toch geen kaakoperatie

Bij ons bijna hetzelfde probleem: vantevoren bij de arthodontist aangegeven dat we eerst de beugel willen aankijken en daarna evt. beslissen om een operatie te laten doen. De orthodontist neemt hier geen genoegen mee en zegt dat we dan maar een andere orthodontist moeten zoeken

Kunt u ook aangeven waarom u die operatieve ingreep niet zou willen? Ik kan me er wel wat bij voorstellen, echter ernaar gissen doe ik niet.
Het idee om een afwijking aan te pakken zowel chirurgisch als orthodontisch is niet mdat de orthodontist dat zo leuk vindt namelijk. Het alleen rechtzetten leidt vaak niet tot goed en gunstig resultaat. Dat het er "wel aardig" bij staat van de buitenkant zegt niets over de stabiliteit van de manier waarop je dichtbijt. Niet nu, niet over 10 jaar.

Is wel iets om eens goed voor te gaan zitten, want ik lees in dit draadje en de andere namelijk een matig contact met de orthodontist, een wantrouwen bij u, en weinig uitleg van hem/haar.

NB, misschien zegt die andere orthodontist wel hetzelfde. Wat zou u dan doen? Je kan iemand naemlijk niet verplichten je te behandelen.

De reden waarom we het niet nodig vinden is dat we het nogal een ingreep vinden en dat het je gezicht veranderd. Van de overbeet zie je gewoon niets, wel dat de tanden naar buiten staan, maar dat zou toch met een beugel rechtgezet kunnen worden. De moeder heeft dezelfde overbeet en heeft ook geen klachten. Eerlijk gezegd vinden wij het een beetje overtrokken.

NB, je kan ons toch ook de beugel niet weigeren als we de operatie niet willen?

Je kan twijfels hebben bij een "half werk ingreep" en het dan niet doen. BJN schreef ook al, kijk eens rond, kijk naar compromissen. Maar iemand daartoe dwingen kan niemand.
De vergelijking moeder heeft het ook en dus geen klachten kan ik niet beamen. je kan rugpijn hebben door een hernia of door dat er een mes in zit. steekt allebei vreselijk maar is wel wat anders.

Effe de tanden goed zetten lijkt me gezien het voorstel ook niet kunnen. En dat je gezicht verandert. Ja, dat hangt dan weer van de ingreep an sich af.

Ik begrijp overigens best dat je het een heftige aanpak vindt, dus die tweede mening zou niet zo ongewenst zijn. Wat je naturlijk ook kan doen is met een schone lei beginnen, niet die tweede mening vragen, maar gewoon bij een ander een nieuw behandelplan op laten stellen. Geef zelf je beperkingen en grenzen aan (ook van je zoon natuurlijk) en sluit niet NU iets af wat je later moeilijker kan oppakken.

Zoals elders geschreven, er zijn voortschrijdende inzichten. De groei van je zoon kan iets anders lopen, de behandeling kan misschien zonder chirurgie tot een compromis leiden waar iedereen zich in kan vinden.

Maar door te schrijven WIJ vinden het overtrokken ga je heel erg op de stoel van de behandelaar zitten. En die kijkt met andere ogen naar een mond dan de familie en de patient.

NB, misschien zegt die andere orthodontist wel hetzelfde. Wat zou u dan doen? Je kan iemand naemlijk niet verplichten je te behandelen.

Is helemaal niet aan de orde. Ik heb ook aangegeven de komende tijd negatief tegenover een kaakoperatie te staan, verder geen probleem. Je leeft niet in dienst van je gebit he.

Je leeft niet in dienst van je gebit he.

Nee, zou niet moeten.
Totdat je gebit de dienst gaat uitmaken... aiiiiii.