Ik ben 55 jaar en in mijn jeugd werd er nooit verdoofd. De behandelijk was best pijnlijk met het instrumentarium van toen. Naarmate het instrumentarium beter werd werd de behandelpijn draaglijker. Voor een gewone vulling (ook grote drievlakvullingen) liet ik nooit verdoven. Tot ik de vorige keer bij de tandarts kwam en geholpen werd door een pas afgestudeerde assistent. Hij zou een klein vullinkje zetten en voor ik het wist zat de verdovingsspuit er al in. Ik vertelde hem naderhand dat ik dat niet gewend was en eigenlijk niet nodig (prettig) vond. Zijn argument was dat hij rustiger en nauwkeuriger kon behandelen bij een verdoofde patient omdat deze minder snel onverwachte bewegingen maakt.
Hoe zit dit nu: heeft verdoven een toegevoegde waarde voor de tandarts om kwaliteit te leveren?
cijferaar
Hoe zit dit nu: heeft verdoven een toegevoegde waarde voor de tandarts om kwaliteit te leveren?
cijferaar
Volgens mij is het wel zo, dat als u absoluut geen verdoving wil, u dat ook niet hoeft. Volgens mij is verdoving geen moeten,maar een mogelijkheid om niets te voelen.