Kan dit echt?? tandarst zegt alleen maar sorry en ik...

In ongeveer 1 op 2 miljoen verdovingen wordt soms wel eens de zenuw geraakt. Principieel moet je daar vooraf over ingelicht worden, echter bij een extractie is het geen fout dit risico niet te bespreken. bij het slijpen van een kroon bijvoorbeeld wel. Alhoewel in de praktijk ook bij het slijpen an de kroon dit risico zelden gemeld wordt. Het is gezien het lage risico immers eerder angstaanjagend.

Het verschil in beiden is dat de extractie noodzakelijk is en dus die verdoving eist. Je hebt geen andere keuze. bij de kroon zou je kunnen afzien van de behandeling en dus geen verdoving nodig hebben.

Nu aansprakelijk of niet dit lost je probleem niet op en daar heb je niet veel aan. Ten opzichte van een blijvend verdoofde kin is een verdoofde tong veel irritanter. Immers krijg je naast het gevoel ook een probleem met spraak.

Een tandarts kan je hier niet verder helpen, wel had je verwezen moeten worden. Ik zou per direkt de huisarts raadplegen die je kan verwijzen naar een neuroloog. Die kan mischien de schade beter inschatten. In veel gevallen is de schade beperkt en komt er een geheel of gedeeltelijk herstel, maar hoe lang dit gaat duren is een open vraag.

Als ik het was en me de continue last van deze verdoving kan voorstellen stond ik al lang op de ehbo post van het ziekenhuis met medewerking van huisarts of niet. Je mag vanaf dit jaar immers jezelf daar naartoe verwijzen.

Jou topic bewijst weer eens de stelling dat statistiek in geneeskunde eigenlijk niet opgaat. Een uiterst miniem risico, maar als je die ene bent op de zoveel miljoen dan telt dat minieme risico niet meer.

Ik hoop dat deze ellende voor jou van korte duur zal zijn.

Je had wel wat meer morele steun van je tandarts kunnen krijgen. Mischien is ze wel even geschrokken als jezelf, maar daarom moet ze de boot niet afhouden. De behandeling is niet ten einde en als ze geen oplossing kan geven moet ze je verder verwijzen.

Struisvogelpolitiek brengt niemand iets op. Het geeft de indruk dat er effektief een medische fout is gebeurd terwijl het een incident is met zoor jou nare gevolgen.

Een tandarts kan je hier niet verder helpen, wel had je verwezen moeten worden. Ik zou per direkt de huisarts raadplegen die je kan verwijzen naar een neuroloog. Die kan mischien de schade beter inschatten. In veel gevallen is de schade beperkt en komt er een geheel of gedeeltelijk herstel, maar hoe lang dit gaat duren is een open vraag.

Volgens mij is de weg toch via de tandarts die de behandeling gedaan heeft, waarbij de complicatie is opgetreden. Daar ligt de niet alleen de verantwoordelijkheid voor het stellen van de indicatie, maar die heeft ook de relevante informatie van wat er precies is gebeurd.
En ik denk niet dat een neuroloog hier in dit stadium een oplossing kan bieden, het blijft afwachten in hoeverre de zenuw zich in de eerste periode toch spontaan herstelt.
Wat wordt er dan verwacht van een neuroloog? Meten in hoeverre er na 4 dagen letsel is vast te stellen, dat is toch al bekend…? En dan …kwestie van even afwachten toch?

Als ik het was en me de continue last van deze verdoving kan voorstellen stond ik al lang op de ehbo post van het ziekenhuis met medewerking van huisarts of niet. Je mag vanaf dit jaar immers jezelf daar naartoe verwijzen.

Op de EHBO post van het ziekenhuis zullen ze hier volgens mij niet veel mee doen (m.u.v. terugverwijzen naar eigen tandarts/huisarts) dit heeft niks te maken met “eerste hulp” of “spoedeisend” (in sommige ziekenhuizen heet het tegenwoordig SEH).
Patiënten komen al jaren op eigen initiatief naar de SEH, maar dat betekent niet dat hun probleem daar wordt opgelost, ze worden gewoon regelmatig terugverwezen naar de eigen huisarts (of tandarts) waar het probleem in eerste instantie thuishoort.

Je had wel wat meer morele steun van je tandarts kunnen krijgen. Mischien is ze wel even geschrokken als jezelf, maar daarom moet ze de boot niet afhouden. De behandeling is niet ten einde en als ze geen oplossing kan geven moet ze je verder verwijzen.

Struisvogelpolitiek brengt niemand iets op. Het geeft de indruk dat er effektief een medische fout is gebeurd terwijl het een incident is met zoor jou nare gevolgen.

Dat is dus waar ik het helemaal mee eens ben, en is de strekking van mijn vorige bericht, je moet gewoon eerst bij de tandarts zijn om meer informatie te krijgen, niet SEH of neuroloog, daar schiet je nu volgens mij niks mee op, laat haar het maar uitleggen en met jou (en indien nodig met anderen) communiceren.

Zie je zelf niet dat de tandarts haar heeft in de steek gelaten. als de patient daar nog moet op vertrouwen. Bovendien kan een tandarts niet naar een neuroloog verwijzen. Vraag me niet om mijn ervaringen daarmee hier neer te schrijven.

Via de eho wordt automatisch de kaakchirurg van wacht opgetrommeld en dan is het maar te hopen dat die wil komen,

Dit is geen tandheelkundig probleem meer, al is het een feit dat dit tandheelkundig veroorzaakt is.

Hier moet je de goede huisvader/huismoeder voor jezelf zijn en voor jezelf optreden. Als tandarts laat je deze patient niet wachten tot er even tijd is. dit is wel degelijk een urgentie

Wodt ik niet behandeld op dat ogenblik bel ik gewoon de politie en leg klacht neer voor vrijwillige slagen en verwondingen. Een patient van mij werd zo eens wandelen gestuurd omdat de kc te lui was om te komen. die was daar nadien heel snel. hij had de politie gebeld op de ehbo.

Heb ook eens een patient gehad die me hevige neurologische problemen en extreme pijnen zat. Heeft maanden geduurd, huisarts wou niet verwijzen en neuroloog wou haar niet zien zonder verwijzing. Toe ze sprak van zelfmoord en ik dit aan de telefoon aanhaalde konplots wel alles en was het probleem met 1 injectie opgelost. Een injectie die ik zelf zou gegeven hebben mocht ik bevoegd geweest zij.

@ Dirickxs:

Jou topic bewijst weer eens de stelling dat statistiek in geneeskunde eigenlijk niet opgaat. Een uiterst miniem risico, maar als je die ene bent op de zoveel miljoen dan telt dat minieme risico niet.

Volgens mij bewijst dit topic helemaal niks over een stelling m.b.t. statistiek (en het is ook nog maar wat je definieert als uiterst miniem).
Want statistiek gaat per definitie niet uit van n=1 (oftewel maar 1 patiënt), het is een wetenschap op zich die veel meer behelst dan wat ik zo tussen neus en lippen door even in dit antwoord lees..
En als iemand al iets heeft kun je per definitie geen kansberekening meer maken op het risico dat hij/zij dat gaat krijgen. En nog heel veel meer aan te merken maar laten we het maar simpel houden..
Een definitie ervan van deze link: http://nl.wikipedia.org/wiki/Statistiek
Statistiek is de wetenschap, de methodiek en de techniek van het verzamelen, bewerken, interpreteren en presenteren van gegevens.
Als je dan zo graag wetenschappelijke titels wil gebruiken, gebruik dan ook enige wetenschappelijke onderbouwing hier in je berichten.

je moet toch eens leren lezen: er wordt immers alleen maar gezegd dat statistieken een verwaarloosbaar risico kunnen aangeven. Echter wanneer je net één van die enigen bent die binnen die kleine risico statistieken valt dan telt die statistiek niet meer. Dan moet er niemand je komen troosten dat dat maar 1 keer op zoveel miljoen voor komt.

Wat wil je aan onderbouwen, daar is hier niet de minste nood aan. die opmerking is eerder een begrip en medeleven voor de patient in kwestie.
Dat zogenaamde statistische risico zal immers in een rechtszaak ervoor zorgen dat de veroorzaker (terecht) vrijuit gaat. Maar dat betekent niet dat de patient daar enige baat bij heeft. Zeker niet als de tandarts de kop in het zand steekt.

je moet toch eens leren lezen: er wordt immers alleen maar gezegd dat statistieken een verwaarloosbaar risico kunnen aangeven.

Hermina citeerde de stelling dat: "statistiek in geneeskunde eigenlijk niet opgaat"

En die stelling is inderdaad gewoon kul.

sorry ik bedoelde niet de reaktie van herminia maar het aangehaalde probleem. Dat is enorm zeldzaam.

@ Dirickxs:

Jou topic bewijst weer eens de stelling dat statistiek in geneeskunde eigenlijk niet opgaat. Een uiterst miniem risico, maar als je die ene bent op de zoveel miljoen dan telt dat minieme risico niet.

Volgens mij bewijst dit topic helemaal niks over een stelling m.b.t. statistiek (...) Want statistiek gaat per definitie niet uit van n=1 (oftewel maar 1 patiënt), het is een wetenschap op zich die veel meer behelst dan wat ik zo tussen neus en lippen door even in dit antwoord lees..

je moet toch eens leren lezen: er wordt immers alleen maar gezegd dat statistieken een verwaarloosbaar risico kunnen aangeven.

Ik kan heel goed lezen, en neem daar even de tijd voor, zo ook voor mijn antwoorden, daar denk ik gewoon even over na.

sorry ik bedoelde niet de reaktie van herminia maar het aangehaalde probleem . Dat is enorm zeldzaam.

En bij goed lezen...mijn antwoord ging dus niet over het aangehaalde probleem.

Ik maak op een site als deze gewoon bezwaar tegen de manier waarop een (wetenschappelijk geschoolde) tandarts hier een wetenschap als statistiek van tafel veegt als niets betekenend.

toch nog altijd niet goed gelezen zal het nog eens anders , maar voor de laatste keer formuleren: als statistisch beweerd wordt dat een risico tot complicaties zeer klein wordt dit voor het slachtoffer dat die complicatie heeft dan waardeloos, ze zit er dan toch maar mee.

Laat me even kort iets proberen: bij implantologie ligt statistisch het slaagpercentage op 96% (of zoiets) Dit betekent niet dat bijvoorbeeld chirug A dit percentage haalt, dat kan zelfs 60% zijn. Deze collega zal dan door anderen in de statistiek gecompenseerd zijn die in hun praktijk een succes gemiddelde boven die 96% haalde.

De waarde van een statistiek is dan ook zeer relatief. Ik veeg hem niet van tafel. Ik zeg alleen maar je moet maar tot die 4% behoren dan is dit heel heel erg ... de statistische gegevens zijn dan zeker niet troostgevend ..

of met andere woorden: statistiek is niet altijd zaligmakend om o basis van hem alleen een besissing te nemen. Het gaat om gemiddelde cijfers . Individueel wordt dit risico door andere factoren beinvloed. Is dat niet de standaard deviatie? De afwijking die elke behandelaar heeft t.ov. het statistisch gemiddelde ?
Die lijkt me niet te mogen ontbreken als je wiskundig een beslissing zou moeten nemen

toch nog altijd niet goed gelezen zal het nog eens anders , maar voor de laatste keer formuleren: als statistisch beweerd wordt dat een risico tot complicaties zeer klein wordt dit voor het slachtoffer dat die complicatie heeft dan waardeloos, ze zit er dan toch maar mee.

Ik heb ook nergens gelezen dat Hermina dat bestrijdt.

Is dat niet de standaard deviatie?

Nee