Hoe mijn volledige extractie ging

De tandarts was ongeveer 200 kilometer van mijn huis. Ik zou 25 extracties krijgen en de behandeling was ongeveer klaar tegen de avondspits.

Ik kom altijd extreem goed voorbereid met dit soort dingen. Ik wilde dit alleen doen. Ik ben al bang voor zoiets en op zo'n dat moet ik elk detail zelf in de hand hebben. Ik wil niet afhankelijk zijn van iemand die vind dat 1 uur voor die tijd aanwezig zijn meer dan genoeg is. Ik ben 3 uur van tevoren aanwezig..

Ik boekte een bed and breakfast vlakbij de tandarts. Ik was daar al extreem vroeg in de ochtend. Even goed gegeten en daarna de omgeving een beetje verkennen.

Toen het eindelijk zo ver was ging ik daar met lood in de schoenen heen. De verdovingen vind ik afschuwelijk. Normaal laat ik vrijwel alles doen zonder verdoving, behalve de extractie. Toen de tandarts begon met de verdovingen ging ik extreem zwaar ademen, als een soort zuchten. Dit heb ik geleerd omdat ik voorheen altijd stopte met ademen totdat ik bijna flauw viel. Het is wel eens voorgekomen dat een tandarts snel met blikjes cola kwam om mij weer 'wakker' te krijgen.

Tijdens de extracties was ik wat rustiger. Eerst mijn bovenkaak, dit kan ik mij nog goed herinneren. Vervolgens mijn onderkaak. Hier ben ik gedeeltes van kwijt. Ik kan me herinneren dat de assistente een beetje in mijn arm kneep.

Toen het klaar was kreeg ik mijn noodgebit. Ik was ik heel erg blij en opgelucht. Er was heel veel bloed in mijn mond, echt heel veel. Telkens als ik naar beneden keek was er bloed op de grond.

Ze deden mijn schoenen voor mij aan, hielpen mij met alles. Ze vroegen nog wel bezorgd van: haalt iemand je op? Ik kom niets anders dan mijn duim opsteken.

Ik liep terug naar de b&b. Het was ijskoud en dit voelde ik ook flink in mijn mond. Terwijl het nog steeds verdoofd was.

In de b&b hadden ze gelukkig een donkere houten vloer, anders had ik een probleem gehad. Ik heb eerst een paar uur op de grond gelegen zonder dat ik veel kon. Later kroop ik naar de radior omdat mijn lichaam koud werd. Pijnstillers had ik niet omdat ik ook niet goed wist wat wel of niet kon ivm verdunnen van het bloed. Ik las daar tegenstrijdige berichten over.

Ik had veel pijn. Het was echt heel erg. Na 5 uren op de grond te hebben gelegen probeerde ik wat te drinken. Eigenlijk dronk ik alleen mijn eigen bloed. Zoveel dat wanneer ik een boer liet, ik het bloed kon ruiken. Omdat ik zo onder het bloed zat ging ik toch maar even douchen zonder mijn gezicht in de straal te houden. Daarna een heel aantal baby fruithapjes naar binnen gegoten. Daar kreeg ik energie van! Het bloeden was ook gestopt. ik maakte met een washandje de vloer schoon. Dit moest ik doen zonder naar beneden te kijken. Ik had een oud tshirt welke ik vaak tegen mijn mond hield.

Om 23:00 was ik fit genoeg om weer auto te rijden. Ik reed de 200km terug naar huis. Daar aangekomen moest ik de kachel echt op vol vermogen + een elektrische kachel vlak naast mij. De pijn was er nog steeds. Mijn lichaam was heel erg ril/koud

Ik sliep die nacht een paar uur. Maar de volgende ochtend had ik geen pijn meer en voelde ik me eigenlijk kiplekker. Gelukkig maar.

De 12 uur na de extractie waren de zwaarste van mijn leven, maar daarna is het uitermate goed gegaan. Beter dan verwacht.

De derde dag na de extractie liep ik al weer 5 kilometer door een stad. Na een tijdje voelde ik het kloppen bij mijn wonden en toen wist ik dat ik rustig aan moest doen. Verder geen last gehad.

Ondertussen is het uitermate goed genezen en kan ik alle druk op mijn prothese zetten die ik wil. Ik kan al chocolade kauwen.

Ik denk dat je ook juist niet kleinzerig moet zijn met een kunstgebit. Je moet die kaken ook trainen.

Er was een oma van een vriend, en zij kon appels eten met haar tandvlees. Er was zoveel eeltvorming.