Beugels en volwassenen

Ik lees hier regelmatig dat volwassenen het advies hebben gekregen voor een beugel, maar dat ze de hakken hiervoor keihard in het zand zetten. GEEN beugel!
Ze zijn bereid gezond tandmateriaal te laten wegslijpen, een paar duizend euro uit te geven aan behandelingen en neptanden, als het maar GEEN beugel is.

Dat zal vooral liggen (vooroordeel van mij?) aan het (vooroordeel van hen?) dat een beugel geassocieerd wordt met 'tieners'. Het is een 'kids-ding' en als volwassene wil je daarmee niet geassocieerd worden. Plus, het idee dat mensen straks naar je beugel gaan zitten kijken, is niet aantrekkelijk.
De reden: "Ik heb vroeger een beugel gehad, maar daarvan zo veel ongemak gehad, kon niet slapen enzo, dat wil ik niet nog een keer", lees ik nooit.
De kosten van een beugel zijn heel soms een reden om niet hiervoor te willen kiezen, maar de dure behandelingen vallen dan ook af.
De redenen om een beugel af te wijzen zijn eigenlijk steeds 'ijdelheid'.

Nu ben ik bij wat mensen op de tenen gaan staan. Veel volwassenen die geen beugel willen, voelen zich nu in hun kruis getrapt. 'Beschuldigd' worden van ijdelheid is niet leuk. Maar ijdelheid is niks anders dan dat je je best doet er goed uit te zien, zodat je niet negatief op je uiterlijk wordt beoordeeld. DAAR is niks mis mee. Helemaal niks.

De vraag die je dan kunt stellen is: "Hoe ga je om met het feit dat je er goed uit wilt zien, ook met een beugel? Kan dat eigenlijk wel?"

Ja, dat kan.
Mensen als Daphne Deckers en Tom Cruise hebben een beugel gehad (als volwassenen). Er zijn meer bekendheden, die weet ik hier niet allemaal, maar met wat googlen zijn ze wel te vinden.

Er zijn veel beugels die amper of helemaal niet te zien zijn.
De linguale beugel is niet te zien.
De invisalign beugel is zo goed als niet te zien.
Doorzichtige brackets vallen amper op.

Het probleem is dat foto's hiervan altijd van dichtbij zijn genomen, plus de lippen goed weggespreid, zodat je de beugel zo goed mogelijk kunt zien. Dat geeft een fout beeld van hoe de realiteit zal zijn.
Zelfs in de meest 'beugel zichtbare stand' van je lippen, staan je lippen slechts een fractie van een seconde zo tijdens het praten. Neem daarbij dat mensen elkaar meestal in de ogen kijken, of naar iets anders in de kamer, en slechts zelden naar elkaars tanden.
Maar zelfs de meest fanatieke tandenstaarder zal er dus moeite mee hebben om tijdens die fractie van een seconde de beugels - van hierboven - te zien.
Bedenk ook dat je waarschijnlijk een groot deel van beugels bij een volwassene, zelf nooit hebt gezien.

Sommige beugels vallen op vanaf een kilometer afstand. Maar als je niet zo'n beugel hoeft, moet je je misschien minder zorgen maken over wat anderen ervan zien, dan je nu misschien doet.

Maar stel dat iemand jouw 'onzichtbare' beugel toch opmerkt. Wat denk je dat iemand er dan van zal denken?
Hoe denk je zelf over een volwassene met een beugel? Daalt zo iemand in jouw achting? Denk je er negatief over? Of vind je het positief dat een volwassene die keus heeft gemaakt?



Goed, dat zijn wat dingen om volwassenen te laten nadenken over de reden waarom ze niet aan een beugel willen beginnen. De keus ligt uiteindelijk bij hen, en ja, er zijn goede redenen om geen beugel te nemen, en ook zat redenen die ik hier niet heb genoemd.

Zelf heb ik een beugel, en daar heb ik tijd voor nodig gehad om naartoe te groeien. Het drong tot me door dat ik een beugel nodig had om mijn eigen tanden te kunnen behouden. Anders zou slijtage door scheefstand er wel een eind aan maken.
Ik heb me ook suf gezocht naar andere oplossingen, zoals facings en zelfs een kunstgebit. Maar ook daarover zijn niet alle gebruikers tevreden. Ook daarover zijn een hoop negatieve verhalen te vinden. En ik ben een 'puur natuur' mens. Liever geen nep aan mijn lijf.
Plus, ik heb gezond tandvlees, gezond kaakbeen, gezonde tanden, al 25 jaar geen gaatjes. Waarom zou ik zulk goed, sterk, waardevol, eigen lichaamsmateriaal laten wegslijpen of verwijderen als het met wat ijzerdraadjes de rest van mijn leven nog mee kan?
Om toch voor een beugel te kiezen, daar zijn wat jaren over heen gegaan. Totdat het steeds duidelijker voor me werd dat een beugel de beste keuze voor mij zou zijn. En uitstel het einde van mijn gezonde tanden zou betekenen.

Ik heb onder een beugel, witte brackets, metalen draad, en nog niemand heeft hem gezien. Gewoon omdat mijn lippen steeds net te weinig laten zien, of te kort, om anderen de kans te geven hem te ontdekken. Ik heb hem nu 2,5 maanden, mijn tanden staan al een stuk rechter (en daar word je blij van!), en geen hond weet dat ik dit doe.
Binnenkort krijg ik boven ook een beugel. Witte brackets zouden hier wel opvallen, daarvoor lach ik mijn boventanden te veel bloot. Daarom heb ik gekozen voor linguaal. (Als er iemand ijdel is, ben ik het zelf wel :D).

Ik heb een sprekend beroep (ook dat was een reden om te kiezen voor linguaal). Maar bij de onderbeugel heb ik amper spraakmoeilijkheden gehad. Toen hij net geplaatst was, heb ik een halve dag 'twee' uitgesproken met een Surinaams accent, daarna was het over.

Zeg als volwassene niet te snel nee tegen een beugel. Geef jezelf de tijd aan het idee te wennen. Zoek alle andere opties op. Zet de voor- en nadelen op een rijtje. En denk er dan nog eens over na.
Probeer je ook eens voor te stellen DAT je een beugel zou dragen. Wat zou dat nou daadwerkelijk voor jou inhouden in het dagelijks leven? Laat je niet afschrikken door '3x per dag poetsen' als je een beroep hebt waarbij dat niet altijd kan. Ik poets 1x per dag, maar wel heel goed. Verder een beetje spoelen na het eten en soms met een stoker wat verwijderen. Volgens mijn ortho hou ik het zo goed schoon.
Ook een leuke test: Zeg tegen je partner/collega/broer/.... op schampere toon: "Weet je wat die tandarts van me nou zei? Dat ik eens moet nadenken over een BEU-GEL! Wat een malloot, hè?" En wacht de reactie eens af.

Als je 'nee' blijft zeggen, weet dan heel goed wat jouw reden hiervoor is. Je mag anderen alles wijsmaken wat je wilt, maar wees eerlijk tegen jezelf.