Parodontitis en implantaten

Helaas...dat risico blijft bestaan. Parodontitis rondom implantaten heet peri-implantitis. Het kan echter niet enkel door genetische aanleg veroorzaakt worden. Er moeten altijd (bepaalde) bacterien in het spel zijn, een uitzondering daar gelaten (overbelasting, je noemt het dan geen peri-implantitis omdat er geen sprake is van ontsteking, maar deze kan er wel op volgen).

Tandplak verzamelt zich namelijk op harde oppervlakken. Dus ook op een implantaat kan plak en tandsteen ontstaan. Als deze niet op adequate manier (kunnen) worden verwijderd, kan er helaas weer botverlies ontstaan rondom het implantaat.

Tijdens het plaatsen van een implantaat kan het implantaat al bacteriele aanzettting krijgen. Het implantaat kan besmet worden of de holte in het bot, die gemaakt is voor het implantaat, raakt besmet. Dit is te wijten aan onvoldoende sterilisatie/besmetting van het materiaal, handschoenen, de lucht, de adem van de patient, het speeksel etc etc.
Je krijgt dan vrijwel direct na de operatie een duidelijk abces (bult) of fistel (puist).
Als de operateur goed de voorzorgmaatregelen uitvoert dan is de kans op vroegtijdige infectie zeer klein.

Verder kan peri-implantitis ontstaan (tevens meest waarschijnlijke oorzaak) als de plak niet voldoende wordt weggehouden/weggehaald. De samenstelling van de plak rondom implantaten worden hoofdzakelijk bepaald door de parodontale toestand van het restgebit (maar dat heb je niet meer).

Hoevaak peri-implantitis voorkomt is onduidelijk.

Als je eenmaal peri-implantitis hebt, is het moeilijker te behandelen dan parodontitis. Het gebruik van de gebruikelijke instrumenten om het oppervlak te reinigen, kan namelijk het implantaat beschadigen. Er ontstaan krasjes waardoor er ruwe plekken ontstaan. Op ruwe plekken verzamelt zich gemakkelijk plak en laat moeilijk los. Er wordt daarom gewerkt met kunststof instrumenten (Teflon). De behandeling met deze instrumenten volstaat niet om evenveel bacterien te verwijderen als met de conventionele instrumenten.
Er wordt nog onderzoek gedaan naar de ideale manier om bacterien te verwijderen. Zoals met zuur, zandstraling en lokale en systemische anti-biotica.

Kortom...het is van harte aan te raden om na plaatsing van de implantaten erg goed onder controle te blijven. Hierbij moet het implantaat door de behandelaar gereinigd worden. Tevens moet er voorgedaan worden hoe jezelf het beste het implantaat kan onderhouden. Dit kan met ragers, schoenveters, superfloss, electrische tandenborstel en wellicht met een spoelmiddel. Preventie is hierin dus het sleutelwoord.

Uit de literatuur blijjkt dat de kans op peri implantitis wat hoger is bij patienten die behandeld zijn voor chronische of aggressieve parodontitis. Maar dan zijn er in die stuies meestal ook nog natuurlijke tanden in de mond met pockets. Dit is van invloed op het succespercentage. Dat overigens so wie so hoog blijft.

Of het nog verschil maakt dat bij Implantaatje alle natuurlijke tanden zijn getrokken weet ik niet maar het zou kunnen? Bekend is wel dat met parodontitis in verband gebrachte bacterien (bijvoorbeeld Aa.) uit de mond verdwijnen nadat alle elementen zijn getrokken.

Implantaatje wil ook weten of hij rekening moet houden met nadelige gevolgen voor de algemene lichamelijke gezondheid als gevolg van peri implantitis, zoals dat waarschijnlijk wel het geval is bij parodontitis. Daarover heb ik vooralsnog niks kunnen vinden.

Net als bij parodontitis kunnen de bacterien in de bloedbaan raken, wat concequenties heeft voor de gezondheid. Een ontsteking hebben in het lichaam is natuurlijk nooit goed. Het is immers niet de implantaat die ontstoken is, maar de weefsels erom heen.

Succes!