Ik zit met een -voor mij- ontzettend groot probleem: sinds ruim een jaar heb ik flink kiespijn bij warm en koud eten en drinken. Kauwen aan de kant van de zere kies is vrijwel onmogelijk. Soms heb ik 'spontaan' een kloppende pijn.
Ik ben er nu drie keer mee naar de tandarts geweest; pas de derde keer is er een foto gemaakt en bleek het weefsel onder het seal-laagje rot te zijn. Dat heeft hij weggeboord en de kies is opnieuw gevuld. Omdat er bij de wortel ook 'iets' niet goed was, heb ik te horen gekregen dat ik weer moest bellen als de pijn niet wegging; er zou dan een wortelkanaalbehnadeling plaatsvinden.
Inmiddels ben ik drie maand verder en heb ik nog steeds minstens zoveel last. Eigenlijk moet ik dus gewoon terug, maar ik durf ECHT niet. De reden: verdovingen werken bij mij niet of onvoldoende. Mogelijk komt dat doordat ik wellicht Ehlers-Danlos heb (moet nog onderzocht worden, ik vertoon wel alle kenmerken); het is bekend dat bij veel ED-patienten lokale verdovingen onvoldoende werken. Gezien eerdere zeer pijnlijke ervaringen bij de tandarts zinkt de moed me bij voorbaat in de schoenen en schiet ik letterlijk in paniek alleen al als ik eraan denk dat ik de tandarts moet bellen. Door hem voel ik me in mijn angst ook niet serieus genomen. Aan de andere kant heb ik donders goed door dat ik wel heen moet, want zo kan het eigenlijk ook niet.
Heeft u advies??!
Ik ben er nu drie keer mee naar de tandarts geweest; pas de derde keer is er een foto gemaakt en bleek het weefsel onder het seal-laagje rot te zijn. Dat heeft hij weggeboord en de kies is opnieuw gevuld. Omdat er bij de wortel ook 'iets' niet goed was, heb ik te horen gekregen dat ik weer moest bellen als de pijn niet wegging; er zou dan een wortelkanaalbehnadeling plaatsvinden.
Inmiddels ben ik drie maand verder en heb ik nog steeds minstens zoveel last. Eigenlijk moet ik dus gewoon terug, maar ik durf ECHT niet. De reden: verdovingen werken bij mij niet of onvoldoende. Mogelijk komt dat doordat ik wellicht Ehlers-Danlos heb (moet nog onderzocht worden, ik vertoon wel alle kenmerken); het is bekend dat bij veel ED-patienten lokale verdovingen onvoldoende werken. Gezien eerdere zeer pijnlijke ervaringen bij de tandarts zinkt de moed me bij voorbaat in de schoenen en schiet ik letterlijk in paniek alleen al als ik eraan denk dat ik de tandarts moet bellen. Door hem voel ik me in mijn angst ook niet serieus genomen. Aan de andere kant heb ik donders goed door dat ik wel heen moet, want zo kan het eigenlijk ook niet.
Heeft u advies??!
Als je je niet serieus genomen voelt, is dat wellicht ook een discussie- of actiepunt, je moet je immers wel op hem/haar kunnen vertrouwen en je er op je gemak kunnen voelen.
Hoe eerder je actie onderneemt, hoe beter. Gezien het tijdsverloop en het niet afnemen van de klachten is het niet aannemelijk dat er nog sprake zal zijn van herstel zonder WKB. Als je te lang wacht, loop je het risico dat het geheel niet meer goed te verdoven valt omdat de ontsteking daar dan te hevig of omvangrijk voor kan zijn geworden. Komt ook de rest v/d gezondheid dan niet ten goede. Achteraf valt bovendien de ingreep meestal heel erg mee, zo leren de ervaringen van anderen op dit forum (mijzelf inbegrepen). En je bent sneller van je pijn af!
Suc6!
[ Dit Bericht is bewerkt door: Cid op 2004-03-02 02:09 ]
Ook bij mij werkt aan een kant van mijn kaak (rechtsonder) de verdoving niet naar behoren. Alleen bleek dat een andere reden te hebben, er heeft jarenlang een ontsteking gezeten die de afgelopen keer eindelijk is ontdekt. Ook heeft de tandarts mij op een andere manier verdoofd, waardoor ik voor het eerst voelde dat ook mijn tanden verdoofd waren. Hij heeft eerst een prik gegeven achter in bij de kaak, en nog eentje echt bij de kies zelf. En dat was wel al een stuk beter. Ik kan je over een dag of 10 vertellen of nu de ontsteking eruit is de prikken wel gaan helpen, want ik moet 12 maart terug.
Groetjes, Martine
Gisteren zou dat gebeuren, maar omdat ik nog steeds pijn had (na een avond en een nacht op de kop te hebben gestaan van de kiespijn), is 'het vervolg' verplaatst naar over twee weken.
Nog geen overweldigend positief verhaal, maar gelukkig wel een tandarts die nu begripvol te werk gaat én een kleine overwinning op mezelf. En.... voor het eerst sinds tijden kan ik weer gewoon warm en koud eten en drinken zonder van ellende door de stoel te zakken! Yeah, die zenuw is echt het loodje aan het leggen! Wordt vervolgd...
Sterkte en suc6 verder!
Ik heb geen EDS, maar ik weet dat lokale verdovingen bij EDS patienten veel minder goed werken. Erg jammer dat vooral tandartsen over het algemeen niet bekend zijn met het probleem. De tandarts lijkt me zo ongeveer de plek waar de meeste lokale verdovingen worden gegeven.
Bij mij werken lokale verdovingen ook helemaal niet. Ook niet als ze op een andere manier gegeven worden. Daarom heb ik me onder narcose laten behandelen.