij, dus kan ik rustig bijkomen van alle tandheelkundige hoogstandjes....
Ze gaat trouwens wel beginnen met de kapotte kies, dus heb ik dat gelijk gehad. Ik dacht nog eerst lekker een beetje te beginnen met een klein gaatje, maar we gaan nu gelijk het grote werk doen, dan kan de rest alleen nog maar meevallen. :smt017 Ik mag wel lekker naar een muziekje luisteren met de koptelefoon, volgens de tandarts kun je je dan meer op de muziek richten en ben je minder met de behandeling zelf bezig.... :smt020
Nouja, het duurt nog wel een poosje voor het zover is, maar ik zal jullie ook dan zeker op de hoogte blijven houden!
Voor allen een fijn weekend, zonder tandartszorgen voor de dag van morgen!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Ik heb je verhaal gelezen, ik vind het echt super dapper van je :)
Ikzelf heb er geen probleem mee om naar de tandarts te gaan, maar ben voor mijn vriend informatie aan het verzamelen, ik vroeg me af waar die praktijk zit... kan op internet maar weinig praktijken vinden :( ...
nou ja, ik hoor nog wel :)
succes!!
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Maar dat is nu over! Ik heb het hele traject inmiddels doorlopen en mijn bekkie is weer helemaal op orde! Ik ben nu in totaal drie keer voor behandeling geweest en ben helemaal van mijn angst af. Oké, eerlijk is eerlijk: als ik in de wachtkamer zit ben ik nog steeds een beetje gespannen, maar dat begint echt pas daar. Dus niet al een week van tevoren stressen, zorgen maken, slapeloze nachten enz. enz.
Mijn eerste behandeling had tot doel mijn kies weer op te bouwen en 1 gaatje te vullen. Maar omdat het allemaal zo goed ging, werden er gelijk nog 3 gaatjes gevuld. (uiteraard wel in overleg hoor, ik mocht zelf kiezen of ik door wilde gaan met de behandeling.) Ik moet eerlijk zeggen dat dit best heftig was. De behandeling zelf niet eens zo zeer, maar meer na die tijd. Met verdoving ging alles prima, maar toen die was uitgewerkt voelde ik wel dat er een uur in mijn mond was geprutst. Maar met een paracetamolletje en een lekker bedje, kom je daar best doorheen.
Wat voor mij de grootste doorbraak was, is dat verdoving dus echt werkt! Ik was door mijn vorige tandarts nooit verdoofd, maar had er ook niet veel vertrouwen in dat dit zou helpen. Wel dus: je voelt echt helemaal niks meer! (ik vergelijk het met geluiden bij de buren: je hoort ze lopen, maar je weet niet waar...) Ik voelde wel dat ze ergens links in mijn mond aan het werk was, maar of dat aan de boven of onder was? Geen idee!
Bij de tweede behandeling ben ik zelfs helemaal alleen gegaan en was ik tijdens de behandeling zo relaxed, dat ik bijna in slaap viel.... :smt015 Haha, wie had dat ooit gedacht? Ik niet!
De laatste keer hoefde ik alleen maar te 'happen', omdat er een bescherm-gebitje tegen het tandenknarsen moest worden gemaakt. Daar slaap ik nu sinds een week mee, en hoop dat daar mijn gevoelige tanden van overgaan. (want daar heb ik dus al wel een poosje last van) Maar als dat niet zo is, ben ik nu ook niet meer bang om een afspraak te maken om dat verder te laten onderzoeken. En dat is echt heel fijn!
Voor iedereen dus die dit leest en nog heel bang is: BEL en GA!! Je leven wordt er leuker door, je gebit mooier en je zelfvertrouwen groter. En met de tandarts van tegenwoordig hoef je ook echt niet meer bang te zijn. Ik was 10 jaar niet geweest, maar zover ga ik het echt NOOIT meer laten komen. Wat kan een mens het zichzelf toch moeilijk maken he? Niet doen hoor, het is het echt niet waard!
Ik wens alle mensen heel veel kracht om door dit probleem heen te komen! Je kan altijd meer dan je denkt!
Veel liefs,
Siem
Re: Morgen ga ik bellen...... echt!
Lekker hè? Dat je "gewoon" kunt gaan...
Gelukkig heb ik die ervaring zelf ok: ik heb me zelfs ingescheven bij de lokale
TA nu; scheelt toch mooi een dag vrij nemen en 300km rijden per bezoek...
Gelukkig dat tandartsen tegnwoordig veel begripvoller zijn dan vroeger,
dat scheelt echt enorm. Dus zoals jij al zet: BEL en GA!!!
Groetjes,
JAN