Een tijdje geleden schreef ik hier op het forum dat ik na 2 gesprekken een afspraak had voor een mogelijke 1e controle. De dag ervoor belde de praktijk de afspraak af en ze zouden terugbellen om een nieuwe afspraak te maken.
Dat zijn ze waarschijnlijk vergeten want ik heb 4 weken niets gehoord. (Dan ging ik toch denken: ze zullen het toch niet om mij doen? Dat ik te slechte tanden heb? Maar dat heb ik geprobeerd te vergeten.) Vrijdag had ik de moed gevat om zelf te bellen voor een nieuwe afspraak. Anders loop ik in mijn eigen valkuil 'ze bellen vanzelf wel'. Ik helemaal in de zenuwen maar ik dacht: Bah wat ben ik een schijterd. Nou ja, dan maar even een schijterd zijn maar ik bel wel...! (vond ik best knap van mezelf...) En wat hoorde ik toen? "Sorry ik bel u maandag terug want ons computersysteem ligt eruit, ik kan geen dingen plannen". Heb ik weer, dacht ik. Maandag hadden ze gebeld maar was ik niet thuis. Dus net opnieuw de moed gevat en zelf gebeld. Volgende afspraak is 23 november! Ik moest mezelf echt aanpakken maar dat heeft geholpen. Dit is voor mij alweer een overwinning. Ik ben echt bang want ze gaan dan kijken voor het eerst en dan hoor ik wat er allemaal mis is...:( Maar dit is weer een stap verder: zelf een afspraak maken. De assistente vertelde ik van mijn angst en ze stelde voor, zo vroeg mogelijk in de ochtend (9.15), toch leuk dat ze meedenkt. Ze zei: "en maak je maar geen zorgen".....
Ik zal er best erg voor in de stress schieten tegen die tijd maar nu ben ik toch mooi even een beetje trots op mezelf voor de volgende stap die ik gezet heb...
Ingrid
Dat zijn ze waarschijnlijk vergeten want ik heb 4 weken niets gehoord. (Dan ging ik toch denken: ze zullen het toch niet om mij doen? Dat ik te slechte tanden heb? Maar dat heb ik geprobeerd te vergeten.) Vrijdag had ik de moed gevat om zelf te bellen voor een nieuwe afspraak. Anders loop ik in mijn eigen valkuil 'ze bellen vanzelf wel'. Ik helemaal in de zenuwen maar ik dacht: Bah wat ben ik een schijterd. Nou ja, dan maar even een schijterd zijn maar ik bel wel...! (vond ik best knap van mezelf...) En wat hoorde ik toen? "Sorry ik bel u maandag terug want ons computersysteem ligt eruit, ik kan geen dingen plannen". Heb ik weer, dacht ik. Maandag hadden ze gebeld maar was ik niet thuis. Dus net opnieuw de moed gevat en zelf gebeld. Volgende afspraak is 23 november! Ik moest mezelf echt aanpakken maar dat heeft geholpen. Dit is voor mij alweer een overwinning. Ik ben echt bang want ze gaan dan kijken voor het eerst en dan hoor ik wat er allemaal mis is...:( Maar dit is weer een stap verder: zelf een afspraak maken. De assistente vertelde ik van mijn angst en ze stelde voor, zo vroeg mogelijk in de ochtend (9.15), toch leuk dat ze meedenkt. Ze zei: "en maak je maar geen zorgen".....
Ik zal er best erg voor in de stress schieten tegen die tijd maar nu ben ik toch mooi even een beetje trots op mezelf voor de volgende stap die ik gezet heb...
Ingrid
Dat de spanning vooraf heel erg is om een afspraak te maken/zelf te bellen (want dan 'moet' je weer) maar achteraf dat de spanning even helemaal verdwijnt. Ik dacht vanmiddag: dat heb ik toch mooi even gedaan. Voor mij is het al niet niks om zoiets te doen. Tuurlijk, de spanning en angst zal veel erger worden naarmate die dag dichterbij komt maar nu is haast de opluchting van 'dit is gelukt' en 'ik hoef bijna 2 hele weken nog NIET:) '
Echt, dat had ik nooit verwacht. Ik had al niet eens verwacht dat ik zover al weer zou komen. Is die val vorig jaar toch ergens goed voor geweest: door die vele controles bij de kaakchirurg, in het begin moest ik elke week of 2 weken terugkomen, had ik elke keer die erge angst en veel huilbuien of paniek ook daar, maar ik GING tenminste weer, en die vastberadenheid heb ik gehouden. Al ben ik nog zo bang over 2 weken, ik zal wel gaan!
Maar eng is en blijft het... Ik hoop dat het na meerdere afspraken minder eng wordt.
Ingrid
Goed dat je zelf de telefoon weer hebt gepakt!
Je bent ongelooflijk vastberaden. Geweldig!!!
Je bent een kanjer!
:smt006 Monique
Vandaag zag ik dat de tandartspraktijk gebeld had. Ik luisterde de voicemail af en ik hoorde dat ik terug zou worden gebeld voor de volgende afspraak. Ik dacht eerst: ze zullen toch niet weer afbellen?
Ik wilde het nu weten ook dus ik belde zelf terug (JAWEL!). Wat het nieuws is?
De tandarts die ik 2x heb gesproken werkt daar niet meer. Ik zei dat ik daar niets van gehoord had (vandaar dat de afspraak vorige maand niet doorging). Ze zei dat ze er niets over zou vertellen maar dat dat intern gebeurd was. Heeft mijn moeder toch gelijk gehad. Ze zei vorige keer, toen was het slecht weer en had ze me daarheen gereden, dat ze 'iets' in hem niet vertrouwde. De weinige dingen die de assistente zei, duidden daar wel op! Nu gaat de afspraak 23 november wel door en dan krijg ik een (tijdelijke) plaatsvervanger. Een vrouw die alle praktijken in Zwolle coordineert. Ik vroeg hoe ze is met angstige patienten. "ze is goed in haar werk". Dus ik vragen of mijn dossier vooraf wordt doorgegeven dat ze wel echt van mijn angst op de hoogte is. Zou ik ook even met haar kennismaken? "Ze werkt maar 2 dagen in de week, er is geen tijd voor social talk". Ik schoot echt even in paniek. Ze zei: als je twijfelt mag je ook wachten tot er een nieuwe tandarts aangesteld wordt. Ja wie weet hoe lang dat gaat duren. "Er zijn mensen die van angst niet meer hun mond open doen of niet meer gaan". Ik vertelde dat ik dat stadium nu
'net' gepasseerd ben. Ik ga tenminste weer en ik bel zelf alweer op! Ze raadde me aan om gewoon 23 november te komen.
Wat zeggen jullie hier nu van? Ik ben ontzettend bang dat ze GEEN rekening houdt met mijn angst en dat ik meteen die stoel in moet of dat zij wel kwaad wordt over de staat van mijn gebit. (dat het zo'n beetje een tweede kaakchirurg is zoals ik hem toen de eerste controle meemaakte!)
Wat nu?
Ingrid
Ik zie al bijna een meesteres van een tandarts voor me die je in wit latex pakje dwingt om in de stoel te gaan zitten!
Het feit dat iemand maar twee dagen in de week werkt, maar het natuurlijk allemaal wat lastiger om patienten te laten komen voor een keninsmaking. Hoewel ik jou angst heel begrijpelijk vind!
Ik heb een geweldige tandarts, maar ook al ga ik door de grond van de kiespijn en heeft mijn eigen tandarts net vakantie op dat moment, maar kan ik wel bij zijn vervangster terecht, dan loop ik door met kiespijn en maak een afspraak voor het moment dat hij weer terug is. Denk bij mijn reactie dus niet dat ik je niet begrijp... want begrijpen doe ik het zeker. Alles was bij mij de situatie dat hij na een week terug kwam van vakantie en heb jij geen idee wanneer er een vervanger is!
Tuurlijk is het super goed van je dat je weer gaat en die moeilijke stap hebt genomen... vind het trouwens ook zeker een compliment waard dat je zo assertief voor jezelf opkomt en vraagt of ze op de hoogte is van je angst en of het dossier is doorgespeeld!
Als de assistente zegt dat ze goed is in haar werk, moet je misschien een klein beetje vertrouwen in haar hebben. Tegenwoordig zijn tandartsen geen beulen meer, maar zijn het bijna mensen! :smt002
Je kan het toch proberen! Vind je haar echt niet aardig denk je "je bent lekker toch maar tijdelijk..." valt ze reuze mee, dan heb je het toch maar mooi gedaan. Welke beslissing je ook neemt... je kan zowiezo trots op jezelf zijn!!!!
Groetjes Monique
Mijn advies is: laat het 23 november gewoon doorgaan, neem iemand mee (je moeder weer?) om je te steunen. Duik niet meteen die stoel in (was je waarschijnlijk toch al niet van plan), maar praat even met deze tandarts over jouw angst (denk eraan een briefje mee te nemen waar alles op staat wat je wilt zeggen!). Meld ook even dat je een stapje terug hebt moeten doen doordat je nu ineens naar een andere tandarts moet. Probeer deze vervangende tandarts wel een kans te geven. Grote kans dat ze het best begrijpt!!!
Kop op, Ingrid. Je kunt het!!!
:smt006 Monique
Namelijk vorig jaar bij de laatste controle in het ziekenhuis kreeg ik een nieuwe kaakchirurg, wat ik in het begin heel eng vond omdat het weer een ander was. Meteen toen ik binnenkwam was de angst voorbij want hij boezemde meteen vertrouwen in. Ik wou dat ik die man vanaf het begin had gehad. Aangezien ook in hetzelfde ziekenhuis de afdeling zit voor Bijzondere Tandheelkunde... kan ik nog naar de huisarts gaan komende week, hem het verhaal voorleggen en vragen of hij eventueel een brief kan schrijven dat er toch wel spoed bij is en dan in samenwerking met die kaakchirurg dat ik misschien eerder bij die afdeling terecht kan. Ik kan er allicht naar informeren of er nu nog een wachtlijst is en zo. Mijn vriendin wordt daar behandeld en is er zeer goed over te spreken. Maar het is toch zo dat een kaakchirurg in feite ook een tandarts is? Doet een kaakchirurg ook 'tandheelkundige behandelingen', kleine behandelingen? Dan zou dit een perfecte persoon zijn.
Ik ben echt wel van plan om te gaan 23 november maar ik kan intussen informeren wat er mogelijk is. Als ik daar nou snel terecht kan, is het helemaal mooi.
Ik ben nu erg moe van alle emoties vanmiddag (had nog meer slecht nieuws gelezen vanmiddag) maar heb het een beetje los kunnen laten. Toch realiseer ik me wel dat ik toch verder ben gekomen want ik word zelfs assertiever naar een tandartsassistente, stel meer vragen en heb in 1 week al 3x uit mezelf gebeld! En daar ben ik toch best trots op. Het is toch weer een stap voorwaarts.
Ingrid
Maar natuurlijk kan je daarnaar informeren en naar evt. wachtlijsten bij de afdeling Bijzondere Tandheelkunde. Dat kan nooit kwaad!!!!!!!!
Succes hoor.
:smt006 Monique
Ik denk dat je anwoord niet klopt Minique. Ik ben zelf onder behandeling bij een Centrum voor Bijzondere Tanheelkunde. Niet voor angst of zo, hoewel ik wel bang ben. Maar een kaakchirurg heeft eerst tandheelkunde gestudeerd en daarna volg je een opleiding voor kaakchirurg. In het ziekenhuis waar ik kom zijn studenten die al tandarts zijn maar nog studeren voor kaakchirurg.
Ze hebben daar veel tijd voor je en ik heb hun eigenlijk liever dan mijn eigen tandarts.
Groetjes Babs
kan ik met een begeleidende brief van de huisarts ook eventueel in de tussentijd bij die kaakchirurg terecht? Terwijl ik op de wachtlijst sta voor Bijzondere Tandheelkunde?
Echt de eerste keer dat ik die kaakchirurg zag, die was natuurlijk ook op de hoogte van mijn angst, de angst was in no-time WEG! Als iemand me op mijn gemak kan stellen, is hij het wel.
Er is dan een wachtlijst voor Bijzondere Tandheelkunde, maar ik weet niet of ik nog heel lang kan wachten. Ik heb geen klachten of zo maar ik ben al 9 jaar niet geweest.
Zou het een optie kunnen zijn? Ik ga in elk geval het ziekenhuis vanmiddag even bellen en informeren naar de naam van die man, die weet ik niet meer.
Ingrid
(als je nog niet gebeld hebt... kan je misschien gelijk vragen naar mogelijkheden van behandelen!!! T is maar een tip.. als je ze dan toch aan de telefoon hebt!)
En Ingrid: wie niet waagt wie niet wint. Maar als ik heel eerlijk ben, denk ik dat je maar een kleine kans hebt dat je tussendoor geholpen zult worden. Je bent natuurlijk niet de enige die al x-jaar niet is geweest. Wat ik ermee wil zeggen: laat het dus niet een al te grote teleurstelling voor je zijn als het niet lukt!
Ik hoop eigenlijk nog steeds dat jij je bij die vervangende tandarts ook op je gemak zal voelen!
:smt006 Monique