Positief over mijn kunstgebit!

Ongeveer anderhalve maand geleden heb ik onder narcose mijn gehele gebit laten trekken en gelijk een kunstgebit laten plaatsen. Van te voren heb ik vrijwel iedere topic over dit onderwerp doorgespit en achteraf wilde ik dat ik dit niet gedaan had. Uiteraard viel het me op dat vrijwel iedere poster het na enkele weken voor gezien hield en niet voor niks. Dat is het dan ook, een paar weken die gepaard gaan met wat ongemakken.
Het trekken heb ik door de narcose niks van gevoeld uiteraard. Het bijkomen met een verdoofde mond die inneens wel erg vol is heb ik persoonlijk als meest vervelend ervaren, samen met de uitwerktijd van de verdoving. Een hoop bloed en dat rottige gevoel van de verdoving die uitwerkt. Maar let wel, dat was dan wel het vervelendste maar niet heel erg ellendig of pijnlijk.
Ik heb de eerste week een paar maal daags een pijnstiller genomen om pijn en ontstekingen voor te zijn. Ik heb de napijn dan ook niet als echt pijnlijk ervaren. Het komt niet in de buurt van kiespijn. Niks om je van te voren druk over te maken in ieder geval.
Net als anderen voor mij kreeg ik last van botsplinters. Als je daar niet aan zit heb je er geen last van, groeit er vanzelf uit. Een blaar op je voet is veel irritanter.
Drukpunten zijn vervelend maar ook dat heb je zelf in de hand. Heb je er last van ga dan gelijk even naar je tandtechnicus en het is weer verholpen.
Ik heb me verschrikkelijk gestoord aan het geklaag over moeizaam eten. Ook zonder je kiezen te gebruiken zijn er dingen in overvloed die je wel kunt eten. Veel mensen op deze wereld hebben dat geluk niet. Laat je mes gewoon het werk voor je kiezen doen. Kauwen met een mond vol hechtingen is niet fijn maar er zijn alternatieven genoeg om je eetpatroon even aan te passen.
Ik heb uitgebreide reacties gelezen over de smaak of het gevoel van kleefpasta. Dat is zeiken om te zeiken. Als je dat vervelend vindt kun je het ook gewoon gelijk wegpoetsen met wat warm water en hoef je dit niet te proeven en te voelen. Etensresten uit een rotte kies wroeten, dat is pas vies.
Ik plak boven eenmaal en onder tweemaal daags, dit kost mij totaal 4 minuten hooguit per dag. So far, dat zogenaamde ellendige getop met kleefpasta.
Ik eet alles wat ik met mijn eigen gebit ook at toen het nog gezond was. Biefstuk lukt alleen nog niet, toch kauw ik hier een paar keer op voor het idee. Chips, nootjes etc zijn geen enkel probleem sinds ik de zachte voering heb.
Praten kost wat tijd en oefenen maar na enkele weken hoor je daar ook niks meer van.
Ik heb mijn gebit laten versloffen, ik ben verantwoordelijk voor het feit dat ik nu een gebit draag, misschien maakt dat het makkelijker te verkroppen. Tandartsangst of niet, ik ben degene die de angst liet winnen terwijl er heel veel mensen met dezelfde angst wel ieder half jaar naar de tandarts gaan.
Ik kan me nu niet voorstellen dat het vanaf hier zelfs nog alleen maar beter wordt, ik ervaar het dragen van een kunstgebit als erg prettig.
En dan die tanden, wat prachtig en natuurlijk. Lachen zonder hand voor je mond, nooit meer kiespijn en tandartsbezoeken. Dat maakt het die paar weekjes ongemak het dubbel en dwars waard!
Laat je niet gek maken door al die negatieve reacties, een kunstgebit is niet zo verschrikkelijk als dat men doet voorkomen. Gewoon even schouders eronder en accepteren dat je een paar weekjes zult moeten wennen. Als ik toen wist wat ik nu weet was ik met een lach aan het proces begonnen.