goeiedag allemaal.
Zal ik ook eens een beetje mijn verhaaltje vertellen en waarom ik mij hier heb aangemeld.
Bij mij is er zo ongeveer 2 1/2 a 3 maand geleden een stuk kies afgebroken.
Dit door een hard snoepje keihard kapot te bijten.
Het is gelukt, dacht ik, maar dat was dus mij kies.
Ik had nog de noodlijn gebeld maar had geen haast.
Dus ik niet meer terug gebeld voor afspraak.
Op mn werk brak er nog een stukkie af en de avond weer een keer thuis.
Nou ja, stukje weg gegooid, niets verder.
Het stukkie was alleen scherp en mn tong deed echt pijn.
Kwamen allemaal wondjes op.
Dus ik toch maar gebeld, met zwaar hart.
Ik moes foto maken en laten kijken en verder niet.
Afspraak kwam later.
Pas ruim 1 maand, aangezien ik naar Polen moest voor me werk.
De dag dat ik zou gaan belde de tandarts af.
Niet erg.
Ik wilde toch al zoeken naar andere.
Deze gevonden en nu afgelopen dinsdag voor intake geweest.
t zweet stond in mn naat zeg ik welles.
Nu enkel koude zweet.
Ik moes eerst met assistente mee fotos maken en toen kwam dentist ff kijken bij me
:cry:
hij ging alleen nog maar kijken en ik zit al te trillen.
:o
Ik snapte mezelf nie echt.
Der kwam uit, aantal gaatjes en eenmaal wortelkanaalbehandeling of hij moet er uit.
Nu vrijdag (morgen dus) moet k al weer.
En ik ben me toch schijterig juh :oops:
Spanning in mijn buik, constant naar wc moeten.
gaatje vullen, pffffffffff
:smt018 ik ben echt bang dat ik zijn hand weg duw.
Mijn handen zijn meestal sneller dan mijn stem. :roll:
Niet dat ik losse handjes heb maar mijn communicatie ligt bij spanning beneden pijl :oops: schaam ...
ik hoop vannacht te kunnen slapen
Liefs Wobbel :)
Zal ik ook eens een beetje mijn verhaaltje vertellen en waarom ik mij hier heb aangemeld.
Bij mij is er zo ongeveer 2 1/2 a 3 maand geleden een stuk kies afgebroken.
Dit door een hard snoepje keihard kapot te bijten.
Het is gelukt, dacht ik, maar dat was dus mij kies.
Ik had nog de noodlijn gebeld maar had geen haast.
Dus ik niet meer terug gebeld voor afspraak.
Op mn werk brak er nog een stukkie af en de avond weer een keer thuis.
Nou ja, stukje weg gegooid, niets verder.
Het stukkie was alleen scherp en mn tong deed echt pijn.
Kwamen allemaal wondjes op.
Dus ik toch maar gebeld, met zwaar hart.
Ik moes foto maken en laten kijken en verder niet.
Afspraak kwam later.
Pas ruim 1 maand, aangezien ik naar Polen moest voor me werk.
De dag dat ik zou gaan belde de tandarts af.
Niet erg.
Ik wilde toch al zoeken naar andere.
Deze gevonden en nu afgelopen dinsdag voor intake geweest.
t zweet stond in mn naat zeg ik welles.
Nu enkel koude zweet.
Ik moes eerst met assistente mee fotos maken en toen kwam dentist ff kijken bij me
:cry:
hij ging alleen nog maar kijken en ik zit al te trillen.
:o
Ik snapte mezelf nie echt.
Der kwam uit, aantal gaatjes en eenmaal wortelkanaalbehandeling of hij moet er uit.
Nu vrijdag (morgen dus) moet k al weer.
En ik ben me toch schijterig juh :oops:
Spanning in mijn buik, constant naar wc moeten.
gaatje vullen, pffffffffff
:smt018 ik ben echt bang dat ik zijn hand weg duw.
Mijn handen zijn meestal sneller dan mijn stem. :roll:
Niet dat ik losse handjes heb maar mijn communicatie ligt bij spanning beneden pijl :oops: schaam ...
ik hoop vannacht te kunnen slapen
Liefs Wobbel :)
Re: my story
waarom ik nou zo bang geworden ben is dat ik als kind een gruwelijke tandarts had.
Ik mocht niet bang zijn.
Stil liggen, bek open en mond dicht
:smt014 :smt013 :smt010 deze dingen maakte hem geirriteerder waardoor hij niet zachtjes deed.
Was gewoon niet tof.
7 jaar heb ik gewacht totdat een tandarts mij weer het vertrouwen gaf.
Een half jaar later kom ik daar weer, tandarts weg, nieuwe tandarts die mijn vertrouwen weer de grond in trapt.
weer 3 jaar gewacht en morgen moet ik toch echt.
Ik ben al een week aan het stuiteren door het huis, vreselijk gespannen, of ik eet veel of ik krijg geen hap door me strot, ik vergeet onwijs veel, me nek zit vast, misselijk, migraine enzovoorts.
hoe hebben jullie die eerste keer weer ervaren?
ik wil hier nie alleen mijn verhaal kwijt maar ook jullie verhaal lezen en misschien hebben we wat aan elkaar
Re: my story
Goed zeg, dat je je verhaal hier hebt gedaan. Je weet heel knap te vertellen hoe je je voelt, waar je bang voor bent en waardoor dat komt.
Dapper dat je morgen gaat!
Heb je de tips op dit forum in het bericht: "Tips voor mensen die bang zijn voor de tandarts" al gelezen? En wat er bij "home" op deze site staat onder "Angst in de tandheelkunde"?
Als je van jezelf weet dat je onder spanning moeilijk communiceert en bang bent je handen te gebruiken, misschien kun je dat op een briefje schrijven en voorlezen aan je tandarts of het 'm zelf laten lezen?
Is er iemand die met je mee kan en die je kan geruststellen, afleiden en eventueel voor je kan praten?
Ben je bang voor de eventuele pijn? Vraag of je verdoofd kan worden.
Zie je op tegen vervelende geluiden? Zorg dat je muziek bij je hebt.
Weet je hoe je alvast kunt oefenen je te ontspannen? Leg je handen iets onder je navel en concentreer je op een rustige buikademhaling.
Regel dat je vóór het bezoek aan je tandarts iets leuks gaat doen met iemand: samen een wandelingetje maken, samen iets interessants gaan bekijken of iets dergelijks.
Wobbel, heel veel sterkte en succes. Weet dat je niet alleen staat in de gevoelens die je nu hebt. Veel van de mensen die jouw bericht hier lezen hebben zich korter of langer geleden ook zo gevoeld, zijn er doorheen gegaan net als jij dat morgen gaat doen. Morgen zullen heel vervelende ervaringen uit het verleden vervangen zijn door een heel andere ervaring. Dat is nu nog moeilijk voor te stellen, maar ik kijk uit naar je berichtje dat je morgen hier vast op dit forum plaatst.
Hartelijke groeten, Rixt
Re: my story
Hoe het ging?
Nou niet.
Na 2 druppels verdoving ging de stoel rechtop en hij zei:
Dit gaat m niet worden.
Ik wil jou onder narcose behandelen.
Je heb zoveel onrust in je lijf, ik kan er niets mee dit word voor jou marteling en ik wil jou dat niet aan doen.
Ik baalde vreselijk want ik ben zo niet nog banger voor narcose dan voor die hele behandeling.
Ik hoor morgen wanneer de narcosedag is. :smt015
Of hij stuurt me door naa een prktijk ofzo en dan gaan ze praten praten praten en doen, en heeeeeeeeeeeeeel veel geduld hebben.
Ik weet nie zo goed hoe het heet.
Hij heb het wel gezegd.
Ik kies denk ik voor het laatste.
Raar misschien maar heb echt megaveel narcose al gehad en ik ben zo bang (nu en toen ook) dat ik er nie meer uit kom.
Zit t eenmaal in mn koppie, krijg je et er moeilijk uit.
Ik heb me dus een week lang voor niets opgevreten :P :cry: