Bij mij is het dus onder narcose gedaan en ik kan het iedereen aanraden.
Je krijgt in het ziekenhuis (op je kamer) een pilletje dat je onder je tong moet laten smelten, je zou hier dan al wat suf van worden (ik merk daar niets van want ik ben niet zo vatbaar voor die slappe handel ;-)
In de operatiekamer aangekomen gaan ze je eerst aan de monitoring hangen (wat plakkertjes met kabels en klemmetje om je vinger)
Dan krijg je een spuitje in je hand (doet geen pijn) en dan voel je je
ineens heel erg zwaar worden, alsof je heel erg hard tegen het bed aan drukt en ineens 500 kilo weegt ofzo. Dan val je bijna meteen in slaap.
Als je wakker wordt is het allemaal voorbij en ik moet zeggen, dat wakkerworden was echt ZALIG. Ik kan alleen maar zeggen dat ik nog nooit ZO lekker en relaxed geslapen heb. Al dat gedoe over misselijkheid etc, dat was vroeger zo maar nu totaal nergens last meer van.
(Vroeger als kind met amandelen knippen etc weet ik nog wel dat je zo'n gaskapje kreeg, het is 25 jaar geleden maar als ik eraan terugdenk ruik en proef ik het dus NOG he, en begint mijn keel weer te prikken)
Wat heel belangrijk is is koelen koelen en nog eens koelen, dit gaat de zwelling tegen. Bij mij (in belgie laten doen want ik woon daar) deden ze in de gaten een soort van lint met antibiotica en werd het daarna dichtgehecht. Na een week moet je die lintjes er dan uit laten trekken, dat is even een vreemd gevoel maar doet niet echt pijn. Dit doen ze dat er geen troep in de wond kan komen, volgens mij doen ze dit in nederland niet.
Al met al, ik heb alleen dezelfde dag nog een beetje zeurende pijn/gevoel gehad maar met de brufen600 goed doenbaar.
Ohja vaak hechten ze een stukje van de binnenkant van je wang mee over de kies, dat voelt irritant maar na 2 weken lossen die hechtingen op en is alles weer 'normaal' zeg maar, so dont worry.
Ik was vreselijk bang en heb het 2 jaar uitgesteld ofzo, maar het viel ENORM mee en ben blij er vanaf te zijn.
suc6
Joris
Je krijgt in het ziekenhuis (op je kamer) een pilletje dat je onder je tong moet laten smelten, je zou hier dan al wat suf van worden (ik merk daar niets van want ik ben niet zo vatbaar voor die slappe handel ;-)
In de operatiekamer aangekomen gaan ze je eerst aan de monitoring hangen (wat plakkertjes met kabels en klemmetje om je vinger)
Dan krijg je een spuitje in je hand (doet geen pijn) en dan voel je je
ineens heel erg zwaar worden, alsof je heel erg hard tegen het bed aan drukt en ineens 500 kilo weegt ofzo. Dan val je bijna meteen in slaap.
Als je wakker wordt is het allemaal voorbij en ik moet zeggen, dat wakkerworden was echt ZALIG. Ik kan alleen maar zeggen dat ik nog nooit ZO lekker en relaxed geslapen heb. Al dat gedoe over misselijkheid etc, dat was vroeger zo maar nu totaal nergens last meer van.
(Vroeger als kind met amandelen knippen etc weet ik nog wel dat je zo'n gaskapje kreeg, het is 25 jaar geleden maar als ik eraan terugdenk ruik en proef ik het dus NOG he, en begint mijn keel weer te prikken)
Wat heel belangrijk is is koelen koelen en nog eens koelen, dit gaat de zwelling tegen. Bij mij (in belgie laten doen want ik woon daar) deden ze in de gaten een soort van lint met antibiotica en werd het daarna dichtgehecht. Na een week moet je die lintjes er dan uit laten trekken, dat is even een vreemd gevoel maar doet niet echt pijn. Dit doen ze dat er geen troep in de wond kan komen, volgens mij doen ze dit in nederland niet.
Al met al, ik heb alleen dezelfde dag nog een beetje zeurende pijn/gevoel gehad maar met de brufen600 goed doenbaar.
Ohja vaak hechten ze een stukje van de binnenkant van je wang mee over de kies, dat voelt irritant maar na 2 weken lossen die hechtingen op en is alles weer 'normaal' zeg maar, so dont worry.
Ik was vreselijk bang en heb het 2 jaar uitgesteld ofzo, maar het viel ENORM mee en ben blij er vanaf te zijn.
suc6
Joris
Het kan ook anders....
Fijn dat je zo'n goede ervaring hebt met het verwijderen van je verstandskies onder algehele narcose. Bij mijn is dat zo'n 7 jaar geleden ook gebeurt. Alleen liep het bij mij allemaal nogal problematisch en anders. Ik wil niemand bang maken hoor, dat is niet mijn bedoeling, maar een algehele narcose is niet niks!
Ik ging dus 's ochtends heen. We waren met zijn vieren die dag. De twee eersten hadden extractie van alle!! tanden en kiezen. Terwijl ik nog lag te wachten om naar de OK te gaan waren de twee eersten al terug! En om die mensen te zien bloeden, geloof me dat was al geen goed begin van mijn operatie. Op de OK aangekomen aangesloten op de hartmonitor en dat soort dingen. Toen mocht mijnheer de co-assistent het infuus aanleggen. En tja, dat ging dus al mis :-? , de tweede keer (door de anesthesist) ging het wel goed. Daarna het bekende kapje op mijn neus, en was zo in slaap (daar was niks aan).
Toen het moment van wakker worden, brrrr wat had ik pijn (zo'n pijn heb ik daarna nooit meer gevoeld!!). Door de pijn sloeg ik met mijn armen om me heen (ik ben nog nooit zo eng wakker geworden) waardoor het zuurstofspanningmetertje om mijn vinger los sloeg. Hierdoor ging het alarm af van die meter (één lange piep). En mensen die wel eens naar ER of wat dan ook kijken, het klonk als een flatliner...dus ik werd wakker met het idee ik ben dood...beetje raar...maar waar!
Toen terug naar de afdeling en onder het "genot" van een zware verdovingsspuit viel de pijn wel redelijk te verdragen. Maar god, wat waren we ellendig!
Story continues....twee maanden later....wang werd dik, kon mijn kaak niet meer van elkaar krijgen...Blijkt ze hadden verkeerde hechtingen in mijn kaak gedaan...(geen oplosbare). Ik zat net op het randje van een abces, maar gelukkig heeft mijn tandarts er met flink wat waterstofperoxide ervoor kunnen zorgen dat het enigszins weer schoon werd achterin mijn mond!
Achteraf had de kaakchirurg ook NOOIT alle 4 de verstandskiezen uit moeten halen, dat is gewoon te veel van het goede! Twee weken niet meer kunnen eten dan puree is niet best.... :cry:
Maar ach, ik ben wel blij dat ze eruit zijn hoor....