Tjah moet het toegeven ben bang erg bang (doodsbang?). Ik lees al weken dit forum (Anoniem) en nog durf ik niet????
Ben nu achter in de 30 en bijna 20 jaar niet naar de tandarts geweest, heb wel geinformeerd bij div. angst centra's, deze hebben echter geen tijd of plaats. Gewone tandarts geprobeer, wilde echter gelijk alles terplekke doen, was dus niet een goede beslissing.
Uitgekomen in kerkrade en info ingewonne, is nu dus alweer 1 jaar geleden. Ik heb een psych. verleden en lijdt aan Agora/Socio fobie, dus buiten komen is al moeilijk genoeg voor mij.
Maar ik moet en zal willen, maar de angst blijft het bij mij overwinnen.
Ga proberen komende week een gesprek aan te gaan met huisarts (goede en lieve huisarts Vr) en kijken wat wij er samen eventueel aan kunnen doen. Eventueel specialistische hulp via UMC of proberen in Kerkrade.
Ook mijn angst is eigenlijk begonne op de lagere school door fouten en grove behandling door schooltandartsen, en als ik die nu langs d eweg zie staan bij scholen breekt het zweet me alweer uit.
Maar alle reactie's lezende ben ik gelukkig niet de enige en al denk ik vaak dat ik het ergste gebit heb, lijkt iedereen dit wel te denken hier.
Mocht er een positief vervolg komen, en dat is wat IK wel wil, en nu eens niet afhaak op het laatste moment laat ik het jullie wel weten.
AvG
Ben nu achter in de 30 en bijna 20 jaar niet naar de tandarts geweest, heb wel geinformeerd bij div. angst centra's, deze hebben echter geen tijd of plaats. Gewone tandarts geprobeer, wilde echter gelijk alles terplekke doen, was dus niet een goede beslissing.
Uitgekomen in kerkrade en info ingewonne, is nu dus alweer 1 jaar geleden. Ik heb een psych. verleden en lijdt aan Agora/Socio fobie, dus buiten komen is al moeilijk genoeg voor mij.
Maar ik moet en zal willen, maar de angst blijft het bij mij overwinnen.
Ga proberen komende week een gesprek aan te gaan met huisarts (goede en lieve huisarts Vr) en kijken wat wij er samen eventueel aan kunnen doen. Eventueel specialistische hulp via UMC of proberen in Kerkrade.
Ook mijn angst is eigenlijk begonne op de lagere school door fouten en grove behandling door schooltandartsen, en als ik die nu langs d eweg zie staan bij scholen breekt het zweet me alweer uit.
Maar alle reactie's lezende ben ik gelukkig niet de enige en al denk ik vaak dat ik het ergste gebit heb, lijkt iedereen dit wel te denken hier.
Mocht er een positief vervolg komen, en dat is wat IK wel wil, en nu eens niet afhaak op het laatste moment laat ik het jullie wel weten.
AvG
Het is al heel goed van je om na weken "anoniem" het forum gelezen te hebben, jezelf nu een "naam" te hebben gegeven...
Welkom hiero al is het natuurlijk niet de prettigste plaats om samen te zijn, maar we willen toch proberen om je een warm, vertrouwd en veilig gevoel hier te geven, een plek waar je "openlijk" kunt praten over jou probleem en angst... laat je hart ook spreken, en vraag wat je vragen wilt...
Het besluit wat je genomen hebt om volgende week met je huisarts erover te praten is heel erg positief...
Maar de stap die je (voor jezelf) genomen hebt, dat je er wat aan wilt doen en deze angst wilt overwinnen is helemaal geweldig, klop jezelf maar ffies op de schouder hoor...
Heel erg veel sterkte en probeer de moed en de kracht te vinden om het te overwinnen, doe het stap voor stap, je komt er wel en jaaa vele gingen je al voor en d88 ook het slechtste gebit te hebben (waaronder ik zelf ook na ruim 21 jaar niet te zijn geweest) en achteraf valt het mee...
nah jah tuurlijk moet er een en ander gebeuren. Misschien dat uitgaan van het ergste ook wel positief werkt, vaak kun je het dan als een meevaller ervaren.
Wat ik je wel mee kan geven is dat Kerkrade een hele mooie optie voor je is, maar wellicht heb je dat uit de verhalen ook wel begrepen...
Vanaf het 1ste telefoontje tot aan de behandeling is het in één woord GEWELDIG...
Gezien je angst/fobie probeer er samen met iemand die je heel erg vetrouwd aan uit te komen zodat je ook het gevoel hebt niet alleen te staan tijdens je intake en behandeling
Laat je nog wat weten Geelmans...
Groetjesssssss
Ook ik wil je net als Missy66 welkom heten op dit forum. Welkom??? op zo'n site?? Ja hoor! Hier treffen zich hoofdzakelijk de bangebroekjes.
Ik ben/was ook zo'n ziekelijke angsthaas en heb (mogen) ervaren hoe goed het doet om steun te krijgen van dit forum. Dat je al eens contact
hebt gehad met het centrum in Kerkrade geeft aan dat je al stappen hebt durven nemen. Het is dan wel al lang geleden, maar je hebt toch dat eerste stukje lef aan de dag gelegt. Vooral door jou "ziekte" zou ik alles héél rustig aanpakken. Mits dat je geen urgente redenen hebt een tandarts te bezoeken zou ik me de tijd nemen. Het eerste werkelijke bezoek komt nu niet op één of twee dagen aan. Bereid je rustig voor en neem zo nu en dan eens contact op met (bijvoorbeeld) het centrum in Kerkrade. Zo met de nodige tussenposes raak je vertrouwd met het idee dat het er op een gegeven moment van gaat komen. Zeker in jou geval zou ik niet alleen gaan. Vertrouw je iemand aan die je ter zijde zal staan op de bewuste dag. Maar......neem je vooral de tijd.................
Ik heb zelf ervaring met de behandelingen van het centrum in Kerkrade. Als je iets zou willen weten moet je dat beslist vragen. Ik zal je vragen met plezier zo goed mogelijk beantwoorden. Technische vragen zijn voor een tandarts, maar voor andere zaken kun je gerust even bij me aankloppen.
De gang naar je huisarts is de eerste horde naar dat felbegeerde en stralende gebit. Deze man/vrouw kan heel wat voor je betekenen dat ook JIJ de gang naar de tandarts kunt gaan maken. Ik spreek dan hoofdzakelijk van Kerkrade, hier wordt je serieus genomen en ze hebben alle geduld voor je. In eerste instantie lijkt alles een beetje vlug te gaan omdat ze het razend druk hebben. Doch het zal je snel duidelijk worden dat ze héél véél tijd voor je willen vrijmaken om je ter woord te staan en al je vragen te beantwoorden. Verder zijn ze erg vakkundig in hun vak en ook nog harstikke vriendelijk en medelevend.
Dus, wat het centrum betreft is het heel goed geregeld. Het is alleen nu zaak om je lichaamlijk en geestelijk voor te bereiden op de eeste gang naar de tandarts (intake-gesprek). Maar ook jou zal dit lukken!!!!!!!!
Ik heb er 8 maanden voor nodig gehad om de knoop door te hakken. En moet je nagaan, ik heb geen enkel fobie......................Dus voor mij zou het iets makkelijker moeten zijn. Nou, vergeet het maar. Een goede voorbereiding en veel contact met de tandarts zijn erg belangrijk.
Geweldig dat ze dat in Kerkrade ook begrijpen. Ze zeggen echt niet na het tweede telefoontje of derde mail dat je maar moet komen omdat deze wijze van communiceren geen doel zou hebben. Neen, als ze merken dat je bezig bent met je geestelijk voor te bereiden zullen ze hier aan meewerken. Zelfs na de tiende mail of twintigste telefoontje.
Sterk je door veelvuldig contact te hebben met deze mensen en praat vooral héél opelijk met je huisarts en mensen die jou persoonlijk dierbaar zijn. Samen zullen ze bijdragen aan een goed fundament die jij kunt gebruiken om de weg aan te leggen naar de tandartspraktijk.
Velen (waaronder ik) dachten dat zij de enige bangebroekjes waren en schaamden zich hartsikke dood dit toe te geven. Maar nu ze de stappen hebben gezet zijn ze veel en veel sterker geworden. Dit resulteerd naar een gezond gebit en veel meer zelfvertrouwen.
Jouw gaat dit ook lukken....
Heel veel sterkte en succes
Marcel
maar toch nog steeds die angst, bel.... maar bij laatste nummer intussen breekt het zweet weer uit en jah hoor hang ik weer op!!! (Stom)
Ik blijf het proberen, arts afspraak is er nu nog de volgende stap, de T....... :o .
Alleen al tijdens het typen krijg ik het spaans benauwd als ik aan de T.. denk.
Maar op naar de afspraak en kijken wat er daar weer uitkomt.
Probeer op dit forum je gevoelens van je af te schrijven, deel het met ons en probeer het zo gevreesde woord tandarts voluit te type...
Misschien krijg je op die manier de moed om het beter onder "woorden" te brengen...
Dat poging tot bellen kan ik heel goed begrijpen, ik heb ook wel 5 keer die morgen de telefoon weer neergelegd en op eens (na mijzelf behoorlijk wat moed te hebben ingelezen hier op het forum) heb ik dan toch het laatste cijfer ingedrukt...
Jij kunt het kanjer, jij kunt sterker dan je angst zijn en wij lezen graag wanneer het je gelukt is, is het vandaag niet dan misschien morgen... desnoods probeer je het iedere dag...
Ik geef niet op maar het is en blijft nog steeds erg moeilijk om te doen.
Maar ga het de komende week weer proberen, al is het maar elke keer een nummertje verder van het telefoon nummer.
Ik weet dat jullie ook angstig waren (zijn), maar ben erg jalours op wat jullie en de meeste al bereikt hebben.
En ik wil jullie alle danken voor de open reactie's en steun die jullie mij en andere "angsthazen" geven.
Je bent WEL een kanjer, want je bent er al zo mee bezig dat je toch iedere keer de telefoon pakt. Er komt een dag dat je de telefoon pakt en WEL het hele nummer draait, daar ben ik van overtuigd. En misschien laat je 'm dan 1x overgaan en knal je de haak er weer op, dat geeft niet, want daarna zal je ook een dag hebben dat je wel wacht tot er wordt opgenomen en ja, ook een afspraak voor een intake maakt.
Dus ja, ik vind je WEL een kanjer en die afspraak komt heus wel!!!
:smt006 Monique
Ik kan me alleen maar aansluiten bij de woorden van Minique...
Neem je tijd ervoor en als het nu niet lukt om alle 10 de nummers te bellen dan lukt het morgen, anders overmorgen... dat je het probeert en wilt blijven proberen is al heel goed vandaar "ja een KANJER"
En beloof me als het je echt niet lukt om zelf te bellen en je wilt wel graag een afspraak dan gaan we zoeken naar een oplossing en desnoods bel ik voor je, okay...
Heel veel sterkte en liefssss en als het gelukt is horen we het wel en wil je wat weten of "gewoon" een luisterend oor schrijf het dan van je af goed...
Suc6
Na een lange afwezigheid (ziekte en andere probs) wil ik toch even de stand laten weten. :-?
Helaas ben ik nog steeds niet in staat geweest een afspraak te maken.
De angst van de schaamte omdat ik doodsbang ben voor de tandarts heerst over alles. Ik heb in samenwerking met de huisarts geprobeerd bij een Universitair ziekenhuis maar liep helaas op niets uit :(
Nu moet ik dus wel naar kerkrade, is enige die overblijft!
Ben nog steeds bang maar heb hem wel intussen 1 keer over laten gaan en toen sneller neergelegd als dat ik de hoorn kon oppakken, angstzweet stond geloof ik 1 cm dik op lichaam :oops: :cry:
Mar ben wel een stap verder gekomen, nu nog de afspraak en die zal er ook wel komen.
Ik hou jullie op de hoogte en nog steeds alle dank voor de steun die jullie mij en andere angsthazen geven.
:smt006
Net wat de anderen hier op dit forum al aangaven, Je bent echt wel een kanjer. Je bent heel goed bezig. Het punt dat je bezig bent en het gevecht met je angst bent durven aangaan is al een hele stap. Het is echt niet zó nuchter als het zich aanhoord. Het is al een hele stap vooruit dat je bereid bent erover te praten. Laat je tijd en forceer het niet. Denk eraan dat het nu niet op één dag aan komt. Het is héél goed dat je erover praat met andere mensen. Uiteraard was het nog veel beter als je ging praten met de mensen van Kerkrade. Alleen praten of desnoods mailen. Je zult zien dat ze je niet gelijk de stoel in willen praten. Ze hebben begrip voor je situatie en zullen hier echt rekening mee houden. Zo kun je je goed voorbereiden op de dag dat je eens naar je gebit kunt laten kijken, alles stap voor stap. Rustig en vol vertrouwen. Of je uiteindelijk een behandeling laat uitvoeren bepaal je uiteindelijk zelf. Niemand zal je vreemd aankijken of je een loser vinden als je er toch nog eens over wilt slapen of nog tijd nodig hebt om je eraan te wennen. De eerste (beroemde) stap was voor ieder van ons een hele moeilijke. Maar ook jij kunt dit aan, zeker weten! Desnoods laat je iemand anders voor je bellen om een afspraak te maken om eens met een tandarts te praten. En eventueel eens naar je gebit laten kijken. Dat laatste bepaal jij ook zelf hoor! Niets zal gebeuren wat jij niet wilt........ Bouw vertrouwen op en probeer je steeds weer voor te stellen hoe geweldig je gebit zal zijn als je de stappen eenmaal hebt genomen.
Sterkte en heel veel succes,
Marcel
Ik kan me alleen maar aansluiten bij de woorden van "onze Held"
Je bent en blijft een Kanjer... ook al gaat het stapje nemen wat langzamer
Ondanks je andere "probs" (waar je trouwens best over mag schrijven als je het wilt delen, het hoeft echt niet altijd om de "tandarts-angst" te gaan. Je mag mij ook altijd mailen, okay)
Ik weet pcies wat je bedoelt met "de angst voor schaamte" ik had dat ook heel erg en was soms zo vertwijfelt en heb gezocht waar nu de echte "angst" lag maar kwam er achter dat het een combinatie van is...
Ik ben toch behoorlijk angstig voor de tandarts, met name de haakjes,boor, geluiden en niet voor de pijn...
Voor mijn stap (tot bellen) was daar ook de enorme angst/schaamtegevoel.
Maar lieve Geelmans ik kan je verzekeren dat als je eenmaal de stap tot bellen (en daarna de intake) achter de rug hebt dat de angst voor het schaamtegevoel als een hele zware last van je schouders valt...
Het geeft je een gevoel van opluchting/bevrijding, dus kanjer probeer aub de telefoon de volgende keer wat langer over te laten gaan, het is zo'n opluchting, ik weet bijna zeker dat je het kunt kanjer...
Na het mislukken van Universitair ziekenhuis, blijft voor jou gevoel alleen maar Kerkrade over, ik denk dat je daar een hele goede beslissing mee gedaan hebt...
Blijf het forum volgen, neem de stappen op jou tempo, hou ons zo af en toe op de hoogte, zijn er vraagjes stel ze gewoon, wil je van je afpraten, doe het dan of mail...
Heel erg veel sterkte en suc6, ik hoop dat je herstel van je ziekte nu 100% achter de rug is...
Groetjes en liefsss Carin
Jij bent toppie :smt023.
Marcel
Je moet me alleen niet zo laten :oops: :oops:
Het wordt nl wel meer geschreven, ik laat gewoon mijn gevoelige gevoel spreken, maar ik vind persoonlijk dat iedereen op dit forum zijn/haar best doet, ook jij, en de andere, we doen het SAMEN en dat maakt dit forum tot wat het is, warm en vertrouwd want leven met deze grote angst is toch al niet niks.
Hele fijne zondag en tot laters...
Ik krijg zo bezoek vieren de verjaardag van mijn eigen kanjer... ;)
Dus bij deze geef ik een rondje hihi...
"PROOST"
Liefsss Carin
Hoi Lieve Geelmans,
Ik kan me dit zo goed voorstellen, ikzelf heb ongeveer een jaar nodig gehad voordat ik eindelijk durfde te bellen. Ik heb dan ongeveer 200 keer gebeld en voordat ie al een keer overging hing ik al op, omdat ik dan helemaal panisch werd. Uiteindelijk heb ik gebeld toen ik er echt heel erg klaar voor was. Een tip: werk van te voren aan je ademhaling, probeer (moeilijk op dat moment maar toch mogelijk) rustig in en uit te ademen...
Voorheen legde ik al neer voordat ie de kans kreeg om over te gaan, maar op dat moment kon ik het zelfs al volhouden tot ie een paar keer was overgegaan en je een bandje hoort met 'alle lijnen zijn bezet'.
Uiteindelijk heb ik zolang gewacht tot ik echt iemand aan de telefoon kreeg en ik kan je zeggen, je krijgt een lieve geduldige vrouw aan de lijn die alles rustig uitlegt. Ze zijn echt ontzettend vriendelijk aan de telefoon. Ikzelf heb als een robot uitgelegd dat ik bang was en graag een afspraak wilde maken en of dat mogelijk was. Het enige wat ze dan gaan doen is kijken wanneer ze een plekje vrij hebben, helemaal geen moeilijke vragen of wat ook.
Lieve Geelmans, ik zal de laatste zijn die zegt dat je MOET bellen, maar als je het doet, het is minder eng dan het lijkt. Je mag namelijk bang zijn aan de telefoon want ze begrijpen dat en ze doen er alles aan om je gerust te stellen.
Heel veel sterkte en liefs, Kaatje
Ik kan naar elke andere arts gaan zonder problemen, maar de tandarts (ja durf het woord te zeggen :o ) is en blijft dood beangstigend voor mij en nog wel meer mensen.
Ik heb zelf een regel "Niets moet, moeten is dwang" maar ik vind dat ik moet durven de stap te nemen.
Als ik zie hoeveel van jullie dat al gedaan hebben vind ik dit nog meer beschamend maar tegelijkertijd weer bemoedigend omdat ik nu alle ervaringen kan lezen en deze stellen mij meer en meer gerust.
Ik ga door en zal jullie natuurlijk op de hoogte houden.
Ik herken me wel een beetje in jou woorden, hier zit er nl nog eentje die voor niets en niemand bang is, iemand die normaal alle uitdagingen aangaat, zich kostelijk amuseert in pretparken waar de achtbanen favoriet zijn en zich van 65 meter hoogte met een snelheid van ruim 100 km p/u naar beneden laat schieten...
Maar naar de tandarts gaan was voor mij niet weggelegd...
Realiseer je dat zo heel veel mensen hun eigen bang-zijn-voor-iets hebben gecreëerd.
Het klopt wat je zegt over het "moeten" sommige mensen zien dat dan alsof er iets onder dwang "moet" gebeuren waardoor de stap steeds groter gaat worden...
Daarom schrijf ik ook vaak "probeer het" (wetend dat ook die benaming niet goed is want iedereen weet uiteindelijk toch dat hij/zij moet gaan) maar voor sommige mensen komt het toch "anders" over... het is eigenlijk een beetje dubbel altijd...
Lieve Geelmans weet dat er altijd mensen zijn hier die jou willen en zullen helpen, dus je hoeft het evt niet alleen te doen...
Als jij het niet aandurft om te bellen, dan wil ik met alle plezier voor jou bellen, denk daar dan eens over na...
En als je vindt dat je het toch zelf wilt doen maar er nog niet aan toe bent dan is het ook goed, kanjer want alleen stap voor stap zal het je lukken...
Blijf in ieder geval het forum volgen als jou dat goed doet en plaats soms een berichtje ook al moet je vermelden dat je nog niet de moed hebt gehad om te bellen... eens komt de dag kanjer, alleen probeer het niet te lang uit te stellen...
Heel veel liefssssss en sterkte Geelmans...
Missy
Het heeft bij mij ook een tijd geduurd hoor eer ik de moed had om de eerste stap te zetten. Mijn vriend heeft gebeld toen ik even met mijn honden buiten was, moet er niet aan denken dat zelf te doen.
De afspraak was gemaakt en op de ochtend dat ik moest kreeg ik een enorme paniekaanval en ben niet gegaan. Maar alle lieve mensen op dit forum hebben mij weer zoveel moed gegeven dat ik mijn vriend weer een afspraak heb laten maken. Afgelopen donderdag was het dan zover :( ... en nu denk ik "dat had ik veel eerder moeten doen", zoals vele op dit forum. Het is zo heerlijk om nu een mooi gebit te hebben en breeduit te kunnen lachen :smt003 maar daar is ook eerst een tijd vol twijfels aan voorafgegaan.
Blijf zoveel mogelijk lezen hier op het forum dan vindt ook jij de moed een keer.
Veel liefs Thané
In een ander topic zag ik staan dat je 2x terug moest voor de behandeling, weet je of dat vaker zo is of alleen bij uiterste noodzaak??
Is de e behandeling gelijk bij de totale kosten inbegrepen of is dat ook weer apart.
Weet het veel vragen maar wil nu altijd eerst weten wat me echt te wachten staat voordat ik echt aktie ga ondernemen.
Verder heb ik nog steeds niet gebeld, maar sta er wel veel positiever tegenover, nu alleen het financiele plaatje nog rondkrijgen en dan zou het moeten kunnen.
:smt002
Dat je er (nu) positiever tegenover staat doet me goed om te horen...
Het bellen komt ook wel, neem je tijd, forceer het niet, je moet er zelf ook aan toe zijn...
Antwoord op je vraagje...
Je belt eerst voor de intake... eenmaal als de dag daar is dan wordt er 1 foto (soms meer) gemaakt... dan mag je terug naar het behandel kamertje en wordt er gekeken (zonder haakjes)
Hierop wordt er een begroting gemaakt, deze krijg je ook gelijk mee, in mijn geval bleek toen dat ik teveel moest laten behandelen/trekken voor 1 behandeling (ze houden nl iemand maar maximaal 90 min onder narcose) zodoende werd de begroting ook gemaakt op 2(narcose)behandelingen...
Dus vooraf weet je het altijd, heel soms kan er tijdens de behandeling nog een gaatje gevonden worden (dat onder tandplak e.d verstopt heeft gezeten) hierdoor kan dus de begroting iets hoger uitvallen.
Ik heb tijdends de intake aangegeven mocht dat het geval zijn dat ze het gaatje "gewoon" moesten behandelen, zou jij dat niet willen omdat het financieel een probleem kan zijn, geef dat dan te kennen tijdens je intake...
*Dus vele mensen zijn klaar met 1 behandeling (vaak ook als het om een volledige prothese gaat, tanden/kiezen zijn sneller getrokken dan "opgeknapt"
*Je weet altijd vooraf als het meer behandelingen gaan worden... Jan (scaredycat) zou eigenlijk 3 behandelingen krijgen maar het ging iets sneller dan gepland en hij krijgt nu dus 1 behandeling minder, dus dat kan ook... en is dan een meevaller.
*De kosten van de intake (€ 150,00) betaal je meteen (zie hun website)tijdens je intake (al krijg je ook soms dan een rekening mee zodat je het over mag/kan maken)
*De kosten van je begroting/behandeling dien je contant mee te nemen op de dag van je behandeling, je kunt er niet pinnen...
Hopelijk is het zo wat duidelijker, zijn er vragen, stel ze dan gewoon...
We zullen ons best doen om zo goed mogelijk te antwoorden...
Leef jij maar lekker naar het moment van "bellen" toe en laat het ons weten als het zover is...
Lieve Geelmans, het komt helemaal goed met je, jij komt er ook...
Heel fijn weekend en liefsss
Carin
Klopt, ik kreeg een extra rekening voor een extra half uur "uitloop narcose",
maar hoef nu alleen 5 augustus nog maar terug!!!
Scheelt weer €134 in mijn geval (90m narcose = €302,-
uitloop was €168,- maar er valt nu 1x 90m weg...)
Hihi, zelfs al kon je er pinnen, dan kon je dat nog niet;
na de Narcose ben je echt niet helder genoeg om je PIN
in te kunnen toetsen... Erg geinig, want de vriendin die
mij gereden heeft moest dus mijn portemonnee uit mijn
kontzak vissen, schijnt erg grappig geweest te zijn :P
Voor de Intake moet je rekenen op €150,-, maar die kan lager uitvallen;
ik was er €136,50 voor kwijt, inclusief twee extra "Bitewing" foto's.
Geelmans, jij kunt dit ook. Als je mij in Februari had gezegd dat ik over
een half jaar weer lachend over straat kon had ik dat ook niet geloofd.
Nu ben ik al zover dat het geld me niet meer echt uitmaakt,
ook al kost het me krap twee mille nu, ik blaak weer van het
zelfvertrouwen, want ik hoef geen moeite meer te doen mijn
tanden te verbergen. DAT alleen al is het dubbel en dwars waard.
Strekte nog laten we hopen dat we zondag niet weer zo'n plensbui
krijgen, (of dat ik er iig niet MIDDEN in zit met nog 160km te gaan ;) )
Groetjes,
JAN