nachtmerrie: innige relatie met tandarts.......

Author:
nobrainer
Posted:
zo, 11/15/2009 - 14:15
Net zoals velen behoor ook ik tot de generatie die in de 70-er jaren met angst en beven naar de schooltandarts ging die maar wat graag grote hoeveelheden amalgaan in metersdiep geboorde gaten van alle verdachte kiezen propte. Wellicht om zijn quotum te halen maar waarschijnlijker uit dommigheid met de insteek dat waar er geen levend weefsel meer zat, er ook geen kiespijn meer kon optreden.

Enkele jaren later, na een 3 jaar lange sessie bij de orthodontist (hier was ik deel van baanbrekend onderzoek voor orthodontie bij 16 jarigen) en 8 kiezen trekken verder kon ik er met een filmsterren gebit weer tegenaan. Het (tandarts)leven lachte me toe met regelmatige korte ontspannen controle bezoekjes zonder behandeling tot gevolg!

Totdat begin 2000 mijn eerste zenuwbehandeling links onderin (37) door een niet echt kundige noch vriendelijke vrouwelijke tandarts een feit werd. Na 4 x bijspuiten van verdoving werd er maar doorgewerkt (aiaiai!!) en een korte tijd later werd er een kroon bovenop gezet. De kies ernaast vond de tandarts ook niet echt jofel en dus werd er meteen een tweede kroon geplaatst onder het motto, waarom één als je er ook twee voor de prijs van twee kon krijgen.

Na 7 jaar ellende en irritatie aan de punten is deze kroon er vanaf “gerot” en werd de zenuwbehandeling opnieuw uitgevoerd. Helaas overleefde maar één deel van de kies de herstelpoging maar met een brug naar de tweede kies in gedachten is deze maar gered. De kies onder de tweede kroon gaf het snel daarna ook op en ook deze kreeg een zenuwbehandeling. Helaas met een doorboring van de kaak eronder (soms vergeet een tandarts ook wel eens op foto’s te kijken). Het uiteindelijke resultaat: botresorptie tussen de twee kiezen, een tweetal implantaten welke volgend jaar gereed komen en een 9 maanden durende touwtrekkerij om een stuk van de vergoeding die me uiteindelijk na inmenging van het NMT werd toegekend. Mijn inzicht in de kunsten van tandartsen is nu wel een beetje bijgeschaafd: ze proberen er ook maar het beste van te maken en óók tandartsen letten op hun eigen portemonnee…

Na het overstappen naar mijn nieuwe tandarts in het dorp bleek er veel achterstallig onderhoud te zijn: twee vullingen in hoek- en voortanden en drie in mijn kiezen, allen aan mijn bovenkaak….Deze zijn nu op één na geveld alleen meldt de volgende kies zich: rechts onder (de molaar). Een vulling is reeds uitgevoerd maar helaas reageert de kies vertraagd met pijnprikkels als je lucht tussen je tanden doorzuigt….. Een koud plakje kaas geeft echter geen problemen….
De vraag aan mijn huidige tandarts hoe ik erachter kon komen welke kies de pijnproblemen nu veroorzaakt wordt simpel beantwoord met: “gewoon per kies proberen” !!!Hierbovenop komt ook nog eens dat hij tijdelijk in zijn eentje de praktijk draaiend moet houden van twee man, waardoor ook de pijn-afspraken soms pas een week later gepland kunnen worden.....
Nu doet óók de laatste diepe vulling van de bovenste kies pijn en is mijn nachtmerrie compleet: Eén zenuwbehandeling in één of twéé kiezen rechtsonder en als ik pech heb óók een in de laatste gevulde kies aan de bovenzijde.
Ik probeer te slapen op twee advils (400 mg per stuk) maar dit gaat zeer slecht.

Iemand een idee hoe je er achterkomt waar nu de pijn vandaan zou kunnen komen?? Zomaar een zenuwbehandeling doen om e.e.a. uit te sluiten is me wat te rigoureus maar ook déze kerst weer met een pijnlijke kaak rondlopen is me teveel van het goede. Morgen probeer ik te achterhalen of de laatst gevulde kies aan de bovenkant wellicht een beetje bijgeslepen moet worden wat héél misschien zou kunnen betekenen dat ik met slechts één gaatje over aan het eind van deze maand, het jaar 2009 mag afsluiten met géén pijn en het vooruitzicht dat in januari 2010 mijn kaak weer compleet is met een mooie brug die dan op me ligt te wachten!
Mijn lot inschattend vermoed ik dat het waarschijnlijk nog een zenuwbehandeling zal worden…….
Life sucks sometime.