veel problemen, moeilijke prothese, geen andere keuze dan tandeloos lopen?

Ik ben extreem bang voor de tandarts, ben 30 jaar niet geweest. In dec 2015 eindelijk de moed gevonden om een angttandarts te zoeken, Toen is er veel misgegaan. Aangemeld bij CBT, maar afgewezen, alles is teruggegaan naar tandarts, die dit niet naar mij heeft gecommuniseerd, waardoor ik bijna een jaar in de waan ben geweest dat ik bij cbt op de wachtlijst stond. Pas toen ik naar het CBT belde om te vragen waneer ik aan de beurt was kwam dit allemaal aan het licht. Dus in overleg met tandarts ander plan gemaakt. Afspraak bij kaakchirurg voor totaalextractie onder narcose. Ineens behoorlijk wachtlijst daar. Afspraak bij tandprotheticus, wachtlijst tot augustus. Uiteindelijk dankzij tandarts kon ik eerder bij de tandprotheticus terecht. De man zei mij na een bezoek aan hem om maar weer contact met hem op te nemen als ik een datum voor de totaalextractie had, dan zou hij hetgebit maken. Ik ben de deur daar nog niet uit en hij belt naar de tandarts met hetverhaal dat ik een diepe beet heb en te weinig ruimte en hij geen gebit kan maken en vraagt de tandarts dit maar even aan mij mee te delen. Vertrouwen in deze man? Nooit meer, daar ga ik dus niet meer heen. Dus weer verwijzing naar CBT. Weer wachtlijst, maar godzijdank nadat ik belde en aangaf mijn vertrouwen in alles kwijt te zijn (straks zeker weer op een wachtlijst waar ik dan weer niet op bleek te staan) , mocht ik langskomen omdat alles toch wel heel raar ging voor een gesprek. Eerlijk gesprek met veel informatie en bevestiging dat mijn gebit eruit moest. Tevens bevestiging van het beetprobleem . Ook is er te weinig ruimte voor het plaatsen van een gebit. Het is ook een compleet raadsel waarom twee tandartsen (in de praktijk waar ik patient ben ben ik de eerste keer door een andere tandarta doorgestuurd naar CBT) niks heben gecommuniseerd naar het CBT over de beet en ruimteproblematiek, want dan was ik de eerste keer nooit afgewezen bij het CBT en nu dus allang geholpen geweest. Het gaat een hele moeilijke prothese worden. Ik ben al zo bang en het ene probleem na het andere. Alles maar dan ook echt alles gaat mis. En tot overmaat van ramp kreeg ik te horen dat er waarschijnlijk twee optie's zijn. Optie een , alles trekken onder narcose en zonder tanden rond blijven lopen (geen idee voor hoelang). Optie 2, alles trekken onder narcose en alleen een bovengebit immediaat en tegelijk de onderkaak lager maken, bij laten schaven door de kaakchirurg. Optie 1 is voor mij geen optie, ik ben freelancer en moet veel praten voor mijn werk, ik kom overal voor mijn werk en dit kan gewoon niet. Optie 2 zie ik ook niet zitten en snap ik ook niet want de kaak lager maken is toch juist niet handig als er ook ooit nog een prothese op moet of bedoelen ze nu dat daar dus nooit een prothese op kan vanwege het ruimteprobleem? Inmiddels zie ik het helemaal niet meer zitten. Tandarts zegt dat het restgebit er echt uitmoet. Maar als ik alleen maar optie een krijg blijf ik wel zo lopen als nu. Bij optie twee ben ik als de dood dat er nooit een onderprothese komt en die angt heb ik bij optie een helemaal. Want wie geeft mij de garantie dat er na trekken wel een prothese past? En bij optie twee vraag ik me af of de onderlip dan niet naar binnen valt en het geen gezicht is met het bovengebit. Over een paar dagen heb ik een afspraak met de tandarts die me gaat helpen bij het CBT. Aan de ene kant ben ik blij ( en dankbaar met de mensen van het CBT, want zonder hen had ik nu een nig groter probleem) maar aan de andere kant ik ben zo bang voor wat iikte horen krijg, zo bang voor alles wat er nog meer mis kan gaan, bang dat er nog meer misgaat (straks geeft de verzekering geen toestemming). Zijn er hier meer mensen met diepe beet, ruimtegebrek en angst? Zijn er hier mensen die me kunnen vertellen of je onderlip ook naar binnen valt als je onder geen prothese draagt? Zijn er hier mensen die ervaring hebben met een kaak die verlaagt word? Ik hoop zo dat iemand me hier kan vertellen dat het ooit goed komt, want ik geloof daar inmiddels niet meer in. Ik was al bang maar word alleen maar banger.