Okee, ik ben doodsbang voor de tandarts.
Weet ook wel hoe dat komt, heb jarenlang een ongeduldige onaardige tandarts gehad.
En ik heb al zolang ik me herinner gebitsproblemen.
Later ben ik naar een andere tandarts gegaan.
Volgens mijn vriendin heel erg goed, en was ook zo.
Geduldig, begreep mijn angesten, etc.
En toen kreeg hij een ongeluk, en kon hij niet meer werken :sad:
En toen kwam er een vervanger, en ging ik verhuizen.
Ik ben nu 23 en ben al een paar jaar tandartsloos in mijn nieuwe woonplaats.
Ik wil steeds bellen en durf dan niet meer.
De ene vertrouw ik niet, de ander is te ver weg (er moet wel iemand met me mee kunnen gaan). En nu weet ik het niet meer :sad:
Mijn verstandkiezen komen door wat niet wil lukken, ik heb kiespijn en daardoor steeds migraine. En nog bel ik niet. En nog ga ik niet langs bij een tandarts.
Ik weet het niet meer.
Iemand goede ervaringen met angst-tandartsen misschien?
Weet ook wel hoe dat komt, heb jarenlang een ongeduldige onaardige tandarts gehad.
En ik heb al zolang ik me herinner gebitsproblemen.
Later ben ik naar een andere tandarts gegaan.
Volgens mijn vriendin heel erg goed, en was ook zo.
Geduldig, begreep mijn angesten, etc.
En toen kreeg hij een ongeluk, en kon hij niet meer werken :sad:
En toen kwam er een vervanger, en ging ik verhuizen.
Ik ben nu 23 en ben al een paar jaar tandartsloos in mijn nieuwe woonplaats.
Ik wil steeds bellen en durf dan niet meer.
De ene vertrouw ik niet, de ander is te ver weg (er moet wel iemand met me mee kunnen gaan). En nu weet ik het niet meer :sad:
Mijn verstandkiezen komen door wat niet wil lukken, ik heb kiespijn en daardoor steeds migraine. En nog bel ik niet. En nog ga ik niet langs bij een tandarts.
Ik weet het niet meer.
Iemand goede ervaringen met angst-tandartsen misschien?
Van hem MOEST mijn moeder zelfs mee,
en ik kreeg kalmeringstabletjes van hem.
Door zijn begrip en de tabletjes voelde ik me vrij snel op mijn gemak.
En dat terwijl de tandarts daarvoor al begon te zeiken als ik moest huilen.
Ik was tenslotte al 12 en moest me maar niet aanstellen vond hij.
Nu ben ik dus bang dat ik weer zo'n tandarts tref.
En geloof bijna niet dat ik zo'n tandarts kan vinden zoals ik later had.
Volgens mij zijn er weinig met begrip voor angst. :sad:
Formulier ingevult op internet en ik zou gebeld worden.
Ik was niet thuis, en vroeg aan mijn broer of ik ff terug kon bellen.
Daar had ik de moed niet voor dus dat ging niet door.
Je hebt nu de moed gevonden dat je het besef hebt dat je moet gaan....
Of je kan altijd je moeder laten bellen met jouw agenda op schoot.... Die kan e situatie uit leggen...
Mijn moeder belt ook nog altijd de tandarts, omdat ik zelf niet durf te bellen....