Sinds 31 mei ben ik wekelijks bij de tandarts geweest vanwege pijn in een kies. Volgens hem dezelfde kies die hij vorig jaar heeft bijgeslepen. Hoewel hij niets kon zien op de foto heeft hij een tandwortelkanaal behandeling gegeven, hoorde ik bij mijn tweede bezoek. Omdat ik een status na niertransplantatie heb en onlangs een tweede kunstheup heb gehad, vroeg ik om antibiotica. Volgens de tandarts was dat helemaal niet nodig, ondanks mijn voorgeschiedenis. Ik heb op eigen initiatief antibiotica bij de huisarts gehaald.
Helaas, de pijn bleef en de kies werd nog niet definitief gevuld, dat werd bij mijn derde bezoek gedaan. Ook toen bleef ik pijn houden. Ik heb de orthopeed geraadpleegd en daar werd bevestigd dat antibiotica nodig was. Ook de huisarts heeft een brief meegegeven dat dit echt moest vanwege de transplantatie. Bij het vierde bezoek kreeg ik een recept mee, want er kon door de prednison nog wel eens wat zitten. Ik vertrouwde er op dat hij zich had geinformeerd of wat hij voorschreef juist was. Omdat het weekend voor de deur stond, heb ik vrijdags maar gebeld dat de pijn niet weg was. Nu moest ik kiezen tussen de kies trekken of naar de kaakchirurg. Ik koos het laatste, want trekken kan altijd nog. Hij stelde me verlenging voor van de antibiotica en de pijnstiller Brufen. Ik wist dat ik dat vanwege mijn donornier niet mag hebben en heb dat ook gezegd. Nee, dat wist hij niet. Bij mij ging inmiddels een lampje branden,: hij had zich waarschijnlijk niet in transplantatiepatienten verdiept.
Ik heb na dit consult direct overleg gehad met het Ac. Ziekenhuis en zij bevestigden wat ik dacht: ik had medicijnen gekregen die ik niet mocht hebben. Zij schreven andere medicijnen voor en zelfs de klachten verdwenen na drie dagen.
Ik belde naar de tandarts om te vertellen dat het Ac. Ziekenhuis andere medicijnen had voorgeschreven of het wel zinvol was naar de kaakchirurg te gaan als de klachten over waren. Deze tandarts nam niet eens de moeite een en ander toe te lichten. Vanuit zijn stoel hoorde ik hem roepen: "Ze gaat maar naar de kaakchirurg, de afspraak is gemaakt. Anders heeft ze volgende week weer klachten".
Ik vind dit geen communicatie. :cry: , en dan zeg ik het netjes.
Ik ga nu naar de kaakchirurg en ben door de assistente telefonisch keurig te woord gestaan. Mij is toegezegd dat er eerst naar foto's wordt gekeken en dat er ruimte is voor een gesprek. :)
Het is wellicht te begrijpen dat ik na deze behandeling zeker op zoek ga naar een tandarts die bespreekt wat hij doet en notitie neemt van belangrijke gegevens.
Helaas, de pijn bleef en de kies werd nog niet definitief gevuld, dat werd bij mijn derde bezoek gedaan. Ook toen bleef ik pijn houden. Ik heb de orthopeed geraadpleegd en daar werd bevestigd dat antibiotica nodig was. Ook de huisarts heeft een brief meegegeven dat dit echt moest vanwege de transplantatie. Bij het vierde bezoek kreeg ik een recept mee, want er kon door de prednison nog wel eens wat zitten. Ik vertrouwde er op dat hij zich had geinformeerd of wat hij voorschreef juist was. Omdat het weekend voor de deur stond, heb ik vrijdags maar gebeld dat de pijn niet weg was. Nu moest ik kiezen tussen de kies trekken of naar de kaakchirurg. Ik koos het laatste, want trekken kan altijd nog. Hij stelde me verlenging voor van de antibiotica en de pijnstiller Brufen. Ik wist dat ik dat vanwege mijn donornier niet mag hebben en heb dat ook gezegd. Nee, dat wist hij niet. Bij mij ging inmiddels een lampje branden,: hij had zich waarschijnlijk niet in transplantatiepatienten verdiept.
Ik heb na dit consult direct overleg gehad met het Ac. Ziekenhuis en zij bevestigden wat ik dacht: ik had medicijnen gekregen die ik niet mocht hebben. Zij schreven andere medicijnen voor en zelfs de klachten verdwenen na drie dagen.
Ik belde naar de tandarts om te vertellen dat het Ac. Ziekenhuis andere medicijnen had voorgeschreven of het wel zinvol was naar de kaakchirurg te gaan als de klachten over waren. Deze tandarts nam niet eens de moeite een en ander toe te lichten. Vanuit zijn stoel hoorde ik hem roepen: "Ze gaat maar naar de kaakchirurg, de afspraak is gemaakt. Anders heeft ze volgende week weer klachten".
Ik vind dit geen communicatie. :cry: , en dan zeg ik het netjes.
Ik ga nu naar de kaakchirurg en ben door de assistente telefonisch keurig te woord gestaan. Mij is toegezegd dat er eerst naar foto's wordt gekeken en dat er ruimte is voor een gesprek. :)
Het is wellicht te begrijpen dat ik na deze behandeling zeker op zoek ga naar een tandarts die bespreekt wat hij doet en notitie neemt van belangrijke gegevens.
1. Heeft de tandarts ooit een medische anamnese afgenomen??
2. Wanneer en wat heb je zelf verteld.
In mijn praktijk wordt standaard bij elke nieuwe patient een medische anamnese afgenomen. (is tegenwoordig heel gemakkelijk, zit in de praktijk-software).
Regelmatig wordt bij de patient waar daar aanleiding voor is navraag gedaan over wijzigingen.
Tevens wordt aan de patienten schriftelijk medegedeeld dat het ook hun eigen verantwoordelijkheid is ons van wijzigingen zelf en tijdig op de hoogte te brengen.
Helaas merk ik dat velen dit laatste dus niet doen, zelfs het doorgeven van een nieuw adres schijnt moeilijk te zijn, maar ook belangrijke veranderingen in de gezondheid...
Als ik het zo lees is dit een typisch geval van hetgeen waar in de zorg de meeste problemen en fouten mee gemaakt worden, namelijk simpele communicatie....
Als het werkelijk zo ligt zoals geschilderd zou ik inderdaad naar een andere tandarts gaan, en de oude tandarts schriftelijk op de hoogte stellen van de redenen van overstap, leert ie misschien nog iets van!
Ik heb zelf ruim tien jaar geleden verteld dat ik niergetransplanteerde was en een kunstheup (Mittelmeyer) had. Ik heb in december 2004 gezegd dat ik eerder voor controle kwam, omdat ik begin januari 2005 een heuprevisie had. Hier werd door deze arts niets over gevraagd of opgemerkt. De assistente zei wel bij mijn vertrek:"Sterkte".
Ik heb nog nooit enige schriftelijke reactie van de arts gehad.
Ik zal uw advies opvolgen en de tandarts schriftelijk meedelen dat ik overstap en welke reden ik hiervoor heb.