Sinds mijn 7e ben ik niet meer naar een tandarts geweest. Ik ben nu 16. In die tijd ben ik door mijn ouders nog wel gestuurd, maar ik had intussen al zo'n hoop angst opgebouwd dat ik daar meteen in een hoekje kroop. Omdat ik bang ben dat mijn gebit misschien niet mooi meer blijft als ik zo doorga - ik heb geen last maar toch - wil ik eigenlijk wel proberen weer een keer te gaan. Nu heb ik van behandelingen onder narcose gehoord - ben bereid mijn naaldenangst te overwinnen (ben een bang persoontje :P). Dan moet ik dat aan mijn ouders vragen, wat al een moeilijke stap is. Pff, ben blij dat ik mijn verhaal hier in ieder geval kwijt kan, ik schaam me nog steeds voor mijn angst.
Het is veel beter om te proberen van je angst af te komen (makkelijk gezegd dan gedaan maar vaak lukt het wel :D ). Je hebt speciale angsttandartsen bijvoorbeeld die veel tijd nemen en niets doen zonder dat jij daar klaar voor bent. Je zou ook eens in je vrienden en kennissenkring kunnen informeren of er iemand is die ook angstig is/was en nu een goede tandarts heeft gevonden die daar veel rekening mee houdt. Dat kan al veel schelen.
Je hebt groot gelijk dat je echt op controle moet gaan nu. Het kan nog best meevallen hoor. Het is niet zo dat als je lang niet bent geweest je altijd meteen veel gaatjes hebt.
Succes!