Whoei vandaag een behandeling doorstaan

Heej,

Ik heb hier nooit eerst gepost op het forum, ken het forum wel al een jaar toen ik besloot dat ik echt wat moest gaan laten doen aan me gebit.

Ik ben nu iets meer als jaar bezig met tandartsen, proberen langs te gaan, laten kijken weten hoe mis het is. al jankend in de wachtkamer zitten ed drama's. 3 weken geleden werden de problemen serieus, ik had ineens onwijze pijn aan me tandvlees boven en het was ook echt vuur rood. Maar binnen een dag was me hele hoofd onstoken, hele wangen dik, alles pijn en ook nog eens compleet uit de running. Gelukkig had ik net al anti biotica gehad maar heeft ook echt een week geduurd voor beter werd en nog steeds was licht ontstoken dingen in me hoofd en me tandvlees vreselijk.

Door dit hele gebeuren was er spoed achter gezet bij de tandarts in wateringen. En zo ben ik vandaag dan onder narcose behandeld. Ik was hier onwijs bang voor van te voren, ook nog nooit onder narcose geweest. Maar eigenlijk sinds 2 weken geleden toen ik de datum kreeg werd de angst wat rustiger. ik wist ik moet vor me gezondheid en voor het zicht dat mensen op me hebben hier doorheen. mijn hele leven staat/stond in teken van mijn onwijs slechte gebit.

Gister ging het eerst onwijs mis. Me beste vriendin zou meegaan maar die kreeg koorts gister en kon niet mee, en me opa werd opgenomen in ziekenhuis. Kortom alles stress sloeg toe, emoties totaal niet meer de baas. Maar vandaag toch gegaan. De naarcose ging goed, eigenlijk is dat hele goeie ervaring geweest.

Ik ben dus nu herstellende en merk dat ik dta best rot vind. 5 voortanden zijn eruit gehaald en daar zit nu een plaatje, 2 kiezen eruit en 2 gevuld. ( meest stomme is ik heb zonder eits te doen meeste pijn aan de gevulde kiezen maar voel bijna niks). Eten is op dit moment wel onwijs lastig en ik zelf vind het resultaat nog niet mooi. maar hierin ken ik mezelf ik heb een paar dagen de tijd om te wennen en het dan pas te kunnen gaan waarderen. Ook voel ik me nu ondertussen 7 uur verder onwijs misselijk van een vreemd ding in me mond maar dat gaat hopelijk wel weg.

Ik ben blij dat ik toch doorgezet heb en nu opweg ben naar een gezondere mond (+lichaam). Al voel ik ook wel verdriet nog, het was toch mijn eigen gebit.