Ik heb zelf het geluk om het financieel goed te hebben en in het buitenland te wonen waar de kosten nog eens lager liggen ook, maar de berichten in onder andere dit forum gaan me aan het hart. Ik vind het verschrikkelijk dat mensen pijn moeten lijden omdat ze de genezing niet kunnen betalen.
Ik begrijp niet waarom tandartsen niet voor deze mensen opkomen. Ik heb een aantal topics voorbij zien komen over dit onderwerp, en de reacties vind ik zo halfslachtig. Dat het normaal is in het buitenland, of dat het de schuld is van de patiënt. Maar het eerste is geen reden, en het tweede is natuurlijk niet waar. Een vulling heeft geen levensduur van een menselijk leven en ze zullen afbreken of vervangen moeten worden buiten de schuld van de patiënt om. En zelfs al was het wel hun schuld: als ik dronken met de auto een boom vernaggel, staan de ambulancebroeders en spoedeisende klaar om mij kosteloos (verzekering) te helpen.
Maar zelfs als het onmogelijk is, begrijp ik niet waarom tandartsen niet protesteren of om aandacht vragen voor dit probleem. Ik heb het opgezocht: huisartsen demonstreren, net als fysiotherapeuten, verpleegkundigen en verzorgenden, etc. Als de verzekeringen hen naaien zijn ze boos. Als de kwaliteit achteruit gaat zoeken ze de media op. Maar de tandartsen hoor je niet. Ik heb hen ook opgezocht. Ik vond protesten uit 1994 omdat ze hogere tarieven wilden. In 2001 een staking omdat ze hogere tarieven wilden. En gemurmel van tandartsen die na het vrijgeven van de tarieven voor tandartsen boos waren omdat dit werd teruggedraaid, zodat ze de tarieven nu toch niet mogen verhogen.
“Verdienen ze dan zo slecht?”,- vroeg ik me af. Maar het salaris ligt hoger dan apothekers, die óók zes jaar moeten studeren. En zelfs hoger dan huisartsen, die negen jaar moeten studeren. En die twee groepen staan te vechten om de kosten voor hun patiënten te drukken.Apotheker Paul Lebbink als grootste held, die zo klaar was met de dure prijs van medicatie voor taaislijmziekte dat hij liever aangeklaagd wordt door de farmaceutische industrie voor het schenden van patenten.
Dus wat is het excuus van de tandarts? De cynicus in mij denkt dat het gaat om geld. Als het schrijnende tekort aan tandartsen in Nederland opgelost wordt, verliezen tandartsen misschien wel 10 of 15% van hun klanten. En dat gaat honderden euro’s per maand aan salaris kosten. Misschien willen ze het niet verzekerd hebben, omdat verzekeraars niet met zich laten sollen en de kosten willen drukken, waar de particulier vaak machteloos staat of uit onwetendheid betaalt (zie tarieven / verzekering-forum). Maar tandartsen zijn genezers, medici. Waar zit het verantwoordelijkheidsgevoel voor de patiënt dan in?
Ik zou zo graag eens willen weten of tandartsen het wél opnemen voor patiënten. Misschien zit ik er faliekant naast en kan ik de juiste bronnen niet vinden. Het zou fantastisch zijn om mijn ongelijk bewezen te zien worden op dit onderwerp. En mocht mijn gevoel juist zijn, dat er in de afgelopen tien jaar niks is gedaan om het voor de patiënten van de mondzorg op te nemen of te lobbyen, hoe kan dit toch? Hoe kunnen we toch in een maatschappij leven waarin artsen niks doen tegen de hoge kosten waardoor patiënten pijn blijven lijden?
Ik begrijp niet waarom tandartsen niet voor deze mensen opkomen. Ik heb een aantal topics voorbij zien komen over dit onderwerp, en de reacties vind ik zo halfslachtig. Dat het normaal is in het buitenland, of dat het de schuld is van de patiënt. Maar het eerste is geen reden, en het tweede is natuurlijk niet waar. Een vulling heeft geen levensduur van een menselijk leven en ze zullen afbreken of vervangen moeten worden buiten de schuld van de patiënt om. En zelfs al was het wel hun schuld: als ik dronken met de auto een boom vernaggel, staan de ambulancebroeders en spoedeisende klaar om mij kosteloos (verzekering) te helpen.
Maar zelfs als het onmogelijk is, begrijp ik niet waarom tandartsen niet protesteren of om aandacht vragen voor dit probleem. Ik heb het opgezocht: huisartsen demonstreren, net als fysiotherapeuten, verpleegkundigen en verzorgenden, etc. Als de verzekeringen hen naaien zijn ze boos. Als de kwaliteit achteruit gaat zoeken ze de media op. Maar de tandartsen hoor je niet. Ik heb hen ook opgezocht. Ik vond protesten uit 1994 omdat ze hogere tarieven wilden. In 2001 een staking omdat ze hogere tarieven wilden. En gemurmel van tandartsen die na het vrijgeven van de tarieven voor tandartsen boos waren omdat dit werd teruggedraaid, zodat ze de tarieven nu toch niet mogen verhogen.
“Verdienen ze dan zo slecht?”,- vroeg ik me af. Maar het salaris ligt hoger dan apothekers, die óók zes jaar moeten studeren. En zelfs hoger dan huisartsen, die negen jaar moeten studeren. En die twee groepen staan te vechten om de kosten voor hun patiënten te drukken.Apotheker Paul Lebbink als grootste held, die zo klaar was met de dure prijs van medicatie voor taaislijmziekte dat hij liever aangeklaagd wordt door de farmaceutische industrie voor het schenden van patenten.
Dus wat is het excuus van de tandarts? De cynicus in mij denkt dat het gaat om geld. Als het schrijnende tekort aan tandartsen in Nederland opgelost wordt, verliezen tandartsen misschien wel 10 of 15% van hun klanten. En dat gaat honderden euro’s per maand aan salaris kosten. Misschien willen ze het niet verzekerd hebben, omdat verzekeraars niet met zich laten sollen en de kosten willen drukken, waar de particulier vaak machteloos staat of uit onwetendheid betaalt (zie tarieven / verzekering-forum). Maar tandartsen zijn genezers, medici. Waar zit het verantwoordelijkheidsgevoel voor de patiënt dan in?
Ik zou zo graag eens willen weten of tandartsen het wél opnemen voor patiënten. Misschien zit ik er faliekant naast en kan ik de juiste bronnen niet vinden. Het zou fantastisch zijn om mijn ongelijk bewezen te zien worden op dit onderwerp. En mocht mijn gevoel juist zijn, dat er in de afgelopen tien jaar niks is gedaan om het voor de patiënten van de mondzorg op te nemen of te lobbyen, hoe kan dit toch? Hoe kunnen we toch in een maatschappij leven waarin artsen niks doen tegen de hoge kosten waardoor patiënten pijn blijven lijden?
u haalt een aantal zaken door
Voor de rest is het zeer ingewikkelde materie. Wellicht kunt u eens te rade gaan bij de 2 beroepsverenigingen KNMT en ANT om u voor te laten lichten. Strekt te ver om hier te behandelen.
Uw betoog gaat in de kern helaas om hoogte van tarieven. Natuurlijk een belangrijk item, maar in essentie moet de discussie over andere zaken gaan.
De beroepsverenigingen zijn momenteel zeer druk om te zorgen dat er over een jaar of 10 überhaupt nog voldoende tandartsen zijn...want als het aan de politiek ligt zal dat niet het geval zijn.
Als antwoord op u haalt een aantal zaken door door vV
u haalt een aantal zaken door
1) Politieke lobby met gemeente om een mondzorgbus te laten komen en deze naar wijken voor sociaal zwakkeren te laten gaan. Hierbij worden de kinderen gratis geholpen.
2) Vrijwillig poetslessen geven op basisscholen ondersteund door het Ivoren Kruis
3) Eens per jaar vrijwillig Kidsfabriek organiseren waar kinderen gratis workshops krijgen van mondhygienisten
4) Collega's wijzen op hun maatschappelijke verantwoordelijkheid
5) Meedenken met Dokters van de Wereld
6) Mensen van tips en adviezen voorzien (via internet) zodat zij voor zichzelf kunnen zorgen
7) Mensen bewust maken dat zelfzorg de beste zorg is
8) Bedrag van behandeling verlagen...maar niet verder vertellen, want ik sta al zo vol.
9) Mensen helpen met stoppen met roken
10) Aanvragen doen bij de gemeente
11) Mensen erop wijzen dat het studentenonderwijs goedkoop is
En dan rest me nog de uitleg dat de kosten van de praktijk ontzettend duur zijn. Bijvoorbeeld een afzuigslang kost 60 euro, exclusief koppelstukjes, exclusief plaatsing. Er is ALTIJD wat kapot en alles is dus zo duur. Er komen steeds meer regels waardoor de kosten stijgen..en nog meer stijgen...en nog meer stijgen. Als de politiek beslist dat alle tandheelkunde in de basis zou moeten, zou dit een enorme verlaging van de tarieven betekenen. We zouden met zn allen kopje onder gaan. Dat de tarieven al naar beneden zijn geschroefd...daar hoor je niemand over. We zijn altijd te duur om een of andere reden.